Saboq. (turnir uchun) [nonick92]

Nonick92 vs Egoiste

1996 yil. Ko'zning salqin kunlari.

SHAHAR. Soat 19:23.

Ko'p qavatli bino oldiga "VAZ 2106" rusumidagi oq mashina kelib to'xtadi. Ichidan qora rangli kostyum-shimda, o'zi bug'doyrang, gavdali, bo'yi ham novcha, yoshi 35-lardagi erkak Salim, qo'lida kattaroq setka bilan tushdi. Mashina eshigini quflab, podyezdga kirib ketdi.

Yotoqxonadagi deraza oldida o'zi oppoqqina, semizroq, lekin semizligi o'ziga yarashgan, yoshi taxminan 25-dagi, yuzi yumaloq, qora sochlarini yoyib olgan, egnida yevropacha usulda tikilgan, qizil rangli, tor, uzunligi tizzadan past kuylakdagi ayol Saodat mashina to'xtaganini ko'rib kulib quydida, oyna oldiga kelib yana bir qator pardoz-andozini tekshirib oldi. Eshik taqqillashiga, borib eshikni ochdi.

- Assalomu aleykum. - dedi jilmayib eshik tagida turgan erkakka.

- Vaaleykum assalom. - alik oldi Salim uning tor kuylak ichidagi qomatiga boshdan oyoq qarab chiqarkan.

- Kiring yigitni guli. - deb ayol uning qo'lidan setkani oldi.

- Qalaysan gulbadan? - Salim tuflisini yecharkan shunday dedi.

- Yaxshimas. - dedi ayol erkalanib oshxona tomon ketdi.

Salim uning orqasidan bordi, setkadagi narsalarni olib oshxonadagi stolga quyayotgan ayolni orqadan quchob:

- Nega yaxshimas, jonim? - deb buyinlaridan o'pdi.

- Sog'indim sizni. - ayol boshini orqaga tashlab, erkakka buynini o'pish uchun yaxshiroq sharoit qilib berdi.

Salim ayolning ko'kraklarini kiyim ustidan mijib, quloqlaridan, buyinlaridan chulpillatib o'pa boshladi, keyin uning qalin lablariga labini bosib, avval pastagisini, keyin yuqoridagisini navbat bilan sura boshladi. Saodat bunga javob tariqasida tillarini erkakning og'ziga tiqib aylantirdi. Imm oooyymm aaayymm degan ehtirosli ovozlar chiqarib ikkalasi ancha paytgacha lab urushtirishdi.

Saodat asta Salim tomon qarab oldi, erkak uni belidan quchib, o'ziga tortib, yana lablariga labini bosdi. Ayol bir quli bilan uning boshlarini silab, ikkinchi quli bilan esa asbobi joylashgan sohani shim ustidan uqalardi.

- Imm toychoq allaqachon tayyorku! - dedi Saodat labini erkakning labidan olib.

- Ha sendaqa guzalni ko'rgandan keyin nima ham qilsin?

- Yuring! - deb ayol Salimni qo'lidan tortib oshxonadan olib chiqib ketdi.

Yotoqxonaga kirgach, ayol Salim bilan o'pishayotib, uning kostyumini, undan keyin oq kuylagini yechdi.

Salim ayol kuylagidagi orqa zamokni beligacha asta tushurdi.

Qolganiga Saodatning o'zi yordam berdi, tez orada ayol oq rangli lifchik-plafkada, Salim esa shim va maykada qoldi.

Erkak uning xipcha belidan o'ziga tortib, u bilan birga divanga yotdi.

Saodat pastda yotib, uning buyinlaridan bo'salar oldi, orqalarini silab, oq maykasini va shimini yechdi. Keyin ikkalasi 180 gradusga aylanishdida Salim Saodatni tagida bulib qoldi. Ayol erkakning ko'kraklarini, qorinlarini o'pib erkalar, u esa esa oxx oxxx imm asalim jonim deya huzur olib yotardi.

Saodat yana tepaga chiqib ko'kragining egatini erkakning og'ziga olib bordi.

