Kaminadan tanlov uchun(•Alamlarga yengilma•).

Avgust oylari Zarifa dugonasining to'yida ko'ngliga qil ham sig'may o'tirardi.Negaki uni akasi kechasi soat 10 dan o'tsa,tamom to'yga borganinga pushaymon qildiraman degandi.Shu payt Zarifaga kimdir gapirdi u cho'chib ketdi.

- Salom,yaxshi qiz.Nimaga raqsga tushmayapsiz?

- … ?

Yigitning gapi javobsiz qoldi.Zarifa o'zicha o'yladi bu shilqim kim bo'ldi deb!

- Men sizni raqsga taklif qilmoqchi edim,qarshimasmisiz?

Shunda Zarifani yonidagi dugonasi itarib Zarifani yigitni oldiga chiqarib yubordi,yigit ham abjirlik qilib Zarifani bir deganda davraga olib kirdi.Zarifa noiloj raqsga tusha boshladi.Ko'z ko'zga tushganda Zarifa bir seskanib ketdi.Naqadar olovli ko'zlar,Zarifa bir muddat qotib qoldi.Birinchi muhabbat degani shu bo'lsa kerak deb pichirlaganini o'zi ham bilmay qoldi.

- Biror nima dedingizmi? - so'radi notanish yigit.

- Yo'q,o'zim shunday,- dediyu Zarifa yugurib tashqariga chiqib ketdi.Tashqariga chiqib toza xavodan to'yib nafas oldi.

- Tobingiz qochdimi?

Zarifa kutilmaganda kelgan bu ovozdan cho'chib ortiga qaradi.Ha bu yana o'sha yigit.Shu tariqa ular tanishib olishdi.Yigitni ismi Baxrom bo'lib,Zarifani o'qishiga yaqin bolgan moliya insitutida o'qirkan.Baxrom ancha gapga usta Zarifani bir zumda aylantirib oldi,xatto telefon nomerigacha oldi.Shunday qilib ularning sevgi qissasi boshlandi.

***

Oradan oylar o'tib bir kuni Baxrom tug'ilgan kunini nishonlash maqsadida Zarifani o'z kvartirasiga taklif qildi:

- Allo, salom asalim yaxshimisan?

- Assalomu alaykum,Baxrom aka yaxshimisiz?

- Yaxshi raxmat asalim,qayerdasan?

- O'qishdaman begim,- dedi Zarifa.

- Bugun qanday kun ekanligini bilasana?

- Ha bilaman begim,bugun sizning tugilgan kuningiz.

- Yaxshi esingda ekan,tugilgan kunim munosabati bilan tugilgan kunimni bugun ikkimiz yolg'iz o'tkazsak degandim kvartiramda nima deysan.

Zarifa oldinlari ham u yoqqa ko'p borgandi shuning uchun indamay rozi bo'ldi.

Baxrom kechki bazmga o'zgacha tayyorgarlik ko'ra boshladi.Intizorlik bilan kutilgan kech ham keldi.Eshik qo'ng'irog'i chalindi,Baxrom eshikni ocharkan hayratdan qotib qoldi.Zarifa oppoq ko'ylakda oqqush misoli jilmayib turardi.Uyga kirishgach bazm boshlandi,birin ketin idishlar boshadi.Zarifa odatda ichmasdi,lekin shu kecha Baxromning rayiga qarshi borolmadi.Baxrom DVD da yengil xorij musiqasini qo'yib Zarifani raqsga taklif qildi.Baxrom Zarifaning belidan qo'lini o'tkazib,uni quchoqlab oldi.Zarifa ichilgan spirtli ichimlik ta'sirida o'zini ushlab turolmay labini Baxromning labiga bosdi.Baxrom uni asta ko'tarib yotoqxona tomon yo'l oldi.Oldinlari ham bunday uchrashuvlar bo'lib turardi,lekin bunchalik chuqurlashib ketishmasdi.Bu safargi uchrashuv boshqacha bo'layotgandi.Baxrom asta Zarifani divanga yotqizib ko'kragini kiyimlari ustidan eza boshladi,ko'ylagini orqa zamogini yechib qizni yalong'och qilib,bo'ynilaridan opa boshladi.Zarifa ham bosh kelmay Baxromni yechintira boshladi.Ikkisi ham faqat ich kiyimda qolishgach,rosa yalashishdi.Ich kiyimlar ham yechilgach Baxrom ishga kirishdi,qizni Amiga asbobini ishqalarkan,Zarifa yettinchi osmonda uchib o'zini bilmay yotardi.Baxrom ancha paytgacha bu ishni takrorlagach Zarifa bo'shanib yubordi va holsiz yotib qoldi.Baxrom bunga e'tibor bermay ishini davom ettirardi.Bir payt asbobini boricha tiqib yubordi.Zarifa og'riqdan qichqirib yubordi,Baxromni shunday ittardiki u polga yopishib qoldi.Keyin esa qizni ovutushga tushdi.

