Madina... Tug‘ulgan kun sovg‘asi.

Madina...

Kemosabe_13 ning ʼʼMadinaʼʼ asariga ilova, asosiy voqealarga aloqasi boʻlmagan hikoyacha.

Tugʻilgan kun sovgʻasi...

Shu kungacha boʻlayotgan voqealarga aʼqilm ishonmaydi. Men bilan bunday narsalar boʻlishi mumkinligini hech oʻylamagan edim. Ha, men boshqa birovni ayblamoqchi emasman, garchi bunda boshqalarni yaxshigina ishtiroki boʻlsam ham. Aslida tushunaman, bu sogʻlom tabiatli qizlar qiladigan ishlar emas. Biroq lazzat chogʻi, nafsimga qul ekanligimni, siz ham tushunasiz!

Oʻylaymanki, men juda uzoqqa ketdim, shuning uchun boshidan boshlayman. Yaqin doʻstim Jamshidning tugʻilgan kuni yaqinlashib qoldi. Men uni chiroyli sovgʻa bilan ajablantirmoqchiman. Ammo qoʻshimcha chiqimlar, kundalik ehtiyojlar uchun beriladigan pullardan tashqari, menda biron bir noyob sovgʻa haqida oʻylashga yetarlicha pul yoʻq, edi.

Shu orada televizor koʻrib, dam olib oʻtirgandim, bir dasturda, allaqanday hind filimi qoʻyilyapdi. Biroz qiziqib koʻrdim. Filmda, qiz sevgan yigitini koʻnglini xush qilish uchun nima qilishni soʻraganda, yigit qoʻshiq aytib raqs tushib berishini xohladi. Mana shu epizodni koʻrib, ixtiyorsiz yuzimda tabassum paydo boʻldi.

ʼʼBizda ajoyib sovgʻa bor!ʼʼ ichimdagi bir shoʻx qizcha goʻyo qichqirdi. Bu u doimo orzu qilgan, lekin hech qachon erisha olishini kutmagan narsa boʻladi. Men qoʻshiq kuylamoqchi emasman albatta, raqs tushaman, raqs boʻlganda ham... Yaqinda koʻrgan porno roʻlikda, shunday goʻzal sahna bor edi, yigit qarshisida oʻynayotgan qiz! Birdan yana fikrlarim chalkashdi.

ʼʼJamshid striptiz oʻynab berishimni xohlaydimi?ʼʼ

Esimda bir gal shu haqida, qisqa suhbat boʻlgandi. U istak bildirgani ham rost, lekin qanday qilib bunday sovgʻani bera olaman? Xomush boʻlaman.

Ichimdagi shoʻx qizaloq, shunchaki kulib meni qitiqlovchi istagini koʻnglimga aytadi: Madi! Qachondan beri bunchalik takabbursan? Sen allaqachon u bilan yotishdan boshqa koʻp ishlarni qilib boʻlgansan-ku? Yana biroz koʻnglini xushlasang nima qiladi. Xayollaringda har doim yalangʻoch holda koʻrinishni xohlaganingni bilaman-u. Ishonchim komilki, doʻstmiz bunday sovgʻani hech qachon unutmaydi. Ayniqsa bor goʻzalligimizni namoyish etib, butunlay yechingan boʻlsang!

Menga tinchlanish va bu haqda oʻylash uchun bir necha daqiqa kerak boʻldi. Axir, bu hech qanday xarajat talab qilmaydi va men hatto bundan zavqlanishim mumkin. Ha, endi men doʻstim yonida avvalgidek uyatchan emasman, lekin yechinadigan boʻlsam oʻzimni erkin tuta oladigan joy boʻlish kerak, kamida oʻz xonamdagidek!

