Qimor fojeasi (kamolov) (copy)
Siyqasi chiqgan hikoyaning o'zgacha varianti.
Tungi soat 01:30
Komil qo'lidagi qartalarni birma-bir barmoq
uchida umid bilan ochib ko'rdi-yu, bo'g'ziga birnima tiqilgandek bo'ldi. Ro'parasida o'tirgan Odil xo'ja istexzo aralash kulib qo'yib,
- uyingdan ham ayrilding-ku Komilboy, dedi.
Odil Xo'ja eski qimorbozlardan, undan butun
qishloq qo'rqadi. Bu ham hamma boylarga o'xshagan-u faqat Odil Xo'jani qing'ir ishlarini o'zi emas puli bajaradi, o'zi esa doim suvdan quruq chiqadi. Odil Xo'ja avval ham Komilga o'xshagan yosh puldor yigitlarni qimorga
tortib borini shilgan, uni qo'lidan har qanday ish kelishini esa Komil yaxshi bilardi.
-Uyni bir haftada bo'shatib qo'ying Komilboy, dedi, Odilxo'ja yana o'sha istexzo aralash kulgu bilan.
-Menga ozgina muddat bering hech bo'lmasa bir oy Odilxo'ja aka, dedi Komil iloji boricha yumshoq ohangda.
-Qimorda aytilgan gap qonundan kuchli, endi uying meniki uch kun muxlat senga, bo'shatib
qo'ysang o'zingga yaxshi dedi, Odilxo'ja taxdid aralash g'azab bilan! Komil o'tirgan joyida qotib
bir nuqtaga termulgancha o'yga tolardi. U shu bir oy ichida peshona teri bilan topgan pullari,
yangi moshinasi, bugun esa uyigacha qimorda yutqazgandi.
- Hayri, Komilboyga o'tkiridan quyib ber, dedi Odilxo'ja burchakda o'tirgan ozg'in yigitga qarab. Hayri stol ustiga piyola va gazak qo'yib piyolaga
aroq quydi, Komil uni bir ko'tarishda yutdi, bu hol yana uch bor takrorlandi.
-Komilboy yana bir qo'l suzaylikmi, dedi
Odilxo'ja bepisand ohangda.
- Nimani tikaman borimni shilib olding-ku ablax, dedi Komil nafrat to'la ko'zlarini Odilxo'jaga
tikib.
-Xay xay Komilboy o'zingizni bosing uka sizda hali hammasini qaytarishga imkon bor, uyingizda bir go'zal hilqat bor o'shani tiking, agar yutsangiz hamma pullaringiz moshina uyingizgacha qaytib
olasiz, ustiga o'n besh ming qog'oz ham tikaman, o'ylab ko'ring, yoki hammasidan
ayrilasiz yoki hammasi qaytarasiz, bu qimor omadingiz kelsa nima degan gap, dedi
Odilxo'ja yana o'sha bepisandlik bilan!
Komil -ablax deb pichirladi- yu indamadi.
-Hayri bor Komilboyni moshinasini kalitini
va bizga yutqazganlarini olib kel, xa yana moshinam orqasini ochsang slafan haltada pul bor uniyam olib kel, dedi Odilxo'ja. Stul ustida moshina kaliti va bir uyim ko'k rangdagi pullar
turardi.
-Xo'sh Komilboy nima qilamiz o'ynaymizmi, o'ylab ko'ring uka tikayotganingiz shuncha pulga arzimaydi-yu lekin sizga yordam bo'lsin deyabman, bu qimor yo ostidan yoki ustidan, tavakkalchi bo'ling uka shunda doim yutasiz. Komil allaqanday karaxt holda edi, u stol ustida turganlarga biroz termulib o'yga tolib turdi-da -
o'ynaymiz, dedi ovozi titrab. Odilxo'ja hona burchagida patnis to'la qarta ko'tarib turgan
kishiga imo qildi, u kishi esa hali ochilmagan yangi qartani olib bir so'zsiz ikki o'yinchiga suzib
berdi. Oraga sukunat cho'kdi, Komil qo'lidagi uch qartani asta barmoqlari bilan surarkan
peshonasidan muzdek ter chiqar va qo'llari titrardi. Komil qartalarni asta-sekin ochdi, avval
birinchisini so'ng ikkinchisi va uchunchi qarta xam ko'rindi. Komilning oqargan rangi endi
ko'kara boshlagandi, uni qo'lidigi qartalar hechnimaga yaramasdi, unga havo yetmayotgandek tuyilardi. Komil qartalarni stol
ustiga tashladi, uni past qartasini ko'rgan Odilxo'ja esa o'zini qartalarini stol ustiga tashladi-da xirillab kuldi:
-Endi u ham meniki ex Komilboy-ya peshonangizdan ko'ravering uka, dedi. Komil
nomard ablax deb g'azab bilan
Odilxo'jaga tashlandi, hona
burchagida turgan Odilxo'janing
yugurdaklari esa birzumda
Komilning o'pkasini bosib qo'ydi.