- Zarifa,hayotim bo'ldi yig'lama axir senga uylanaman,- deb,qizni ishontirdi.

Keyin esa haqiqiy hayot boshlandi.Zarifa kuni bo'yi Baxromni tagidan chiqmas,kechasi bilan o'zini uyida xonasiga kirib Baxrom bilan telda gaplashardi.Zarifani o'qishini esa Baxrom pul bilan Hal qildi.Shu tariqa kunlar ota boshladi.Bir kuni Zarifa o'zini homilador ekanini bilib qoldi va tezda Baxromga tel qildi:

- Allo,Baxrom aka bugun uchrashsak bo'ladimi?

- Albatta,- dedi Baxrom.

- Sizda muhim gapim bor.- dedi Zarifa.

Baxrom xayron bo'lib .

- Tunchlikmi Zarifa.-deganida,Zarifa uchrashganimizdan so'ng aytaman deb javob berdi.

Ular uchrashgach Zarifa gap boshladi:

- Baxrom aka men homiladorman!

Yigit bir muddat qizga tikilib turdida.Hayron bo'lib,

- Qanaqasiga? - deya jahl qildi.

Zarifa indamadi.Shunda Baxrom Zarifaga qarab:

-Tushunsang-chi,Zarifa,xozir uylanaolmayman.Axir,xali uylanmagan akam bor.Qolaversa,o'qishim ham tugagani yo'q...

-Men... men nima qilay? Ota-onam,akalarim ko'ziga qanday qarayman? Kim degan odam bo'ldim? Jon Baxrom aka,meni sharmanda qilmang.Axir meni sevasiz-ku,to'g'rimi? O'zingiz aytgansiz-ku...

Zarifaning shaxlo ko'zlaridan yosh quyuldi.Baxrom qizning qaldirgo'ch qanotidek qayrilma qoshlariga,zulukdek tim qora sochlariga,kulgichlari yarashgan oppoq yuziga qaradi.

"O'ziyam zap chiroyli narsada.Lekin xotinlikka yaramaydi.Chiroyli xotin boshga balo ,endi buni nima qilsam,qanday aldasam ekan...

Zarifadan oldin xam o'zining nayrangu yolg'onlari bilan ancha qizlarning boshini aylantirib,aro yo'lda tashlab ketgan Baxromga bu narsa cho't emas.Kelishgan,ko'rkam,boyvachcha otasining erka bu o'g'li bechora qizning qo'ynini puch yong'oqqa to'ldirmoqchi bo'ldi.

-Jonim,Zarifa,yig'lama.Ko'z yoshlaringa arzimaydi. Xozircha ...o'zing tushunasan ilojim yo'q,sababini aytdim.O'qishimni tugatishim bilan magistraturaga kirishim kerak.

-Sen yaqinda meditsina xodimi bo'lasan,xammasini o'zing bilasan.Birorta tanish doktorga....

-Nima? -Zarifaning ko'zidan nafrat uchquni sachradi.

-Bas,shunchalik nomard,pastkash ekanligingni bilmagan ekanman.