Bu fikr butun aqlimni oʻgʻirladi. Oxirgi ikki kun ikkilanish bilan oʻtdi. Asosan, dushdan chiqqanimda onanizmga xohish boʻlganimda istak ortib boradi. Xavfsiz joy masalasi koʻndalang kelganda tushkunlik taqib eta boshlaydi. Ikkilanish onam bilan boʻlgan suhbatdan soʻng, barham topdi. Kelayotgan dam olish kuni, oilaviy bobomlarni uyiga mehmonga boradigan boʻlibmiz! Baxtli tasodifni qarangki, hisob boʻyicha ayni oʻsha kun Jamshidning tugʻilgan kuni. Darhol reja tuzdim, salgina ayyorlik ishlatish bilan hammasi koʻngildagidek boʻlishi aniq edi.

ʼʼHayotingda unutilmaydigan sovgʻaga, tayyor boʻl doʻstim!ʼʼ

Keyingi uch kun, striptiz sahnalari bor porno videolarni koʻrib, koʻzguning oldida mashq qildim. Qanday harakat qilish, raqsim jozibador boʻlishi uchun, mos musiqalarini izlash. Hafsala bilan qattiq tirishib mehnat qildim.

ʼʼGoʻzal, juda goʻzal!ʼʼ

Oʻz harakatlarimdan hech qachon bunchalik, qoniqish hosil qilmaganman. Uch kun, zavqli vaqt oʻtkazdim. Raqsga tushishim unga qanday taʼsir koʻrsatishini xayolimga keltirib, koʻzlaridagi hayratni koʻrishni sabr bilan kuta boshladim.

Nihoyat oʻsha kun keldi. Kun boʻyi, oʻzimni salgina betob koʻrsatib tishi ogʻrigʻidan azob chekkan qiz rulim juda ishonarli chiqdi. Ota, onam noiloj qolishdi. Shunda men jasoratli qiz qiyofasida bugungi rejalarini qoldirmasliklarini, men esa dorimni ichib tiniqib uhlab olsam oʻzimga kelib qolishimni ularga tushuntirish ilojlisini topa oldim.

- Oyi buvijonimga salom ayting, - oʻzimni borolmaganidan afsus chekayotganday tutib.

- Hay mayli, biz kech qolib ketamiz, qiynalsang telefon qilib ahvolingdan xabar bergin qizim. Eshikni ham berkitib oʻtir...

Ular ketgach, hademay qorongʻi tushishini oʻylab tez ishga kirishdim. Qizlarga xos, fantaziyalarim bilan xonamda ehtirosli muhit yaratdim. Eng shahvoniy ich kiyimlarimni, liboslarimni tayyorlab qoʻydim. Endi bir bahona bilan Jamshidni uyga chaqirishim kerak edi. Soat 19:20 boʻlib qolgandi. Kutilmaganda eshik taqillaganini eshitdim. Eh! Ne koʻz bilan koʻraychi qarshimda Shohrux akam turardi. Bir lahza ʼʼHammasi tamom!ʼʼ deya shoshib qoldim.

- Madina, tinchlikmi ranging oqarib ketdi? - kutilmaganda mehrli nigohda boqib, xol soʻrib qoldi.

- Mazam yoʻq, - birdan aqlim ishlab, makrim uygʻondi, -Boya dori ichgandim!

Koʻzimga yosh olib, ota-onamga qoʻygan tomoshamni bungayam koʻrsatdim. Eshik ochgandayoq koʻzlaridagi hirs olovini koʻrgandim. Uyda yolgʻizligimni bilib nafsi hakalak otishi aniq edi. Biroq betobligimni koʻrib, gʻamgin tortib qoldi. Oʻzicha mehribonlik bilan gʻamxoʻrlik qilmoqqa chogʻlandi. Bu rejamga bolta urmasligi uchun biror chora topishim kerak edi. Yoʻqsa boshqa birov uchun mehr bilan tayyorlagan taomim boshqasiga nasib etadigan! Shoshilinch tarzda, tugʻilgan birinchi imkoniyatimdan foydalanib, oyimning tortmasidan uyqu dorisini olib, ikkitasini sokiga aralashtirib uni yonidagi stolga surib qoʻydim.

