Ayb kimda? (tanlov uchun) (kamolov)

Hurmatli saytdoshlar. Asabi bo'shlar va tasirchanlarga hikoyani o'qimaslikni tavsiya qilaman.

-Zebo dugonajon senga bir iltimosim boriydi.

-Tinchlikmi? Nima qanday iltimos?

-Bugun o'qishdan keyin Shokir akam bilan uchrashmoqchiydik.

-Oxo ilk uchrashuvimiz degin.

-Xa. Ula bitta o'rtog'i bilan kelarkan. Shunga sen men bilan chiqgin iltimos.

-E men nima qilaman u yerda?

-Yo' demagin dugonajon

-Bilasanu yaqinda imtihon, kutubxonaga borishim kerak

-Bu bahonang o'tmaydi, borasan dedimmi borasan

-Hech oyog'im tortmayabdida dugonajon.

-Agar men bilan bormasang sandan qattiq xafa bo'laman.

-Ufff. Yomon ayyorsana. Bo'pti kelishdik.

Dars tugadi, kelishilganidek ular darsdan so'ng bog'ga uchrashuvga borishdi. Shokir aytganidek yonida bir o'rtog'i bilan kelgan ekan. Ismi behruz ekan. Zebo yigitga zimdan razm soldi. Istarali yigit ekan. Ikki sevishgan gaplashib olishsin deb Zebo bilan Behruz nariroqda gaplashib turadigan bo'lishdi. Behruz unga bir nechta savollar berdi. Oilasi haqida, ninalarga qiziqishi haqida so'radi. Ular tezda chiqishib ketishdi. Zeboga Behruzning nimasidur yoqib qoldi. Bir biriga nomerlarini berishdi. Behruz umuman ortiqcha gap qilmas. Odob bilan gaplashardi. Har kuni o'qishdan keyin Zeboni kvartirasiga uyigacha kuzatib qo'yardi. Ha Zebo qishloqdan shaxarga kelib o'qiyotgandi.

Bir kuni Behruz Zeboga sevgi izhor qildi. Zebo indamadi. Uyalib yerga qiradi. Ikki yuzi qizarib ketdi. Bu holat Zebo ham Behruzni sevishini anglatardi. Shundan keyin ular har kuni o'qishdan keyin uchrashadigan bo'lishdi. Behruz har kuni Zeboga arzimasa ham sovg'a berardi.

Bir kuni katta ayiq sovg'a qildi. Zebo har kuni kechasi o'sha ayiqchani quchoqlab yotardi. Hayolida Behruzni quchoqlab yotgandek.

Bir kuni Behruz yana sovg'a bermoqchi bo'ldi:

-Zebo bugun senga ajoyib sovg'am bor

-Behruz aka meni uyaltirmang doim menga sovg'a berganizda o'zimni noqulay his qilaman

-Bo'ldi qil. Ko'zingni yum tezroq.

-Xo'p mana.

-Ayyorlik qilma. Qattiqroq yum.

-Voy mana. Qattiq yumdim.

-O'zim aytmagunimcha ochma

-Xo'p.

Behruz uni ikki yuzidan ushlab labidan bo'sa oldi. Zeboni ko'zlari katta katta bo'lib ketdi. U shu paytgacha o'pishib ko'rmagandi.

Uyalib anordek qizarib o'rnidan turdiyu, tez tez yurib uyiga ketdi. Kechasi bilan uxlolmay chiqdi. Lablarini barmog'i bilan silab yotdi. G'alati bo'lib ketgandi o'shanda. Haligacha o'ziga kelmadi. Behruz bir necha bor unga qo'ng'iroq qildi. Uyalib telefonini o'chirib qo'ydi. Bo'lib o'tgan ishdan keyin nima qilishni bilmayotgandi. Ertasiga o'qishdan chiqib Behruzni kutdi, lekin har kuni keladigan Behruz bugun yo'q edi. Zebo uni xafa qilib qo'ydim deb o'yladi va uyiga sekin qadam tashlab qayta boshladi. Oldidan Behruz bir dasta guldasta bilan chiqdi va tiz cho'kib kechagi ishi uchun uzr so'radi. Ikki sevishgan yarashib olishdi. Yana avvalgidek bo'lib ketishdi. Bir kuni Behruz:

-Jonim bilasanmi ertaga qanday kun?

-Ha bilaman ertaga shanba.

-Yo'q jinni ertaga mani tug'ilgan kunim.