-Xov qiz,o'g'zinga qara,xali xammasiga meni aybdorsan dersan?!O'zing emasmi to'ysiz,nikohsiz quchog'imga kirgan,bir imlaganimda oldimga chopib kelgan?Endi nomard bo'lib qoldikmi?Ora ochiq!Men seni tanimayman! Kimga borsang bor!

-Essiz yigitlik,sof muhabbat deb o'ylaganim sarob ekanini,sening yolg'onchi,bezbet ekaningni kech bildim.Xudoga soldim!

- Otasining erka qizi,o'zingni buncha qiynama.Yaxshi kunlarga umid qil, - mazax qildi Baxrom.- Xali xammasi yaxshi bo'ladi.Birorta mo'min-qobilni topib tegib olarsan,meni unutmassan... -u xoxolab kulgancha nariroqda turgan xorij markali mashinasiga o'tirdida,ortiga qaramasdan ketdi....

* * *

"Endi nima bo'ladi?.."

Zarifa darsga kelar,xayoli o'zida emasdi.Xech kimga qo'shilmaydi.O'zi bilan o'zi olishadi. "Nimaga xam bordim o'sha to'yga?Akam borma degandilar.U akasining so'zlarini esladi." Kunduzi ZAGSga bording bo'ldida,qiz bola narsa kechasi yurasanmi? ". Akajon,nega qattiq turib olmadingiz? Shunday qilsangiz,bormasdim.O'sha iflosni ko'rmasdim,yolg'onlariga ishonib ergashmasdim.Yigirma yoshimda qizlikning beg'ubor,bokira onlarida ko'zlarim yoshlanib o'tirmasdim.Qiz nima qilishini dardini kimga aytishini bilmasdi.

Oradan oylar o'tib,Zarifa o'zida g'alati o'zgarishlar sezdi.Bo'lajak tibbiyot xodimi emasmi,xammasini tushundi.O'sha kecha uxlamadi.Peshanasiga mushtlab yig'ladi.O'zi uchun,o'zining baxtsizligi uchu uchun emas « erka qizim,asal qizim » deb ardoqlaydigan otasi uchun ,yeru ko'kka ishonmaydigan akalarining yuzini yerga qaratgani,suyangan tog'larining boshini egib qo'ygani uchun yig'ladi.

Agar bilib qolishsa nima bo'ladi? Nima qilsin,anavi maraz aytganiday oldirib tashlasinmi? Axir birinchi farzandni oldirish keyin farzand ko'rmaydi degani-ku.Nima sen farzand ko'rmoqchimisan? -O'zi bilan o'zi olishardi Zarifa. Endi sen yuraging ostida o'sayotgan bolang uchun yashaysan.Sening gunohingga u aybdor emas.Yig'idan ko'zlari shishib ketgan Zarifa bir qarorga keldi.

* * *

Yoz.Jazirama issiq.Sharif ota xovlidagi o'rik daraxti tagidagi so'rida choy ichib o'tiribdi.Darvoza ochilib,qo'lida tugun bilan Zarifaning onasi Zaynab xola ko'rindi.

-Xa,otasi,yaxshi o'tiribsizmi? Kun biram qizidi-yey... Charlar yaxshi o'tdi.O'rtog'ingizning qizi chiroyli kelin bo'ldi.Baxtini bersin iloxim,- dedi Zaynab xola tugunini ocharkan.

-E,onasi,aytganing kelsin,yoshlar baxtli bo'lsin. Mening yagona qizim xam bir kuni suluv kelin bo'ladi,nasib qilsa...

Bu so'zlarni oshxonada turib eshitgan Zarifaning ko'zlari yoshlandi.

«Ox,otajonim- a,qizingiz endi kelin bo'lolmaydi. U sizning ishonchingizni oqlolmadi.Nobakor farzandingizni,ko'zlari kech ochilgan qizingizni kechiring,otajon».

-Zarifa,- Zaynab xola oshxona tomonga qaradi.

Zarifa ko'z yoshlarini artib,ota-onasini oldiga chiqdi.

-Kel bolam,mana bulardan ye,to'yniki.Sening xam to'yingni ko'raylik,bolam.Xammani to'yga yetkazsin.

