Нигоранинг хайоти
Нигора эри Санжар билан анча ўйнаб-куламан деб қариндошлариникига тўйга борган эди. Лекин тўйдан у унча хурсанд бўлмаган кайфиятда қайтди. Эрининг маст бўлиб олганидан, уни бегона эркаклардан кизганмаганидан жахли чикди. "Нега эрим менга бефарқ? Бошқасини топганмикин?" - бу саволлар Нигорани тинч қўймасди. Уйга келиб, маст эрини бир амаллаб ётоққа олиб кирди. Уни ечинтириб тўшакка ётқизди ва ўзи душ қабул қилиш учун ваннахонага кирди. Ечиниб, узини кўзгуда томоша қилди. Кўзгуда кўҳликкина, оппоқ баданли, сийналари, хипча бели ва сонлари ҳар қандай эркакни эҳтиросини жунбушга келтирадиган жувон унга қараб турарди. Беихтиёр, тўйда ўйнаганида унга суқланиб қараган эркакларни ҳаёлидан бирма-бир ўтказди. Уларни ичида катак кўйлак кийган, баланд бўйли, гавдали бир киши Нигорани эътиборига кўпроқ сазовор бўлган эди. У киши Нигорани ёнида муқом қилиб ўйнаганида нигоҳларида нима ҳоҳлаши яққол кўриниб турар эди. Гарчи Нигора бу кўзлардаги чақнаган оташни пайқаб, аччиғи келсада, ич-ичидан бу ёқимли эканини инкор эта олмасди...Нигора душ жўмракларини бураб, сувни сал илиқроқ қилди-да, сув тагига турди. Баданидан оқиб тушаётган сув томчилари унга хузур бағишлади.
Ва ҳаёллари яна ўша оташин нигоҳли киши томон сузиб кетди. Ўзини унинг бағрида тасаввур қилди, бақувват қўллари хипча белидан қучишини ва қайноқ нафасини ҳис қилиб, ўзидан уялиб кетди...- Менга нималар бўляпти? Нега уни ўйлаяпман? - жувон ўзини чалғитишга уринди, лекин уддасидан чиқолмади. Катак кўйлакли эркак Нигоранинг ҳаёлини буткул ўғирлаган эди. Айнан шу чоғда жувон унинг ёнида бўлиб қолишини ич-ичидан истар эди. Бу истак нафақат унинг ҳаёлида, балки танасида ҳам намоён бўлаётган эди. Кўкраклари учининг бўртиб қолгани буни яққол билдириб турар эди...Нигора ҳиссиётларини жиловлаш учун сув тагидан чиқиб, қўлига сочиқни олди. Тезда артиниб, сочини сочиққа ўради ва эгнига халатини кийиб, ваннахонадан чиқди. Ётоқхонага кириб чироқни ёқди. Қандай ётқизган бўлса, шундай ётган эрини кўриб, таъби бузилди. Беихтиёр эрини ҳаёлидаги эркак билан солиштирди. Ва албатта, бегона эркак ҳар томонлама устун эди. Эри бўлса, бир аҳволда ётарди. Бундай пайтда Санжарни бомба портлатиб ҳам уйғотиб бўлмасди. Нигора буни яхши билади. Катта ойна олдига ўтириб, бошидаги сочиқни ечди ва сочларини фенда қуритишга киришди. Ҳаёлида бўлса ҳали ҳам ўша нигоҳлар айланар эди...Сочларини қуритиб бўлган, фенни ўчирди. Жавондаги пардоз воситалари орасидан тунги кремини олиб, юзига сурди. Сўнг, эгнидаги халатни ечиб, яланғоч ҳолда хонанинг бошқа томонида турган кийим жавони олдига борди ва ич кийимларини олиб кийди. Ойнани олдига қайтиб келиб, ёйилган сочларини йиғмай, кўзгуда ўзини томоша қилди. "У мени бу ҳолатда кўрса қай аҳволга тушаркин?" - Нигора миясига келган фикрдан яйраб кетди. "Ҳаа, мен ҳали эркакларни ёндириб, адо қиламан! Бу қоматни кўриш ишқида куйганлар қанча!?" - деб хурсанд бўлиб қуйди у.Нигора истакларига изн бериб, ҳаёлидаги эркакка қоматини
кўз-кўз қилгиси келди. Қизил ипак матодан тикилган чиройли ич кийимларига баҳо беришини жуда истади. Унинг учун ноз-карашма қилиб, ишва билан ўйин тушишни ҳоҳлади.
