"5+1" yoki "5 ga 1" Rea1istdan real hikoya!

BIRINCHI MARTA!

Hikoyada qahramonlarning ismlari va voqealar bo`lib o`tadigan joylar andak o`zgartirilgan. Voqealar Jizzax shahrida bo`lib o`tgan.

2005-yil. Kuz fasli, sentyabr (kuni aniq esimda emas). 8-sinf.

Besh ovlon o`zgacha ishtiyoq bilan bilim maskani bo`lmish maktabdagi darslarini poyoniga yetkazib, horigan ahvolda u yerdan chiqishdi. Bunga sabab, so`nggi darsimiz jismoniy tarbiya bo`lgani edi.

-Nima qilamiz, boramizmi?

-Boramiz, boramiz.

-Akrom...

-Xm?

-Necha pul yig`ildi?

-4700 so`m.

-Kimda pul yo`q ekan.

G`iyos qo`lini yuqori ko`tarib: "men"- deb qo`ydi.

-Buncha pulga beshovimizga bermaydi. O`tgan safar borganda esingdami G`ayrat...?

G`ayrat bosh irg`agancha uning gapini maqulladi.

-Anovi tomog`idan gapiradigan mamaroza ikkalamizga bir martasiga 3000 so`mga zo`rga ko`ngandi.

-Bor pul shu... Boroveraylikchi, bu yog`i peshona...

-Agar ko`nmasa, birinchi o`rinda o`zing kirmaysan, G`iyos ikkalang.

Davramiz o`rtasida turgan Nursulton Akromga qarata do`q urdi.

Nursulton tashkiliy ishlarga yoshligidan (hozir ham o`sha-o`sha "eski hammom, eski toz") usta edi. Janjalni kim boshladi: Nursulton, futbol to`pini kim yordi: Nursulton, qizlani sochini kim yoqdi: u ham Nursulton edi (bir safar Nozimani sochini yoqib yuborgandi).

Shu yerda kelishib oldik va oyoqlarimizni ishga solgancha, o`zgacha ishtiyoq va hirsimiz xamrohligida yo`lga tushdik. Avvaliga yo`limizdagi G`iyosning uyiga maktab sumkalarni tashladik (so`nggi dars jismoniy tarbiya bo`lganligi uchun hamma uychi kiyimda edi). Nursulton va G`ayrat, biz borayotgan joy qayerda joylashganini yo`lga tushgan chog`imizdan aytib berdi. U ikkalasi bizdan oldin bir-ikki o`zlaricha borishgan edi. O`zlaricha opitniy edilar...

G`iyosning uyidan chiqib avvaliga beshovlon shaharning markaziy stadioni bo`lmish "So`g`diyona"ni, keyin med. kollejni, undan keyin ped. institutni ortda qoldirib, ko`p qavatli uylardan iborat bo`lgan, old tomonida "Zebo" savdo markazi joylashgan Zargarlik mahallasiga yetib keldik. Bizning ikki shovvoz yo`lboshchimiz baland, to`qqiz qavatli domlardan birining ichiga bizni olib kirdi. Zinalardan chiqar ekanman, qadam bosayotgan oyoqlarimga hayajondanmi, yo o`ta qiziqishdanmi birozgina qaltiroq yugurdi.

-Mana yetib keldik.

-Ha shu eshik, esimda...

Nursulton eshikni taqillatdi, aniqrog`i eshik qo`ng`irog`ini bosdi. Eshik ichkari tomonidan "shirq" etgan tovushdan keyin ochildi. U ochilib qarshimizda, chamasi 30-35 yoshlardagi yarim ochiq, kaltagina halat egnida turgan juvon og`zidagi saqichini chalpillatib chaynagancha siyrat berdi. Bizning ko`zlarimiz eshik ochgan juvonning yuzi qolib, kalta halat pastidagi ancha ochiq turgan oppoqqina sonlarga tushdi. Beshovimiz ham juvonning sonlariga, uni yeb qo`ygudek bo`lib qarar edik.

To`g`rida... bunaqa manzarani har doim ham ko`ravermasdik-da... Sonlarning qarshimizda jilvalanishidan bir-bir yutinib ham oldik. Shimim ichidagi futbolistim gol urishga tayyorday, allaqachon uyg`ongan edi (qolganlarniki ham shunday bo`lganiga shubha yo`q). Biz soniga qarab turgan juvon qo`llarini silkitganicha nigohlarimizni o`zi tomon qaratdi. Maroq bilan tomosha qilayotgan "reklama"ni buzib, yana kino qo`yib yuborgandek bo`ldi o`ziham. Ichimda: "Xe onangni..." -deb so`kkanimni eslasam hamon yuzimga kulgu oralaydi.

-Ha mujiklar, kayf qilgani keldilaringmi? Pul bormi, kayf qilishga...?

-Ha bor, mana -degancha Nursulton cho`ntagidagi yig`ilgan pulni chiqarib unga ko`rsatdi.

-Qani tez-tez kiringlarchi...

