Robinzon Kruzo... Davomi... (turnir uchun)

-MAJNUN- vs Egoiste

Ξ Ξ Ξ Ξ Ξ

Quyosh nurlari va muzdek suv, sahardan uyg'onishimga sababchi böldi. Közlarimni ochsam, suv chaylagacha kötarilgan, chayladan besh-olti qadam oldindagi devorlar kömilib qolgandi. Kechagi qilg'ilik va Jumagul esimga tushib, chaylaga yugurdim. Chayla ichi böm-bösh, faqatgina kechagi töshak sifatidagi teri, qumda tangadek qon bilan yastanib yotardi. Tashqarini sinchiklab tekshirdim. Jumagul chamasi yuz qadamlar narida, qum ustida ötirgan ekan. Uni yoniga shoshdim. U oyoqlarini bukib, dengiz tölqinlarini tomosha qilib ötirardi. Har tölqin kelganida, uning oyoqlariga tegar, u esa dengiz havosidan chuqur-chuqur nafas olardi.

-U yerda ötirma! Shamollab qolasan axir!

Menga parvo ham qilmadi. Pinagini buzmasdan, tög'riga qarab ötiraverardi. Yoniga bordim. Biroz tepasida unga termulib, turg'azish uchun qölimni chözdim. Qölimni siltab, özi örnidan turib ketdi. Chayla tomon hayol surib jim ketardi. Ortidan qolmasdan, uni kuzatib bordim. Qiliqlaridan, holatidan mendan ranjiganligi körinib turardi. Öz-özimga savol berishni boshladim. "Nega bunday qildim?". Kechagi hayotim ham yomon emasdiku! U bilan kulishib, gaplashib vaqtimni chog' ötkazayotgandimku! Mayli! Ötgan ish ötib böldi. Afsusdan foyda yöq. Bu orolda afsuslanadigan ishlar köp sodir bölar ekan. Balki, vaqt kerakdir. "Hamma chiroyli narsalar, chiroyli sabr ortidan keladi" deyishadiku. Menimcha uni yolg'iz qoldirganim ma'qul. Nonushta ham qilmay, kema yasayotgan joyimga yöl oldim. Bu joy chaylamizdan uzoqroqda joylashgandi. Chayla orolning bu chetida bölsa, kema yasalayotgan joy, narigi chetida joylashgan edi. Kemani tayyor holda körsatib, Jumagulni xursand qilmoqchi edim. Tög'rirog'i kema emas, kemacha. Shuning uchun unga aytmay, uzoqroqqa joylashgandim. Kemacha uchun tayyorlangan narsalar yoniga yetib keldim. Endi esa nima qilarimni bilmasdim. Qölim ishga bormas edi. Hayollarim tinchlik bermasdi. Ora-orada bir hörsinib qöyardim. "U nima qilayotgan ekan?". Kechgacha shunday vaqt ötkazdim. Qosh qorayishi boshlanganda, chaylaga qaytdim. U olov oldida, oyoqlarini bukib, tizzalariga boshini qöyib ötirar edi. Meni payqab, bir qarab qöydiyu, yana tizzasiga boshini qöydi. Men indamasdan chaylamga kirib ketdim. Har qanday söz, savol ortiqcha ortiqchaligini anglab bölgandim. Chaylada u yoqqa ögirildim, bu yoqqa ögirildim, baribir uyqum kelmadi. Yarim kechagacha uyg'oq yotdim. Örnimdan turib tashqariga qarasam, olov öchgan, u allaqachon kirib ketgan ekan. Biroz hayol surib, arang uyquga ketdim.

Erta tongda gösht hidi ila uyg'ondim. Tursam, Jumagul uzoqroqda nimadur qilmoqda, bu yerda esa tayyor nonushta. Uni paqqos tushurib, tög'ri kema yoniga otlandim. Bugun ham kunim shu yerda ötdi. Kechqurun chaylaga qaytdim. Bir nimalarni hayol surib, yarim kechasi uhladim...

