SIRLI KUNDALIK... 2 - QISM...

SIRLI KUNDALIK...

Avvalgi qism...

1 - QISM...

2 - QISM...

Madina ovqat pishirayotgandaham, ovqatlanayotgandaham butun o`y-hayoli o`sha kundlikda bo`ldi.

Dasturxonni yig`ishtirib, idish-tavoqlarni yuvib bo`lgach. Har qancha qiziq bo`lmasin, seryal ko`rishdan ko`ra kundalik o`qishni istardi. Shuni uchun, onasiga bugun charchaganini, vahliyroq uhlamoqchi ekanligini aytib xonasiga oshiqdi...

* * * * * * *

KECHAGIDAN HAM...

Bugun 6-Mart

Bahor astoydil o`z o`rni uchun kurashmoqda. Buni uddalamoqda ham, qishning izg`irin izlari o`rnini bahorni yoqimli musaffo havosi egallamoqda...

Men uchun huddi baxt tumorchasiga o`xshaydi. Uni uchratganimdan buyon boshim uzra baxt shamoli esmoqda, chizgan suratlarimda mazmun paydo bo`lgan. Ishlarim ham yurishib qoldi. Atrofimni hiyobonda sayr qilib yurgan sevishganlar o`rab olishib, bir daqiqa bo`lsa ham bo`sh qo`yishmayabdi...

Hozirgina uning suratini chizishga kirishdim. O`sha shirin tabassum bilan qo`llarini cho`zib:

- Rassom aka, to`rtdan yeb oling! -deganda. Uning chehrasidan, mehir taftini sezdim. Atayin men uchun bir bo`lak to`rt berib ketdi...

Huddi shu mehribon qiyofani qog`ozda aks ettiraman.

Buni o`ylasan, ko`zlarimni yumib o`sha lazaga qaytsam. Bu lahza haligacha dilim yayratmoqda. Derazadan kirib xonam uzra aylanayotgan, bahor shabadasi uning bo`yini olib kelganday dimog`imni ochmoqda...

Suratingizga boqib uxlab, sizni halolingiz bilan uyg`onish qanchayin yo`qimli. Siz buni tasavurham qila olmaysiz gulchi qiz...

Yuragimda bir siz borsiz.

Nozigimsiz nozli erkam.

Doyimgidek maftunkorsiz.

Kechagidan ham...!!!

Xayol olur xushzabonsiz.

Bahori dur gul bo`stonsiz.

Kundan kun mehribonsiz.

Kechagidan ham...!!!

* * * * * * *

BU BAHORLAR SEN UCHUN KELGANMI!!!

Bugun 7-Mart.

Mana yana tun, men uchun olam-olam quvonch hadiya etgan kun ohirlamoqda.

Sen sevg`a qilgan gul huddi o`zing kabi nafis beytakrdir. Bu gulni ko`z qorachig`imday asrab, parvarish qilaman huddi sendek...

Tong otgani hamoni hiyobonga shoshdim. U bugun judaham erta kelgan ekan. Gul do`konida yolg`iz ekanligini ko`rib, uning yoniga bordim.

- Salom rassom aka, - peshtaxta yonidan o`tib meni yonimga keldi.

- Salom gulchi qiz! - atrofimdan taralayotgan hush bo`y islardan boshim aylanib qolganday bo`ldi. - Endigina qish chiqdiyu! Sizni gullariz qachon ochilib ulgurdi?

U asta jilmaydi.

- Buning uchun issiqhonalar, biroz ishtiyoq va mehir bo`lsa bo`lgani!

Guldonda turgan, yagona yaproqli gulni qo`limga oldim.

- Bu qanday gul?

- Bu Jannat qushi!

- Rostdanmi?

- Asili Strelitzia!

- Hammasini o`zingiz o`stirganmisiz?

- Mana-bu tuvaklardagi gullarni! - pastdagi gul tuvaklardagi gullarni ko`rsatdi. - Bu gullarni o`zim parvarish qilaman!

Biroz engashib, alvon tustagi nafis gul yaproqlariga yaqinlashdim.

- Bu qanday gul?

- Pelargoniya!

Uning dilga yoquvchi ovozini yanada ko`proq tinglagim kelardi.