Haligi opaning qo`l ishorasi bilan beshovlon hovliqqancha ichkariga kirdik.

Uy to`rt xonali bo`lib (adashmasam), uning ichidagi, allaqanday o`rnashib olgan hid o`sha paytda menga yoqmagan edi. Kirishimiz bilan ko`zlar eshik ochgandagi juvonga o`xshab yarim yalang`och kiyinib olgan yana bir juvonga tushdi. U bunisiga nisbatan birmuncha yoshroq va chiroyliroq edi. Uning yonidagi, eshigi yopiq xonadan "ohh...ohhh, ayyy... immm" kabi ehtirosli ovozlar yangrardi. Mening (o`sha paytlari) xali balog`at yoshiga yetib ulgurmagan "perforator"cham tik turib olganicha, shimimga tiralib noqulaylik tug`dirmoqda edi (qolganlarniki ham shunday edi ayni damda yana tag`in bilmadim...).

Eshikni ochgan juvon, aniqrog`i jalab Nursulton kiraverishda qo`liga tutqazgan pulni sanadiyu, bizga qaraganicha:

-Bu pullaringga hatto eshak ham siktirmaydiku senlarga -deya, o`zi aytgan gapiga o`zi kulib yubordi.

-Kim ekan Zulya ...?

Ichkarigi xonadan xirillagan, allaqanday yoqimsiz ayol tovushi keldi. Yonimizda turgan jalab tovush chiqqan xona tomon kirib ketdi. Chaqqon Nursulton ham uning ortidan ergashdi. Uncha ko`p o`tmagan vaqt oralig`ida jalab va Nursulton, kirib ketishgan xonadan tirjayganlaricha chiqib kelishdi. Ismi Zulya bo`lgan jalab egnidagi halatini oldini ochganicha bizga halatining ichidagi go`zalliklarini ko`z-ko`z qilganicha kular edi. Bir qo`li bilan tanasining u yer, bu yerini silab, kattagina va oldiga biroz egilgan ko`kraklarini g`ijimlab endigina o`smirlik yoshiga qadam qo`yayotgan biz yoshlarni adoi tamon qildi.

To`g`ri qomatining "rama"si porno kinolardagi yalang`och ayollarnikiday chiroyli bo`lmasada, bunday manzaraga guvoh bo`lgan hammamiz tik turgan, qo`toqqa aylanish arafasidagi asboblarimizni bir-bir ushlab qo`yardik. Qilayotgan ishidan, yosh bolalarning dilida qo`zg`ayotgan ehtiros otashidan uning o`zi ham mazza qilgandur o`sha payt... Bu yog`i menga qorong`u...

-Qani ketdik.

Zulya shu gapni aytgancha qo`lida olib chiqqan beshta prezirvativni (rezinkani) bizga berib, halatining oldini ham yopmasdan, kulganicha ehtirosli ovozlar chiqayotgan xona qarshisidagi xonani ochib ichiga kirar chog`ida ortiga qarab:

-Kelmaysanlarmi..? Menga baribir vaqtlaring ketayapti...

Jalabning bu yoqimsiz aytgan gapi bizlarni harakatga keltirdi va uning ortidan o`sha xonaga kirdik. Oddiy xona (ami chiqib ketgan to`rtta ko`rpacha va ikkita yostiq, devorlari "sovetskiy aboy" qilingan, boshqasi esimda yo`q)... qisqasi bu yerda necha-necha jalablar "immm... ayyy..." -degan ovozlari og`ushida sikilgan xona. Bu xonada ne ne futbolistlar darvozabonlarni amini chiqarib gollar urib tashlagan ekan... Ex...(hayolan).

Bizdan oldin xonaga kirgan ramasi beso`naqay jalab, ustida bazo`r ilinib, tushib qolay, tushib qolay deb turgan halatini bir harakat bilan yechib yubordi.

"Ana syurpriz-u mana syurpriz, ana kir yuvadig`on moshinayu, mana senga dilbizor".

Negaligini bilmayman lekin o`sha vaqtda ustida hech vaqosi yo`q, qip yalang`och ayol tanasini ko`rganda savil o`lgur boshimga kelgan fikrdan haligacha taajjubga tushaman.

Birinchi bo`lib Nursulton, uning ortidan qolganlar ham shosha-pisha yechindik. Sababi, ayni damda vaqt, biz uchun oltin tugul, "playstation"dan ham qimmatliroq edi. Oz fursat ichida onadan kindigi kesilgan holatda tug`ilganday bo`ldik.

Bizlarga bir qarab olgan juvon xona o`rtasida yozilgan ko`rpacha ustiga to`nqayganicha, "doggystyle" usulida turib oldi. O`zi bergan rezinkani kichkina kallasiga osongina kiydirgan Nursulton katta kallani (ya`ni boshni) ishlatgan holda juvonning ami joylashgan ort tomoniga o`tib belidan ushlagancha ijodni boshladi. Qolganlar ham bo`sh turmay, juvonning duch kelgan joyini silab siypalab, ezib o`zimizcha mazza qilar edik.