-Vooooy. Rostdanmi. Nega avvalroq aytmadiz.

-Syurpriz qilgim keldi.

-Jinni. Uff ertaroq aytmismi.

-Nima sovg'a qilasan menga?

-Voy mug'ombire. Aldayotgan bo'lmang yana.

-Seni bir ikki marta aldabmidim.

-Xo'p nima sovg'a qiliy

-Ertaga men bilan bir joyga borasan

-Iye qayoqqa

-O'rtog'imni dachasiga. Faqat ikkimiz. Hechkim halaqit qilmaydi. Romantik tarzda nichonlaymiz.

-Jinni bo'p qolibsiz Behruz aka.

-Nima menga ishonmiysanmi?

-Ishonaman lekin...

-Mayli. Keremas hechnima. Sovg'a ham boshqasi ham.

-Xo'p. Darrov xafa bo'ldizmi? Mayli roziman. Faqat kun botmasidan qaytamiz

-Xo'p. O'qishdan ertaroq chiqarsana

-Harakat qilaman.

Ertasiga Zebo bilan Behruz mashinasida dachaga ketishdi. Hovlida stol bezatilgan edi. Xaqiyqiy romantika. Behruz Zeboga vino quyib berdi. Lekin Zebo rad etdi. Tug'ilgan kuni ekanligini ro'kach qilib bir ryumkagina ichirdi. Keyin ovqatlanishdi. Yarim soatdan keyin Zeboning boshi aylana boshladi. O'zini holsiz seza boshladi. Elas elas ko'zlari yumila boshladi. Bir ko'zini ochsa uni Behruz ko'tarib qayergadir olib ketayotgan edi. Yana bir o'ziga kelganida yalang'och yotgan edi. Behruz ham yechinayotgan edi. Boshi gir aylanardi. Bir qarasa Behruz uni ustada ko'kragini emib yotardi. U nima bo'layotganini tushundi. Qarshilik qilmoqchi bo'ldi lekin tanasi o'ziga bo'ysunmasdi. Bir payt amida kuchli og'riqdan ko'zlari katta katta bo'lib ketdi. Lekin haliyam holsiz edi. Behruz esa qulog'ini yonida endi menikisan deb hansirab nafas olardi. U Zeboni sikib yotardi. Zebo butkul hushidan ketdi. Behruz Viagra va aroq tasirida uni ertalabgacha sikib chiqdi. Ertalab Zebo uyg'ondi. Yalang'och yotibdi, yonida Behruz uxlab yotardi. Pastel qon. U kecha nima bo'lganini elas elas eslani va chinqirib yig'lab yubordi. Behruz uni ovozidan cho'chib ketdi. Uni ham holi qolmagandi kechasi bilan Zeboni sikib holi qolmagandi. Zebo turmoqchi bo'ldi lekin ami og'rib yurolmadi. Biroz harakat qilib amallab turib vannaga kirib yuvinib chiqdi. Bu paytda Behruz ham uyg'onib kiyinib bo'lgandi. Vaziyatni darrov o'z qo'liga oldi. O'qishini tugatishi bilan unga uylanishga vada berdi. Shu bilan ular yana avvalgidek uchrashib yurishdi. Endi haftada ikki uch marta sikishadigan bo'lishdi. Bu orada Zeboni ko'ng aynib boshladi. U homlador edi. Bu habarni Behruzga aytganidan keyin Behruz tutaqib ketdi. Darhol bolani oldirishini talab qildi. Lekin vaqt o'tib ketgandi. Qorni bilina boshlagandan keyin qishloqqa uyiga bormay qo'ydi. Bu orada Behruz uni yo'qlamay ham qo'y. Bir kuni Zebo uni uyiga bordi. Eshikni Behruz ochdi:

-Zebo bu yerda nima qilyabsan?

-Nega telefoniz o'chirilga? Mendan xabar olmay ham qo'ydiz?

-Ishlarim ko'p. Nima senga hisob berishim kerakmi. Boshqa bu yerga kelma ket bu yerdan.

-Hali shunaqami. Qornimdagi bolachi. U nima bo'ladi.

-Kim biladi uni kimdanligini? Tan omiyman baribir.

-Sizni sudga beraman qamatib yuboraman. Hali ko'ramiz.

-Bilganingni qil. Ikki og'aynimni topamanda ularga guvohlik berdiraman. Ular ham seni sikdik. Bu qiz fohisha desa dardingni kimga aytasan?

