suv < by paren >
Dam
oliw kuni bölgan öwanda.
Ota-onam akam, opam va meni
olib tumanimizdagi suv omboriga
dam oliwga boriwadi. Köp ötmay
ularning ortidan amakim xam öz oilalari bn etib keladi. Ikki oila
birgalikda dam oliwadi, katta
bolalar kichiklarini qayiqda sayr
qildirib, qirg'oqqa yaqin joylarda
suziwga örgatib, vaqt ötganini
bilmay qoliwadi. Amakimning bolalari waxarga qaytiw uchun
tayorgarlik köriwayotganda,
opam "Men xam ular bn
ketaman", deb xarxawa qila
bowlaydi. Ularni chalgitiw uchun
onam bolalarga yana bir marta chömiliwga ruxsat beradi. Bolalar
quvonib yugurib ketiwadi.
Amakimning oilasi esa narsalarini
yigiwtirib mawinaga ortadi, akam
va opam bn ketgan ög'lini yöl-
yölakay oliwlarini aytib, xayrlawib ketiwadi. Birozdan keyin akamning bir
özi rang-quti öchib
qaytib keladi. Uning bir özi
qaytganini körgan onam "Opang
qani?" deb söraydi. Akam
dovdirab orqaga qaraydi. "Amakisi bn ketdimi? Xali uyga borsin,
tazirini beraman u
quloqsizning! Amakisini
körganidan beri "Men xam sizlar
bn ketaman", deyayotgandi-ya!"
deydi oyim. Men bn ovora bölgan oyimlar akamning xolatiga unchalik
etibor bermaydi va bir
ozdan keyin narsalarni yigiwtirib,
orqaga qaytiwadi. Akam yöl böyi
bir og'iz gapirmay, mawinaning
bir burchagiga tiqilgancha qaytadi. Uning xolatini opasi ketib
qolgani uchun arazlaw deb
tuwundan ota-onam könglini
oliwga uriniwgan. Waxarga etib
keliwgach, akam darrov örniga
kirib yotib oladi. Kech bölgach, oyim ovsiniga
qöng'iroq qilib "Opa, Lola töpolon
qilaverib jonizga tegib ketgandir,
akalaridan biri uyga tawlab ötsin.
Dadasi bir iw bn chiqib
ketgandilar", deydi. Bu gapni ewitib, amakimning xotini xayron
böladi va "Lola biznikida emas-
ku..."deydi tuwunmay. Ovsini
xazillawayapti deb öylagan oyim
"Sizni xam öz yörig'iga
solvoldimi?" deydi kulib. Lekin ovsinining rost gapirayotganini
bilgach, qörqib ketadi. Yugurib
akam yotgan xonaga boradi.
Issig'i kötarilib ketgan akamni
örnidan turg'azib, "Opang qani?"
deya söraydi. Akam esa qörquvdan titrab "Suvga tuwib
ketdi" deb yig'lab yuboradi... Bir
zumda xammani oyoqqa
turg'aziwadi, suv omboriga etib
boriwguncha kun botib, atrofga
qorong'ulik tuwadi. Suvga tuwgan g'avvoslar opamni topa
oliwmaydi. Akam oxirgi marta
qaerda chömiliwganini körsatadi.
Ikki kun davomida tinimsiz
davom etgan qidiruv iwlari natija
bermaydi. Asablari qaqwab ketganidan özini bosa olmagan
oyim olti yowli akamni ayblab, uni
rosa kaltaklaydi. Wundoq xam
qörqqanidan tobi qochib turgan
akam xuwidan ketadi.
Wifoxonada xuwiga kelgan akam "Opamning qaerdaligini
bilaman!" deb dodlay bowlaydi.
Wifokorlar uni asab kasaliga
chalingan, deb öylab,
wifoxonadan chiqiwga ruxsat
beriwmaydi. Lekin akam tinimsiz yig'layvergach, dadam bow
wifokordan ruxsat söraydi. U esa
"Bolamning salomatligi uchun
özim javobgarman, degan xat
yozib bersangiz, mayli" deydi.
Dadam rozi böladi va akamni suv omboriga olib boradi. Akam
pildiragancha qirg'oq böylab
ketaveradi. Ancha yuriwgach, suv
yoqasida ösgan daraxt yoniga
kelib töxtaydi va "Opam wu erda"
deydi. Tarvaqaylab ketgan ildizi suv ostidan chiqib turgan daraxtni
körib, g'avvoslarning jaxli chiqadi.
"Avvalo bu er suv oqimiga teskari,
qolaversa, qirg'oqqa yaqin joy.
Iwimizga xalaqit beryapsizlar " deb
koyib beriwadi. Lekin akam yig'lab turib olgach, dadam
yalinib-yolvorib daraxtning suv
ostidagi ildizini tekwiriwga
köndiradi... Ildizga ilinib qolgan
sakkiz yowli qizaloqning jasadini topib
chiqqan g'avvoslar xayratdan yoqa uwlawadi.
Keyinchalik ota-onamning
aytiwiga köra, akam xuwidan
ketgan maxalda opamni tuwida
körgan ekan. Opam akamni qölidan
tutib, baxaybat daraxt yoniga olib boradi. Opamni xuddi
öngida körgandek bölgan akam
kattalarning qarwiligini engiwga
muvaffaq böladi va xammani öwa
daraxt yoniga bowlab boradi... Bu
voqeaga köplar iwonmaydi, lekin akam opamning chökib ketgan
joyini tög'ri topib borgani
xaqiqatning özginasi edi. Bu
dunyoning biz bilmagan
sinoatlari köp, balki akam rostdan
xam öwa maw'um joyni tuwida körgandir. Extimol qattiq
qayg'urganidan wunday xayolga
borgandir?.. Bu xamon sirligicha
qolga