Kunlarim shu zaylda ötaverdi. Huddi har kuni, bir lenta aylanayotgandek edi. Bir kun. Ikki kun. Uch kun. ... Yetti kun. Naq yetti kun ötdi oradan, hali ham ösha ahvol. U menga shu kunlar ichida bir og'iz söz ham aytmadi. Na yonimda ötirardi, na oldingidek jilmayib qöyardi. Jumagulsiz hayotim juda ham zerikarli tusga kirgandi. Mana bugun ham ösha ahvol. Örmonda tentirab kun ötkazdim. Alamimni tabiatdan oldim. Kech bölgach, har doimgidek - chaylaga. Jumagul ötin terib kelayotgan ekan. Olov yoniga kelib ötirdi. Ötinlarni taxlay boshladi. Men uni qarshisiga ötirdim.

-Jumagul! -u qölidagi, hali qöyib ulgurmagan ötinni ushlagancha töxtab qoldi. -Bu yerlardan ketishni istaysanmi?

Bu savolimdan söng, menga ma'noli qarab turdi. Bu nigohlarni, mana yetti kundan beri kutayotgan edim. U menga uzoq termuldi. Qarashlarida qandaydir jumboq bor edi. Olovda yaltirayotgan yuzi yoniga, bir qarich keladigan zulfi tushib turar edi. U zulfi va oldinga tushgan sochlarini yig'ishtirib, birdaniga turib ketdi. Chaylasiga kirib ketgunicha ortidan kuzatib turdim. U uyquga shoshilayotganday, chaylasiga tez kirib ketdi. Men esa, tezak va qipiqdan tayyorlangan mash'alamni yoqib, chaylamga olib kirib ketdim. Olov yorig'ida shimimni yamar edim. Köylagim tagidan ip olib, shimimga tikardim. Juzel "kerak böladi" deb solib yuborgan, tirnoq olgich va igna anchagina yordam berayotgandi. Ignani olov yorug'iga yaqinlashtirib, ipni ötkazyotgandim, qöllarim tösib turgan chayla eshigi oldida, Jumagulga közim tushdi. U menga boyagi olov yonida termulganday termular, qöllarini bir-biriga tekkizib, barmoqlarini öynardi. Hayron bölib unga qarab turdim. Endi "kel" deb gapirmoqchi edim. Shartta chayla ichiga kirib, menga tashlanib qoldi. Oldingidek uradi deb öylagan edim. Aksincha, yuz-közlarimdan öpa ketdi. U tizzalarini yerga tekkizib, boshini menga quyi qilib, tinmay yuzimdan öpar edi. Kutilmagan yoqimli holatdan shubhasiz xursand böldim. Hayolimdagi mingta tashvish, bir zumda chiqib ketganday böldi. Uning öpichlariga javob qaytara boshladim. Yuzlaridan öpib, ishgan joylaridan söra boshladim. Burnini uchidan tortib, peshonasigacha öpib chiqdim. Yuzimga tegayotgan sochlarini yig'ishtirib, quloqlari tagidan öpardim. Unga ham bu yoqib, mening ham quloqlarim tagidan öpa boshladi. Böyinlarimga tushib öpardi. Men ham jim turmay, labim duch kelgan tomonidan bösalar olar edim. Lablarimiz ölchamiga qarab, ikkovimizdan ham, "chalp-chulp" ovozlari chiqardi. Qöllarimdagi shim va ignalarni uloqtirib, uning belidan quchib oldim. Erektsiya ham yuqori tezlikda boshlangandi. Belidan ohista ushlab pastga bosa boshladim. U ham sekinlik bilan belini pastlatardi. Shimim yechilgani bois, ich kiyim tagidan asbob kötarilib turardi. Uni beli pastlashib, oldi qismi asbobimga kiyim ustidan tegdi. Tegishi bilanoq, Jumagul