o'ngga yurdi. Xuddi o'sha yerda Mehmonalini politsiya mashinasida kutib turishardi. U so'nggi bor osmon-u falakka tikildi, toza havodan qayta-qayta simirdi. Ko'ngli esa baribir alg'ov-dalg'ov edi. Umrida politsiyachilar bilan ish olishmagan, turma deganlarining yaqiniga bormagani uchunmi,
yo'qsiz. Balki boshqa birovning nomiga rasmiylashtirgansiz-u, yodingizdan ko'tarilgandir? Yaxshilab eslang! Har holda ancha-muncha bo'lsa kerak pullaringiz… Shundagina Mirsoli bankka ilgari boshqa hujjat, familiya bilan kelganini esladi. Ayni chog'da plastik operatsiyadan so'ng butkul
kerak aslida. — Iltimos, turma haqida gapirmang! Men turmaga tushmasligim kerak. — Bilaman, chunki turmaga tushsang, tirik chiqmasliging tayin. Nega deganda u yerda senga tish qayrab turganlar juda ko'p. — Bu-ku, mayli, boshga tushganni ko'z ko'radi. Lekin men turmaga tushsam, sizni
— Uxlash tugul munday cho'zilib yotish ham yoqmadi. — Ha-a, sen qaltis ishga qo'l urgansan, — dedi «Tixiy». — Turmaga tushgan odamning qochishi hazilakam gapmas. Tutib olishsa, oldin rosa do'pposlashadi ko'plashib, keyin karserga tashlashadi. Aytgancha, karser nimaligini bilasanmi? —
qizib. - Onajon Mahliyoni onasi keldi bugun! - Aaa! Nega kelibdi endi, bola kerak bo‘libdimi endi. - Gapimni oxirigacha eshitsangizchi ona! - deya ipidan ignasigacha aytib berdim. Onam chuqur uh tortdida endi nima qilasan bolam! - Ularni uchrashtiraman, so‘z berdim onasiga dedim. - Ha
ekanman, — o'ylardi u ona hovlisida boshini changallagancha o'tirib. — Oldin kelganimda enam o'lib berdi, bu gal esa Zarina… Nega boshida o'ylamadim? Nimaga o'zini qistovga olib surishtirmadim? Do'konchini demagan ekan-ku! Meni — Men ablahni kutgan ekan-ku!.. Maraz Sodiq! O'sha iflosni