-Iflos ekansan. Maraz. It. Nafratlanaman sendan.

Behruz chidab turolmadi. Zeboga tarsaki tortib yubordi. Zebo orqaga tisarildi va yerga yiqilib tushdi. Behruz uni qorniga ikki marta tepdi. Zebo qornida kuchli og'riq sezdi va hushini yo'qotdi. Behruz uni o'ldi deb o'yladi. Darhol mashinasini chiqardi. Zeboni mashinaga ortdi. Yo'l yo'lakay tug'ruqxonada ishlaydigan xolasiga telefon qildi va vaziyatni tushuntirdi. Xolasi uyida ekan. Uyidan olib to'g'ri Zeboni selkasidan ayrilgan dachaga ketishdi. Zebo tirik edi. Dachaga borgach u hushiga keldi. Uni to'lg'oq tuta boshladi. Behruzni xolasi ikki soatdao'uni tug'dirdi. Zebo o'g'il tug'di. Soppa sog' o'g'il. Chaqaloq huddi Behruzning o'zi edi. Behruz esa bolaga zig'irchayam mehri tushmadi. U endi nima bo'lishini o'yladi. Xolasidan maslahat so'radi. Xolasi esa chaqaloqni yo'q qilishni buyurdi va uyiga ketdi. Zebo dachada yashay boshladi. Behruz unga g'amxo'rlik qila boshladi ichida esa chaqaloqni yo'qotishni o'ylardi. Uch kun o'tdi. Erta tongda chaqaloq uyg'onib yig'lay boshladi. Behruz ham dachada edi. Zebo esa kechasi bilan bolaga qarab uxlamay chiqgandi. Bolani ovoxiga uyg'onib ketdi va jahli chiqib bolani oldida mashinasiga minib shaharga ketdi. Taxminan bir chaqirimdan keyin axlat tashlanadigan joydan o'tib ketayotib ilkis tormozni bosdi va chaqaloqni o'sha terga tashlab ketdi. Mashinasini yeldek uchirib uyiga ketdi. Katta yo'lga chiqayotganda katta yuk mashinasini qarama qarshi tarafdan yuk kamazi uni oldiga chiqib yubordi. Yuk mashinasi haydovchisi kechasi bilan rulda uxlamagandi. Ko'zi ilinib ketib Kamazni burvorgandi. Behruzni mashinasi kamaz tagiga kirib ketdi. Mashina bilan birga Behruzni tanasi ikki bo'linib ketdi. Bu paytda Zebo miriqib uxlab yotardi. soat 11 yarimlarda uyg'onib ketdi. Qarasa bolasi yo'q. Uyni hamma xonasini izladi chaqalog'i yo'q. Behruz ham mashinasi ham yo'q. Demak bolani u olib ketgan deb o'yladi va piyodalab yo'lga chiqdi. Shaharga ketadigan yo'lga chiqib jon holatda yugurdi. Ana Zebo o'sha axlatxona yaqiniga keldi.

Zebo uzoqdan bolasining yig'layotganini eshitib qadamini tezlatdi. Qancha tez yursa shuncha yo'l uzoqdek tuyulardi. Nihoyat u chaqalog'ining yoniga keldi....

Zebo chaqaloqni ko'rib baqirib yubordi. Ne ko'z bilan ko'rsinki bolasini kalamushlar yeyishayotgan edi.

Bechora uch kunlik go'dak. Qo'l oyog'ini g'ajiyotgan ekan, chap oyog'ining suyaklari ham ko'rinib turardi. Atrofi qonga belangan. Bechora go'dak nima bo'layotganini bilmasdan tinmasdan chinqirardi. Ikkitasi ikki ko'ziga chang solib yeya boshlabdi. Quloqlarini allaqachon yeb bo'lishgan ekan. Naqadar daxshat. Qornini yorib ichaklarini har tarafga tortishib yeyayotgan edi. Zebo jon holatda go'dakga yopishib uni kalamushlar orasidan tortib oldi va bolaaam deb yig'lardi. Chaqaloq onasining isini sezdi. Chuqur nafas olib bir ingradiyu bir ingrab bu olamni tark etdi. Begunoh uch kunlik chaqaloqning ruhini farishta o'zi bilan jannatga olib ketdi.

Tepada xudo ko'rib turibdi. Har bir ishning javobini beramiz azizlar.

Tamom