Erkak ustidagi ayolning lifchigini yechdida, ozodlikka chiqqan oppoq, tarang ko'kraklarni ema boshladi.

Saodatni o'zi dam chap, dam o'ng ko'kragini Salimning og'ziga tug'rilab emizardi.

- Iimmmm aahh ko'kartiring,... jonim ko'karguncha eming axx aayy uuxx imm... mazza... axx... endi bunisini.... oooxx! - ayol xuddi shunday gaplari bilan erkakni qo'llab turardi.

Keyinchalik Salim Saodatni tagiga olib, yana ko'kraklaridan, qorinlaridan bahra ola boshladi. Qo'llari bilan ayolning sonlarini silab, oyoqlari orasini qitiqlay ketdi.

- Aaaxx oxx qichitib yubordiz, axx jonim. - deb Saodat plafkasini tizzasigacha tushurdi, qolganiga Salimni o'zi harakat qilib, ayol kiyimsiz qoldirdi.

Saodat esa bu vaqtda Salimni trusigini yechishiga ko'maklashdi.

Salim ayolning oyoqlarini tepaga ko'tardida, orasiga kirib toshdek qotgan, taxminan 16 sm-li asbobini allaqachon namlanib qolgan qinga tiqa boshladi.

Avvaliga asbobning yarmi, keyinchalik butunlay kirib chiqardi. Asbob kirib-chiqishiga parallel ravishda Saodat "iimm aaxx tiqing, qattiqroq oxx tiqa qoling, to'xtamang axx jonim ayamay tiqing, itaring" deya baqirardi.

Erkak borgan sari harakatini tezlashtirib, asbob yo'nalishini goh pastga, goh tepaga qilib itarardi. Bundan ayolning qinidagi hujayralar quzg'alib, unga xush kayfiyat berardi...

Salimning bushanishiga 3 daqiqadan kamroq vaqt yetarli buldi. Saodat hali qoniqmagan bulsada Salimga minnatdorlik bo'salarini hadya etdi, ichida "hali tun buyi birgamizku, qoniqtirmaguningcha quymayman seni, ham kayf qildirasan, ham pul berasan" deb quydi.

Ikkalasi navbatma-navbat nomigagina yuvinib olishgach, Salim mehmonxonadagi oq-qora ko'rsatuvchi "Rassvet" rusumidagi TV-ni yoqdi, Saodat esa ovqatga o'rindi...

= = = = =

Tuman markazidan taxminan 30 km uzoqlikdagi qishloq. Soat 20:45.

Akbar ota hansirab, hojatxona tarafdan obdasta kutarib kelarkan, xonasiga kirish uchun zinadan kutarilmoqchi buldiyu, zina yoniga endi kelganda yurak sohasini ushlab to'xtab qoldi, qulidagi obdasta tushib ketdi, o'zi esa zinaga o'tirib oldi, "aahh bay bay nima bulyapti menga?" deb og'riqdan nolib o'tirganini tashqarida idish yuvayotgan kelini Manzura kurdiyu, yoniga yugurib keldi.

- Dadajon, yaxshimisiz?

- Aahh shu yerim tinch quymayaptida qizim, qizib og'riyapti. - chol ko'kragini ushlagancha shunday dedi.

- Hozir dadajon. - deb Manzura yugurib ketdi, xonadan qaynonasi Zarifa xolani chaqirib chiqdi.

Ikki ayol cholni ikki yelkasidan ushlab, xonaga olib kirishdi.

Akbar ota hali hamon ko'kragini ushlab, nolib, azob chekardi. Ranglari dokaday oqarib, badanidan tinmay sovuq ter chiqardi.

Zarifa xola sochiq olib cholini yuzlaridagi terni artdi, kuylagidagi tugmalarni yechib tashladida, shamollata boshladi. Manzura allaqachon uxlab qolgan 15-yoshli o'g'lini chaqirgani chiqib ketdi.

- Zafar, o'g'lim, tur, bobongni ahvoli yomonlashyapti, Bahodir akangni chaqirib kel.

