Sirli shaxarcha 2 [ TRILLER ]

Yangilik shu ediki, biz gurux bilan

1 haftaga tog'ga dam olishga ketayapmiz ekan. Bu

yangilik barcha guruxdoshlarimga ma'qul keldi.

Leksi va uning 2 opasi ham bu taklifga rozilik berdi.

Ularni rozi bo'lganini eshitib judayam xursand bo'lib

ketdim. Ertaga tong saxarda biz yo'lga otlanishga

kelishdik. So'ngra esa gurux raxbarimiz to'g'ga olib

borib qo'yishga avtobus buyurtma qildi. Bugun dars

o'tmadik, yo'lga tayyorgarlik ko'rish uchun

barchamiz uyimizga tarqaldik. Do'stim Met bilan

uyga qaytdik. Uyga kirib bu yangilikni Stenliga

yetkizdim. U ham men uchun xursand bo'ldi.

Narsalarimi bitta sumkaga joyladim. Narsalarim

asosan kiyimlarimdan iborat edi. So'ng pastga

tushib Stenli bilan tushlik qildim. Uyda zerikganim

uchun Met bilan biroz ko'chada aylanib keldim. Kech

tushgani uchun ertaroq yotib uxlamoqchi bo'ldim,

lekin qani ko'zga uyqu kelsa. Ancha vaqt Leksini

o'ylab yotdim. Keyin uxlab qolibman, tushumda

Leksini bo'ynidagi tumorni ko'rdim. U o'zidan sariq

qandaydur nur taratar, va meni o'ziga tortar edi.

Qanchalik uzoqlashishga harakat qilsam shunchalik

tumorga yaqin kelar edi. Qo'rqib uyg'onib ketdim.

Tong yorishibdi saot esa ertalabki 7. Shoshilib

o'rnimdan turdimda yuzimi yuvib, o'qishga

shoshildim. Axir xozir yo'lga otlanishimiz kerak

edida. O'qishga yetib kelganimda hamma kelib

bo'lgan edi. So'ngra avtobusga, hamma joyiga o'tirib

joylashdi. Men Met bilan yonma yon o'tirdim, Leksi

esa oldimizdagi o'rindiqga o'tirdi. Avtobus asta

sekinlik bilan joyidan qo'zg'aldi va biz tog'ga qarab

yo'l oldik. Yo'lga tushganimizdan hamma

birdek xursand edi. Tog'ga borish uchun qorong'u

o'rmondan o'tish kerak edi. Lekin bu safar

o'rmondan o'tayotkanimizda yuragim umuman

g'ash bo'lmadi. Chunki biz ko'pchilik edik balki

shuning uchundur. Mana o'rmondan o'tib ham oldik,

endi tekis yo'ldan ketayapmiz. Uzoq uzoqlardan biz

yo'l olgan tog' ko'rinyapti. Tezroq o'sha yerga yetib

olsak edi, yo'l davomida Leksiga bazida ko'z

tashlab qo'yaman. U yo'lga termulgancha jim ketar

edi. Meni nazarimda u nimalarnudur o'ylayapti.

Qiziq u nima haqida o'yledi ekan a a ?! Bu menga

juda qiziq. Lekin bu haqida umuman bilolmasam

kerak. Ancha yo'l yurdik. Endi tog' yaqqol ko'rinib

turibdi. Xavo sovuq, qorong'u ham tushdi. Lekin

shunga qaramay to'xtamasdan yo'lni davom

ettiryapmiz. Endi tekis yo'l tugab, adir boshlangan

edi. Yo'l ham tekis emas, adirli yo'l bo'lgani uchun

chuqur ko'p, avtobusda siltanib ketyapmiz. Saot

tungi 8, manzilga ham yana 1 saotli yo'l qoldi.

Hamma yo'lda charchagan. Ko'pchilik yo'lda uxlab

ketyapti. Men ham charchadim, uxlab qolibman.