"Қизиқ, у нима қилган бўлар эди бу ҳолатда? Индамай томоша қилармиди ёки ёнимга келиб қучоғига олармиди?" - жувон эҳтирослар оғушига чўмди. "Йўқ, у бефарқ қараб туролмасди, кўзларидаги ўт буни исботи!" - таскин берди у ўзига. Эгнига халатини кийиб, чироқни ўчирди ва телевизор кўриш учун мехмонхонага чиқиб, диванга жойлашди. Телевизорни ёқиб, каналларни варақлади. Кўнглига ёқадиган хеч нарса топмай, мусиқий курсатувда қолдириб, яна ҳаёлидаги эркакни ўйлай бошлади. У билан рақс тушаётган ҳолат кўз олдидан кетмас эди. Кўзларини юмиб уни тасаввур қила бошлади. Уни исмини билмагани учун унга ўзича Ботир деб исм берди. Мана, Ботир ёнига келиб, ва уни рақсга таклиф қилди. Нигора унга қўлини узатди. Бақувват қўл жувонни дивандан осонликча турғазди. Ботир чаққонлик билан жувонни белидан қучди. Ва сокин мусиқа товушларида улар вальс туша бошладилар. Нигора унинг қайноқ тафтини ҳис қила бошлади. Бошлари айланиб, ўзини унинг ихтиёрига топширди. Ботир кўп куттирмай жувонни лаззатли бўсалари билан хурсанд қила бошлади. Унинг қўллари эса бу вақтда халат тугмаларини эпчиллик билан ечар эди. Нигора эҳтиросли бўсалардан, баданининг майин силанишларидан сархушт булиб, эркакнинг қўйнида чуқур нафас ола бошлади. Бу орада жувоннинг халати гилам устига тушиб, Ботирнинг бармоқлари сийнабандни ечар эди. Максадга эришгач, у жувонни бўйинларидан ўпиб, сийнабанддан ҳоли бўлган кўкракларга туша бошлади. Кўкрак учлари бўсани ҳис қилганда жувон "им" деган товуш чиқарди. Ботир вақтни бой бермай жувонни буткул кийимдан халос этиб диван томон юрди. Уни диван четига ўтқизиб, оёқлари орасига жойлашган ҳолда ширин жойини ўпа бошлади. Бундай лаззатдан Нигора тамом бўлди. Ботир шошилмас, унинг ширин гулғунчасини тиллари билан майин эркалар эди. Нигора инграб, кўллари билан юзини беркитиб, диванда ётарди. Ботирнинг қўллари уни сонларини, гоҳида эса кўкракларини силар эди...