- Eee oyii, uxlagani ham quymaysiz ekanda a? Ffff.

Zafar zo'rg'a o'rnidan turdi, velosipedini olib, 2 mahalla narida yashovchi, qishloqdagi yagona tibbiy xodim Bahodirning uyi tomon yo'l oldi. Bahodir yoshi 30-larda, bir paytlar med.texnikumda o'qigan, qanday o'qigani o'ziga ayon, lekin shunisi ma'lumki u yangi bitirib kelganida tuman shifoxonasiga ishga kirgan, ish paytida qaysidir kasalni notug'ri muolaja qilgani uchun 1 oy ham ishlamay ish joyidan haydalgan, shunday bulsada "yo'qdan ko'ra bor" deb qishloqda uni soxta bulsa ham hurmat qilishadi. Qo'lidan keladigan narsa ukol qilish xolos, vaholanki texnikumni bitirgan kadr shoshilinch holatlarda kasallarga qanday yordam berishni bilishi, kasal holatiga qarab shifoxonaga junatishi, qanday mutaxassisga uchrashini aytishi kerak.

Qaynona-kelin nima qilishini bilmay dard chekayotgan cholni shunchaki ruhiy tomondan tinchlantirishga harakat qilishardi, ya'ni unga hozir duxtir kelishini, yordam berishini aytib ovutishardi xolos.

10 daqiqa o'tar-o'tmas Zafar Bahodir bilan birga uyga kirib keldi, Manzura va uning qaynonasi biroz yengil tortib, umid ko'zlari bilan unga qarashardi.

- Keling o'g'lim, tog'angiz... - dedi Zarifa xola, lekin gapini tugata olmay yig'lab yubordi.

- Tog'a, nima bo'lyapti? - dedi Bahodir uni gapini ham eshitmay.

- Mana shu yerim qizib ketyapti, og'riyapti, o'g'lim. - Akbar ota ko'kragini quli bilan ko'rsatib, zo'rg'a gapirdi.

- Zarifa xola, tog'ani duxtirga olib borish kerak.

- Hozir qaerdan topamiz duxtirni, bulib ham kechki payt, og'riq qoldiruvchi ukol qilib quysangiz bulmaydimi? - uning gapiga Manzura javob berdi.

- Yo'q, men ukol qilmayman, vrach aytmasa qurqaman ukol qilgani. Salim akam qaerda?

- Shaharga ketgandilar, ish buyicha.

- Ertaga yakshanba bulsa, yakshanba kuni shaharliklar uyida yotadi, qanaqa ish bilan ketgan? Hozir shu yerda bulsa tog'ani rayon bolnitsasiga olib borardi.

- Bilmasaam, ishlariga aralashmayman.

- Hoosh, yana kimda mashina bor qishloqda, bizni ko'chada Erkin akada bor, keyin pilorama oldidagi Hikmat akada bor. Zafar qani?

- Ha Bahodir aka, anaman. - deb Zafar xonaga kirdi, eshik tagida turgan ekan.

- Hozir Erkin akangni uyiga borasan, ayt tezda mashinasi bilan kelsin, u bulmasa Hikmatni uyiga ooo pastroqda bilasan a uyini, borib chaqirib kel. Yugur, bul tez-tez!

= = = = =

Saodat oshxonada idishlarni shoshilib, chala-chula yuvdida, yotoqxonaga kirib ketdi, 2-3 daqiqadan keyin mehmonxonaga, TV ko'rayotgan xushtorining oldiga qaytdi, egnidagi kiyimi o'zgargan: kulrang, yengsiz, ko'krak qismi ochiqroq (ko'krak egati bemalol ko'rinyapti), uzunligi tizzadan 10 sm-cha yuqori, yupqagina kuylak. (Yupqaligidan ayolning oq ichkiyimlari bemalol bilinib turardi. ) Salim esa bu vaqtda trusik va maykada edi.

Salim uni ko'rib jilmayib quydida:

- Ooo kuylak dahshatku! - dedi.