Qiz so'riga kelib o'tirdi.Ota-ona qizlarini hech bunday xolatda ko'rmagandi.

-Nima bo'ldi,ona qizim? -dedi Sharif ota qiziga qarab, -mazang yo'qmi yoki birov xafa qildimi?

-Yo'q, -dedi Zarifa ma'yusgina.

-Erta-yu kech kitob o'qiydi,dadasi,qizingiz charchagan,axir imtihon topshiryapti.Ertaga so'nggi imtihon deyayotgandi.Xademay o'qish tugaydi.Keyin biz ham to'y boshlarmiz...

-Aya... -qiz o'rnidan turib ketdi.

-Onasi,qizingning sog'ligi yaxshimi?

-Xa,dadasi aytdim-ku,imtihon topshiryapti,charchagan. Bugun to'yxonada uch-to'rtasi qizingizni o'qishi qachon tugaydi deb so'radi.Qo'shni mahallalik Ilhom oqsoqolning xotini Mehrixon oraga odam qo'ydi.Erta shanba kelishmoqchi. Yaxshi oila ...

-O'zi biladi.Xali o'qishi tugasin,balki o'qishini davom ettirar,shoshma,o'zi bittagina qizim bor.Oldimda yursin,turmushga chiqish qochmas.

Zaynab xola choliga xayron bo'lib qaradida,indamay xovli to'ridagi uylarga qarab yurdi.

Zarifa karavotida mahzun o'tirardi.Zaynab xola boshidagi katta ro'molini yecharkan,qiziga gapirdi:

-Bolam,tinchlikmi,oxirgi paytda sal g'alatiroq bo'lib qolding.Otang xam xavotir olyaptilar.Biror joying og'riyaptimi yoki o'qishingda muammo bormi?

Zarifa onasining oq tushgan sochlariga,ajin tushgan yuzlariga qarab xo'ngrab yig'lab yubordi.

-Qizim,nima bo'ldi senga? Nega yig'layapsan? Tinchlikmi yo imtihondan o'ta olmadingmi?

- Aya...meni kechiring.

- Zarifa qizim,nima bo'ldi,jon bolam? -Zaynab xola qizini quchoqladi. -Ayta qol,bolam,onangni qo'rqitma,qizim.

-Ayajon,men nonko'rlik qildim.O'zimni saqlolmadim,gunoh qildim.Sizlarning yuzingizni yerga qaratdim.

-Nima,o'ylab gapiryapsanmi? Bunday gaplarni xayolingdan chiqarib tashla,bolam.Axir,sen oilamizning sha'nisan ...

Zarifa Baxromning masxaraomuz gaplarini esladi,beparvo qiyofasini ko'z oldiga keltirdi.Xozir xammasini aytishi kerakligini angladi.

Derazani ochib,xovli tomonga qaradi.

-Dadajon,bu yoqqa keling.Sizda gapim bor edi.

-Xozir qizim,- Sharif ota shoshilmay o'rnidan turdi. Uyga kirayotib,yig'lab chiqayotgan xotiniga xayron qaradi.- Nima bo'ldi.

Savol javobsiz qoldi. Otaning xavotirlanib uyga kirdi.Qizining yig'idan qizarib ketgan ko'zlariga qaradi.

-Tinchlikmi,qizim? Nima bo'ldi senga?

-Dadajon,meni kechiring. Yuzingizga oyoq qo'ygan qizingizni kechiring,-dadajon,-qiz ozini otasining oyoqlari ostiga tashladi. Ota nimanidir tushunganday bo'ldi.

-Gapir?!- G'azabdan titradi ota.

-Dadajon.... Gulday asrab o'stirgan qizingiz sizni sharmanda qildi.Endi bu dunyoda yashashimning xojati yo'q,qizingizni kechiring,meni qarg'amang.

Yig'i-sig'ilarni eshitgan ikki aka,xotinlari bilan shu tomonga kela boshladilar.

-Tinchlikmi,dada?- so'radi katta akasi Salohiddin.

-Zarifaxon,sizga nima bo'ldi?- yelkasidan tutdi kelinoyisi.