belini yana yuqori qildi. U huddi, issiq narsaga ötirgan odamdek keskin harakat qilgandi. Demak, u buni hozircha hohlamaydi. Lablarini uzmagan holda, oyoqlarini öng tomonimga oldi. U avaylabgina yonimga yotib oldi. Ozgina yonga surilib, tagimdagi teridan, unga ham joy berdim. Biz endi er-xotinlardek yonma-yon öpishib yotar edik. Uning közlari yumiq, ora-orada bir lahzaga ochib qöyardi. Ohistalik bilan qöllarini men tarafga oldi. Bir qöli ustimda bölsa, bir qöli yonimda edi. Lablari va iyaklaridan bösalarni tindirmasdan, qöllarimni pastroqqa yubordim. Haaa, mana ösha kökraklar. Tarang va dum-dumaloq, sörg'ichlari yaqqol sezilib turardi. Bu kökraklarni hozircha qölim bilan his qilayotgan edim. Közlarim ularni körish ishtiyoqida yonayotgan edi. Qölimni sal tushurib, kindik atroflaridan siladim. Yonboshlab yotib, ikkinchi qölimni ham ichkariga tiqdim. Bir qölim bilan kökraklarni, bir qölim bilan esa, kökrak ostilarini silardim. Shundan ham könglim tölmay, kökraklardan birini qattiq ushladim. Shu asnoda eza boshladim. Ikkinchi qölim bilan, bellar, kindik atroflari, kökrak ostilarini silardim. Ora-orada qölim qichib, chimdib ham olardim. Bu qiliqlarim öz samarasini berib, yonimdagi parivash hansiray boshladi. Bu hansirashmi, kuchli nafasmi, farqiga borolmasdim. Uni endi holati özgardi. Qöllarini ham qimirlata boshladi. Tinmay erkalayotgan qölimni, qöllari bilan ushlab, goh yanada bosar, goh goh öziga tortar edi. Lablari ham endi töxtalish qilayotgandi. Bu özgarishlardan, uning ehtiroslari uyg'onganini angladim. Ikkilanmasdan, qöllarimni kiyim tagidan chiqardim. Belidan ushlab, uni tepaga ozgina tortdim. Endi mening qöllarimga, uning bellari juda qulay joylashgan edi. Bir qölimni yana ösha tarang kökraklar yoniga, ikkinchi qölimni esa, oyoqlari orasiga suqdim. Etagini kötargandim, olov yordamida yaltirayotgan sonlar körinish berdi. Avval sonlarga hujum ayladim. Hech bir joyini e'tibordan chetda qoldirmay silar edim. U teparoqga kötarilgani sabab, endi lablarim uning böyni va kökraklari tepasiga tög'ri kelardi. U esa, bir peshonamdan öpar, bir boshini tepaga kötarib hansirardi. Qöllari esa, sochlarim va soqollarimni öynar edi. Chap qölim sonlar diydoriga töyib, sal teparoqqa oshiqa boshladi. Tegar-tegmas qilib, qölimni ösha yerda aylantirdim. Teparog'idan silab, ohista pastladim. Köylagi tepaga yig'ilgani sabab, u tomonlar menga uncha körinmasdi. Öng qölimdagi tempni oshirib, chap qölimdagi tempni sekinlatdim. Bir qölim jadallik bilan kökraklarni ezsa, bir qölim rassomlarga mos ohistalik bilan oyoqlar orasiga harakatlanardi. Vanihoyat, qölim mayin jun ustida harakat qilayotganini sezdim. Barmoqlarimni kengroq yoyib, qin ustidan silay boshladim. Jumagul menga norozidek bir qarab qöydi. Ammo, indamadi. Men ham indamay, siypalash va ezish ishlarini