"6 1" yohud "Oltiovlon va yettinchi..." << Rea1ist >>

BIRINCHI MARTA! (2006-yilning sentyabr oyi hisobidan...)

Xikoyada qahramonlarning ismlari va voqealar bo`lib o`tadigan joylar andak o`zgartirilgan. Voqealar Jizzax shahrida bo`lib o`tgan. Bu xikoya oldingi, "5 1" bilan qarindoshlik joyi yo`q (ona bir ota boshqa), faqatgina ______ va mendan tashqari...

Aytgancha, suyagi yo`q tilimga erk berganim uchun oldindan uzr, bu yog`i "6 1" da endi...

2006-yil. Kuz fasli, sentyabr (kuni aniq esimda, lekin aytmayman). 9-sinf.

Erta tongdan olti ovlon Jizzax shahrining "Ko`k" bozorida o`zgacha ishtiyoq bilan emas, aksincha, itday sikilib, yuk tashuvchilik ya`ni "gruzshik" bo`lib ishlamoqdamiz...

Paxta terimi boshlanmasidan to`y qilib qolay degan Jizzax xalqi aholisining deyarli hammasi o`zlarini bozar-o`char qilaman deb, shu dehqon bozoriga urgan desam, adashmagan bo`laman. Biz olti ovlon uchun bu, ayni muddao edi. Mana bugun ham erta tongdan ishimizga sho`ng`ir ekanmiz, kun oxirigacha: belga, qo`lga va oyoqlarga "pizdets"dan birvarakayiga "tri v odnom" bo`lib xabar keladi deb o`ylamagan edik. "Tfu blyad", bu hayotda hamma ham adashadi.

So`nggi "dogovor" qilingan "53" yuk mashinasining qornidagi bolasi (yuki)dan ozod qilar ekanmiz, bugungi ish "plan"ini bajarib tugatganimizdan xursand bo`ldik. Ish haqi qo`lga tegishi bilan hamma o`zicha shaharni sotib olganday, gerdayishni boshlashardi.

Ish tugashi bilan bu olti ovlonning birinchi borar joylari tayin, har doimgiday bozorga tutash bo`lgan A.Navoiy mahalla guzari...

Guzardagilar ham bizlarni otning qashqasidan tanib olishgan. Guzarga kirib har doimgi, oldindan "zakaz" qilib qo`yilgan joyimizga o`tirar ekanmiz, havsalasiz Maykl ofitsiantni oldimizga chaqirib: -"Bitta razliv pivo" -deganida, qolganlar ham unga qo`shilib, olib kelinadigan "shayton siydigi"ning xisobini beshtaga chiqarishdi. Bitta men, yetim qo`ziday qolib ketdim. Sababi, ichkilik mening oshqozonimga tushadigan taomlar ro`yhatidan o`rin olmagan edi.

Ketayotgan ofitsiantga qarab Maykl:

-Oltita qilib kelavering...-deb qo`shib qo`ydi.

Mening ichmasligimni bilib, Maykl har doimgidek hazil qilmoqda deb, o`sha paytda yanglish o`ylaganim, xotiralarimning qaysidur chetida, huddi "virus" kabi saqlanib qolgani, hamon o`sha manzarani eslatib turadi.

Maykl ko`rinishidan, yil o`n ikki oy ko`mir zavodda ishlaydigan negr qul bachchaning o`zginasi edi. Asl ismi Mamarajab bo`lgan bu bola qolganlarga qaraganda birmuncha yoshi kattaroq bo`lib, uni biz o`zimizga to`daboshi qilib saylagan edik. Uning tug`ishgan ukasi va guruhimiz a`zosi Rahim esa, uning tamomila aksi edi. Sariqchadan kelgan bo`lib, yuzlariga sepkil bosgan.

Ularga har gal qaraganimda, ularni dunyoga keltirgan ona jonvorning zavod kirish eshigi (ya`ni ami) doimo lang ochiq bo`lganu, istagan kishi o`z ulovini olib kirib chiqib yurgan -degan fikr hayolimdan bir ot choptirib o`tib ketar edi.