Birdan qattiq silkinishdan uyg'onib ketdim. Guruxde

qizlar biron falokat bo'ldi deb qichqirishar edi. Xich

nima bo'lmapti faqat avtobus baloni yorilibdi. Boshqa

zapas balon ham yo'q edi. Manzilga yetishimizga

atigi yarim saotli yo'l qolgandi xalos. Uzoqdan biz

borayotkan joy ham ko'rinib turibdi. Yaqin

qolganimiz uchun hammamiz maslaxat qildik va bir

qarorga keldi. Endi yarim saotli yo'lni piyoda bosib

o'tmoqchimiz. Axir tuni bilan avtobusda

qolmaymizku. Shunday qilib hamma yuklarini oldi va

avtobusdan tushib piyoda yolga otlandi. Atrof

qorong'u, jim jit . Lekin to'lin oy atrofni yoritib turibdi

va biz manzilimiz tomon oshiqdik. Piyoda yo'lga otlandik, oldimizda

daraxtzor. Shu daraxtzordan o'tsak biz dam

oladigon maskan. Gurux raxbarimiz va avtobus

xaydovchisi bizga yo'l bo'shchilik qilyapti. Men

Leksini oldida ketyapman. Bundan xursandman

chunki u bilan bu qadar yaqin yurmaganman. Yarim

tun ham barchamiz juda charchaganmiz, ozgina

dam olish maqsadida to'xtadik. 5 minut vaqt berildi

dam olishga. Xamma o'tirib dam olyapti, men ham

Leksini oldiga o'tirdim. U menga bir nigox tashlab

qo'ydi. Nigoxida norozilik aks etib turardi. Shu payt

uning telefoni jiringladi va u javob berish uchun

bizdan uzoqroqga daraxtzor tarafga ketdi. Uni

opalari bunga etibor bermadi va bir biri bilan

gaplashib o'tirishardi. Oradan ancha vaqt o'tdi, u

xali hamon qaytmadi. Tanafus tugaganligini yana

yo'lga tushishni aytdi gurux raxbarimiz. Men

Raxbarimizga Leksi telefonda gaplashish uchun

daraxtzor ichiga kirib ketganini va men uni chaqirib

kelishimi aytdim va Leksi ketgan tarafga qarab yura

boshladim. Ozroq yurdim lekin u yo'q. Bor ovozimda

Leksini chaqirdim ammo javob yo'q. Birdan

atrofimdegi daraxlar orasida nimanudur xirillagan

ovozi eshitildi. Sezdimki bu narsa men tamon

xarakatlanyapti. Ovozni eshitib meni vaxima bosdi

axir qorong'u daraxtzorda yolg'iz o'zim edimda.

Leksi qayerga ketganiga aqlim yetmasdi. Birdan

daraxt ortidegi maxluq menga tashlandi, bu katta

qora tusli bo'ri edi. Qo'rqanimdan joyimda qotib

qoldim. Bo'ri menga tashlanyotgan vaqtda nimadur

bo'riga kelib uruldi va bo'ri ancha uzoqga o'lik

xolatda yiqildi. Bo'rini qorniga esa daraxtni shoxi

tiqilgan xolatda yotardi. Bu xodisani umuman aqlim

idrok etolme qoldi, men turgan joyimda toshdek

qotib qolgan edim. Qarshimda esa Leksi turar edi. U

oldimga kelib:

- Tuzukmisan ?! Bu yerda nima qilyapsan ?!

- mmmeeen...

- o'zini bos xavf ortda qoldi, yur ketdik bu yerdan

- Lekin qanday qilib Leksi... Bu nima edi ?

- Bo'ri lekin endi bu yerdan ketish kerak

- Bo'rini ko'rdim lekin unga sen tashlandinku,

qanday qilib bo'riga kuching yetdi ???

- . . . . . . . . . . . . .

- Savolimga javob ber Leksi qanday qilib unga

kuching yetdi ???

- uuufff bo'ldi endi ketdik dedimu, men unga

tashlanmadim. Shunchaki yugurib borib borini

qorniga daraxtni shoxini tiqdim.

- Aldama sen juda tez yugurding, men buni sezmay

ham qoldimu

- Qo'rqaning uchun senga shunday tuyuldi, bo'ldi

endi ketdik yoki o'zim qaytaymi orqaga ???

