"BeK" dan "SIRLI TAXLIKA "/-2-fasl-3-qism/

...Başir eski va ğarib bir kulbada

uyqudan uyğondi. Atrof gördek

zimiston xamma joyi qon bir axvolda

edi. Oldiniga chöchib tushdi. Ammo

atrofda suvning shovullashi eshitilgach

tirik ekanini faqat bu yerga qanday kelib qolganini anglolmadi. Bir amallab

tashqariga chiqqanida chakalakzor

toğ darasining bir burchida bir özi

yolğiz qaqayib turganini kördi.

"Nimalar böldi?" Singlisi Oyşhaga nima

böldi? Uni kechki payt uylarida katta dalaxovludan qaytishini kutib

ötirganini eslaydi. Ammo Oyşha

qaytmadi.

Unda u qaerda?! Shu onda yigitning

bosh kosasi chidab bölmas oğriq va

qattiq titroqdan yorilgudek oğriy boshladi va xavodan "Oğajon! Meni

öldurishdi! Meni kömishdi! Ularni

xammasini öldiring! ! ! Öldiring!"

degan sado keldi . Başir buni

chindanam uzoq yaqindan

kelayotganiga xam ishongisi kelmasdi. Yohud bu tovush shundoq uning

ichidan miyasini qaysi bir

qatlamlaridan shivirlab aytilayotgandi!

Qaxr ğazab va nafrat qasos xissiga

aralashib uni qalbi tubida yashinib

yotgan "İblis" nihoyat tashqariga otilib chiqdi. Endi undan oddiy insonga

aylanish amri mahol sabab bu

qonsiragan dajjol faqat va faqat inson

nafasiga, tirikligiga barham berishga

qasd etgandi. Agar singlisi ölgan ekan

boshqa tiriklarning xam yashashga xaqqi yöq deb İblisona manfurlikka

qöl urdi u . (Bechoraning bir ikki ziyo

omon qolgan umidida insoniylik

xanuz mavjud edi ammo u ham bora

bora sönib tubsiz zulmatga aylandi)

-SENİ TOPAMAN OYŞHA!!!- SİNGİLJONİM!- dedi Baçir va bir tuyqus

qattiq bökirib ğalati shaklda ulkan va

qörqinchli rödopoga aylandi qöydi! U

qoya labida olis olislarga tiriklar

yashahotgan kengliklarga termuldi.

Va olis kengliklarga Qörğoşintepe toğlari osha cheksiz va sarxadsiz

örmonlar qöyniga singib ketdi ..

/3-qism tugadi/