Kundalik gaplardan gaplashib bir qancha vaqt oʻtirdik, bu vaqt davomida, oʻzimni behol koʻrsatib oʻtirishimga toʻgʻri keldi. U esa oshxonadan topib-tutib bir nimalar tayyorladi, qayoqdandir bir shisha dadamni qizil musallasini topib ham chiqdi. Oz-moz musallas ichib yengil tanovul qilgan boʻldi. Dori qoʻshilgan sokni tabiiy holda ichib yuborgunicha ham talaygina vaqt oʻtgandi. Ichishga ichkizdimu, biroq kutganimdek dori tasirini koʻrsatmay xunob qildi. Shunda yotmoqchi ekanligini aytib, homuza tortib qoʻyaverdim. Mehri toblanib, erkalatib koʻtarib, xonamga olib kirib qoʻydi. Oʻzi esa tepamda oʻtirib yana musallas hoʻplab, koʻnglimni qitiqlovchi ehtirosli mavzuda soʻzladi. Betobligimni bahona qilib, koʻzimni yoshlaganim yaqinlik maqsadidan qaytarib, bir-ikki teginish bilan kifoyalandi. Hirsimni uygʻotdi, biroq bu tuygʻuni ham boshqa uchun saqlashni istadim. Yana biroz vaqt oʻtdi, tobora xunobim oshib, dori chiqargan kampaniyani laʼnatlab, sabr qilib yotaverdim. Nihoyat soat 21:00 oshganda, unda dorini tasiri sezila boshladi. Koʻzlari qisilib, uyqu bosdi.

- Yaxshi dam olgin Madina!

- Siz ham, aka...

Labimga labini bosib, xayrli tun tilab, yotogʻiga chiqib ketdi. Biroz fursat oʻtib tekshirib koʻrganimda u dong qotgandi. Shu holatda ham bu qilmoqchi boʻlgan ishlarim xavfli, biroq oʻzimda jasorat topdim. Harqalay, qoʻshimcha choralarni ham hisobini olgach, Jamshidga qoʻngʻiroq qildim:

- Salom Jamshid, qandaysan!

- Salom... - gina qilgandek, ovozda soʻzladi, - Madi, bugun kelishingni yoki qoʻngʻiroq qilib birinchilardan boʻlishingni, kutgandim... Juda kechikding-ku doʻstim!

Bunchalik izzattalab boʻlishini kutmagandim, biroq doʻstiman menga haddi sigʻdida deb xayolimdan oʻtqazdim.

- Hechdan koʻra kech, - kuldim, - senga eng ezgu tilaklarim...

Uzundan-uzun, goʻzal tilaklarimni aytdim.

- Rahmat... - koʻngli koʻtarilgan ohangda soʻzladi, - Eng yaxshi sovgʻa boʻldi!

- Shoshmay tur rahmat aytishga. Senga atab tayyorlagan oʻsha eng goʻzal sovgʻam, hozirgina tayyor boʻldi. Olib ketish uchun kela olasanmi?

- Madi, sen uchun dunyoni u chetiga boraman! Faqat hammani eʼtiboridaman, mehmonlarni tashlab chiqishim oson boʻlmaydi. Biroz kuta olasanmi?

- Ha, albatta... Jamshid bir iltimos, koʻcha boshida tushib piyoda kelgin. Men koʻcha chirogʻini oʻchirib qoʻyaman, hoʻp!

- Men hozir bir bahona topib yoniga boraman. Sen xavotir olma...

U nimani nazarda tutganimni tushundi. Tezda rejam boʻyicha qolgan tayyorgarliklarni koʻra boshladim. Kiyimlarni tartib boʻyicha kiydim. U oʻtirishi uchun toʻriga kursini surib qoʻydim. Chiroqni oʻchirib, aksessuar tungi yoritqichlarni yoqdim. Xonamda sirli muhit hosil boʻldi. Hammasi koʻngildagidek, ammo ichki hayajonni bosib olish imkonsizdek. Shunda koʻzim boya Shohrux akam qoldirib ketgan musallasga tushdi. U shundoqqina yotogʻim yonidagi tokchada turardi. Kinolarda koʻrgandim bu dadillik beradi! Idishga quydimu, hoʻpladim... Uuuuhh. Achib qolgan bir nimalardek bemaza ekan. Oʻzimni majburlab, yana hoʻplab idishni boʻshatdim. Oshqozonim qizib, koʻnglim agʻdarilib ketay dedi. Ammo pisixalagik tasir qildimi, oʻzimni dadil his qila boshladim.

