етипти дедим у була мани лабимдан упип кети кутларимди ушап манхам у билан упишип кетим роса зур упишарди у тиларимиз билан аммимга кулини соп массаж киларди ман ооххх айй деб кайф килардим у кулагимга айтарди жалап екяпти кутак хурим деб ман кузларим йимлган эди у кетик хонага диярди ман
yozgandan keyen davominiyam yozish kerak davomini yozolmasangla hikoyani yozib
Nima qib bolsada boylikka erishaman deb oylardim Boylik xayotim mazmuniga aylanib bogandi Lekin yaqinlarim eng asosiy boyligim ekanligini juda kech angladim Anglaganimda yonimda hechkim yoq edi Na oilam na sevganim Xayot menga yaxshigina saboq berdi Mana 1 yildirki uydamasman Na oqiy oldim na
кўзларимни юмиб дам ола бошладим. Ароқ ни кайфи ҳам ёрқин сексни роҳатбахш чарчоғи билан озгина кўзим илинибди, бир пайт тенгсиз роҳат билан ўйғониб кетдим, кимдир мани қўтоғимни мароқ билан сўрарди ёнимга қарасам Гулноз ухлаб ётибди. Бу ким экан деб шундоқ қарасам Юлдуз..... Давоми
у қўтоғимни берилиб қўли билан уқалаб мани ҳамма жойимдан ўпиб киндигимдан пастлаб қўтоғимни атрофидан айланиб бошлади, ман эса уни пушти амчасидан силаб бармоқларимни чуқурчасига тиқиб
плавкида бассейнга ташладик. Мазза қилиб ун минутлар чўмилдик, сўвни ичида иккаламиз бир биримизни уёқ буёғимиздан ушлаб ҳазиллашиб, охири Гулнозни орқасидан маҳкам қучоқлаб котта котта кўкракларини қўлимга ғижимлаб олдим. Гулноз жаҳл билан мани қўтоғимдан ушлаволди, жоним товонимга тиқилиб
qiziqtirmasdi Men faqat maqsadim sari olĝa borardim Oradan 2 oy ötgach Butun yevropaga tanildim Bir qancha tanlovlarda ĝolib böldim Osiyogayam tanilib ulgurgandim albatda Dmitrini yoniga borib endi vaqti kelgandir boshqa kutolmayman dedim Dmitri kulib Xa özimam qachon gap ochishingni kutib
Uyidan chiqib ketdim U indamasdan gaplarimni eshtib turardi Qotib qolgancha Orqamdan qarab qoldi Men esa yelkamdan toĝ aĝdarilgande böldi Shunaqayam yengil tortdimki Ichimdagi anchadan beri töplanib qolgan ammo unga aytolmagan gaplarimmi xammasini birdaniga aytvordim Özimni shunaqangi yaxshi
Davom etaveradi va o’zidan kunlar, oylar, yillar, asrlarni qoldiradi. Vaqt bu bir cheksizlikmi? Takrorlanishmi? Hamma narsa bir-biriga bog’liq desam, ishonasizmi? Bugun. 2018 yil. Noyabirning 4-kuni. Yakshanba. Dangasa quyosh, kichkina SenPeter shaharchasiga nurlarini sochganida, shayton
ushladi. Tun. Mushakbozlikka bir soat qoldi. Do’stim aytganidek, Lobarni mashinaning orqa o’rindig’iga yotqizdim. Ko’zlarimni qattiq yumib, labidan, bo’ynidan o’pa boshladim. Kun davomida qiynaga qo’rquv, meni tark etdi. Yengilik. Uni orqa o’rindiqqa yotqizdim. Ichki kiyimini yechib,