Бу лаззатлар қанчадир пайт давом этгач, Ботир ўрнидан туриб, кўйлагини еча бошлади. Нигора буни кўриб, унга ёрдам бериш учун, диван четида ўтирган ҳолатида аввал камарни, сўнг шим тугмасини ечди. Кўйлак ва шим ечилганда эса, Ботирнинг ич кийими йиртилиб кетар даражада Нигоранинг кўз олдида турар эди. Жувон нима қилишини билмай бир уни ич кийимига, бир юзига қарар эди. Ботир Нигорага кўзлари билан нима қилиш кераклигини ишора қилди. Нигора ич кийимни пастга тортиб, кийинчилик уни билан ечиб, пастгача туширди. Бошини кўтарганида юзи олдида каттагина эркак асбобига кўзи тушиб, довдираб қолди. Ботир жувон ўзи тушуниб олади деб бироз қимирламай турди. Лекин Нигоранинг саволомуз нигоҳини кўриб, яна кўзи биран ишора қилди. Жувон уялиб қуллари билан Ботирнинг оёқлари орасини юқорига қараб силай бошлади. Асбобга тегмай ёнларини силашидан Ботир ҳали-бери кутган нарсаси бўлмаслигини тушуниб, Нигорани бошини икки қўли билан ушлаб, ўзига тортди. Жувон "вой!" деди-ю,
лаби асбобга тегиб, бир сесканиб кетди. Авваллари бу ишни қилмагани учун Ботирдан уялиб, исканжасидан чиқишга ҳаракат қилди. Ботир уни мажбур қилмади, аксинча, уни қўйиб юборди ва кўникишига имкон яратиб, пойлаб турди. Бироз вақтдан кейин Ботир Нигорага яна ишора қилди. Нигора киноларда буни кўрган, лекин амалда қилмаган бўлсада, Ботирни хурсанд қилиш ниятида асбобни секин ўпди. Нигора киноларни кўз олдига келтирди. Биринчи кўрган вақтида фоҳишалар деб ҳисоблаган аёлларнинг қилган ишлари айнан ҳозир Нигорага жуда керак эди. Кинодаги тасвирларни эслаб, асбобни ҳар томондан ўпа бошлади. Ботир "бошланиши ёмонмас", деб енгил энтикиб қўйди. Нигора ҳиссиётларига қулоқ тутди. "Бу иш унчалик ҳам ёмон эмас экан, аксинча, қандайдир ёқимли", - ҳаёллари унга куч берди
Ва дадиллашиб, лабларини очиб, асбобни бошини оғзига озгина киргизди. Ботир "ммм" деган товуш чиқарганини эшитиб Нигора чўчиб асбобни оғзидан чиқарди ва Ботирга қаради. Ботир "давом эт" деб ишора қилгач, жувон яна ишга киришди. Энди уялмади, асбобни қули билан ушлаб, оғзига солиб, сурди. Чиқариб тиллари билан бошчасини ўйнади. Ботир инграб юборди. Нигора гоҳ музқаймоқ ялагандек асбобни ялар, гоҳ банан ҳисоблаб оғзига солар ва чиқарарди. Бу ўзигаям ёқар, янаям эҳтирослар билан Ботирнинг асбобини эркаларди. Тиллари ва лаблари билан асбобнинг ёрилиб кетар даражада кенгайган томирларини ҳис қилар, ва бундан завқланарди. Ботир эса бу лаззатдан роҳатланиб, жувоннинг сочларини силарди. Нигора эса борган сари бу ишни авжига чиқарар, эҳтирос билан асбобни сурар, тиллари билан бошини, танаси ва тухумларини қитиқлаб қўярди. Орада худди алоқадагидек оғзига киргизиб-чиқарарди. Ботир кўзларини юмиб, жувоннинг маҳоратидан маст бўлиб турарди. Бир вақт, Нигора хеч нарсадан хабари йўқ, асбобни суриб шимаётган пайтда Ботир икки қўли билан уни бошини маҳкам ушлаб олди. Ва Нигорани оғзига қилишни бошлади. Нигора буни кутмаган эди, лекин унга бўйсуниб, ўзини бўш қўйди. Ботир асбобини Нигорани оғзига бир неча марта киргизиб-чиқарди-да, жувонга тушунарсиз бир товушлар билан ичига бўшаниб юборди. Нигора оғзида ва томоғида шўр бир таъм сезди. Уни нималигини тушуниб улгурмасидан Ботир буйруқ оҳангида "Барини оқизмай ютиб юбор!" деди. Жувон Ботирга итоат қилиб, бир амаллаб спермани ютиб юборди. Ботир асбобини чиқариб, "Энди уни тозалаб қўй!" деди. Нигора унинг кейинги буйруғига ҳам индамай итоат қилди. Ботирнинг бўшашиброқ қолган асбобини ўпиб, хамма томонларини ялаб, яхшилаб шима бошлади. Асбоб тоза бўлган бўлсада, Нигора ишини тўхтатмади, ва яна аввалгидек эркалаб, тиллари билан ўйнаб, сўришда давом этди. Бу лаззатларга жавобан, асбоб яна таранглаша бошлади. Нигора энди бу асбобни ўзининг ичида кўришни истарди...
