tungi.ru

МАРДИКОР КИЗ кисса: 4 кисм. (Реал вокеа)

��охигул кейинги пайтлари Барнога нихоятда богланиб колди. Айни дамда бу багрикенг аёл хам Мохигулдан ёрдамини аямас, хатто бир киши бажарса буладиган ишларга хам Мохигулни ёнига олволар, гарчи бундан нони ярим булсада. (У хар ким уз ризкини ейди деган акидаги ихлос киларди). Хар хил хонадонларда булишар, кимлардир ачинса, кимлардир нописанд юкоридан назар ташлашарди. Бу тутинган опа сингил уз халол мехнатлари ила йуксиллик балосига карши туну кун курашардилар Бу орада Саломат хола касалхонадан чикди, бирок у дардманд булиб колганди.

- Мохигул, бу ёкка кел, - дея Саломат хола эрталабдан кучага отланаётган набирасини чакирди.

- Ха, бувижон, - дея Саломат хола эрталабдан кучага отланаётган набирасини чакирди.

- Болам, канака иш билан шугулланаяпсан? Суради тусатдан Саломат хола.

- Халиги.. Мохигул тараддудланди. Бир тикувчихонада Барно опа деган аёлга ёрдам беряпман.

- Тикувчилик кулингдан келмайди-ку. Сен эса кеча пул олиб келдинг.

Мохигул шошиб гапира кетди:

- Бувижон, сиз касалхонада пайтингиз тикувчиликни бир оз узлаштириб олдим. Колаверса, уша Барно опа нихоятда сахий аёл. Ёрдамини мендан аямаяпти. Мохигул бугзидан сузлар эмас, аччик зардоб келаётгандек кунгли бехузур булди.

- Ха, майли, набирасининг ростгуйлигига шубха килмайдиган Саломат хола шундай деркан, огир кузгалиб кушимча килди: тугри кел. Сунг набирасини сочини силаркан сузида давом этди: - Болагинам, сен жуда кузга якинсан, ёмонлардан эхтиёт бул. Уша устозингни бирор кун уйга таклиф кил. Мен унга уз миннатдорчилигимни билдирай, хупми?

Мохигул хуп, бувижон дея урнидан туриб, ишга шошилди. Мохигул мардикор бозорига боргунча иш масаласида ёлгон гапиргани учун уз узидан нафратланиб борди. Аммо у бечора хам нима десин? Бувисига хилма-хил одамларнинг эшигида мардикорлик килиб юрганини айтсинми? Агар буни Саломат хола билганда, улса-да набирасини остона хатлатиб кучага чикармасди. Айни дамда узининг соглиги учун кераклик пулдан хам кура, Мохигулнинг уйда сикилиб колмаслигини, мустакил хаётга тезрок куникишини хохлаётганди.

Мохигул манзилга етиб борганида, Барно кандайдир башанг кийинган хуппа семиз аёл билан гаплашиб турганди. Мохигулни куриши билан чехраси ёришди.

- Келдингизми, Мохи? Мана бу опамиз кеча туй килган экан. У ёк-бу ёкни саранжом саришта киламиз.

Аёл гапга аралашди:

- Манзилимга адашмасликларинг учун мана бу варакка ёзиб бераман. Мен ишга кечикмай. Уйда кизим булади. Иннайкейин, аёл шундай дея сумкачасидан чикарган ён дафтарча варагига манзил ва келишилган пул хисобини ёзиб, Барнога узатди, мана буни кизимга курсатасиз. Иш битгач, пулини кизимдан оласиз.

Уларни Мохигул тенгкур, аммо узини тутиши-ю кийинишида умуман узгача булган киз кошларини чимирибгина карши олди:

- Оимла силани юбордилами?

- Шундай, деди Барно кизнинг елкаси оша ховлига разм солгач.

- Киринглар. Киз угирилиб ховли сари танозона кадам ташлар экан, амр этди: Биринчи ишни идиш-товоклардан бошлайсилар. Кейин нима иш килишларингни бир бошидан айтавераман.

У шундай деркан ховли уртасидаги уюлиб ётган, туйдан чиккан ювуксиз идиш-товокларга кул учида имлади. Сунг бориб ховли четидаги тебранма креслога утирди. Шу пайт унинг калта шёртики сидирилиб, оппок сонлари буртиб куринди. Мохигул кизнинг бундай беибо кийими-ю хатти-харакатидан гаши келди, бирок унинг вазифаси тезрок ишларни битиришу бу уйни тарк этиш булгани учун, бекачага ортикча ахамият бермасликка туришди.