- Bu gul haqida, gapirib bering!

U ham biroz engashib, gulga yaqin keldi.

- Pelargoniya. Geron gullariga mansub gul. U judayam shifobaxsh, uning sokidan shifobaxsh balzamlar tayorlaniladi. Yaprog`i ezilib, bosh og`rig`i, muskullar og`rig`ida foydalaniladi. Geron uyizni ko`rki bo`la oladi, xona xavosini tozalaydi. Uni yevropada qora kunchlar, qora joduga qarshi ishlatishgan. Yana bir hususiyati mikroblarni o`ldiradi, yozda esa chivinlarni haydaydi!

- Juda ajayib-ku?

- Ha, juda ajoyib. Bu gul qonbosimni pasaytirish xususiyatiga ham ega. Yotoqxonaga qo`yilsa, uyqusizlikda yordam beradi. Juda charchagan voqtingizda biroz yonida o`tirilsangiz charchog`ingizni oladi.

Sal naridagi banbuksimon gulga ishora qildim.

- Bu orhideyami?

- Orhideya gullar oylasiga mansub, Dendrobium guli...

- Buning manosi nima?

- Buning nomi yunonchadan kelib chiqib dendiro-daraxt, bio-hayot so`zlaridan olingan bo`lib. Daraxda yashovchi, degan manoni anglatadi, - dedi. Bir lahza unga mahli bo`lib qolibman. - Endi qay biri haqida bilishni istaysiz? -dedi.

Tezda o`zimga kelib.

- Bu moychechak! - ikkita gul tuvakni qo`limga oldim. - Mana bunisi qanday gul? - barglari dehi daraxti bargalari, gullari esa olma gulini eslatuvchi gulni ko`rsatdim.

- Kalanxoz!

- Bu ham shifohaxshmi?

- Albatta, bu gul genekalogiyada ishlatiladi...

- Mana bu! -yangi o`sayotgan jo`xori niholini eslatuvchi gulga qaradim.

- Xlorofitumni!

- Xlo-rofi-tumni! -talafuzda biroz qiyin ekan. Shunga uning labida tabassum zohir bo`ldi. - Talafuzda biroz qiyin ekan-a?

- Ha... Biroq bu ham juda foydali. Hatto kasmanaftlar ham o`zlari bilan olib yurishadi!

Aloye, begoniya, kaktus, lola, moychechak bu gullar menga tanish bo`lgani uchun ular haqida so`rab o`tirmadim.

- Mana-bu qanday gul? - barglari eshshakni qulog`ini eslatuvch gulni barglarini siypaladim.

- Fikus qora shaxzoda...

- Bu daraxtga o`xshovchi gulchi?

- Gibisku, xitoy atirguli!

Sal narida turgan katta tuvakka o`tqazilgan, daraxtni eslatuvchi guliga yaqinlashdim.

- Bu ham gulmi?

- Mirt daraxchasi, etiborni xush ko`radi! Bilasizmi agar uni e`tiborsiz qoldirsez, hafa bo`ladi...

- Qanday? - qiziqishim oshganidan so`zini bo`ldim.

- Barglari sarg`ayib to`kila boshlaydi!

Tizzalarimni bugub gulga yaqinroq engasib oldim. U ham huddi mendek, yaqinroq engashdi. Va biroz past ohangda so`zida davom etdi. - Bu gul egasini sog`lig`iga juda foyda keltiradi. Ko`pgina bakteryalarga qiron keltiradi. Bosh og`rig`idan xalos etadi, quvoncha baxsh etadi. Xona xavosini tozzalaydi. Sog`liq, yoshlik va go`zalk keltiradi. Kishida o`z kuchiga ishonch tuyg`usini mustaxkamlaydi, qo`rqinch hissini yo`q qiladi!

- Shuning uchun siz juda go`zal ekansizda? - rostdanam bu gul o`zimga bo`lgan ishonchi oshirdi shekili qanday gapirganimni bilmay qoldim.

Shu onada u ham mendan ko`z uzmay tikilib qoldi. Oramiz yaqinligidan uning ko`zlarida o`z aksim ko`rinardi.

Eshikning ochilgan ovozi ikkimizni ham siltab qo`yganday bo`ldi.