Ботир Нигорани фикрини ўқигандек, уни тўхтатди. Асбобини уни оғзидан чиқариб, диванга ўтирди. Ўзини орқага ташлаб, жувонга "Бағримга келинг" деб ишора қилди. Нигора ўрнидан туриб Ботирни устига оҳиста жойлашди. Ботир икки қўли билан жувонни думбаларидан ушлаб, сал кўтарди, ва асбобини тешикка тўғрилаб,
Нигорани аста туширди. Ботирнинг асбоби катталигиданми, ё Нигора анчадан буён алоқа қилмаганиданми, у асбобга озгина қийинчилик билан ўтира бошлади. Асбоб озгина киргач, Ботир бир ҳаракат билан охиригача тиқиб юборди. Жувоннинг кўзларидан ўт чиқиб кетди. Ўзи билмаган ҳолда "Оҳ жоним!" деб юборди. Бу сўзлардан Ботир хурсанд бўлиб кетди. У жувонни қучоқлаб, бўйинларидан ўпди. Сўнг пастроқ энгашиб, кўкраклари учини тили билан ўйнаб, эма бошлади. Нигора инграб юборди. Баданида енгил титроқ ҳис этиб, нафас олиши тезлашди. Бу онларни қанча узоқ кутган эди, бечора. Ва ниҳоят осмонларда учади энди. Ботир жувонни эҳтиёт қилган ҳолда диванга ётиб, жойлашди. Нигора уни устида ҳаракатини бошлади. Секин-аста Ботирнинг асбобига ўтириб тура бошлади. Ботир қўллари билан жувонни кўкракларини силаб, учларини эркалади. Нигора бундан маст бўлиб, бошини орқага ташлади, ва иҳрай бошлади. Ботирни тўлиқ ҳис қилиш учун асбобга охиригача ўтириб-туриб, лаззатланишда давом этди. Нигора ичига кириб чиқаётган асбобнинг бераётган роҳатидан баҳра олар, кўкрагини эркалаётган бармоқлар таъсиридан осмонларга учарди. Жувоннинг "Жоним, қандай мазза!" - деб инграб қўйишлари Ботирнинг кучига куч қўшар эди. Нигора бирор вақт худди от чоптираетган чавандоздек сакраганидан кейин ичида қандайдир енгил титроқни сеза бошлади. Тез орада бу титроқ кучайиб, нафас олиши қийинлашди.