Улар идиш-товокларни ювиб булгунларича хонадон сохибаси ёнидаги телефонда аллакандай йигит билан сухбатлашиб утирди:

- Янги машинангда качон сайр килдирасан?

Куйсанг-чи. Э, кейинги пайтларда сенга ишонмай куйдим. Ха, ха, ха, майли... Билмадим...

Мохигул хеч качон йигитлар билан бунчалик ялтокланиб, эмин-эркин гаплашадиган кизни якиндан курмаганди, шунинг учун у идиш ювар экан, гохида ажабланиб киз томон караб - караб куярди. Киз эса узи билан узи булиб гуё уйда ундан бошка хеч ким йукдек телефон ортидаги йигити билан баланд овозда сафсата сотарди.

Идиш-товокларни ювиб булишгач, Барно хонадон сохибасини ропарасига бориб,

-яна нима килайлик синглим?

деди.

Киз хозир дегандек кул кутарди ва телефондаги сухбатга якун ясади:

- Бохо, майли, кейинрок гаплашамиз... Йук, йук,хеч жойга кетаётганим йук. Хозир уйимизда иккита мардикор аёлни ишлатаётгандим. Шуларга иш курсатай.

Унинг калтабинларча айтган сузлари Мохигулнинг куксини уйиб юборгандек булди. Барнога хам бу жумлалар ёкмаса-да, индамайгина фармойишни кутарди. (Афтидан бундайин муомалаларга анча куникиб колганди). Киз телефонда гаплашиб булгач, рупарасидаги Барнога такаббурона сузилиб бокди:

- Сиз ховлини супуриб-сидиринг, Мохигулга угирилиб караркан, урнидан турди. Сиз эса ортимдан юринг, хоналарни тозалайсиз.

Мохигул унга эргашди. Киз йул йулакай суради:

- Отиз нима?

- Мохигул.

- Меники Юлдуз. Ёшиз нечада?

- Ун саккизда.

- Мен эса ун еттида.

Улар мехмонхона деб аталгувчи катта залга кириб боришгач, Юлдуз деди:

- Мана шу ердан бошлайсиз. Кеча онамнинг юбилейни роса куп мехмон келганидан бу ерга хам жой килгандик. Роса тузгитиб кетишди.

Дархакикат, мехмонхона бесаранжом эди. Мохигул ишга киришиб кетди. Юлдуз эса диванга ялпайиб утириб олгач, пульт билан телевизорни ёкиб хилмахил каналларни кузата бошлади. Бир зум туриб зерикди ва телевизорни учириб Мохигулга суз котди:

- Яхши курган йигитиз борми?

- Нима? - бу саволдан илкис унгайсизланди Мохигул.

- Йигитиз борми деяпман?

- Йук, Мохигул шундай дея стол устидаги чинниларни тартибга келтирди.

- Чаток, бош чайкади Юлдуз. Чиройли экансизу, йигитиз йук экан. Э, хозирги йигитлар жуда шум булиб кетишган. Улар купрок бой кизларга интиладиган булиб колишган. Шунинг учун хам камбагал оилаларнинг кизлари эрсиз колиб кетяпти.

Мохигул бундай калта тушунчадан жахли чикди.

- Нега ундай дейсиз? Камбагал оиланинг кизларнинг хам бахтли булиш яшаётганлари куп-ку.

- Э, - дея эътироз билдирди Юлдуз, ташкаридан караганда шундай. У бечоралар хамиша эридан туртки еб умр кечиришади, чунки уларнинг тили калта. Айникса, сепи оддийрок булса борми, умрбод кайнонасидан кулоги тинчимайди. Менинг дадам эса хозирдан булгуси куёвига машина совга килишни режалаштириб куйган.

- Барибир фикрингизга кушилмайман, - дея Мохигул тез харакатлар билан уй супуришга киришиб кетди. Гуё у тезрок ишини битирса-ю бу ёкимсиз хулкли киздан кутулса.

- Нимага кушилмайсиз? - кошларини чимирди Юлдуз. Хали мактабни битирмасимдан атрофимда йигитлар парвона. Сизни эса акалли биттагина йигитиз хам йук экан.

Бу калтафахмнинг гаплари Мохигулнинг гашини кузгаса-да, у билан сухбатлашишга махкум эди. Аммо йигитлар хусусида, хатто, дугоналари билан хам сухбатлашишдан доимо кочган Мохигул Юлдузни мавзудан чалгитиш максадида деди:

- Сизга бир савол берсам майлими?

- Айтаверинг!

- Кунглингизга олмайсизми?

- Йук.

Мохигул кулида супурги тутганча бир зум тик котди, сунг суради:

- Мана сиз кап-катта киз экансиз...