Shu gapdan so'ng men unga boshqa savol

bermadim. Men hali ham karaxt axvolda edim. Biz

guruxga qaytdik va yana yo'lga otlandik. 15 minutli

yo'ldan so'ng biz dam olish oromgoxiga yetib

keldim. Bu bino tog' bag'rida joylashgan bo'lib 2

qavatdan iborat edi. Biz barchamiz 2-qavatga

joylashdik. Leksi bilan xonalarimiz yonma yon.

Charchaganimiz uchun barchamiz xonalarimizga

joylashib, uxlashga yotdik. Lekin xali hamon ko'z

oldimdan bo'lib o'tgan voqialar sira ham ketmas

edi. Bo'lgan voqealarni eslab uxlab

qolibman. Tushimda esa yana o'sha Leksini

bo'ynidagi tumor o'ziga chorlar edi. Tumor o'ziga

shu qadar jalb qilar ediki men beixtiyor unga

yaqinlashar edim. Tumorga juda yaqinlashdim, unga

qo'limi cho'zib ushlamoqchi bo'lganimda Leksi

qayerdandur paydo bo'ldi va meni ortga itarib

yubordi. Qo'rqib uyg'onib ketdim. Allaqachon tong

yorishib saot 10 bo'libdi. O'zimga kelish uchun

yuzimni yuvdim va kiyimlarimi almashtirib pastga

nonushta qilish uchun tushdim. Gurux raxbarimiz,

Mett, Leksini opalari va guruxdegi ayrimlar

nonushta qilayotgan ekan. Negadur ularni orasida

Leksi yo'q edi. Ular bilan salomlashib men ham

nonushtaga o'tirdim. Avtobus xaydovchisi esa

avtobusni tuzatgani ketibdi. Nonushta qilib bo'lib

tashqarida toza havoda biroz sayr qildim. Atrof juda

ham go'zal edi, ayniqsa tog' havosi musaffo. Bir oz

sayr qilib oromgoxga qaytdim. Gurux raxbarimiz va

Mett avtobus xaydovchisiga yordam berish

maqsadida uni oldiga ketayotkan ekan. Men ham

ular bilan yo'lga tushdim. Bir qancha vaqtdan so'ng

biz avtobusni oldiga yetib bordik. Ne ko'z bilan

ko'rayki xaydovchi o'lib yotardi. Biz qo'rqib ketdik

va unga yaqinlashdik. Uning bo'ynida tish izlari bor

edi. Biz ancha paytgacha o'zimizga kelolme karaxt

xolda turdik. So'ng gurux raxbarimiz bu yerdan

tezroq ketish kerakligini aytdi va biz darxol ortga

qaytdik. Gurux raxbarimiz bu bo'rini ishi bo'lsa

kerak dedi. Lekin bo'ri bo'lsa nega aynan bo'yinidan

tishledi. Meni shu narsa o'ylantirar edi. Shu voqeadan so'ng biz zudlik

bilan oromgoxga qaytdik. Yo'ldan ketib borar

ekanmiz ko'zim daraxtni orqasidagi Leksiga tushdi.

G'alati u bu yerda nima qilib yuribdi ??? Daraxtga

yaqinlashsam u yo'q. Xayronman 1 sekund ichida u

qayerga ketib qolgan bo'lishi mumkun. U shunchaki

ko'zimga ko'ringan bo'lishi mumkun emas. Men uni

aniq ko'rdim. Bu yerda qandaydur bog'liqlik bor. Bu

voqeaga Leksi ham aloqador. Shu hayol bilan bo'lib

yo'lda yiqilib ham tushdim. Oyog'imdan ozgina lat

yedim. Lekin qo'limdan ham ko'p qon oqar edi.

Lekin bunga umuman parvo qilmadim. Meni faqat

bitta fikr qiziqtiradi Leksi o'zi kim ??? Oromgoxga

yetib borib to'g'ri Leksini oldiga bordim. U

tashqarida o'rindiqda o'tirgan ekan.