Guruximizda: yana ikkita "latta" va mening do`stim Sherzod bor edi. Sherzod bilan bir ko`chada turardik va "Qo`l jangi"ga ham birga borardik. Shuning uchun ham aka-uka "bayzel"lar bizga tegishga hayiqishib, nuqul haligi ikkisiga tegishib, ustidan kulishgani kulishgan edi.

Uncha uzoq kuttirmay ofitsiant yigit, pivo to`ldirilgan oltita "bokal"ni olib kelib, davra o`rtasidagi stol ustiga qo`ydi. Hamma o`ziga tegishlisini olib, o`rtada yolg`iz qolgan bokal: -"kim oladiyo, menginaniyo" -deb turib qoldi. Maykl egasiz qolgan bokalni men tomon salgina surib:

-Narigi dunyoga borsang Egam senga savol berar ekan. Mana bundan ta`tib ko`rdingmi...? -deganicha, u qo`lidagi bir xo`plangan pivo bokaliga ishora qildi.

-Sen yo`q deb javob berganingda... uning g`azabi chiqib: -Nega men sen uchun yaratib qo`ygan ne`matlarning barchasidan ta`timading..., axir ularning barchasini, sen uchun yaratib qo`ydimku? -savoliga, u dunyoga borganingda nima deb javob berasan, otning qo`tog`i..?

To`g`risini aytay, o`sha paytda bu "onasi repper"dan bunaqa gapni kutmagan edim. Uning gapiga yarasha javob qaytara olmay, huddi "pin kod"ga tushib qolganday his qildim o`zimni.

Qolganlar ham uning gapini ma`qullashib, meni, oldimda turgan pivoni ichishga undashdi. Xatto jon do`stim Sherzod ham ular tomonda edi.

-Qani Sardor, erkaksanu...

-Bo`l endi...

Tinimsiz pivoni ichishga undayotgan hamtovoqlarimning gaplari ta`sirida, qanday qilib bokalga qo`l uzatib, uni ko`tarib olganimni bilmay qoldim. Qo`limdagi bokal to`la pivodan bir-ikki simirib yutingan ham edimki (bilmayman, o`shanda qorin ochligigami), bu shayton siydigi menga yoqib qoldi. Uzib-uzib ichgancha bokalni yarimlatdim. Bu paytga kelib qolganlarning oldida "pustoy" bokallar turar edi. Men ham ichimga kirgan pivo ta`sirida o`zimni sher bilib, ulardan ortda qolmaslikka harakat qildim va zum o`tmay qo`limdagi pustoy bokalni stol ustiga qo`ydim.

-Xush kelibsizlar, nima buyurasizlar...

O`z bisotidagi shirin gaplaridan bizlarga sochganicha, paytini poylab turgan ofitsiant yigit keldi.

Har doimgidek, olib keltirilishi kerak bo`lgan taomlarni, Maykl o`zi tenqur ofitsiantni yoniga chaqirganicha unga tushuntira boshladi. Mayklning gaplariga: - "xo`p,xo`p"-degancha qulluq qilib ofitsiant bizni tark etdi. Mening esa sip qorgan bir bokal pivo yo`g`imni yashirib, kayfimni oshirib yuborgan edi ayni damda...

Misoli eshshakday charchagan bolalarning, bir bokal pivodan keyin o`tirgan davrasi qizib ketdi. Qizigan davra ayni avjiga chiqayotgan pallaga yetganicha, o`tirgan stolimiz usti turli xil noz-u ne`matlar bilan to`lib qoldi. So`nggi asosiy ne`mat, taom keltirilgandan so`ng hangoma qizigan davra ovozi biroz pasaydi. Yigitlar ochiqqan qorinlarini to`ydirish uchun taomga yuzlanishdi. Taom oxirlab qolganda, yana pivo zakaz qilindi.

Bokallar bo`shatildi, stolga olib kelingan noz-u ne`matlardan biz olti ovlon, urvoq ham qoldirmadik. Bu bizdagi har doimgi an`ana edi.