- Hmm sizga yoqish uchun shunaqa dahshat kuylakdan oldimda. - shunday deb, borib TV-ni o'chirdida, rozetkaga magnitofon kabelini suqib, "Pusk" tugmasini bosdi. Qandaydir sustroq musiqa yangray boshladi.

Saodat jazmanidan ko'zini olmagan holda o'ng qo'li bilan kuylagining etagini biroz ko'tarib, ikkinchi qo'lini yozib o'ng tomoni bilan aylanib, o'yinga tusha boshladi.

Raqqosalikni unchalik eplay olmayotgan bulsada har holda Salimning hissiyotlarini junbushga keltira oldi. Erkak o'rnidan turib ayolga asta yaqinlashib keldida, belidan quchoqlab oldi, Saodat esa bu vaqtda uning buynidan qo'llarini o'tkazib oldi.

Sekin-asta Salimning lablari ayolning lablariga, buyinlariga, ko'kraklari orasiga hujum qila boshladi. Qo'llari bilan esa kiyim ustidan ayolning kattakon dumbalarini uqalab, mijiy boshladi. Ma'lum vaqtdan keyin Salim chap qo'li ko'rsatkich barmog'ini ayolning og'ziga tiqdi, "immm imm aaayyimm" deya ayol barmoqni surarkan erkakning nima xohlayotganini anglab yetdi...

Salimning ko'zlariga vahshiyona qarab, asta sekin uning ko'kraklari, qorinlari buylab o'pib tushdi, keyin chukkalab o'tirib oldida trusigini tishlab, sonining yarmigacha tushurdi.

Salim ayolning keyingi harakatini intiqlik bilan kutib, qarab turardi. Saodat ham o'z qadrini yaxshi bilardi, shuning uchun ishni tezda boshlash niyati yo'q edi, shunday ekan, avvaliga asbobni qo'llari bilan ushlab erkaladi, keyin nomiga labini tekkizdi, undan keyin tili bilan qitiqladi.

Bir necha soniya o'tgach, erkak "aayyiimmm aaxx asssalim" deb to'satdan ingrab, ko'zini yumib oldi, qo'llari o'z-o'zidan ayolning sochlarini qattiq g'ijimlab, o'zi tomonga torta boshladi.

Saodat ritmik ravishda erkakning asbobini og'ziga solib old-orqaga harakatlanardi...

= = = = =

Bahodir ko'chada Zafar kelishini kutib turardi, mana nihoyat u qaytib keldi.

- Erkin akaniki buzuq ekan, Hikmat akanikida benzin yo'q ekan. - dedi Zafar velosipeddan tushmay turib.

- Nima qilsak buladi a? - deb Bahodir biroz o'ylandida, keyin - eee kallang ishlamaydida Zafarchik, veligingni ber menga...kirib tog'aga qarab turinglar, hozir moshinani olib kelaman.

Oy shulasi hisobiga yarim yorishgan xona.

- Axx imm jonimmeni mazza axx... yalang, yalang ichlarini axx... jonim mazza. - deya badani oppoqqina, o'zi ozg'inroq, kuylagi bo'ynigacha ko'tarilgan, qizil rangli lifchikda yotgan Aziza oyoqlari orasini yalab, erkalayotgan eri Hikmatning boshini sonlari bilan qisib olib, ingrab yotardi.

Bu paytda erining qo'li uning 3-o'lchamli ko'kraklarini ichkiyim bilan birga uqalardi.

Aziza ko'zini yumib olib, bir qo'li bilan Hikmatning boshini silar, ikkinchisini og'ziga tiqib olib surayotgan edi.

- Buldi endi tiqsam ham buladi, tayyor buldi a*ing. - dedi eri boshini ko'tarib.

- Yana ozgina joon, ozgina yalang, keyin...