No tanish kishi ertangi bayram uchun ayoliga chinni gullar harid qildi va chiqib ketdi. Biz yana yolgiz qoldik.

U yana yonimga keldi. Bir muddat sukunat xukumron bo`ldi. Bu skunatni buzush uchun, peshtaxta olida turgan bir quchoq gullarga yaqin bordim. Gul yaproqlar judayam ko`p edi.

- Bu guliningizni qanday nomi bor?

- Kulayotgan yulduz...

- Nega endi kulayotgan yulduz?

- Qaysidur indeyslar qabilasida, OSMONDAN TUSHGAN YULDUZ haqida afsona bor aytib bersam eshitasizmi?

- Jon qulog`im bilan!

Guldan bir donasini sug`urib menga yaqin keldi.

- Indeys qabila kattalari shunday rivoyatni yuritadilar. Bir yosh ovchi bo`lib unga xudo, mohir tug`ma talant bergan ekan. Kamondan yoy otishda xech kim unga teng kela olmas ekan. Yosh ovchi qabilasidagi bir sohibjamol qizni sevib qolibdi, qiz ham unga beyfarq emas ekan! Bir kuni ovchi yigit mag`rur go`zal qizga osmondagi yulduzni urib tushursam meniki bo`lasanmi debdi!

- Qiz qanday javob beribdi? -dedim. U qo`lidagi gulni menga uzatdi va o`zi boshqasini sug`urib oldi.

- Qiz uni maqtanchoq deb o`ylab, ustidan kulib va ro`zi bo`libdi. Bu gapdan qabilani boshqa azolari ham ovchi yigitning ustidan kulishibdi.

Lekin yigit so`zida turibdi, tunda katta maydonga hammani yig`ibdi. Yigit so`zini ustidan chiqadimi, yo`qmi buni bilish uchun yoshu qari to`planibdi. Shunda yigit kamoni osmonga qarata o`q uzibdi. Bir muddat o`tib, barcha osmonda sachragan kunushrang uchqunlarni ko`rib xayratda qolishibdi. Yosh ovchining bu ishi xudoga maqul kelmabdi. Oddiy banda qanday jurat etdi, agar har bir oshiq undan o`rnak olsa osmonda yulduz qoladimi? O`ylabdi xudo va yerga kuchli dovul jo`natibdi. Uch kecha kunduz juda daxshatli dovul xamma yerni ostun ustun qilibdi. Dovul tingach hech kim yosh ovchini topa olishmabdi. Yosh ovchi kichik bir gulga aylanib qolibdi. Gulga indeyslar KULAYOTGAN GUL ASTER deb nom berishibdi!

Qo`limdagi gulni joyiga soldim.

- Bu bir afsona!

- Ha shunday, biroq ular shunga ishonadi!

- Yana qanday gulingiz haqida afsona aytib berasiz! -dedim.

Qo`limdan ushlab sal nariga tortdi. O`zi ham sezmay qoldi qo`limdan ushlab olganini.

Men esa hislarimni tizginini ushlay oldim. Shunchaki uning mo`jizavor qo`llaridan ushlaganimdan baxtiyor edim.

Gul yaproqlari alvon tusli, yurakcha shaklini esga soluvchi gul yoniga engashdik.

- Bu ham jannat qushi turdoshidanmi? -so`radim.

- Uzoq o`tmishda bir qabila sardori juda yovuz kishi bo`lgan ekan. Kunlarning birida o`sha youvz kishi, qo`shni qabilaning o`n besh yoshli qizini xotinlikka olmoqchi bo`libdi. Lekin yosh go`zal qiz, bu yovuz kishini xotini bo`lishni istamay unga rat javobini beribdi. G`azablanga yovuz kishi qabilaga hujum qilib qizni zo`rlik bilan olib ketibdi.

To`y udimiga ko`ra katta gulhan yoqilibdi. Yaqinlaridan ayrilgan go`zal yovuzga tegmaslikka aht qilibdi va to`y libosida o`zini gulhanga otibdi. Lekin xudoni unga rahmi kelibdi. Go`zal qiz olovga yetib bormasidan, xuddi o`ziday go`zal qizil ANTURIUM guliga aylanib qolibdi. Atrof esa o`tib bo`lmas changalzorga aylanibdi...

