Gunohko
Mening tug‘ishgandek qadrdon
do‘stim bor edi.
O‘tgan xafta baxtsiz hodisa –
avtohalokatda
to‘satdan vafot etdi. Alloh
gunohlarini kechirsin, rahmatiga
olsin! Lekin uning bir
muammosi hal
bo‘lmay qolib ketdi. Do‘stim
internetni yaxshi
bilardi. Behayo sahifalarni topib,
behayo suratlarni yig‘ishni yaxshi
ko‘rardi. Hatto
o‘ziga veb-sayt ochib,
unga o‘sha suratlarni
joylashtirgandi. Buni qarangki,
u boshqa o‘ziga
o‘xshaganlarga beminnat xizmat
ham tashkil qilgan ekan. Uning
veb-manzili boshqa
bir qator veb-manzillarga a'zo
ekan. O‘sha
manzillar yangi–yangi suratlarni
unga davomli
jo‘natishar ekan. Do‘stimning
manzili esa avtomatik
ravishda u suratlarni o‘z
manzili
a'zolariga jo‘natadi. Qarabsizki son–
sanoqsiz
beminnat gunohlar
oshnam huzuriga yo‘l olmoqda.
Qachon deysizmi?
O‘LIMIDAN KEYIN!
Aksiga olib manzilning sirli kalitini
(parolni) hech
kim bilmaydi.
Janoza boshlanishini kutib
o‘tirarkanman shularni
o‘ylardim. Tobutni ko‘tarib
borarkanman o‘zimdan so‘rardim:
- Qabrga nima olib ketyabdi?
Behayo suratlarnimi?
Qabri tepasiga ham yetib keldik.
Ba'zilar uni qabrga
tushirayotganda, tuproq
tortayotganda ko‘z yosh
to‘kishdi.
– Ko‘z yoshdan nima foyda?
Unga
nima qilib bera
olasizlar? Tirikligida qayda edinglar?
Uni to‘g‘ri yo‘lga
chaqirganmisizlar!? – dea
o‘ylardim.
Nasihat qilganlardan biri men.
Qachon shu mavzuni ochsam:
- Qo‘y oshna, bu shunchaki bir
sho‘xlik. Bilasanku -
yoshmiz. Yoshlik esa – sho‘xlik.
Bir necha yilda
buning hammasi unutiladi. Xozir
boshqa
mavzularda gaplashaylik!
Vafotidan bir ikki kun o‘tib
onasi
telefon qilib qoldi.
– Bolam! Do‘stingdan xavotirdaman.
G‘alati tushlar
ko‘ryabman. Bugun
tushimdamish.. uning qabriga
yosh-yosh yigitchalar ketma–
ket
kelib uning qabriga siyishyabdi.
Qo‘rqib
uyg‘onib ketdim. Ta'biri
nima ekana bilmaysanmi bolam?
– Xavotir olmang onajon,
yaxshilikdir, men ta'bir
bilmayman, birortasidan so‘rab
berarman. Siz
xotirjam bo‘ling!
Bechora onani tinchlantiraman-u
ichimni it
titalaydi. Nima, bilmaymanmi!?
Tush ta'biri aniq. Bu o‘sha mash'um
manzildan surat
kelgan yoshlar
gunoh qilishyabdi. Ularning
ketma-ket kelishi esa
bir-biriga jo‘natganidan. Unga
yana yaxshilik qilish maqsadida veb-
manzilni ijaraga
bergan tashkilotga
bog‘landim. Ma'lumotlarni olishib,
do‘stimning
saytiga yana uch yillik ijara
to‘langani, agar manzilning sirli kaliti
bo‘lmasa
hech narsa
qilolmasliklarini, ijara muddatini
tugashi bilan
manzil o‘z–o‘zidan bekor
bo‘lishini aytishdi. –
Tushunsanglarchi axir, egasi
o‘lgan. U yo‘q!
– Biz boshqa yordam bera
olmaymiz! Yana uch yil!!
Bunisiga nima deysiz!? Yomonlik
kaliti bo‘lmasangchi, nima qilasan
boshqalarga ham
tarqatib! Mana endi nima qiladi?!
Har kuni yangi va
yangi gunohlar.. manzili
a'zolaridan, yana o‘sha a'zolar boshqa
tanishlariga.. ular
ham vahokozo..
uzundan-uzoq zanjirlar. Bu
zanjirlarga ilingan
gunohlar.
Mushfiq Payg‘ambarimiz Muhammad
sollallohu
alayhi va sallam
ogohlantirishlarigaquloq
solmaslikning jazosi bu:
"Kimki bir yomonlikka chaqirsa, u
odamga o‘sha yomonlikka ergashgan
har bir
kishining
yomonligidan to‘la bir ulush
borib
turadi.
Avvalgilarning ulushidan
keyingilarga berilgani
sababli kamaytirilmaydi"!
Do‘stim o‘ldi. Lekin qiyomat
kunida veb-manzilidan
tarqalgan suratlarga tushgan
xar bir nazarga, sabab
bo‘lgan xar bir buzuqlikka, xar
bir
tarqatishga javob
beradi.
Ehe, bu zanjir qachongacha davom
etar ekan?
Alloh o‘zi kechirsin!
(Muallifdan Alloh rozi bo‘lsin)
Bu voqeani har birimiz chuqur
tahlil qilib, o‘zimiz
uchun kerakli xulosalarni
chiqarishimiz zarur.
Ko‘zlarimizni kattaroq
ochishimiz
kerak. Blyutuz,
MMS, internetlar orqali
o`tayotgan suratu
videolar, saytlarga
yozilayotgan behayo hikoyalar
zalolat zanjirirni
tug'diradi. Bilib-bilmay qilingan
gunohlarimizni Yaratguvchi avf
etishini tinmay.