Kechki to`qqizlar atrofida guzardan chiqar ekanmiz, hammada oz-ozdan bo`lsa-da, "gradus" bor edi. Ichimizga kirgan shayton siydigi ta`siridami, yo bo`lmasam chotlar o`rtasida uxlay olmay halak bo`lib yotgan "kichik kalla"ning buyrug`i bilanmi, yigitlar amga boramizga tushib qolishdi.

Haaaa... Erkakning kichik kallasi ishga tushganida tamom, katta kalla uning izmiga tushadi, qoladi. Butun erkak tanasini, fikrlashni bilmasa-da, shu kichik bir kallacha boshqara boshlaydi.

-"Titanik"ga boramiz...

Katta yo`l yoqasigacha bir-biri bilan hangoma qilib ketayotgan sheriklarning, Mayklning birmuncha yuqori ovozda gapirgan gapi nigohlarimizni o`zi tomon qaratdi.

-Qani kim "za"...?

Hamma birvarakayiga boramiz, boramizga tushib qoldi. Shu o`rinda o`zim ham kichik kallamning buyruqlarini so`zsiz bajarmoqda edim. Mayklning so`nggi gapidan keyin Adidas trikoyim ichida, huddi Amerikaga "Green Card" yutib olgan insonday quvonayotgan asbobimga bir qo`l yugurtirib qo`ydim.

Mayklning qo`l telefoni orqali (o`sha vaqtda telefon, ichimizda faqat unda bor edi ) hamma uyidagilarni tinchitishdi.

Avvaliga cho`ntakdagi pullar sarhisob qilindi. Keyin esa bozor yo`lining yoqasiga "Mikrorayon" yo`nalishi bo`ylab taksi mashinasi to`xtatish uchun turib oldik.

Mana yo`ldamiz...

Uncha uzoq yurmagan taksi mashinasidan, yettinchi avtobus yo`nalishining oxirgi bekatiga yetmasdan, ilgari "Aristokrat" deb nomlanuvchi restoranning oldiga tushdik. Yo`lboshchimiz Maykl, bizni uzoq kuttirmay to`rt qavatli domlar oralab o`sha aytgan, "Titanik" deb atalmish joyga olib keta boshladi...

U joyni hamma har xil eshitgan. Ichimizda birgina Maykl u joy haqida biladi, qolganlar esa borayotgan joylari haqida o`zlaricha hayollarida o`y-farazlar yaratib ketayotgan bo`lsa ne ajab, shu hususda men ham.

Mahallamizdagi mendan yoshlari salgina kattaroq u joyga borganlar o`zlaricha, u yerdagi jononlarni tinmay maqtashar va qanday sikishganlarini aytib gerdayishardi. Men ularga ham havas, ham xasad qilar edim.

Tez-tez domlar oralab yurar ekanmiz, birdan Maykl keskin yo`nalishni o`zgartirgan holda chap tomonizdagi dom podyezdiga o`zini urdi. Uning orqasidan izma-iz kelayotgan biz ham, unga qo`shilgan poyezd vagonlaridek dom ichiga kirdik. Xash-pash deguncha domning so`nggi qavatidamiz... Eshik qo`ng`irog`i Maykl tomonidan bosildi. Hammada hayajon, hamma o`zgacha bir ishtiyoqda. Pasdagi kallalarda esa, o`sha paytda ikki barobar o`zgacha ishtiyoq bo`lgandur, bu yog`i menga qorong`u... Lekin shunisi aniqki, men chamasi olti oylardan buyon albatta borishga ahd qilgan joyimning eshigi qarshisida turibman. Mana hozir eshik ochiladiyu ichkaridan "90-60-90" qomatga ega bo`lgan bir jonon chiqadi va meni o`zi bilan olib ketadi. Keyin men u bilan to tonggacha "tayraram, tayraram, ta-ra-ra-ram" qilgancha, mazza qilib sikishaman.

Ichkaridan "shirq" etib eshitilgan tovushdan keyin, biz intizor kutgan qarshimizdagi eshik ochildi. Ochilganidan so`ng kaltagina tungi ko`ylak kiyib olgan bir o`rta yoshli oqchadan kelgan juvon eshik ortidan siyrat berdi.