Yigirma daqiqa oʻtib, telefonimga ʼʼMadi, keldim!ʼʼ degan SMS xabar keldi. Tezda ustimga qalin xalatimni kiyib koʻcha eshigi tomon shoshdim. Yoʻl-yoʻlakay Shohrux akam yotgan xonaga moʻralab oʻtishi ham unutmadim. U qattiq uyquda edi. Eshikni ochdim. Yugurib kelganmi, yuzi qizarib biroz hansirab turardi. Meni sovgʻani olib chiqadi deb oʻylagan chogʻi, qoʻlimga koʻz tashlab ogʻiz juftladi:

- Madi, men...

- Tishshshsh!

Gapirishga ham qoʻymay, qoʻlidan tortdim. U ham jimgina menga ergashdi. Ichkariga, xonamga olib bordim.

- Tugʻilgan kunin bilan! - dedim eshikni qulflab. U tuflisini yecharkan, xonamni muhitidan, eshikni shoshilinch qulflaganimdan ajablanib, qarab qoldi. Aftidan mendan kelayotgan musallas isini sezib, koʻzlari qisilib atrofga yengil koʻz tashlab, musallas idishlarini koʻrsatib soʻradi:

- Mastmisan?

- Dadillik uchun biroz... - bir koʻzimni qisib, jilmayib, ikki barmogʻim orasida qisqa oʻlchov koʻrsatdim. U asabiy yutinib, qoʻydi. Menda ham kuchli hayajon paydo boʻlgandi, shuning uchun ogʻzimga kelgani gapiraverdim. Hol ahvol soʻrab, borolmaganim sababi, yana allanimalar haqida biroz suhbat qurgach, undagi asabiylik yoʻqoldi.

- Xoʻsh, tugʻilgan kuning uchun syurprizga tayyormisan? - deb soʻradim. U yengil bosh qimirlatib qoʻydi. Yuzidagi ifodadan maʼlumki, u hozir nimalar sodir boʻlishini tasavvur ham etolmaydi. Xalatimni yechib, bir chetga tashladim. Egnimga, kamtarona kiyimlarni; tugmachali bluzka va mini yubkamni kiygandim. Bu shahvoniy koʻrinishim, Jamshidni koʻzlarini chaqnatib, yaxshigina shoshirib qoʻydi.

- Albatta tayyorman! - hayajonli ovozda javob berdi, - Lekin, hech narsa berishing shart emas. Menga sening doʻstligingni oʻzi...

Men uni ortiq, hayajonlanib soʻzlashini istamay, labiga barmogʻimni qoʻydim va qoʻlidan ushlab xona toʻriga, u uchun qoʻyilgan kursiga olib borib, koʻksidan itarib yubordim. Oʻgirdim va xona boʻylab yurarkanman pultni bosib, musiqani yoqib qoʻydim. Unga sezdirmay, oʻzimni xotirjam tutishga urunsamda, negadir qoʻllarim qaltirardi. Bu qoʻrquvmi yoki hayajonmi, bilmayman. Musiqani eshitib chuqur nafas oldim va orqamga oʻgirildim. Asabiylikni unutib, raqsni yengil aylanish bilan boshlab, zimdan uning yuziga qaradim va sarosimaga tushdim.

Birzum koʻzguga koʻz tashlab, butunlay qizarib ketganimni payqadim. Rosti, dovdirab qolgandim. Biroq toʻxtay olmasdim, aks holda ortiqcha chiranishimni, oʻz ishonchim uchun benihoyat sharmandalik deb qabul qilardim.

ʼʼYoʻq dovdirama Madi, bu raqamli harakat-ku!ʼʼ

Oʻzimga shuni taʼkidlab yerga qarab, ʼʼU yoʻq, men shunchaki mashq qilyapman!ʼʼ deb oʻzimni ishontirishga urindim. Bir nechta ishonchli, harakatlardan soʻng dadillashdim, bunda biroz oldin ichgan ichimliklarni ham yaxshigina yordami boʻldi!