Ota gapirmadi.Indamay chiqib ketdi.Aka xamma gaplarni xotini orqali onasidan eshitdi.Singlisini qistovga oldi.

Qiz mardlik qildi,nomardning ismini tilga olmadi. Faqat «xammasiga o'zim aybdorman», dedi.Akalari uni juda yaxshi ko'rishardi.Chunki Zarifa uzoq kutilgan, oiladagi yagona erka qiz edi. Akalar shu paytgacha singillariga biror og'iz xam yomon gapirishmagandi.Lekin o'sha kuni xammasi gapirdi:

- Benomus!

- Otamning qaddini bukding,uyatsiz!

- Senday singlim borligidan or qilaman!

- Ertadan boshlab bu uyda qorangni ko'rmay!

Ota ham qarorini aytdi:«Ko'zimga ko'rinmasin.Rozi emasman!»

Mushtipar ona esa yig'lardi kuchi faqat shunga yetdi.Uch kun bu xovlida hech kim gapirmadi.To'rtinchi kuni Zarifa narsalarini yig'ishtirdi.

Ona baribir ona-da.Zaynab xola qizini olib yo'lga tushdi.Yo'lini to'smoqchi bo'lgan eri va o'gillariga : Agar unga bir narsa bo'lsa,meni boshqa ko'rmaysizlar!- dedi.

* * *

Zaynab xolaning Sirdaryoda singlisi bor.Erining vafotidan keyin ikki qizi bilan qolgan Zuxra Opa xamon o'sha yerda yashaydi,o'zi bolalar shifokori. Katta qizi poytaxtda o'qiydi,kichigi bu yil maktabni bitiradi. Opasi va jiyanini ko'rgan Zuxra opa xursand bo'lib ketdi. Bir piyola choydan so'ng shaddod,sinchkov,o'z ishining ustasi bu ayol opasining mahzun kayfiyatidan nimanidir sezdi.

- Opa,pochcham,o'g'illaringiz yaxshimi?

- .....

- Nega jimsiz? Gapiring opa.

- Shu gaplarni aytgunimcha tillarim uzilib tushsa bo'lmaydimi,singlim, -Zaynab xola yig'lab yubordi.- Bitta qizni eplab tarbiya qilomadim men. Qanday onaman?Jiyaning Zarifa yomon ish qilib qo'yibdi.Oqlamayman,lekin tashlab ham qo'yolmayman-ku.U mening qizim,bolam ko'z oldimda kuyib kul bo'layapti...

-Opa,o'zingizni bosing.Bir boshidan gapiring,nima bo'ldi o'zi?

Zaynab xola yig'lab-yig'lab qizining boshidan o'tganlarini,o'g'illarining qarorini aytib berdi.

Zuxra opa sukutga cho'mib o'ylanib qoldi.Keyin bir qarorga keldi:

-Opa xammasini tushundim.Zarifa mening jiyanim.Inson hayotda adashadi.Agar xozir uni o'z holiga qo'ysak,o'lganing ustiga tepsak,qaramasak,kim biladi nima bo'ladi,xavotirlanmang,u menikida qoladi.Bolasini dunyoga keltiradi,- dedi qat'iy ohangda.

- Axir...

- Opa,siz o'ylagan ishni qilolmaymiz.U keyin umrbod farzand ko'rmasligi mumkin.

- Otasi uni kechirmaydi.Bechora pochchamning qaddi egildi.

- Ota-onalar farzandlarini xar qanday xolatda kechiradilar.Agar bolalar xatolarini anglab to'g'ri yo'lga tushsalar,bu esa Zarifaning qo'lidan keladi.

- Eringning urug'lari,qo'shnilaring gap qilishmaskanmi?

- Bu yog'ini menga qo'yib bering.Men adashga bir qizni hayotga qaytaraman,yo'lini topishida yordam beraman.

Onaizor yig'lab-yig'lab qaytdi.Sharif ota xotini qizini qayerga qoldirib kelganini angladi,shuning uchun indamadi.O'sha kech Sharif ota xotiniga ko'rsatmay qizi uchun juda o'ksib yig'ladi.