davom ettirar edim. Qöllarim ham, asbobim ham visol umidida edi. Ammo qizchadagi harakatdan darak yöq. U qaytanga oyoqlarini bir-biriga qattiqroq juftlashga harakat qilardi. Menimcha, yana kutishning zarurati yöq edi. Epchillik bilan, belidan köylagini teparoq kötardim. Örnimdan turib, tizzalab oldim. Jumagulning kuragidan tepaga kötarib, köylagini butkul yechib tashladim. Ana uning badaniyu, mana uning badani. Uning badani mash'ala yog'dusida jilovlanar edi. Faqatgina oyoqlari orasida latta turar, u ham avratini arang berkitib turardi. Shaharlik oyimchalarga öxshab, lifchik taqib olmaganidan hursand böldim. U menga nigohlarini qadab, kökraklariga qölini qöyib, ularni yashirdi. Ikki yoniga tizzalarimni qöyib, ustiga ötirdim. Qöllarini qölim bilan, ikki yoniga bosdim. Shiddat bilan lablarimni, labiga olib bordim. Birozgina vaqtdan söng, öxshamagan javoblar qayta boshladi. U meni labimdan ham öpar, lekin qanday öpayotganini tushunmas edi. Tajribasi yöqligi kundek ravshan. Chunki özim bokiraligiga nuqta qöydimku. Lablarini goh tepasidan, goh pastidan, goh chetidan öpib, uni zeriktirmas edim. Qöllarini qöyib yuborib, kökrak yon terilarini silay boshladim. U esa qöllarini menga yönaltirib, boshimni yana ham öziga bosishga harakat qilardi. Tizzalarimni tushurib, ustiga yotdim. Qölimni pastga tushurib, klitorlarni öynay boshladim. Deyarli halaqit bermayotgan bölsada, lattasini tortib, chayla chetiga uloqtirdim. Endi barmoqlarim qin ustida harakatlansa, lablarim esa, uning lablari ustida harakatlanardi. Bir qölim kokos pallasidek kökraklarida, ikkisini almashtirib ezib turardi. Gavdamni kötarib, ustimdagilarni yechib tashladim. Faqatgina trusik qolgandi. Jundor badanimni uni nafis badaniga tekkazib, dag'al lablarimni g'uncha lablarga tekkazdim. Qöllarim eski ishiga qaytib ketdi. Oyoqlarini bosib olish uchun pastga qaradim. U tizzalarini bir-biriga tekkazib ishqalayotgan ekan. Demak, endi vaqti yetgandi. Keskin harakat qilib, bir hafta oldingi hapagarchilik sodir bölishini hohlamadim. Avvaliga jimjiloq barmog'imni, qin ichiga avaylab tiqdim. Indamadi. Tiqib chiqara boshladim. U boshini tepaga qilib, hansirab qoldi. Keyin jimjiloqni chiqarib, örta barmog'imni yarmini tiqdim. Yana indamadi. Chuqurroq tiqqandim, boshini ikki yonga tashlab, silkita boshladi. Örta b armog'imni tiqib chiqara boshladi. U tez-tez nafas olib, boshini tinmay silkitardi. Jarayonni tezlashtirib bordim. U tobora özgarar edi. Og'riqdan özini qöyarga joy qidirardi. Barmog'im oxirgi tezlikka yetganda, u közlarini qattiq yumib, öta kuchli hansirash qilardi. Uning qinini örgatish uchun, hozircha shu harakat bilan cheklanib turdim. Nafaslari yengillasha boshlagach, örta barmog'im bilan birga, yonidagi uzun barmoqni ham qöshib tiqdim. Boshini bir tepaga kötardiyu, inqillashni boshladi.