Жувоннинг ҳансирашидан Ботир унинг бўшаниш арафасида эканини билиб, кўкракларининг учини яна бармоқлари билан ўйнади. Бу эркалашдан Нигоранинг ичида чақмоқ чақнагандек бўлиб, нафаси тиқилиб қолди. Кўз олди қоронғулашиб, бадани, оёқлари қалтираб кетди. У сакрашдан тўхтаб, ўзини тутолмай Ботирнинг устига ётиб олди. Нафасини ростлашга қанчалик ҳаракат қилмасин, юраги тез-тез уриб, қўл-оёқлари ҳолсизланиб қолди. Ботир жувонни қучоқлаб, сочларини силаб тинчлантиришга ҳаракат қилди. Бироз дам олишганидан сўнг, жувондан "Жоним яхшимисиз?" - деб сўради. Нигора оҳиста, майин овозда "Ҳа, жудаям зўр! Сиз билан еттинчи осмонда учдим!" деб жавоб берди. "Бу бошланиши" - деб кулиб қўйди Ботир. "Сизи роҳатиз учун ҳамма нарса қиламан!" - ширин сўзлар билан жувонни эркалатди у. Ботир бу алоқадан ҳали қониқмаган эди. Шунинг учун у устида ухлаб қолай деб ётган жувонни сочларини силаб, юмшоқ овозда "Жоним, туринг энди, давом эттирамиз" деди. Нигора базур ўзида куч тўплаб, секин турмоқчи бўлди. Асбоб ҳали ҳам қаттиқ, ўз кучини йўқотмаган ва жувоннинг ичида эди. У қаддини ростлаб, асбобга жойлашиб ўтирди ва Ботирдан "Шу ҳолатдами?" деб сўради. "Йўқ, алмашамиз" - деб жавоб берди Ботир. Жувон асбобдан туриб, диван четига сурилди. Ботир ўрнидан туриб, жувонни билагидан ушлаб диван ўртасига сурилишига ёрдам берди ва унга "Чиройли думбаларизи тепага қаратиб, энгашинг!" деди. Нигора унга сўзсиз итоат қилиб, диванга жойлашди. Ботир иккала қўли билан жувонни думбаларидан ушаб, асбобини ҳўл булиб кетган тешикка осонликча киргизиб юборди. Нигора охиригача ичига кирган каттагина асбоб лаззатидан бир инграб қўйди. Ботир вақтни бой бермай, ишни бошлади.
У қаттиқ, зарб билан охиригача киргизиб-чиқара бошлади. Нигора мувозанатини сақлаш учун бир қўли билан диван четига тиралиб олди. У ичида пайдо бўлаётган лаззатдан яна иҳрай бошлади. Унинг бу овозига диваннинг бир маромда ғичирлаши ва асбобнинг кириб-чиқаётганидаги товушлар жўр бўла бошлади. Ботир ўз ишини маҳорат билан бажарарди. Бу кетишда жувоннинг додлаши тайин эди. Бир пайт, қўшни хонадан эркак кишининг йўталган товуши келди. Нигора буни эшитмадими, ёки эшитса ҳам роҳатлар оғушида эътибор бермадими, кўзини юмиб, инграшда давом этди. Ботир эса янаям кучлироқ эҳтирослар билан жувонни қилаверди...
Бу вақтда, ётоқхонада маст ётган Санжар секин ўзига кела бошлади. У жуда чанқаган, боши оғриб, крават четига ўтирди. Қаердалигини англамай қўшни хонадан келаётган товушларга қулоқ тутди. "Қўшнилар байрам қиляпти шекилли?" деб ўйлади Санжар. "Хожатга бориб келишим керак" - деб секин ўрнидан турди. Қоронғуликда хеч нарсани кўрмай, деворларни пайпаслаганча юриб хонадан чиқди. Овозларга эътибор қилмай, Ботирни ёнидан ўтиб хожатхонага борди. Иши битгач, ваннахонага кириб, юзини ювди. Ошхонага ўтиб, чироқни ёқиб, музлаткичдан газсиз сувни олиб, тўйиб ичди. Қайтиб мехмонхонага чиққанида эса, Ботир билан Нигоранинг алоқаси авжиган чиққан, "оҳ-воҳлар" баралла жаранглар эди. Диванда икки букилиб, фоҳишалардек иҳраётган хотини Нигорани кўриб ҳайратдан қотиб қолди. Жувон эрини ҳали кўрмаган, бутун вужуди билан секс лаззати ичига кириб