Olti ovlonning nigohlari, eshik ochgan juvonning yuzi qolib, bizni ochiq yuz bilan qarshi olgan oppoqqina, do`mboqqina sonlar tomon yo`naldi. Juvonning sonlari ham, pardani ko`tarib husnini atayin "risovka" qilayotgan oyimchaday, kaltagina tungi ko`ylak tagidan, erkakning xirs deb atalmish asov tuyg`usini o`ynatguvchi bo`lib biz tomon jilvalanib turar edi. Beixtiyor qo`lim trusigim ichida, nohaq qamalgan jinoyatchiday, ozodlik sari intilib yonayotgan asbobimga bir-bir teginib, uni ishqalab qo`yar edim (qolganlarda ham shunga o`xshash holatlar kuzatilayotgan edi ayni damda).

Eshik ochiliboq oradagi o`tgan o`n besh soniyalik vaqt, biz olti ovlon uchun, oldinda bizni kutayotgan rohat ummonidan tomgan tomchiday tuyulib ketdi go`yo. Jilvakor sonlarga yeb qo`yguday qarab, bir-bir yutunib qo`yar ekanmiz, bu sonlar egasining qo`l silkitishi istamaygina ko`zlarimiz nigohini uning sonlaridan olib, yuzi tomon qaratdik. Ortimda turgan Sherzodning til uchida "xe onangni..." -deya so`kinganini eshitib, bir yil oldingi o`zimning holatim ko`z oldimda gavdalanib, yuzimga andak kulgu oraladi. Darhaqiqat "xe onangni..." -deb so`kadigan ish qildi-da o`ziham, "xe amingdan osilgur..." (bu so`kinish, o`sha paytda o`zimga tegishli edi).

Eshik ochib bizni qarshi olgan juvon nima uchun kelganimizni faxmlab, ichkariga kirishimizni imladi. Go`yoki bir nimadan quruq qolayotgan insonday hovliqqancha eshik ochgan juvondan ko`z uzmagan holda xonadon ichkarisiga kirdik.

Kiriboq xonadon (ya`ni amxona) ichini diqqat bilan ko`zdan kechirdim. "Tfu blyad", o`zi amxona bo`lsa-da, uy yevropacha uslubda ta`mirdan chiqarilgan va did bilan bezatilgan edi. Bu xonadonga boshqa niyatda kelgan odam bu yerning amxona ekanligini eshitsa, ilk martasiga quloqlariga ishonmagan bo`lar edi.

Uyning kirish joyidan, o`rtaliqqacha saf tortgan oltiovlonga bir-bir razm solgan eshik ochgan juvon, qayta eshikni yopganicha: -"minutichku..."-deya yonimizdan o`tib, beton devori teshilib eshik ochilgan qo`shni uyga, oppoqqina sonlarga tutashib ketgan chiroyli dumbalarini liqillatib o`ynatganicha kirib ketdi. Uy o`rtasida yolg`iz qolishgan yigitlar, bir-birlariga qarab bir narsalar haqida pichirlashib gaplashishar edi.

-Demak, Titanik deganlari shu ekanda..(ichimda o`zimga-o`zim). Ko`rinishidan chakki emas.

Nima uchun bevor beton teshilganini sababini bilish qiyin emas edi. Amxona kengaytirilgan. To`g`rida har sohada ham mijozning talab va istaklaridan kelib chiqilgan holatda ish ko`riladi-da. Shu xususda bu sohada ham...

Xaligi do`ndiqcha kirib ketgan eshik qaytadan ochilib, ichkaridan birinchi, yoshlari birmuncha kattaroq, to`lachadan kelgan, ularning "marusya"si, undan so`ng esa qo`toqqa xush yoquvchi boyagi jonon bizlarga yuz ko`rsatdi.

-Ha yigitlar, bu diyman sperma "pryamoy" miyaga uryaptimi...?

Mamarozaning bizlarga qarata bundayin gap boshlashi, yuzlarga yengilgina tabassum oralatdi.

-Afsus, afsus... Bugun suluvlarimni narxini ikki barobar qilib to`lab, "jirniy klient"larim olib ketishgandi.

Mamarozaning ushbu beyoqim gapi bizlar uchun, huddi moshxo`rdaga qatiqday tuyulib ketdi, o`zi ham.