Odilxo'ja o'rnidan turarkan
Komilga:
-shu tong yigitlarim
boradi yutiqni olib kelgani yana ishkalni boshlab o'tirmagin bilasana qo'limdan nimalar
kelishini, unga xam tushuntirib qo'ygin yana qaysarlik qilib yurmasin o'ziga jabr bo'ladi,
dedi. Odilxo'ja honadan chiqar ekan orqasiga qayrilib: Komilboy eski hovlingizda kichik ukangiz bilan turadigan hali turmushga
chiqmagan bokira singilingiz bor ekanmi, agar yutug'imni o'z vaqtdi olmasam singilingizga
jabr qilgan bo'lasiz, dedi-da ho-
holab kulgancha chiqib ketdi.
Komil uyga qaytganida hotini
Laziza haligacha uhlamagan edi,
u eriga salom berib doimgidek
iliq kutib oldi. Farishta deb
o'yladi Komil, nega buncha
yaxshisan Lazi nega bunchalar
sevasana men ablaxni, men esa
seni...
Komil hayolidan shu
so'zlarni o'tgazdi-yu ko'zlariga
yosh keldi va hotinini quchoqlab oldi.
Belidan quchoqlab mahkam bag'riga bosib turdi.Laziza ham buni ehtirosga yo'yib Komilning yuzlaridan o'pa boshladi. Ikki yosh o'pishib bir birini yechintira boshladi. Komil Lazizani o'zgacha bir mehr bilan erkalay boshladi. Ko'kraklarini siqib lablaridan o'pardi. Oxista sika boshladi. Har kuni azartda tez tez harakat qiladigan Komil bugun qandaydir sokin temp bilan sikardi. Tinmay Lazizaning yuz ko'zlaridan o'pardi. Bo'yinlaridan o'pganda Laziza ko'zlarini yumib ohista ngrab qo'yardi. Nihoyat yarim soatlarda Komil bo'shandi. Harkun o'n minutdan nariga o'tmasdi. Bugun boshqacha aloqa bo'lgandi. Laziza ham bu holatdan rohatlanib sal qolsa uxlab qolayozdi. Komil turib kiyimlarini kiydida hotiniga -sen
uxlayver men biroz toza havoda
bo'laman degancha hovliga
chiqib ketdi. Hechnarsadan
xabari yo'q Laziza esa uyqu eltayotgani uchun tezda uxlab qoldi. Komil hovliga
chiqib o'z boshini
changallagancha tinmay
yig'lardi, u boshiga mushtlab
hovlida uzoq yig'ladi. Komil
honaga qaytganida hotini Laziza
uhlab yotgandi, u hotinini
yuzidan ohista o'pdi-da biroz
termulib turdi so'ng meni kechir
deb yig'lagancha yostiqni oldi-da
hotinini yuziga tashlab yostiq
bilan bug'di, Laziza bir tipirchidi
ikki tipirchidi so'ngra uyqu
aralash nima bo'lganini ham
anglay olmay joni uzildi. Komil
jonsiz yotgan hotinini ustiga
o'zini tashlab quchib olgancha
o'kirib yig'lardi, u hotinini
ifodasiz ko'karib ketgan yuzlari
lablaridan tinmay o'par va
yig'lagancha kechirim so'rardi.
Komil o'sha karaxt holda yig'lar
ko'yi hovliga chiqdi va molxona
tomon yurib bordi-da ustunda
osiqlig' turgan arqonni olib o'z
joniga qasd qildi. Erta tong Odil
Xo'janing odamlari Lazizani olib
ketishga kelganida Komil
hovlisida qo'sh aza ochilgan edi.
Xa Komil hotini Lazizani qimorga
tikib yutqazib qo'ygan, buni
hotini bilmaslik, bunday azobni
his qilmasligi uchun uni
o'ldirgan, so'ngra o'z joniga ham
qasd qilgandi.
Go'riston, hali tuprog'i sovub
ulgurmagan ikki yonma-yon
qabr tepasida Odil Xo'ja bir
axvolda tik turibdi, nigohida
istirob, u shu laxzada qaytib
qo'liga qarta ushlamaslikga,
yaxshi inson bo'lishga, ont
ichadi. Oradan uch kun o'tib esa
Odil Xo'ja qimorda Komildan
yutib olganlarini uning ota-
onasiga qaytib berdi. Go'riston
uzra esa ikki yonma-yom qabr
noxush do'ppaygancha qimor
fojiasini abadiy eslatib turadi,
hayot esa davom etadi!
"Qimor jarga yetaklovchi
xaritadir"
Tamom