* * *

Onasi ketgach,Zarifa xolasi bilan yolg'iz qoldi.

- Xolajon,xato qildim,adashdim,bu kunimdan o'lganim yaxshiydi... Menga endi xech narsa kerak emas,xayotim barbod bo'ldi,umrimni o'zim xarob qildim,o'ylamay qadam bosib kelajagimga nuqta qo'ydim ...

- Nimalar deyapsan,Zarifa? Kim xato qilmaydi? It tekkani bilan daryoni suvi xarom bo'lib qolmaydi.Bir nomardni deb Xudo bergan umrdan voz kechmoqchimisan? Eng xato nima bilasanmi,xatoni yana takrorlash,undan to'g'ri xulosa chiqarmaslik.Sen kabi adashgan qizlar bu xayotda yo'lini topib ketgan.Muhimi,endi adashmaslik.Xammasi o'zinga bog'liq.O'zingni qo'lga ol,sabrli bo'l,baxtli bo'lishga xaqing bor.

* * *

Oradan oylar o'tdi.Zarifa qizchali bo'ldi.Zuxra opa opasiga qong'iroq qilib bu haqida aytdi.

- O'zi sog'mi?- o'ksinib so'radi Zaynab xola.

- Soppa-sog',opa,bolasi ham yaxshi.

Onaizor bu xabarni ming istihola,ming qayg'u bilan eriga yetkazdi.Sharif ota indamadi.Chetga o'tib,«ey hudo,bolamni o'zing asra»,dedi pichirlab. So'ng katta o'g'lini chaqirdi. «Zuxra xolangnikiga borib kel...» O'g'il ancha pul,sovg'a salom bilan Sirdaryo tomonga yo'l oldi.

Yagona,erka singlisining taqdiri bunday bo'lganidan ezilib,uyga qaytdi.Bu kelib ketishlar davom etdi.

* * *

Oradan oylar o'tdi,bir kuni Zarifaning xolasi tugilgan kunini nishonladi.Tugilgan kunda Zarifaning xolasi Zuxra opaning dugonasi Sabohat opa Zarifani ko'rib so'radi.

- Dugonajon,anavi oshhonadagi qiz kim? Oldin hech ko'rmagan ekanman!

- Ha u qizmi,mani Samadqandda opam borlar o'shani qizi bo'ladi,bechora jiyanim hayotda adashgan.Shifokorlikni bitirgach shu yerda yashayapti har xolda jiyanim men yordam bermasam kim yordam beradi,otasi undan juda norozi.Uyda juda siqildi,hech o'tmishini unuta olmayapti.

- Duganajon,shifokorlikni bitirgan deding,meni yonimga ishga olsam,ish bilan chalg'ib o'tmishini unutarmidi!

- Bilmasam,bolasi hali yosh kattaroq bolaversin,o'zi hohlasa ishlar.

Og'li bir yarim yoshar bo'lgach,Zarifa ishga chiqdi.Zarifa ishxonagilar bilan tezda chiqashib ketdi,ayniqsa,Sabohat opa bilan boshqacha muomala qilar,o'ziga juda yaqin bilardi.Sabohat opa ham Zarifani qizidek ko'rardi.Bir kuni Sabohat opa Zarifaning xolasiga og'lini xotini ikki yil oldin vafot etgani haqida gap ochib qoldi:

- Zuxra,bilasan o'g'lim yolg'iz uni dastidan men ham qiynalib ketdim,- dedi Sabohat opa.

- Tushunmadim?- dedi Mahbuba opa.

- Nimaga tushunmaysan,bilasan bir yil oldin kelinim vafot etgan.Zarifani o'zimga kelin qilsam deyman.Meni ham o'zimga yarasha orzu havasim bor.Zarifani o'z qizimdek ko'raman axir.

- Bilmadim,Zarifa bunga nima deydi hayronman! Mayli o'zidan bir og'iz so'rab ko'raychi.

- Mayli,dugonajon men boray hademay o'g'lim ishdan keladi uyga borib biror nimaga unay.Aytgan gaplarim yerda qolmas deb o'ylayman.