- Leksi u yerda nima qilayotgan eding ??? U

qo'limdegi qondi ko'rdi. Negadur uni ko'zlari o'zgara

boshladi va u darxol yuzini boshqa tarafga burdi.

- Tushunmadim qayerda??? Nima balo bugun chap

tarafing bilan turdimi.

- Bo'ldi bas qil Leksi, ayt o'zi kimsan ?? Bilaman

sen oddiy inson emassan. Xo'sh maqsading

nima ???

- Xa to'g'ri men sizlarga o'xshab oddiy inson

emasman, bo'la olmiman ham. Xich qanday

maqsadim ham yo'q. Faqat tinch yashashni

xoxleman xalos.

- Unda kimsan ???

- Vampirman xa men vampirman. Bor endi shu

gapdi hammaga ayt. Xaydovchini ham men

o'ldirdim. Barchasiga men aybdorman. Leksini

ko'zida birinchi marotaba yosh ko'rdim. Uni kimligini

bilgach esa karaxt axvolga tushdim. Naxotki u ......

Vampir. Bu so'zlarga ishongim kelmasdi.

- Qachondan beri vampirsan ?

U menga manoli nigox tashladida

- Tug'ulganimdan beri.

- Opalaringchi ?

- Ular ham.

Mayli endi kirib biroz dam ol. Keyin gaplashamiz. U

xo'p dedi va o'z xonasi tomon ketdi. Lekin hali ham

o'zimga kelo olmayapman. Naxot men sevgan qiz

odam emas...Vampir. Bu qanday sinov bo'ldi. Uni kimligini bilgach o'zimga kela

olmasdan ancha tashqarida o'tirdim. Kech ham

tusha boshladi. Kechki ovqatni yemasdan xonamga

kirib yotdim. Qani endi ko'zga uyqu kelsa. Saot ham

tungi 2 bo'ldi. Bir payt derazadan kimdur kirgani

sezildi. O'rnimdan turib qarasam bu Leksi ekan.

To'g'risi uni ko'rib xayron bo'ldim. U menga mayus

nigoxi bilan termulib turar edi.

- Bu yerda nima qilyapsan ?

- Sen bilan gaplashib olsek bo'ladimi Erik ?

- Mayli yur tashqariga.

Leksi bilan tashqarida tongacha suxbatlashdi.

Bundan xursand edim, u ham bundan mamnun.

Suxbat orasida u haqida ko'p narsalarni bilib oldim.

Eng asosiysi u ham menga befarq emas ekan. Buni

eshitib o'zimi qo'yarga joy topolme qoldim. Naxot u

ham meni sevsa. Shundan so'ng hayot ko'zimga

juda go'zal bo'lib ko'rina boshladi. Har doim Leksi

bilan birga sayr qiladigon hatto birga nonushta

qiladigon bo'ldik. U ham o'zgara boshladi

oldingidaqa sovuq muomila qilmas edi. Bundan

ikkimiz ham birdek shodmiz. Uning kimligini

bilsamda lekin bu menga muammo emas edi. Kunla

shu zaylda o'tib mana dam olishimiz ham tugadi.

Endi ortga uyga qaytamiz. Ertaga tong saxarda

yo'lga tushamiz. Xozir narsalarni yig'ishtirishga

xozirlik ko'ryapmiz. Mana nixoyat tong. Uyga

ketamiz. Uyga tezroq qaytib Stenliga Leksi haqida

aytgim kelardi (vampirligini emas, munosabatimiz

haqida). Avtobusimiz yo'qligi uchun boshqa avtobus

buyurtma qildik. Yo'lga otlandik. Men Leksi bilan

yonma yon ketar edim. Yarim saot yurganimizdan

so'ng biz buzilib qolgan avtobusni oldiga yetib

keldik. Yerda esa o'sha xaydovchi nimtalangan

holatda yotardi. Qolgan talabalar buni ko'rib baqirib

yuborishdi. Gurux raxbarimiz ularni tinchlantirdi va

biz u yerdan ketdik. Leksi esa menga iltijoli nigox

bilan bu meni ishim emas, men faqat bo'ynidan

tishlagan edim. O'zing ham ko'rgan eding Erik. Buni

men ishim emas uni men nimtalamadim dedi. Uni

ko'rib achinib ketdim, tinchlantirishga xarakat qildim.