- Хуш?

- Мана шу уй ишларини узингиз килсан-гиз булмайдими? Ахир, бу кийин эмас-ку.

Юлдуз истехзоли кулди:

- Менга каранг, агар хамма уз уйининг ишини килаверса, сизга ухшаган пули йуклар йуклар кандай пул топади? Бизлар бу хатти харакатимиз билан сизларга химмат курсатяпмиз.

Мохигулнинг куз олди хира тортди. Ота онасининг беминнат бойлиги кучогида ялпайиб ётган кизнинг юзига тарсаки тортиб юборгиси келди.

Бирок кулидаги супургининг дастасини гижирлатиб сикди.

- Нима! Мохигул шундай деркан аламзадалик билан давом этди: демак стзларнинг бизларни ёллаб ишлатишларинг мисоли бизларга берилаётган садака экан-да?

- Тушунганингиз. Юлдуз киброна ияк кокди.

Мохигул харкалай сенга ухшаб бокиманда эмасман демокчи булди-ю, бирок бу хонадондаги бир кунлик вазифасини бажариб булгач, бу кизнинг совук дийдоридан мосуво булажагини уйлаб лом-мим демади.

У мехмонхонадан сунг бошка хоналарни хам саришта килишга утди.

Юлдуз эса унга соядек эргашиб юрди. Балки мардикор кизнинг кули эгри булиши мумкин деб уйлагандир.

Мохигул учун нохуш сухбатдан сунг уларнинг сунгги мулокоти ковушмай колди.

Юлдузнинг хар хил навбатдаги саволларига Мохигул кискагина жавоб кайтараркан, юраги сикилиб, тезрок ишларни битириб, бу уйни тарк этишга ошикарди.

Юлдуз бажарилган ишларни куздан кечириб чикгач келишилган пулни иккига болди, ва ярмини барнога узатди;

​​- Мана хизмат хаккиз сунг ярмини Мохигулга узатди.Мана олинг! Манг!!!

Юлдузнинг писанда билан пул узатганини фахмлаган Мохигулнинг хурлиги келди. Шу дамда узини гадойданда баттар хис килди ва кузлари атрофида аламли ёш халкаланди:

- Менинг пулдан хам юкори турадиган гурурим бор. Сенинг садакангга зор эмасман. Мохигул шундай деб шартта бурилди-куча томон одимлади. Пул тутган кули хавода муаллак колган Юлдуз хайратдан донг котди. Барно Мохигулнинг ортидан бакирди:

- Хой жиннивой, нима киляпсан? Бу ахир, пешона теринг-ку! - сунг шошиб Юлдузга деди:

- Бирор-бир каттикрок гап килувдингизми?

Юлдуз Барнонинг саволидан илкис сесканиб тушди, сунг кучага чикишга улгурган Мохигулнинг ортидан югуриб кетди. У мохигулга етиб олгач, унинг кулидан ушлаб узига каратди:

- Бу нима килганингиз? Бу ахир сизнинг мехнат хаккингиз-ку! Олинг!

- Сенга ухшаганлардан бир сум хам олмайман, мен мен... Мохигул йиглаб юборди.

Буни курган Юлдузнинг кунглидаги мудрок туйгулари жунбушга келди. (Хархолда, унда хам юрак бор эди-да).

- Нега менга аччик киласиз? Юлдузнинг лаблари титраб кетди. Олинг пулизни. Агар каттик гапирган булсам, кечиринг.

Мохигул ёнокларидан куз ёшларини енги билан артар экан, аламзада охангда деди:

- Менинг хам сенга ухшаб ота онам булишини хохлардим, бирок тирик этимман. Битта-ю битта бувимлар бор. Бувимнинг эса тоби йук. Дориларга пул керак, акс холда сенга ухшаганларинг ишини килиб юрмасдим. Мохигул йиглар экан, бугзидан чикаётган сузлар хасрат ва изтиробга йугрилиб аянчли тус оларди. Хаётида бундай ахвол хамда аччик таъна-ю дашномларга дуч келмаган Юлдуз хам эзилиб йиглаб юборди:

- Илтимос, мени кийнаманг.... Олинг.

Шу пайт уларни олдига етиб келган Барно Юлдузнинг кулидаги пулларни зарда билан юлиб олди ва Мохигулга юзланди:

- Куй, айланай, йиглама. Садкайи куз ёшинг кетсин, юр кетдик.

Барно билан Мохигул тобора узоклашгани сари Юлдузни каттик пушаймонлик уз домига торта бошлади.

ДАВОМИ БОР.....

O‘xshash hikoyalar