Nihoyat chuqur nafas olib, musiqa ritmida nozik harakatlanar ekanman ohista, koftamning yuqoridagi ikkita tugmachasini yecha boshladim. Qiyofasini koʻrish uchun Jamshidga qarab oldim. Uning koʻzlaridagi istakni koʻrdim. Ichki tuygʻularini aks etayotgan koʻzlari, mening har bir harakatimni intiqlik bilan kuzatib turardi. Ha, bu menga kerak boʻlgan eʼtibor-ku!

Bu yogʻiga qoʻrquvni unutdim va tabassum bilan koʻngil mayli boʻyicha, erkin harakatlana boshladim. Uning hislari bilan oʻyin qilib, keyingi ikkita tugmani yechdim. Tez-tez silkinayotgan, tanamdan koʻzlari bilan koʻkraklarimni tutib olmoqchi boʻlganida uning yuzini koʻrdim. U yarim tabassum bilan qolgan tugmalarni yechishimni kutayotgan edi. U istayotgan narsa sodir boʻlishi uchun, faqat ikkita tugmacha qolgandi, biri koftamda, biri yubkamda.

ʼʼBalki toʻxtarman!ʼʼ

Tasavvur qilganimdan farqli, voqealardan biroz ilgarilab ketganim uchun, raqsni hiylagina uzoq davom ettirdim. Hozir kutganim boʻladi, deganday sabrsizlanib qimirlab-qimirlab qoʻyayotgan doʻstimning nigohi gʻamgin koʻrina boshladi. Ana endi, koftaning oxirgi tugmachasini yechdim, epchillik bilan egnimdan boʻshatdim, lekin tashlab yubormay, qoʻllarim bilan oldimda ushlab turdim. Koʻzlari hech qachon men koʻrmagandek, yoqimli porlab ketdi.

Mashq qilingan harakatlarim bilan kiyimimning yerga tushishiga yoʻl qoʻydim. U yalangʻoch koʻkraklarimni koʻrishni kutgan chogʻi, lifchik kiyganimni koʻrib entikib qoʻydi. Kulguli tuslangan yuzini koʻrib, oʻylarim boʻyicha ketayotganimdan shodlanib kuldim. Oʻynoqilik bilan, yubkaning tugmachasini yechib, keskin harakat bilan Jamshid tomon tepdim. Deyarli yuziga uchgan yupkamni qoʻlida changallab, hozir yonimga kelmoqchidek, koʻzlarini tursigimga qadab turardi. Musiqa tugadi, negadir koʻzimga yana musallas koʻrindi. Ixtiyorsiz idish tomon qoʻl choʻzdim.

- Madiy, toʻxtama! - hayajonli yolvordi, - Iltimos toʻxtama...

Men toʻxtashni xohlamadim, lekin toʻxtashga majbur boʻldim, chunki oʻziman harqachongidanda kuchi hayajon ogʻushida qolgandim.

- Albatta. - shishani koʻtardim, tomogʻimni achimtir suyuqlik qirib oʻtdi, biroq bir necha qultumni ichib yubordim. Alkashdek shisha koʻtarishimga bu gal, qitmirona tabassum bilan qarab, kiyimini yoqasini tortib qoʻydi. Yana musiqa, men raqsga tushishni davom ettirdim. Ehtimol, spirtli ichimliklar tufayli, yoki Jamshidning mamnunligi sababmi, mening raqsim tobora shahvoniy, hayajonli boʻla boshladi. Oʻzimga erk berib, rejadan tashqari harakat qilgim keldi. Shu maqsadda unga yaqinlashdim va koʻkragimni uning yuziga teygudek u tomon engashib soʻng orqaga chekindim. Yaxshi mashq qilingan vazifani davom ettirib, lifchikning bir tasmasini, keyin ikkinchisini sekin tortib, yelkamdan tushirdim. Jamshid esa, hamma narsaga tayyor kutardi. Oha, uning pastga qaraganini, asbobining shimidan boʻrtib chiqib ketganini koʻrdim. U meni ham koʻrib turganimni payqab, maʼnoli iljaydi.