- Bu gul chindanda go`zal. Har qaysi zamonda ham go`zallarni haridori ko`p bo`lgan? -deb gul yaproqlaridan siladim.

U esa kuldi.

- Afsuski unday emas, bu go`zalligiga yarasha injiqham dur! Uy sharoyitda o`stirish juda qiyin!

- Ha...

- Sizga qay biri yoqdi, tanlang... -dedi.

Ko`pdan beri e`tiborimni tortib turgan, deraza oynasiga yaqin turgan gul tomon yurdim. U haqida ham so`ramoqchi edim. Ammo do`konga haridorlar kela boshladi. Xiyobonda ham odam ko`payib qolgandi. Buyog`iga ikkimizni ham bo`sh vaqtimiz bo`lmasligini fahimladim. Unga o`zimga yoqqan gulni imo ishora orqali tushuntirdim va u yerni tark etdim.

Qosh qoraya boshlaganda, u do`konini berkitdi, qo`lida esa o`sha men tanlagan gul bor edi. Men ham narsalarimni yeg`ib yelkamga ildim. Uni kuzatib qo`yish maqsadida u tomon yaqinlashdim. U ham meni kutganday, joyida to`xtab turardi.

- Chardamadingizmi?

- O`zingizchi? - qo`lidagi gul tuvakchani men tomon uzatdi. - Mening eng sevimli gullarimdan birini tanladiniz!

Bey ehtiyor cho`ntak titibman. Bilagimdan mahkam ushladi.

- Bu sizga sovg`a.

- Rahmat... -uning qo`lidagi, gulni oldim. Uning yaproqlari, juda nafis. Huddi go`zallik timsolidek.

- Egasidek bey takror ekan...

Yolg`iz ketayotganiz uchun bu hushomatimdan noqulay ahvolga tushmadi. Aksincha sevinib jilmaydi.

- Chiroyiga ishonmang, FIALKA judayam injiq! -shivirladi.

- Nega shivirlaysiz? -hayron bo`ldim.

Labida tabassum bilan ko`zlarini bir ajoyib tarzda, olaytirib avval gulga so`ng menga ohista qaradi.

- Eshitsa hafa bo`ladi!

Uning bu qilgan ishidan bey ehtiyor kulib yubordim. Mening kulgulmga uning beyg`ubor kulgusi qo`shilib ketdi...

Boqsa ko`zingiz,

Yurak qaqshaydi.

Oy ham o`zingiz,

Sizga o`xshaydi.

Oftobu nurlar,

Marvarid durlar,

Xattoki gullar,

Sizga o`xshaydi.

Ey o`tli jilva,

Ey nozli ishva,

O`ynoqi jilg`a,

Sizga o`xshaydi.

Bag`rim etib qon,

Dil bermas jayron,

Jayron ham janon,

Sizga o`xshaydi.

Gulzorku gulzor,

Iforku ifor,

Xattoki bahor,

Sizga o`xshaydi...

Go`zallar, suluvlar shohi, zeboliqda beynazir, beqiyos qiz. Bu tarif uning ismiga belgan...

Bizning quvnoq suhbatimiz aftobus bekatiga yetganda nihoyasiga yetdi.

- Bu so`ngi aftobus bo`lsa kerak! - u qolib ketishdan qo`qqanday shoshildi. Bir necha dadam uzoqlashar ekan, ortiga o`grildi. - Shohsanam ismim Shohsanam!

- Umid! -dedim, to`lib toshib.

- Ko`rishguncha Umid aka!

U aftabusga chiqib ketdi. Men esa yelkamda sumkam, qo`limda gul bilan, aftabusning orqa oynasida qo`l siltab ketayotgan qizni kuzatgancha turardim...

* * * * * * *

Madina varoq yuzasiga chizilgan. Qizni suratiga termulib turdi.

Balki, ich-ichidan u qizga havas qilayotgandur.

Qadam tovushi eshitildi. Madina shosha-pusha kundalikni yostiq tagiga joyladi. O`zini esa uyquga soldi. Eshik ochilib, onasi bir qarab qo`ydida, chiroqni ochirib qaytib chiqib ketdi...

Davomi Bor...

Muallif: -MAJNUN-

Sherlar Internetdan olingan...