Biz uyga ham yetib keldik. Uyga kelganimizdan

so'ng Stenliga Leksi bilan munosabatimizi so'zlab

berdim. U buni eshitib juda xursand bo'ldi. Uyga

kelganimga xich qancha vaqt bo'lmasdan Leksidan

qo'ng'iroq bo'ldi. Go'shakni ko'targanimda Leksi

faqat yig'lar edi. Zudlik bilan Leksini uyiga bordim.

Ichkariga kiriboq ne ko'z bilan ko'rayinki Leksini

onasi polda yotardi. Uning ko'ksiga esa pichoq

tiqilgan edi. Vampirlar o'lsa tanasi qorayib ketar

ekan. U ham huddi shunday edi. Buni ko'rib qo'rqib

ketdim. Leksi va opalari faqat yig'lar edi. Uni

tinchlantirishga harakat qildim va uni honasiga olib

chiqdim. U faqat yig'lar umuman gapirmas edi.

Unga tinchlantiruvchi uqol qildik va u uyquga ketdi.

Onasini esa opalari bilan o'rmon ichkarisadan

chuqur kavlab ko'mdik. Ular juda alamzada,

judayam vaxshiylasha boshladi. Ular bilan uyga

qaytdik. Mexmonxonada o'tirsak Leksi uyg'ongan

ekan. Uni ko'rib qo'rqib ketdim. Ko'zlari qizarib

ketgandi u ham alamzada. U menga parvo qilmadi

va opalariga qarab

- Bunaqa o'tirishdan foyda yo'q, onamizi shu

axvolga solgan shu lanati shaxardan qasd olamiz.

- To'g'ri aytasan, onamizi o'chini olamiz. Qotilni

topib boshiga itni kunini solamiz.

Bu gaplarni eshitib yuragimda vaxima paydo bo'ldi.

Oldingi Leksidan asar ham qolmagandi. Uni o'rnini

esa yovuz, alamzada Leksi egallagan edi. Naxotki

endi men sevgan Leksi yo'q.

- Erik sen uyga ketishing mumkun

- Leksi men sen bilan qolaman

- Yo'q Erik bu ishga seni aralashtira olmiman, bu

oylamizi qasdi.

U bilan hayrlashib uyga qaytdim. Kechki ovqat

tomg'imdan o'tmadi. Stenliga xayrli tun tilab

xonamga borib yotdim. Ertalab kimningdur

qichqirganidan uyg'onib ketdim. Ko'chada baqir

chaqir, to'palon ko'tarilgan edi. Kiyimimni kiydimda

ko'chaga chiqdim ne ko'z bilan ko'rayinki ko'chada

chavaqlab ketilgan o'liklar yotardi. Bu xodisani ko'rib qo'rqib

ketdim. Ko'chada to'palon ko'tarilgan, hamma yo'qni

militsiya bosgan. O'liklar atrofi tasma bilan o'rab

tashalgan. Bu albatta Leksini ishi ekanligini bilib

turardim. Lekin bunday vaxshiylik qiladi deb sira

ham o'ylamagan edim. Zudlik bilan 3 ta tez yordam

moshinasi keldi va hamma o'liklarni olib ketdi.

Militsiya esa to'plangan olamondi tarqatish bilan

ovora. Shu voqeadan so'ng ko'p odamlar uylaridan

tashqariga chiqme ham qo'yishdi. Lekin bu voqealar

har kuni sodir bo'lar edi. Har kuni kimdur o'ldirilar

edi. Shundan so'ng men Leksini uyiga bordim lekin

uyni ichida xich kim yo'q edi. Eshik oldida uni

kelishini kechki paytgacha kutdim, lekin undan

darak bo'lmadi. Noiloj uyga qaytdim. Ertasiga ham

indiniga ham bordim. Lekin Leksi hich qayerda yo'q.