(Hikmat jinsiy aloqa paytida doim xotinining xohishini bajarib, uni 100 foiz qoniqtirishga, orgazmgacha olib borishga harakat qiladi. Shuning uchun bulsa kerak garchi u tez-tez ichib kelib, Azizani kaltaklasa ham u ketmaydi yoki ketgan taqdirda ham 3 kunga bormay qaytib keladi. )

- Bupti asalim. - deb Hikmat endi ishini davom ettirmoqchi ediki, darvozani kimdir bir necha marotaba dangillatib urdi. - eee onayni, yana kim buldi bu?

- Qayerdan ham shu mashinangiz bor, yana o'sha maymun Zafar kelgandirda. - dedi xotini jahl bilan.

- Benzin yo'q dedimku unga. Chiqaychi!

Hikmat kelib, eshikni ochdi.

- Hikmat aka, uzr bezovta qilmadimmi? - Bahodir shunday dedi hansirab. Yonida velosiped yotqizib quyilgan, qulida 1,5 litrli baglashkada benzin turardi.

- Ie keling, duxtir. Tinchlikmi?

- Tinchlikmasda, Akbar tog'a og'rib qolipti, benzin yo'q debsiz, topib keldim. Tuman markaziga olib boraylik aka, o'g'li shaharga ish bilan ketgan ekan.

- Nima bulsa ham duxtirligingizga boripsizda uka, lekin bu benziningiz rayon markazigacha yetmaydi. Yo'l yarmida qolib ketamiz.

- Zo'rg'a topgandim Erkin akadan. Nima qilsak ekan?

- Uka, qo'shni qishloqda bitta qariroq duxtir bor, yaxshisi o'shani olib kelaylik, hozircha yordam berib tursa, erta-perta o'g'li kelsa rayonga olib boradi o'zi.

- Aniqmi? Bormi? Men medbrat bula turib tanimayman, siz taniysiz ekan.

- Ha u ishlamay quygan, shuning uchun tanimasangiz kerak, qo'shni qishloqqa bemalol bu bir litringiz yetadi.

- Kettik aka, buling, zavodit' qiling unda!

= = = = =

Soat 22:20.

Mehmonxonada Salim polda yotipti, Saodat yap-yalang'och bulib o'zini orqaga tashlab, qo'llariga tayanib, uning ustida sakrayapti. Erkakning qo'llari bu vaqtda uning ko'kraklarini uqalab turar, ba'zida pastlab jinsiy lablarini qitiqlardi.

Ayol uzun va qalin asbobning qiniga kirib chiqishidan kayf qilib, "aauu iimm oxx jonimm mazza" deya tez-tez sakrab baqirardi...

Saodatning charchaganini harakati sekinlashganidan sezgan erkak uni to'xtatib, tunqayishini aytdi.

Ayol divan-kresloga chig'anoqlarini quyib, "rakom" holatda turib berdi.

Salim uning tarang dumbalaridan bir-ikki mijib quydida, keyin asbobini ushlab, qinga tug'rilab sekin tiqdi.

2-3 marta oxirigacha kirgizib chiqardi, keyin tezlikni oshirdi, yanada qulayroq bulishi uchun ayolning belidan ushlab, itarishni boshladi.

Saodat og'riqdanmi yoki kayfdanmi ko'zlarini yumgancha ingrab turardi...

Taxminan 10-15 daqiqa davom etgan aloqadan ikkala tomon butunlay qoniqqan edi...

= = = = =

Soat 22:34.

- Kam-pir, me-ni-m-chcha vaqti soatim yetdi, bul-mayapti. - Akbar ota boshida yig'lamsirab turgan kampiriga shunday derdi.

Akbar otaning terlashlari ham to'xtagan, badani ham asta-sekin sovib borayotgan edi.

- Meni qurqitmang, chol, hozir duxtir chaqirgani ketishdi.

- Yoq, menimcha foydasi yoq, kampir, mendan rozi bulinglar. - deya Akbar aka bitta chuqur nafas chiqardida tinchlanib qoldi, ko'kragini ushlab, silab turgan qo'llari yonga tushib ketdi.

Ko'zlari ochiq qolgani uchun Zarifa xola cholining o'lgan yoki o'lmaganini bilmasdi.