кетган эди. Ботир қаршисида турган эркакни кўрса ҳам, бир жилмайиб қўйиб, ишида давом этаверди. Санжар нима қилишини билмай бир муддат туриб қолди. Нигоранинг "Оҳ жоним! Қандай мазза!" - деган шивирлашини эшитиб миясига қон қуюлди. Шахт билан энгашиб, Нигорани сочларидан ушлаб, юзини ўзига қаратди. "Сен қанжиқ ҳали ўз уйимда менга хиёнат қиляпсанми?" - қаҳрли сўзлар билан жувонни юзига тарсаки туширди. Нима булганини англаб улгурмаган Нигоранинг кўзларидан ёш чиқиб кетди. Ботир ҳоҳламаса-да, ишидан тўхтаб, Санжарга қараб тураверди. Санжарни кайфи ҳали тарқамаган бўлса-да, Ботирга бир назар ташлаб, унга кучи етмаслигини англаб етди. Нигорани қандай жазолашни билмай турган бир пайтда миясига келган фикрдан хурсанд бўлиб, кўзлари чақнаб кетди. У тезда ҳамма кийимини ечиб ташлади. Ва, жувонни бошини кўтариб диванга ўтирди. "Энди тамом бўлдим!" - деб ўйлаётган Нигора кўз олдида эрининг асбобини кўриб довдираб қолди. Санжар бир қўли билан хотинини сочидан ушлаб, ҳали турмаган асбобини уни оғзига тиқди ва "Қўтоғими яхшилаб сўр, қанжиқ!!!" - деб хитоб қилди. Жувон итоаткорона эрининг асбобини сўришни бошлади. Воқеанинг бундай тус олишини кутмаган Ботир "О! Энди иккига бир қиларканмиз-де!" деб хурсанд бўлиб кетди. Жувонни думбаларидан ушлаб, асбобини аввалгидан сал секинроқ киргизиб-чиқара бошлади. Нигора аввалроқ қилганидаги тажрибасини қўллаб, Санжарни асбобини жон-жахти билан сўриб, шимиб, тухумларини ялай бошлади. У ўзини айбдор деб билар, айбини ювишга ҳаракат қилар эди. Шундай бўлса ҳам, эркалашни бошлаганида юмшоқ бўлган эрининг
асбоби оғзида катталашиб, таранг бўлганидан Нигоранинг завқи келди. Негадир, шу топда у ўзини фоҳишадек ҳис қилиб, бундан ич-ичидан яйради. Эрининг уни сўкиб, қийнашини ҳоҳлади. Санжардан хақорат сўзларини эшитгиси келди. Ботирнинг қаттиқ, азоблар билан қилишини истади. Санжар, хотинини фикрини ўқигандек, уни "Сен энг ифлос фоҳишасан!" деб ҳақоратлаб, икки қўли билан хотинини бошидан ушлаб олиб асбобига киргизиб-чақарар эди. Бу ҳолат Ботирга ҳам таъсир қилди. "Бундай қанжиқ хотинни яхшилаб жазолаш керак" деб жувонни думбасига бир шапалоқ туширди. Нигора оғзида асбоб билан бирор нарса ҳам деёлмай, бу ширин оғриқдан роҳатланди. Ичида яна енгил титроқ пайдо бўлиб, танасига тарқала бошлади. Икки эркак орасида ўзини ожиза билиб, ўзини уларнинг ихтиёрида эканидан хурсанд бўлди. "Шу сенга ёқяптими?" - Санжар қахр билан сўради. Нигора бошини қимирлатиб, "ммм" деб овоз чиқарди. "Ифлос фоҳиша бўлишни ҳоҳлайсанми?" - таҳқирлашда давом этди Санжар. Нигора тасдиқ сифатида яна аввалгидек овоз чиқарди. "Айт қанжиқ! Сени бир вақтда уч эркак, кўтингга, амингга, оғзинга сикишини ҳоҳлайсанми?" - баланд ва қаҳрли овозда сўради Санжар. Нигора яйраб кетди. Ичида "Қани энди шундай бўлса! Буни қандай ҳоҳлашимни билсангиз эди!" деб, оғзидан эрининг асбобини чиқарди. Санжарга қараб, эҳтиросли овозда "Ҳа жоним, буни жуда-жуда ҳоҳлайман!" деб жавоб берди. Санжар "Сен фоҳиша ҳозирча меникини сўргин!" деб хотинини бошини пастга босди. Нигора индамай эрини асбобини сўришда давом этди, чунки бу таҳқирланиш лаззати унга ҳузур бағишлар эди.