-Mmmm, iiimm...

Bu oramizdagi nafas olishdan tashqari, birinchi tovush edi. Unga yoqmay qolmasligi uchun, hech narsa demayotgandim. Barmoqlarim tempini oshirdim. Ikkala barmog'im oxirgacha kirganida, körsatkich va jimjiloq barmog'im, teriga taqalar edi. Bu ölchamga ham örgatganimdan söng, körsatkich barmog'imni ham, tezlik bilan ular safiga qöshdim. Tempni töxtatmay qilgan bölsamda, u bu özgarishni sezdi. Og'zini ochib hansiray boshladi. Qöli bilan meni izlar, boshimni ushlab, öziga bosardi. Kökraklari orasiga kirgan boshim, soqollari bilan unga rohat berardi. Soqollarimni kökragiga taqab, sörg'ichlaridan tishlab olardim. Uch barmoq triosi esa, xizmatini a'lo darajada bajarardi.

-Mmmm, g'mmm, ahhhh...

Uni ovozi borgan sari balandlashib borardi. Bir og'zini ochib hansirasa, bir pastki labini tishlab qöyardi. Endi uch barmoq atalmish jangchilarni, haqiqiy jangchimga almashtirish vaqti kelgandek edi. Bösh qölim bilan trusigimni, bir amallab yechib tashladim. Barmoqlarim ham namlangan, harakatidan charchagandi. Ularni chiqarib, tezda olatimni tiqishga tayyorlandim. Shunda Jumagul, boshini tinmay silkitib, juda ham qattiq hansirab baqirdi. Yuzlari tirishib, hunuk bölib ketdi. Keyin birdaniga jim bölib, boshini yonga tashladi. Holatidan hayron bölib, tempni biroz sekinlatdim. Qulay joylashib, asbobimni qin tög'risiga tög'irladim. Kökragimga Jumagulning qöllari tegdi. U meni özidan itara boshladi. Yuzida jiddiylik bor edi.

-Tur us-tim-dan!

Hayron bölib, karaht holatga tushdim. Gavdasini kötarib, barmoqlarimni ushlab oldi.

-Böl-dii.

U tagimdan sirg'alib chiqib ketdi. Lattasiga qini ustidagi shilimshiqni artib, kiyimlarini olib, chayladan chiqib ketdi. Men ötirgan holatimda jim qotib qoldim. Endigina yalang'ochlangan badanim, terlamasidan hammasi tugagandi. "Nega bunday böldi?". "Qaysidur ishim yoqmadimikan?". Hammasini maromida, ohistalik va mayinlik bilan qilayotgandimku! Uni yoniga chiqmoqchi bölib, örnimdan turdim. Shunda teri ustidagi maniyga közim tushdi. Haa. U tugatib bölgan ekan. Shuning uchun ketib qolgan! Böshanib bölganidan söng, qilayotgan ishlarim unga yoqmay, quchog'imdan chiqib ketgan. Nima ham derdim? Shunaqasi ham bölib turar ekanda! Endi uni yoniga borishim borishim... Bilmadim buni qanday qabul qiladi? Haydab solsachi? Yaxshisi bormayman! Shuncha kutdim, yana ozgina kutaman!

Au qarorimdan, asbob dardisarning jaxli chiqqanday böldi. Uni qölimga olib, uqalay boshladim. Bu tabiat möjizasimi, yo bir boshqa narsami, olatim shu orolga kelganimdan söng, kattalashganini sezgandim. Gavdam ham kengayib, ancha tölishib qolgandim. Bu albatta, har kuni gösht va kimyoviy tarkibdan holi bölgan mahsulotlar istemol qilayotganimdan edi. Qölimdagi jangchimni, terisi ustidan silay boshladim. Tepa-past harakatlar, endi besh barmoq örtasidagi jangchini böshantirish uchun harakat qilardi. Tez-tez harakat bilan, maqsadimga erishdim. Maqsadiga erishgan Jumagul esa, allaqachon uxlagan bölsa kerak. Taxminan uni, bir soatlarcha silab-siypalab, erkalagandim. Shuning uchun ham, u mendan oldin böshanib ulgurgan. Men esa, deyarli bir soat og'riq his qilgan olatimni, hozirgina böshatdim. Olovni öchirib, joyimga yotdim. Hayollar ta'siri ila, zumda uyquga ketdim.