Bir daqiqa o`tdi yo o`tmadi, chamasi yigirma-o`ttiz marta oldinga-orqaga borib kelgan Nursulton, juvonning inqillab chiqargan ehtirosli tovushlariga hamohang tarzda o`zicha "ohhhh...." degancha bo`shandi (keyin bilsak u bizni tezroq bo`shansin deb shunday qilgan ekan, suchka-nakrashennaya). Keyin esa G`ayrat u bilan joy almashdi. Uni ham uzoqqa olib bormagan juvonning tanasidan, ikkitamiz bo`shantirib ham bir tuki qimirlagani sezilmadi men uchun. Endigi navbat kaminayu kamtarinniki edi. Hali ham o`sha pozitsiyasini o`zgartirmagan juvonning ort tomoniga o`tdim. O`tdimu nigohim dumbalar o`rtasidagi, o`ziham shalvirab turgan lapatkaday amga tushdi. Juvonning ami ham menga qarab: "keling boy ota" deb turganday edi go`yo. Salgina boshini egib olgan asbobimni bir-ikki ishqalab, ikkinchi qo`lim bilan uning kattagina dumbalaridan g`ijimlab-g`ijimlab, shu payti "otkaz" berib qolmoqchi bo`lgan (ustiga rezinka kiygazilgan) asbobimni bir muncha jangga shay holatga keltirib oldim va vaqtni cho`zmay Amir Temur g`oriday katta og`izga ega bo`lgan Zulyaning amiga tiqdim. Zulyani birinchi ko`rganimda menda paydo bo`lgan ehtiros unga yetishaman deb turganimda..., "tfu blyad, x... znayu" qayergadur jo`navordi.Zulyaning o`zi asta-sekin tanasini qimirlatganicha menga yordam berib yubordi. Beixtiyor qo`llarim uning belidan quchdi. Endi o`zim ham unga "sinxron" tarzda harakatlana boshladim. Lapatkaday am ichiga asbobim hech bir qiyinchiliksiz kirib chiqayotgan edi. Men birinchi am sikishimni bunaqa tarzda beo`shov o`tadi deb hatto hayolimga ham keltirmagan edim. Nachoraa... Bir kam dunyo, "tfu blyad...".

Zulya yana obrazga kirib, o`zlaricha "immm... ohhh..." kabi ovozlarini chiqara boshladi. Koshki edi uning (yolg`ondan) chiqarayotgan ehtirosli ovozlari menda zarracha o`zgarish his qilishimga yordam bersa... Ko`zlarimni yumgancha, o`z xotiralarim ummonidan miriqib tomosha qilgan porno kinolarning judaham ehtirosli lahzalari joylashgan sahnalarni ko`z oldimga keltira boshladim. Yoppiray... ish berdi. Uyquga ketayotgan asbobim huddi asov ot kabi pishqirib tikka tura boshladi. Endilikda men Zulyani ham o`sha hayolimda jonlanayotgan tasvirdagi qiz kabi o`ngimda tasvirlay boshladim va o`zgacha ehtiros bilan sika boshladim. Asbobim ustidagi rezinkaga bo`shanib bo`lib ham am ichidan asbobimni tashqariga chiqargim kelmas edi. Zulya bo`shanganimni bilib, orqasiga qaragancha qo`li bilan meni o`zidan itarib yubordi. Keyin esa sal jahl aralash:

-O`vvv... Tuxumdan endigina chiqib ota bo`lging kelib qoldimi...

Zulya shu gapini aytib meni o`ziga boshqa yaqinlashtirmadi. U bilan qolganlardan ko`proq, to`rt-besh daqiqa birga bo`ldim chamamda... Mendan keyin anchayin besabr bo`lgan Akrom Zulyaning ortiga o`tdi. Akromniki asbobini uchida turganmidiki shekilli, o`ttiz sekundga ham bormadi. So`nggi... navbati kelgan G`iyos allaqachon Zulyaning emchaklarini ezganicha bo`shanib ulgurgan edi. O`zimizcha am sikib, u yerdan birma-bir chiqar ekanmiz, yaramas Zulya qulog`imdan og`riqli darajada tortib qo`ydi. Ichimda o`sha Zulyaning butun ajdodini yodga olib bo`ralab-bo`ralab so`kdim.

Bunaqa ishdan so`ng yuvinish kerakligini bilmaydigan beshovlon xushkayfiyatda, o`zimishcha bir nimani qoyillatib qo`ygandek to`qqiz qavatli binodan chiqdik. Hammada charchoq alomatlari sezilar, hammaning dilida bir niyat: -uyga bir amallab yetib olish bo`lgan bo`lsa kerak o`sha damda...

Sinfdoshlar jam bo`lib yig`ilib bazm-u jamshid qilganimizda o`sha, yoshlikdagi bo`lgan voqeani bir ikkida esga olib mazza qilib kulishamiz. Faqatgina G`iyos bechora hali-hamon "5 ga 1" voqeasidan so`z ochsak hunobi oshadi. Kulgu o`rtasida qolishini bilib bizdan o`zini chekkalaydi...