- Zafar! - deb baqirdi Zarifa xola.

- Ha oyijon. - Manzura hapqirib kirib keldi.

- Suv olib keling. Chol hushdan ketib qoldilar.

Manzura oshxonaga uchdi, hech qancha o'tmay krujkada suv bilan qaytdi va Akbar otaga sepa boshladi.

Foyda bermagach, ikki xotin endi umidlarini uzishib, bir-biriga qarab yig'lab yubordi, shu payt ko'chadan kelgan mashinaning chiyillab tormozlagan ovozi biroz bulsada ularga taskin berdi. Lekin baribir kech edi...

Qo'shni qishloqdan kelgan duxtir Akbar otaning yuragini bir necha soniya massaj qildi, qolganlar unga umid bilan qarab turardi. Massaj naf bermagach, aptechkadan "Adrenalin" olib in'ektsiya qildi. Samara yo'q.

- Bardam bulinglar, qulimdan kelgani shu, otaxon yurak infarktidan o'lgan, sen texnikumni tamomlagan, men bilan yur! - deb Bahodirni barmog'i bilan ko'rsatib jahl bilan xonadan chiqib ketdi. Bahodir uning orqasidan ergashdi.

Zarifa xola o'tirgan joyida qotib qoldi, Manzura bilan Zafar dod solib yig'lab yuborishdi...

ERTASI KUNI. Soat 16:09.

Salim mashinasida kelarkan, qishloqqa kiraverishda qishloq nomi yozilgan yozuvni ko'rdiyu, ichida "yana qishloq, yana o'sha zerikarli hayot, o'sha o'ziga qaramaydigan xotinim, o'sha dadam, doim javragani-javragan, xuddi men yoshboladek hamma narsani o'rgataveradi, nasihat qiladi, balo battar... ehh Saodat seni sog'inib buldim, 2-3 kundan keyin yana qaytaman bag'ringga" deb quydi.

Qishloq markaziga kelganida Bahodirni qo'l ko'targanini ko'rib mashinani to'xtatdi.

- Haa Bahodirjon, qaleysan? - dedi mashinadan tushmay.

- Aka sal tezlikni oshirsangiz bulardi. - Bahodir kelib surasharkan shunday dedi.

- Boramizda o'sha uyga, shoshilib nima qildik? Ie ko'zingizga nima bo'ldi, kim ko'kartirdi yana? Birortasini notug'ri ukol qiluvdingizmi yana? - deb Salim xoxolab, kulib gapirdi.

- Yo'q, aka, bu safar ukol qilmaganim uchun yedim.

- Ha mayli. Nega qo'l kutaruvdingiz o'zi?

- O'zim, shunchaki. Tezroq boring demoqchi edim, aka.

Salim mahallasiga burilganidan keyin ko'chadagi odamlarni unga qarashini ko'rib, "nima meni endi ko'ryaptimi bular, ko'zingga senlarni..." deb quydi, uyiga yetganda darvoza tagida o'g'li Zafar va pochchalarini qora to'n va do'ppida ko'rib, yuragi orqaga tortib ketdi.

Mashinadan tushib, yugurib borib o'g'lini quchoqladi.

- Nima buldi Zafar, nima qilyapsizlar bunaqa kiyimda.

Zafar uning gapiga yig'i bilan javob berdi. Salim pochchalaridan ham javob ola olmagach, "Oyijon" deya yugurib uyga kirdi, hovlida yig'layverib, diydasi qotgan onasi va opalarini ko'rib to'xtab qoldi.

- Dadam?!! Qani? Qachon? Nega? - deb onasini quchoqlarkan kecha tushlik payti otasiga baqirib uydan chiqib ketgani esiga tushdiyu, qilgan ishidan afsuslanib o'kirib yig'ladi. (Otasining "nimagadir ko'nglim notinch, ishing ertaga bulmasa indinga bular, bugunchalik bormay quyaver" degan so'zlari qulog'i tagida takror-takror yangrardi. )

TAMOM!