Koʻkrak qismimdagi lifchikni, orqa tomondan ilgaklar ushlab turgandi, keskin harakat bilan men uni yechmoqchi boʻlgandek orqaga qoʻl choʻzdim. Jamshid esa yana pastga qaradi, shimidagi boʻrtiq kattalashgandi. Qisilayotgan shimlar ichida, bu juda yoqimsiz boʻlsa kerak! U katta shishgan asbobini, shimning qulligidan xalos qilishga harakat qilib, qoʻli bilan toʻgʻrilab qoʻydi. Bilmadim, nega unga buyurdim:

- Tur!

Qoʻl ishoram bilan uning qoʻlidan ushlab turgʻazib, lahzada uning shimini yechib, bir harakat bilan toʻpigʻiga tushirdim. Menga toʻgʻri qaragan asbobini yashiradigan birgina tursikda qoldi. Asta uni stulga itarib soʻradim:

- Endi yaxshimi?

- Ha, - u asbobini yumshoq mato ustidan yengil uqaladi. Bir birimizga, jilmayib koʻz urushtirib oldik.

Boʻsh qoʻlimni koʻkragimga qoʻyib, orqamdagi ilgakni yechib, raqsni davom ettirdim. Jamshid muddatidan oldin, koʻproq narsani koʻrish ilinjida, koʻzlari bilan qoʻlimni olishimni iltimos qildi. Unga ayyorona jilmayib qaradim va birdan koʻkragimni qoplagan qoʻlni tortib oldim. Agar uning koʻzi boshqa joyimda boʻlmaganida, tizzasiga uloqtirgan lifchigimni ushlagan boʻlarmidi!

Yengil kulgi, vaziyatga yanada joʻshqinlik qoʻshib, yana bir trek musiqani tugatdim. Uning oʻynoqi nigohi kuchli hayajondan shishib borayotgan emchaklarimga, bot-bot qadalib qolardi. Oha. Uning sabrsizlanib borayotgan yuzidagi, istakni koʻrish juda yoqimli.

Yangray boshlagan musiqaga xos, raqsga tushishni davom ettirdim. Raqsimning taʼsirini koʻrishga ishtiyoqmand boʻlganim uchun bir lahzaga Jamshidining, tepalik hosil qilayotgan oldiga qaradim. Voyvuy... uning asbobi tursikgining tag qismidan chiqib ketganini koʻrdim. Chiroq shulasida boʻlsada, asbobi boshida bir tomchi yaltiroq sperma koʻrinardi. Men bir necha sonya, hissiyotlarim tasirida toʻxtadim.

Jamshidning nigohi esa sonlarim orasiga qadaldi. Turistigim matosi juda yupqa boʻlganligi sababli, mening yalangʻoch amimni koʻrishi mumkin edi. Bebaho xazinamni iloji boricha kamroq koʻrsatish uchun raqsga tushishga harakat qilib, engashdim. Nedirki, dumbamni goʻzalligini koʻrsatish istagi tugʻilib, orqaga oʻgirilib, biroz egildim. Shoʻxligim tutib, amimni toʻliq koʻrib olishi uchun bir muddat qotib turdim. Oʻsha paytga kelib shahvatparast amim shunchalik hoʻl boʻlganidan, tursikgim deyarli shaffof boʻlib qolgandi. Bu Jamshidning tuygʻulariga taʼsirni yanada kuchaytirdiki:

- Ohho... Madishim! - deb shivirlab, amini silab qoʻyishdan oʻzini tiyolmadi.