Trikoyim ichida am sikaman deb, "lezginka"ga o`ynayotgan qo`toq jonvor esa, mamarozaning ushbu gapidan keyin manimcha insultni boshidan o`tkazdiyov...

-A buchi...? Bu ham "zanyat"mi?

Gapga usta Maykl mamarozaning yonidagi do`ndiqchani imlab so`z qotdi.

-Ha bunimi... Bu hech nimaga yaramaydi bir-ikki kun. Chotidan qoni kelib qolgan...

Mamarozaning kayfiyatni "optom"iga tushirib yuborgan bu sovuq gapi dilni g`ashladi. Uning bamaylixotir bizga qarata aytgan gapi, biz olti ovlonni "o`qday kelib, po`qday qaytish"ga majbur qilmoqda edi. Titanik deb atalmish "am markazi"ga birinchi bor kelishim, bu tarzda o`tadi deb hayolimning bir chetiga ham keltirmagan edim. Nachora... "bir kam dunyo" -bu dunyo, "tfu blyad...".

"Cho`kayotgan odam hasga ham yopishadi" -deganlaridek Maykl so`nggi umid bilan mamarozaga so`z qotdi.

-Biror chorasi yo`qmi xolajon... Bugun mana bu o`rtog`imizni tug`ilgan kuni edi (qo`lini bigiz qilganicha, Maykl meni ko`rsatdi ).

-Men o`zim bo`lmaymanmi..? (mamaroza bizga xazil qilgancha...) Mayli bu chaqaloqqa bepul qilaman. Qolganlarga o`ttiz foiz "skidka". Kelishdikmi?

-Ha bu siznikiga bizning asboblar tugul, boshlarimiz ham qiynalmay kirib ketsa kerak a...

Mamaroza xolaning xaziliga xazil bilan javob bergan Mayklning gapidan ensam qotdi.

-Kayfiyat nol bo`lib turganda xazilga balo bormi it emgan...

Afsus bu so`zlarim g`azab tufayli ichimda tug`ilib, bu yorug` olamni ko`rmasdan yana o`sha joyning o`zida vafot etdi.

Maykl beo`xshov xazillari bilan unga yoqib qolib:

-Mayli bugun bayram ekan. Bir ilojini toparmiz -deganicha, qo`lidagi telefoni orqali allaqayergadur qo`ng`iroq qildi. Qo`shni tomon uzoq kuttirmay telefonni ko`tardi.

-Alo Zumrad asalim yaxshimisan. Xozir bo`shmisan...? Xm... Yaxshi, unda o`zing kelaqol. Olti kishi, o`sha narxda... Xa albatta... Xo`p asalim kutaman, men ham jonim -deganicha telefondagi gapini tugatgan xola bizga yuzlandi.

-Bo`ldi masala hal... Hozir o`n daqiqada bitta asalka keladi. Hamma bir "xodka"dan ko`radi, yigirma besh ming bo`ladi. Mayli bu do`stlaringizni tug`ilgan kuni bo`lgani uchun tekin, ya`ni meni xisobimdan unga "syurpriz" bo`ladi -deganicha lunjimdan bir tortib qo`ydi.

Yigitlar maslahatlashib, garchi biz uchun qimmat bo`lsa-da, ortga qaytish yo`q deya, biz uchun sirli bo`lgan amni sikishga qaror qildik. Yigirma beshtani mamarozaga sanab berar ekanmiz, biz uchun hali mavhum bo`lgan jalabning siymosini o`zimcha ko`z oldimda tasvirlab, uni qanday stillarda sikish planlarini tuza boshladim.

Shu payt eshik qo`ng`irog`i chalindi. Yigitlar eshik tomon yuzlandi. Bizga eshik ochib peshvoz chiqqan do`ndiqcha, qo`shni xonadan chiqib yugurib borib eshikning tirqishidan tashqariga yuzlangancha uni ochdi.

Olti ovlonning yuraklari hapqirib, qo`toqlari zor intizor kutgan o`sha jonon keldi. Anchayin ochiq kiyinib olgan jononning yuzlariga nigohim tushib beixtiyor:

davomi bor...