Visol uchun xiyonat . ( 6 qisim )
Visol uchun xiyonat. (6 qisim)
Shohista ichidagi dardlarini Akmalga aytmasa o'zini
ham Akmalni adoyu tamom qilishini o'yladi va yurak
yutib hamma gapni etdi. Akmal xiyonatning
qashqatqich zarbasiga arang dosh berdi bu tabiiyki
onson bo'lmadi. uch kun uydan ko'chaga chiqmadi
Shohista bilan ham gaplashmadi. U qo'ng'iroq qilgan
paytta ham telefonga javob bermadi. Va nixoyat
to'rtinchi kun Shohistani oldiga chaqirib gap boshladi.
Ha qalesan. Man yaxshi o'zizchi nimaga telefonga
javob bermadiz shuncha payt. Man o'ylavotudim.
O'ylab bo'ldizmi. Ha demak gap bunday. Man sanga
shu qadar ishonardkmki hatto bir marta bo'sayam
sandan shubhalanganim yo'q. Seni go'yo vafo yurti
malikasi deb bilardim. Sen esa meni boshqa qizlar
bilan ham yuribti menga xiyonat qilayabti deb o'ylab
nafaqat sevgimga bo'gan ishonchini balki mani sanga
bo'gan sevgimni yuziga oyoq bosish darajasiga
yetding. Man otamdan ayrilganimda hamma alamimni
ishtan olish uchun o'zimni ishga sho'ng'itgandim o'sha
payt sandan ozgina etibor kutgandim san nima qilding
mani xatto dardimmi eshitish u yoqda tursin anglab
ham ko'rmading. Qani endi o'zing et kechirishga
loyiqmisan. Shohista shundayam tilini boy bergisi
kelmasdi. Akmal aka mani kechirish kechirmaslini o'ziz
hal qilasiz man kechirimga loyiqman dimiman o'zimni
to'g'ri sizni qadrizi bilmasdan ahmoqlik qildim. Man
sanga imkon bermoqchiman lekin bu degani sanga
ishonaman degani emas. tushinndin. Chamasi qiriq
daqiqalar davom etgan suhbatdan so'ng Shohista
uyga qaytdi va o'ziga o'zi bu yo'lga boshqa qadam
bosmayman deb qasam ichdi. Va shu ketishda
Akmalni yanada qattiqroq sevib qola boahlagandi.
Bilasizmi azizlar qattiq judayam qattiq sevib qolish
ham odamni telba holatiga olib kelarkan. Juda kuchli
sevgi insonni qalbidan o'z g'ururini va or nomusini ham
badarg'a qilib yuborar ekan. Xiyonat ko'chasiga qadam
bosib o'ziga tegishli xulosa chiqara olgan
qahramonimiz ham ana shunday ko'yga tushib
qolgandi. Endi uni ko'ziga na o'zini ota onasi va yaqin
qarindoshlari balki o'zining or nomusi ham ko'rinmay
qolgandi. U hayolida faqat bir narsani sevganing
visoliga yetishni o'ylardi. Buning uchun oldidagi
hamma to'siqdan o'tishga ham tayyor holatta edi.
Oldingidek sevganiga nisbatan shubha gumonlardan
asar ham qolmagan ediyu lekin rashki kuchaygandan
kuchaygandi. Shuqadar kuchaygan ediki rashk
qilaman deb o'zini ham ayamas edi bazi holatlarda.
Kunlar shu tariqa davom etaverdi. Shohista Akmalga
shu qadar mehir berardiki Akmal uning xiyonatini ham
unitib yuborgan edi. Albatta o'zbekchilikda sovchilar
degan narsa bor. Akmal o'z sovchilarini Shohistaning
uyiga jo'natdi. Hikoyaning davomi yettinchi qisimda.
7 qisim tugadi.