Ehtiroslar 2-qism

Samiya o'zini qo'rqitadigan, qattiq hayajonga soladigan ishlar sodir bo'layotganidan hayajonga tushgan edi. U oyoq uchida yurib o'z xonasiga bordi, eshik yonidagi divanga ohista o'tirdi. Jamolning xonasidan o'sha ayolning baqirishi ovozi eshitila boshlaganini eshitib xavotirga tushdi.

Samiya o'zining qo'rquvini, istaklarini va xayollarini jilovlashga ojizlik qilayotganini yaxshi anglardi. Bir lahzada bu yerlardan uyga qaytib ketish haqida o'ylasa, boshqa tomondan o'g'lini maishatlar ichida - begona ayollar quchog'ida qoldirib ketishni istamasdi. U o'g'lini rashk qilayotganini, boshqalardan qizg'onayotganini tan olishni xohlamas, ayni paytda o'z farzandi bo'lgan bu kelishgan yigitni jilovlay olmasligini ham bilardi.

Narigi xonadan kelayotgan tovushlar yanada avjiga chiqa boshladi. Samiya o'zini qo'lga olishni istamas, nimalar bo'layotganini o'z ko'zi bilan ko'rishni xohlardi. Uning qiziquvchanlik xislati va yana boshqa allaqanday nomsiz hislari o'sha manzara tomon qadam tashlashga undardi. U tobora ko'proq qaltirar, eshik tomonga qadam bosayotgan oyoqlarining titrab, holsizlanayotganini his qilardi.

Samiya eshikni qiya ochib ichkariga mo'ralaganida kresloga to'nqayib turgan o'sha ayolni orqasidan turib omiga itarayotgan pahlavon o'g'lini ko'rdi. Qalin sonlari, baquvvat yelkalaridan kuch yog'ilib turgan Jamol ayolning nozik omiga sikar, o'g'lining qattiq qattiq siltab sikayotganini ko'rgan Samiyaning tizzalari dag'-dag' titrardi. Samiya borgan sari holsizlanar, eshik qarshisida o'zini bir daqiqa emas, balki bir soat tik holatda turgandek sezardi. Pozani almashtirish uchun o'rnidan siljigan ayolning Jamolga so'zlay boshlagani Samiyaning diqqatini o'ziga tortdi.

- Jonim, narigi xonadagi ayol kim. Chaqirganingizda kelsam. Nega boshqa ayol olib keldingiz.

Aroq va ayol bergan lazzatdan sarmast bo'lgan Jamol atrofga mag'rurlik bilan termulardi.

- U ayol meniki. Sen ketganingdan keyin uni sikaman.

Samiya qaltirab qoldi. U tarsaki yeganday dovdirar, nima qilayotganini, nimani o'ylayotganini, nimani his qilayotganini ilg'ay olmasdi. O'z xonasiga qachon qanday qilib borganini ham fahmlay olmadi.

Divanda cho'zilib yotgan Samiya qancha vaqt yotganini taxmin qilolmadi. Telefoniga qaraganda oradan bor yo'g'i yarim soatdan ko'proq vaqt o'tkanini, hali kun botmaganini angladi. O'rnidan turib yuzini yuvish uchun vanna tomonga borar ekan dahshatga tushdi. Vannadan Jamol yuvinib qip yalang'och holatda chiqib kelar, uning 18 santimetrlar atrofidagi yo'g'on, qizg'ish qotog'i dikkayib turardi. Samiya qo'tog'i dikkaygan bu kuchli erkakning o'z o'g'li ekanligini bir lahza o'ylaganida larzaga kelar, bundan o'zi sezmagan holatda biroz faxrlanar ham edi. U o'g'lining sikaman degan gapini eslab asabiy titrar, ayni paytda uzoqlashib ketish uchun o'zida kuch topolmasdi. Jamol Samiyaning ko'zlariga tikildi. Bu bilan uning qalbini anglashga urinar, imkon bo'lsa, bu qalbni o'ziga sevdirishni xohlardi. Shu daqiqada bu ayolni- oyisini baqirtirib sika olishiga to'liq ishondi. Uni tagiga bosishiga, nozlantirib rakum qo'yib sikishiga qattiq ishondi. Nihoyat Samiya kuch topib xonasiga yo'l oldi. Jamol ham uni xayollari bilan yolg'iz qoldirishni xohlab o'z xonasiga ketdi.