Mana Leksini ko'rmaganimga ham 1 oy bo'ldi. 1

oydan beri Leksini qidiraman u hich qayerda yo'q

lekin qotilliklar hali ham sodir bo'layotgan edi. Uni qancha qidirdim hamma harakatlarim befoyda

ketdi. Shaxarchadagi vaxshiy qotilliklar boshqa

davlatlarga ham tarqala boshladi. Shaxarga

qo'chimcha madad kuchlari yuborila boshladi. Bir

kuni Leksini uyiga bordim yana xich kim yo'q. Uyni

orqa tarafidagi eshikdan uyni ichiga kirdim.

Mexmonxonaga o'tganimda stol ustida ovqat

qoldiqlari turardi. Demak kecha Leksi bu uyga

kelgan. Uyni bir boshidan ko'zdan kechira

boshladim. Leksini xonasiga kirganimda ko'zim

qandaydur daftarchaga tushdi. Daftarda

kimlarningdur ism familiyalari yozilgan edi. Amin

bo'ldimki bu o'ldirilgan va o'ldirilishi kerak bo'lgan

odamlar. Chunki o'ldirilgan odamlarni chiziq bilan

o'chirib qo'yilgan edi. Bugun tunda o'ldirilishi kerak

bo'lgan odam men bilan bitta uyda yashedigon Stenli

edi. Naxotki bugun bizning uyda qotillik yuz bersa

nega aynan Stenli, bunga umuman tushuna

olmadim. Leksini xonasidan chiqib, pastki qavatga

tushganimda dimog'imga qo'lansa xid urildi. Bu xid

judayam jirkanch edi. Xid kelayotkan tarafga qarab

yura boshladim. Bu xid yer ostidagi xonalardan

birida kelar edi. O'sha xona eshigi esa qulf edi.

Qulfni ochib ichkariga kirdim. Ne ko'z bilan ko'rayki

xona chirigan o'liklar bilan to'la edi. Bu o'liklarni

hammasi bo'ynidan tishlangan. Bularni ko'zdan

kechirar ekanman ko'zim do'stim Jek ga tushdi. Uni

izlab topolmaganimi sababi uni ham o'ldirgan ekan.

Bu xodisani ko'rib yuragimda sevgini o'rnini nafrat

egalladi. Axir bu begunox odamlarda nima ayb qilgan

ediki ularni shu axvolga solishsa. Bu voqealardan so'ng Leksiga

bo'lgan nafratim daqiqa sayin ortib borar edi.

Demak bugun bizni uyga keladi va Stenlini o'ldiradi.

Stenli o'lishini bilib unga yordam bera olmasligim

men uchun xaqiqiy azob edi. Mana 1 yildan buyon

Stenli men bilan birga. Shu vaqt oralig'ida u menga

chinakam do'st bo'la oldi. Lekin bugun u...... buni

o'ylash daxshatli. Zudlik bilan uyga qaytdim. Uyga

qanday kelganimi ham sezmay qoldim. Uyda stenli

qaxva ichib o'tirgan ekan. Unga qaragan sarim

yuragim azoblanib bormoqda. Yo'q buni shunday

qoldirib bo'lmaydi. Uydan chiqdimda palitsiyaga bor

gapni aytdim. Ular uyimizni nazoratga olishdi lekin

Stenliga bu haqida aytmasligini qattiq tayinlashdi.

Mana tun ham bo'ldi. Deraza oynasidan qarasam

hamma joy sokin. Saot tungi 11 biz uxlashga yotdik.

Stenli ham o'z honasi tamon yurdi. Uyimiz

nazoratda ekanligini o'ylab xotirjam uxlab qolibman

lekin adashgan ekanman. Tushumda yana o'sha

Leksini tumori meni o'ziga chorlayabdi. Lekin bugun

unga shu darajada yaqin keldim. U o'zidan

qandaydur vaximali ovozni o'zidan tarqatdi va

shunda cho'chib uyg'onib ketdim. Saotga qarasam

tungi 2. Ko'nglim bir falokat bo'lganini sezib turar

edi. Yugurib Stenlini xonasi tamon bordim. Lekin

Stenli javob bermadi. Eshikni ochib kirdim. Polda

esa Stenli qonga belangan xolda yotardi. Naxotki

madad kuchlari hich nima qila olmagan bo'lsa.