Erta tongda, öz joyimda qip-yalang'och uyg'onibman. Jumagul tashqarida nimadurlar qilib yurardi. Demak, u meni bu holatimni körgan. Afsuski, menimcha ehtirosi qözg'almagan. Kiyimlarimni kiyib, tashqariga chiqdim, harsang ustidagi qumlarni tozaloyotgan Jumagulga qaradim:

-Nonushta qildingmi?

-... -u menga qaramasdan boshini irg'itib, "ha" ishorasini berdi.

Bu erkalanishmi, hafagarchilikmi, tushunolmay xunob edim. Biror nima deb, uni yana hafa qilishdan qörqib, indamadim. Bugun ham kechagidek kunim ötdi. Tayinli bir ish qilmay chaylaga qaytdim. Tög'ri joyimga kirib, alam ila uyquga ketdim...

Bu tun negadur boshqacha ötardi. Og'riqmi, rohatmi, nimanidur his qilardim. Shirakayf odamdek edim. Uyqusirab közlarimni ochdim. Asbobimda qandaydir og'irlik sezilardi. Endi angladim, asbobim ustiga kimdur ötirib turardi. Axir kimligi aniqku! Nahotki bu ... Tushimmi yoki öngim?! U menga orqa qilib olgandi. Uyqum butkul öchib, qölimni bellariga yubordim. Beliga tekkan barmoqlardan bir seskanib qöydi. Menga qaramadi. Biroz sekinlashib, boshini yonga burdi. Keyin yana ishida davom etdi. Bu qilig'i mendan uyalganidan bölsa kerak! U qattiq-qattiq sakrolmas, sal köproq ötirib yuborsa, og'riqdan baqirib qöyardi. Bu ishi birinchi bölganigami, yo hayajoni borligigami, köproq turib, asbobni qinidan chiqarib yuborardi. Unga yordam berish maqsadida, belidan ushladim. Qöllarimdan biroz öng'aysizlandi. Uni belidan pastga bosdim. Oxirigacha!

-Ayyy...

-Böldi, böldi! -shunday deb, uni asta tepaga kötardim.

-Mmmm...

Yana pastga va tepaga. Shu harakat bilan tempni oshirib bordim. Bora-bora asbobim nimagadir taqalib borardi. Uni avrab, asbobimni har safar chuqurroq botirishga harakat qilardim. U esa og'riq tufayli inqillab, mening quchog'imdan chiqib ketishga harakat qilardi. Men ambordek qöllarim bilan, uni belidan qattiq qisib ushlab olgandim. Qölimni ushlab ötirib turar, bazida tirnoqlarini qölimga qattiq botirardi. Qop-qora tun bölgani uchun, menga uning, faqatgina harakati sezilib turar, shu ham yaqqol körinmasdi. Uning uzun sochlari badanimga tegar, ehtirosga berilgan mayin ovozi esa, meni ham ehtirosimni qözg'atar edi. Uni harakatlari bora-bora sustlashardi. Charchayotganini fahmlab, jonbozlikni qölimga oldim. Oyoqlarimni biroz kötarib, yerga tiradim. Jadallik bilan belimni qimirlata boshladim. Endi u özi emas, mening harakatlarim tufayli sakrar edi. Har sakraganida chiqayotgan ovoz esa, huddi ataydan aytilayotgan bir öyinga öxshardi.

-Ay, ay, ay! Mmm, uh, ayy...

