bulgani bilan tashqaridagisini berkitib quyganman. - deb koftasini yechib, stol ustiga tashladi. Keyin yubkasidagi tugma va zamokni bushatib quydi, yubkaning o'zi pastga tushib ketdi. Kamilaning tanasida faqat oq rangli ichkiyimlari qoldi. Ayolning 3-razmerdagi ko'kraklarini lifchik zurg'a
эри уйга шошилиб келди ва хотинига телефонига «Телеграмм» оркали жунатилган, яширинча (оркадан ёки ён томондан) олинган Барнони ялангоч расмларни курсатди. Расм юборган ракам Достонга тегишли эди. Барнони эри билан ярашганидан кейин хам Достон холи жонига куймади ва яна бир бора у билан
гаплашяпти. Эрталаб Барно эрига хам, кайнота-кайнонасига хам индамай аразлаб ойисини уйига кетди. Камол хеч нима демади, «кетади, яна кайтади, узи эркарок усган дейишганди, битта тарсакига кетса канака киз булди бу» - деб куйди ичида. Орадан кунлар, хафталар утди, Барнодан дарак
-dedi Mardon. - Nima ovqat yegiz kelyabdi, Mardon aka? -dedi. - Osh qilaqoling, Zamiraxon osh! -dedi Avaz ketmon. Mardon Avazga bir humrayib qo`ydida: - Bo`pti osh qilaqol! -dedi. - Hozir, hozir! -degancha chiqib ketdi... Hotini chiqib ketganch: - Avaz, har-harda tiling burro bo`lib
- Menda nima ishingiz bor edi, Maftuna Sodiqovna? - Rasmiyatchilikni qo`ying shunchaki, Maftuna deyaqoling! - Manda nima gaping bor edi Maftuna? - Bilasizmi Hasan 4 yildan buyon farzandsizman. Yordam bering iltimos! - Man qanday yordam berishim mumkun? - Ahir o`g`ilbolasiz, nima
ekan men bilmasdan kirib ketdim hamma qizlar baqirishardi men darrov yugirib chiqib kettim hammasi tez sodir bolganidan ko'rgan narsam oyxonning lifchikda ekani. Bu voqeadan keyin qizlarning ko'ziga qarolmay yurdim. Mana yana haftaning 2 kuni keldi bu kun jiyanim laylo 4 darsdan keyin
desam ham bo'ladi.. Lablariga lablarimni bosganimda ko'zlari katta katta bo'lib o'zini orqaga tortdi.Men esa qo'rqma jonim deganimcha yana lablarini erkalay boshladim.Bu safar u ham haraka qilayotgandek edi.Meni oxistagina quchoqladi. Kiyimlar birin ketin yechildi.Qizni belini tagiga
Ҳасаннинг юзига дам солинган сувдан сепа-сепа дуо ўқиди: – Абракадабра, суф! Абракадабра куф! Тавба қилди, ичмайди, суф! Ичса ўзи илонга айлансин, куф! Энди аслингга қайт, эй, илон! – Аслингга қайт, Зулайҳо, денг! – тузатди Ҳасан. Азайимхон қўлидаги ҳар донаси ёнғоқдек келадиган
jalyuzi osilgan deraza, öng qölda katta oyna va garderob, chap qölda esa ikki kishilik katta krovat. Kirvurishda öng qölda yana bir xona bor edi. Opa sochlarini bir silkitib yoydida, "mana bu hojathona va hammom, foydalanishing mumkin", opa menga endi ochiq senlab muomula qilar edi. U sochlarin
Agar kutishga sabring yetmasa, mayli, meni unut, seni tushunaman, özingga yoqqan kishiga turmushga chiq, buni menga aytmasang ham mayli dedim. -Endi esa xotiningiz sizni kutyaptimi yoki turmushga chiqqanmi, buni bilmay uyga ketyapsizmi? -Ha, - og'ir xörsindi u - qamoqdan ozod