Yugurib tashqariga ko'chaga otildim. Tashqarida

ancha uzoqda palitsiya xodimlari turar edi ular

qo'lidan xich nima kelmaganiga afsusda. Meni

ko'zlarim g'azabga to'lgan edi chunki bugum 2 chi

do'stimdan xam ayrildim. Bu naqadar azob. Bugun

undan o'ch olaman, endi o'zim undan qasdimni

olaman. Xozi uni uyiga boraman va uni yo'q

qilaman. Uyga kirdimda oshxonadagi o'tkir pichoqni

oldim va Leksini uyi tamon yo'l oldim. Bugun uni

xayoti tugedi yoki meni. Leksini uyiga borganimda u

yerda xich kim yo'q edi. Uni xonasiga kirdim va uni

kuta boshladim. Saot tungi 23:00 da uyga kimdur

kirganini sezdim. Demak u uyiga kelgan. Qadam

tovushlaridan bilinib turar ediki uni opalari ham u

bilan birga. Kimdur men turgan xona tomonga

kelayotkani bilinib turardi. Qadam tovushi juda yaqin

keldi va eshik ochildi. Eshikdan esa Leksi kirib keldi.

U qora kiyim kiygan bo'lib yuzidan vaxshiyligi bilinib

turar edi. U meni ko'rib joyida to'xtadi va :

- Bu yerga nega kelding ?

- Sen bilan gaplashib olishim kerak Leksi.

- Xo'sh gapir, maqsading nima ?

- Nima uchun Stenlini o'ldirding, u senga nima

yomonlik qilgan edi ?

- Stenli meni izimga tushgan edi, shuning uchun uni

yo'limdan olib tashladim.

U meni oldimga shu darajada yaqin keldiki yuzlari

yuzimga tegib turar edi.

- Men seni sevaman Erik

- Sen sevasanmi Leksi, senda yurak yo'q. Sen

vaxshiysan

U shunaqangi qo'rqinchili kuldiki uning kulgusi xali

xamon yodimdan chiqgani yo'q.

- To'g'ri men vaxshiyman xo'sh vaxshiy bo'sam

nima qilibdi

- Sen begunox odamlarning qonini to'kyapsan bunga

seni xaqqing yo'q

- Menga aql o'rgatma nima qilishni o'zim bilaman,

xoxlasam xozir seni ham yo'q qilaman Erik.

U vaxshiy qiyofada menga yaqinlasha boshladi, men

orqaga tisiraldim va devorga borib tegdim. Xich

qayerga qochishni esa endi iloji yo'q edi. U yaqin

kelib menga bir oz tikilib turdida :

- Alvido Erik

- Alvido...

Shu payt unga kastyumim ichiga berkitgan

pichog'imi tiqdim. Pichoqni aynan uning yuragiga

sanchgan edi. U shu darajada qichqirdiki opalari

ham xonaga yetib kelishdi. Leksi esa qoraygan

xolda polga yiqildi. Opalari men tomon

tashlanyotkan vaqtida orqadan ularga qarata o'q

uzildi va ular ham polga yiqildi. Shu paytda madad kuchlari yetib kelib Leksini

opalariga qarab o'q uzgan edi. Bu voqealar shu

darajada tez bo'ldiki men karaxt axvolga tushib

qoldim. O'zimga kelib, es xushimni yig'ib olganimda

esa Leksa va opalari polda yotar edi. Ularni tanasi

qorayib ketkandi. Leksini opalariga ham har

extimolga qarshi ko'ksiga pichoq tiqib qo'yishgan

edi. Biz murdalarni pastki qavatga, mehmonxonaga

olib tushdik. Politsiya xodimlari murdalar ustiga va

mehmonxonaga beniz sochishdi. Leksiga qarab

unga achinib ketdim. Bizga uydan tashqariga

chiqish buyurildi va uyga o't qo'yib yuborishdi. Uy

yonib tugagunga qadar biz uyni kuzatib turdik. Uy

yonayotgan vaqtda atrofdan daxshatli ovozlar

eshitila