* * *

Kuzning rutubatli oqshomlaridan biri.Sabohat opa oshxonada ovqat tayyorlayotgandi.

- Assalomu alaykum,ayajon.

- Vaalaykum assalom.Keldingmi bolam? Kechga qolding.

- Bugun hisobot topshirdim aya.Ovqatingiz tayyormi?

- Bo'laqol suzaman ovqatni.

Xar kuni axvol shu.Ona bola jimgina ovqatlanishadi.Keyin har kim o'z honasiga kirib ketadi.

Oybek qo'lini artdi,«raxmat,shirin bo'pti» deb endi turyotgandi Sabohat opa:

- O'tir,o'g'lim,senda gapim bor,- dedi.

- Xo'p,aya.

- Bolam,ahvolinga qara,qachongacha shunday yurmoqchisan?

- Yana o'sha gapmi?

- Gap boshlamasimdan og'zimga urasan.Men gapirmasam kim gapiradi? Adoyi tamom bo'ldingku o'g'lim.Axir bu savdo xammaning boshida bor! Uylanishing kerak,otangni meni tashlab ketgani yetadi.Sening baxtingni ko'ray deyman.

- Aya,Nigorani unuta olmayapman,axir hech kim unga o'xshamaydi.

- Nima qilamiz,o'g'lim,umri qisqa ekan.U uchun xam baxtli bo'lishing kerak.Xovlida nabiralarim o'ynab yurishini istayman men xam.O'ylab ko'r o'g'lim,bir yaxshi ayol bor.Bir ko'rgin.Balki yulduzi yulduzinga togri kelar.Bechora hayotda adashgan,qiynalgan ekan… zora…

- Ayajon,qo'ying …

- Yo'q,bo'ldi yetar shuncha yurganing.Meni rozi bo'lsin desang,shu ayol bilan bir gaplashib ko'r. - Onaning ko'zi yoshga to'ldi.

- Xo'p siz xursand bo'lsangiz bo'ldi.

O'g'lining bu gapidan keyin Sabohat opa Zuxra opa bilan gaplashdi.

* * *

Shu gaplarga ham bir yarim yildan oshdi.

Xozir Oybek bilan Zarifa baxtli yashashyapti.Zarifa yana farzand kutyapti.Qaynonasi ham,eri ham uni avaylaydilar.Zarifaning qizalogi Gulzebosi ham Oybekni juda yaxshi ko'radi.Dadasi ham uni erkalaydi. «O'zimning qizim,asal qizim,shirin qizim».

Shu paytlari Zarifaning qulog'iga otasining ovozi eshitiladi.

«Erka qizim,ona qizim».Ko'ngli to'lib ketadi.Otasini,mehribonini sog'inadi.

* * *

Bir oylardan so'ng Zarifaning ko'zi yoridi.O'g'il.Yaxshi niyat bilan,dillarni shod qilib yursin deb,ismini Dilshod qo'yishdi.

Oilada xursandchilik bo'lib ketdi.Lekin ota-onani o'rni bilindi.

Oradan bir xaftalar o'tdi.Zarifa xovlida ro'zg'or ishlarini qilib yurardi.Uch to'rt yoshdan oshgan qizchasi Gulzebo xovliga yugurib kirdi va shirin tilda:

- Ayajon,ayajon,Samarqanddan bobom bilan buvim kelyaptilar, dedi.

- A, kim?

- Bobom bilan buvijonim.Dadam aytdilar.

Zarifa gap nimadaligini anglaguncha darvozadan avval Oybek,so'ng qo'llarida to'la sumkalar bilan Sharif ota va Zaynab xola ko'rindi…

Bu hikoya kimlargadir ibrat bo'lsa boshim osmonga yetardi.Hayotda hamma narsa bo'lishi mumkin shunday ekan,yurgan yo'lingda qoqildingmi hech qachon ortga chekinma,yo'lingda davom et.

Hikoyani oqigan dostlarimdan minnatdorman.

Hurmat bilan Kamina!