Ustimda faqat bitta kiyim qolgandi, lekin men hozircha toʻxtamasligim kerakligini oʻylardim. Yanada qizish uchun unga kiyimini yechishni buyurdim. Bu orada, koʻkragimni, tanasidan, bir qarich uzoqda tutib, suykalanib oʻynashga urindim. Egnidagi futbolkasini boshida chiqarayotganda esa, epchillik bilan tursikgini pastga tortib yechib oldim. Shu tariqa, asbobini yopish uchun qoʻlida hech narsa qoldirmadim. Qip yalangʻochligidan oʻngʻaysizlanib:

- Hey! - deb baqirib yubordi. Men esa uning yoqimsiz vaziyatidan zavqlanib kuldim. U qoʻllari bilan tepaga qaragan asbobini berkitmoqchi boʻldi, ammo ustidan kulayotganini payqab, oʻzini erkim kursiga tashladi. Men uning qip-qizil yuzlari, shahvat zoʻridan yanada yorqinroq boʻlib, sabrsizlanib borayotgani koʻrishdan, mamnun edim. Nafis harakatlarimni kuzatib, taranglashgan asbobini namoyishkorona uqalab-uqalab qoʻyardi.

- Tur! - deb imi qildim yana. U qimirlashimga hamohang dirkillab ketayotgan emchaklarimdan koʻzini uzmay, oʻrnidan turdi-da, menga nima istayotganini bildirmoqchidek asbobini koʻrgazmali, silkitdi. Men qitmirlik bilan ʼʼManabu yerni xohlaysanmi?ʼʼ maʼnosida, barmoqlarimni tursikgim tasmalari ostiga qoʻyib, uni sekin oʻzimdan itarib, kulgancha ortga chekindim. Bunday rejadan tashqari harakatlar, raqsimga yanada erotik joziba qoʻshib bordi. Jamshidning portlashga tayyor asbobini koʻrib, qarshisida koʻproq aylana boshladim. Shu bilan birga, soʻngi harakatlar orasida, tursikgimning pastki qismini sonlarimgacha itarib, qoʻyib yubordim. Sonlarimdan yalangʻochlab borayotgan tursikgimga qarab iljayarkan, goʻyo bu manzarani birinchi bor koʻrayotgan kishidek koʻkrak va amimdan zavqlanib asbobini changallab olardi. Doʻstimning hayrat nigohi meni yanada joʻshqin qildi.

Endi butunlay kiyimsizman, u bu manzaraga toʻymay qaraydi. Men musiqa ritmiga mos, toʻlgʻanishishda davom etaman. Uning iltijoli koʻzlariga chuqur qarab, aylanib, buralib raqsga tushdim. Bu mashqlarimning eng sevimli choʻqqisi edi. Biz bir-birimizga qarama-qarshi, butunlay yalangʻoch tanamiz tegar darajada yaqinlashgan edik. Koʻzlari goʻyo oʻt sochar, maylining zoʻriqishidan hansiray boshlagan doʻstim tomonga bir lahza egildim va issiq nafasini his qildim. Keyin birdan uning tili koʻkraklarimni oʻynayotganini sezib, orqaga qaytishga harakat qildim. Yoʻq, bu xuddi elektr toki urishi kabi, meni ham oʻziga tobe etdi. Oh, amim har qachongidan ham uqalashga chanqoq edi. Taslimman. Men ortga chekina olmadim va koʻkrak uchimni tilida oʻynashiga qoʻyib berdim.

Beixtiyor mayin ingrab unga qarab, oʻylab qoldim. Axir bu bosqichni umuman rejalashtirmagan edim. Shunchaki uning uchun sriptiz tushib, yalangʻoch tanamdan zavqlanayotganini koʻrmoqchi edim. Aqlan shu yerda, toʻxtashga juda qattiq istak tugʻilib Jamshidga qaradim, uning koʻzlarida esa cheksiz ishtiyoqni koʻrdim va unga boʻysunishim kerakligini angladim.

Lablari, labimni qidirdi, qoʻllari emchaklarimni hayajon bilan erkalab, asta yuqori koʻtarildi. Pastda esa, asbobi amimga qattiq tirala boshlaganini his qilib, beozor koʻkragidan itarib qulogʻiga shivirladim:

- Qizbolaman...

Xavotir ola, degandek yuzimga jilmayib qarab, kiprik qiqib qoʻydi. Oyogʻingni juftla maʼnosida, ikki oyogʻi bilan tovonimdan turtib, asbobini xavfsiz holatda klitorimga ishqalab, qisilgan sonlarim orasiga suqa boshladi.

- Oh ha! - toqatsizlik