Ehtirosli va yoqimli ovoz, mening butun vujudim ichiga kirib, ehtirosim bulog'ini qitiqlab turardi. U belini öynatardi. Tög'rirog'i mendan qochaman derdi. Harakati esa, mahoratli ayollarni öyiniga öxshardi. Asbob qizib, tugatishiga bir-necha soniya qolgandek tuyulardi. Vanihoyat, asbobimdan buloq uning ichiga baxshida böldi. Uni chiqarishni hayol ham qilmadim. U endi meniki! Nafaqat har tun, har kun meniki! Harakatdan töxtadim. Hansirab nafas olardim. Qöllarim ham böshashib, uni bellarini ozod qildim. Jumagul tugatdimi, yöqmi, buni bilmadim. Ammo, uni ham holi qolmagani aniq edi. Örnidan qözg'almasdi. Asbob shilpayib, uning oyoqlari orasidan chiqib ketdi. U esa boshini tepaga qaratib, nafas olardi. Birdaniga ustimga gavdasini tashladi. Kökraklarining ikki tarafidan ushlab, özimga tög'ri qilib qayirib oldim. Betartib nafasi dimog'imga urildi. Hattoki, yurak urishi ham, shundoqqina öng kökragimda bilinib turardi. Qorong'uda qölimni boshiga olib borib, sochlaridan biroz siladim. Söng, oldiga ötib, lablaridan barmoqlarim bilan silab ötdim. Yönalishni möljal qilib, lablarimni tög'ri ösha lablarga qöshdim. Ikki qölimni dumbalarga tushurib özimga qattiqroq tortdim. Ohh, buncha yumshoq bölmasa bu dumba degani? Massaj qilganday uqalab, kaftimni aylantirib ezardim. Lablarim ham bösh turmas, tög'ri kelgan joyidan, bösalar yordamida savalardi. Jumagul esa jim, menga mayin nafas bag'ishlab, qiliqlarimga könib yotardi.

-Jumagul!

-... -u jim!

-Juma-guuul!

-Mmm.

-Senga yoqdimi?

-Mmm.

-Demak, senga yoqdi, shundaymi?

-Ha Robinzon!

-Sen boshqacha ekansan! Kelgusi safar, senga yanada mehr berishga harakat qilaman.

-Rah-mat!

Yoqimli shitirlayotgan lablarni, boshqa gapirtirgim kelmadi. Sevgi sahrosida chanqagan ikki labni, yana ochofatdek birlashtirdim. Qöllarim esa, dömboq dumbalarda. Shu ikki birlashtiruv bahonasida, jinsiy a'zolar, diydor körishish uchun uyg'ona boshlashdi. Yaqindagina uyquga ketgani uchun, astalik bilan kattalashardi. Ammo bu jangchi, chamasi ön daqiqalardan söng, katta muvaffaqiyatga erishishi kutilayotgan edi...

Muvaffaqiyat nashidasi ila, quyosh kötarilganda uyg'ondim. Yonimda esa... Necha kundan beri yonimda bölishini istagan, uning visolidan bahra olishni istagan parivash yotardi. Kechagi uslub shundayligicha qolgan. Bir-birimizga qarab yotkanimiz böyi, asbobim ham jinsiy lablarga deyarli tegib turardi. Asbob ham qasdini oldi, niyatiga yetdi. Endi esa, ayiqpolvondek uyquga ketgan. Jumagul ham uxlayotgandi. Shu payt, notanish nimaningdur ovozi kelardi. Tashqariga otilib chiqdim Ooo, tushimmi yo öngimmi? Bu axir kemaku!

-Jumaguuul, tuuur! Kema körindi. Yaqinroqda köringan oq kema kayfiyatimni kötarib, ma'shala yoqib, uyoqdan-buyoqqa yugura boshladim. Tinmay baqirardim, sakrardim. Jumagul ham menga qöshilib, baqira boshladi.

-Ular körishlari kerak!

Bu gap tinchlanish va ishonch uchun bir yordam edi. Afsuski, ular burilishmadi. Tushkunlikka tushib, chaylaga qaytdim.

-Robinzon, Robinzon qara!

Endi yotmoqchi bölayotgan joyimdan töxtab, tashqariga chiqdim. Haa. Ne köz bilan körayki, boyagi kema, bizning orol tomon suzib kelardi...

Davomi bor...