Ботир бу вақтда эр-хотиннинг гапларига эътибор бермай, асбобини зарб билан охиригача киргизар, "ооо" деган овозлар билан алоқадан лаззатланар эди. У энди жувонни унутган эди. Нигорани думбасидан маҳкам ушлаб тез-тез ва қаттиқ куч билан қилиб, ичидан йиғилиб келаётган роҳатбахш тўлқин оғушида айиқдек ўкириб, жувонни ичига бўшаниб юборди. Нигора ичига тушган иссиқ спермани ҳис қилиб, танасидаги титроғи кучайиб кетди. Эрини асбобини эркалашдан тўхтаб, бошини кўтариб инграб юборди. Юраги тез-тез уриб, нафас олиши қийинлашди. Лабини тишлаб, титроқ тарқалишини кутди. Ичида бир ип узилгандек булиб, танаси бўшашиб қолгач, бироз нафасини ростлади-да, эрини асбобини яна эркалай бошлади. Санжар бу вақтда рашкдан буткул халос бўлиб, хотинининг эркалашларида маст бўлиб, диванда ястаниб ўтирарди. Ботир иши битгани билан асбобини чиқармай жувонни думбаларини силади. Нигора иккинчи марта бўшанганидан яйраб, эрини асбобини бор маҳорати билан сўриб, шимишда давом этди. Бу эркалашлар узоққа чўзилмади. Санжар хотинини бошини ушлаб олиб, қўйиб юбормай оғзини спермаси билан тўлдирди. Нигора бу сафар аччиқроқ таъм сезди. Аввалгидек ҳаммасини ютиб юбориб, эрини асбобини ялаб, тозалаб қўйди. Бу роҳатлардан Санжар хотинига "Сен дунёдаги энг зўр хотинсан!" деб кулиб қўйди. Нигора эрига қараб "Раҳмат жоним" деб ўрнидан турди. Ботир асбобини чиқариб, жувонни думбасига енгил шапалоқ уриб қўйди.
Нигора эрига қараб "Раҳмат жоним" деб ўрнидан турди. Ботир асбобини чиқариб,
жувонни думбасига енгил шапалоқ уриб қўйди. Нигора ноз билан "Вой!" деб Ботирга қаради ва югуриб ваннахонага кириб кетди. Ботир Санжарни ёнига ўтириб, "Хотиниз зўр экан, роса мазза қилдим!" деди. Санжар унга қараб, "Ҳа, зўр экан, буни ўзим ҳам билмас эканман. Энди доим шунақа бирга мазза қиламиз, нима дедиз? Бизга дўст бўласизми?" деб сўради. Ботир бундан ичида севиниб кетиб, "Албатта, бажонидил!" деб мийиғида кулиб қўйди. Нигора ўзида йўқ хурсанд эди. Бир ёқда шундай роҳатбахш лаззатлар, иккинчи ёқда эрининг унга бўлган муносабатининг ўзгариши. Севинчи ичига сиғмас эди. Келажакда бўладиган янги учрашувларни ўйлаб энтикиб, этлари жимирлаб кетди. Душ қабул қилиб бўлиб, сочиқ билан ҳаммаёғини артди. Чиройли ич кийимларини кийиб, трусигини тўғрилаётганида унинг ҳўл эканига ҳайрон бўлди. Уни ечиб, бошқасини кийди. Ушлаб кўрса, яна ҳўл. Қўлини трусигини ичига киргизиб, остидан сув оқиб ётганини билиб, уйғониб кетди. Кўзларини очиб, ўзини диванда, бир қўли трусиги ичида, иккинчи қўли кўкрагини ушлаб ётган ҳолатда кўрди. Хона қоронғи, телевизор кўрсатувлар тугагани учун аллақачон ўзи ўчган эди. Буларнинг ҳаммаси тушида бўлганини билиб, Нигоранинг кайфияти тушиб кетди. "Эҳ, канийди ўнгимда ҳам шундай бўлса..." деб Нигора ширин энтикиб қўйди ва яна ҳаёллари оғушига чўмди..
Tamom...