hotiningga atab yeg`gan edim... Endi bu sandiqqa ko`zim tushsa jahlim chiqayabdi... Attang, o`zim yoqtirmagan, kishiga nasib etgan ekan! - dedilar, birozgina alam bilan, pichirlab. - Unday demang oyi! - qo`llarini ushlab, o`pib, yuzimga bosdim, - Nimani bersayz biz uchun tabarruk...
ko`radi? Nega vos kechadi? - Nega unda, akam ket, qaytib kelma desayam, indamayabsiz?! - Senga ishongim kelyabdi... Lekin bizni g`aflatda qolg`irganing, ko`nglimni og`ritdi... O`shani tanlabsan bor o`sha bilan yashayqol... Biroq bilib qo`y, uni kelinim deb qabul qilolmayman. Bor yoniga
bo`ldilar. Kichikroq to`y o`tqazishga, ijaraga uy topishga yordam berishlarini va Madinani sarposi, to`y harajatlarini, bir qismini ham zimmalariga olishlarini aytishdi. Faqat bir shart bilan, to`ydan keyin mojoro bo`ladigan bo`lsa hammasiga o`zimiz javobgar bo`lishligimiz haqida tilhat
qilganing? - ko`zlari go`layib, baqira ketdi, - Bizni sharmanda qilmoqchimisan? - Barno opa, iltimos qizishmay meni eshiting... - Madinani qo`llaridan qattiq uchlab oldim, - Men jiyanizni yaxshi ko`raman... Unga uylanmoqchiman... U: Madinani er ko`rgan, men esa, uylanmagan yigit
- yugurib kelganim uchun, nafas olishim tezlashgandi. - Oldinga qanot qoqib uchib keldim... - dedim, nafasimni rozlarkanman, men ham uni yoniga shoshganimni, aytib o`zimni oqlagan buldim. - Assalom alaykum! -deya salomlashdi shu asnoda sirli kulib, ortiga nimanidur berkitdi. -
so`ng, daydib jo`ralarimni yo`qlab kelish maqsadida ko`chaga chiqib ketdim. Jo`ralar bilan ko`rishib, ko`ngil yozib uyga qaytar ekanman, yo`l-yo`lakay Madinam bilan telefonlashib, suhbatlashib olishgayam ulgurdim. Uyga kelgach Madina bilan g`oyibona diydor onimizga nuqta qo`yib,
sexr bordek, o`ziga ohangraboday tortadi. Hislarim tobora jo`sh uradi, a`qil o`rnini his-tuyg`ular egallab ola boshlaydi. Ihtiyorimni qo`ldan boy berayotganimni sezib toqatsizlanaman. O`z holatimdan o`zim hovotirga tusha boshlayman, ayni damda oyoqlarim ham madorsizlangandek! Har
ayyoroa ko`z tashlab, bo`y bastimga chamalab, Madinaga qitmirona gaplar qila boshlashdi. - Madish balosanu! Kesakdanam o`t chiqarkanda? Madina salonini eshiklarin berkitarkan, ularni gaplaridan, yuzi qizardi. Jahli chiqayotganini namoyish qildi: - Shuna gaplar qiselar, ikkinchi menga
kerak!`` Mayda, yugurgan qadam tovushlari eshik yoniga keldi. - ``Ochi-i-ing, ochi-i-ing eshikni!`` U juda qo`rqib ketganidan, ovozi bazo`r eshitilardi. Hatto eshik u tomondan ochilishini ham unutgandi. Uning qay taqlid, qo`rquvdaligini his qilib, shoshib qoldim. - ``Jonim qo`rqma, men