Foxishaning farzandi. 2-qism.

Tun ham amallab o’ta boshladi..Soat millari tunni tortqilab honadan chiqarib tashlay boshladi.. Ko’zimga kechasi bilan uyqu inmagandi.. Tongga yaqin,uydagi notanish erkak,chiqib ketdi…Onam esa,turib ..yuvindi..nonushta qildi..Pardoz qildi.. Xatto meni nonushtaga chaqirmadi ham... Men esa o’ylardim.. Bunchalik bemehr bo’lmasa..!? Demak o’tkan kunlari aytgan gapi rost ekanda..’Iblisvachcha..!seni basharangni ko’rsam..Ablax otangni ko’rgandek bo’laman derdi.. Xaa..Demak rostdan ham meni onam yomon ko’radi…Shu kuyi uzoq o’ylanib yotdim.. Onam bu orada ishga ketishga tayyor bo’lib..Eshikni yopar ekan dedi.. -Itning bolasi..idish tovoqlarni yuvib,maktabingga bor.. Eshiknini taraqlatib yopdi.. O’rnimdan turib idish tovoqlarni yuvib…Bir bo’lak non qolgan ekan o’shani kovshab maktabga yo’l oldim…Sinf xonasiga kirib kelganimda dars allaqachon boshlangan,ustoz qo’lidagi bo’r bilan doskaga masalani yozardi..O’sha kungi birinchi dars qattiqqulligi bilan o’quvchilarni zir titratadigan Ziyodulla muallimni darsi edi.. -Ustoz,mumkunmi? Dedim eshikni asta ocharkanman.. -Burchakka tur..masalani yozib olay senga aytadigan gapim bor dedi.. Nihoyat masalani yozib tugatdi.. So’ng esa,to’g’ri mening oldimga keldi..Qo’limdan ushlab,doskani oldiga olib bordi va sinfdagilarga yuzlanib: -Diqqat qilllaring dedi.. Butun sinfni nigohi menga qadaldi.. -Bilasizlarmi buni kimligini dedi.. Sinfdoshlar orasidan kimdir..past ovozda‘xaromi-ku bu..!’dedi.. Sinf ichida uning past ovozda aytgan so’zi jaranglab ketdi go’yo…-Xa..rost aytdi kim aytsayam bu gapni..!dediyu menga yuzlaib:’Itvachcha..! eshitdingmi Kimligingni..?’dedi O’sha damda men yer yorilmadi yerga kirib ketmadim..Ko’kragim ichidan"Yo’q..!Bunday emas..Men xaromi emasman..Ota onamni gunohi uchun nega aynan men javob berishim kerak.?”degan savollar aylanardi..Lekin ularni tilimga chiqarishga ayni damda juda ojiz edim..Chunki bu achchiq xaqiqat edi.. -Demak,bolalar uni o’ramizda yurishga munosib deb bilamizmi..?Agar ushbu fikrimni ma;qullaydigan bo’lsa,qo’lini ko’tarsin,,dedi Butun sinf barobar qo’lini ko’tardi…Men esa Ustozni qo’lidan yulqunib chiqdim-da,Sinfdan qochib chiqdim..Koridorda yugurib ketarkanman,orqamdan"Yana bir marta sinfda seni ko’rmay,Xaromi..”degan ustozni gaplari eshitilib turar edi.. Uyga kelguncha..Ko’chada rosa izg’idim..Yuzimni negadir qo’llarim bilan yashirishga harakat qilar edim..Huddi yon atrofdagi barcha odamlar"qaranglar xaromini’deyayotgandek tuyulardi.. Yuraverib,charchab yo’l chetidagi ko’p qavatli uylarni tagida o’tirib qoldim…Alam xali tarqamagan edi.. Biroz vaqt o’tdi..O”z o’ylarim bilan band bo’lib yonimga kim kelganini sezmay ham qolibman.. Qarasam,ro’paramda yoshi men qatori,sochini taqir qilib oldirgan,ustidagi kiyimi esa qandaydir juldur yamoq bo’lgan bir bola turardi.. -Bu yerda nima qilayapsan..dedi Notanish bola.. -Senga nima,o’tiribman o’zim..dedim.. Biz tanishdik..U bolani ismi Ravil ekan..Etimxonadan qochgan ekan..Tunlari ko’p qavatli uylarning podvolida yotib yurar ekan..Biz ancha suhbatlashdik..Men xam o’z hayotim xaqida aytib berdim..Qismatimiz o’xshash bo’lgani sabablimi biz juda tez til topishib ketdik.. Unga men barcha xaqiqatlarimni aytar edim..Bilmadim lekin..u bilan suhbatlashganimdan so’ng o’zimni nimagadir ancha yengil xis qildim.. Ravil odatda,ko’chalardan mayda chuyda shishalarni yig’ar,yana qog’oz qoldiqlarini yig’ib ularni sotib puliga yegulik olib yeb kun o’tkazar edi..yana u kuzduzlari yer osti yo’llarida tilanchilik qilardi…Biz juda ham qadrdon bo’lib qoldik..Oradan fursatlar o’tardi..Men maktabga butunlay bormay qo’ydim..Onam bu haqida hatto so’ramadiyam..U uchun meni taqdirim unchalik qiziq emasdi.. Kunlarim shu tahlit o’taverdi…Endilikda onam o’z mijozlari bilan men uyda bo’lgan vaqtim ham bemalol ko’ngilhushliklar uyushtirishi odatiy holga aylanib borardi…

Kunlar shu zaylda o’tar..onamning bu hatti harakatlai diydamni qotira boshlagandi..Endi men oldingidek atrofga qiziquvchanlik bilan emas..balki alam,nafrat bilan boqar edim.. Kunlarda bir kuni Ravil bilan birga yurganimizda u qo’lidagi soatini ko’rsatib maqtandi..Xaqiqatdan xam uning qo’lida qimmatbaho soat bor edi.. -Qayerdan olding o’rtoq..? so’radim -Xaa,endi buning yo’li borda..dedi mamnun qiyofada.. Judayam ko’p bora surushtiganimda so’ng esa u yorildi.. Uning aytishicha u soatni kimnidir cho’ntagidan o’g’irlab olganligini aytdi..men anchadan beri u bilan birga yurganim sababli o’g’irlik men uchun odatiy holga aylanib ulgurgandi..Mendagi qiziqish esa ancha oldin.avtobusdagi yo’lovchilarni tunash bilan boshlandi.. Avtobusdagi‘sarguzashtlar’ancha avjiga chiqib borar edi..Undan ortirgan beqiyos tajribam esa meni mukammal o’g’riga aylantirib borardi.. Oradan hash pash deguncha ma’lum vaqt o’tdi..Men uyni butunlay tashlab ketdim..Onamning so’nggi taqdiri meni ortiq,tashvishlantirmay qo’ydi..Endi Avvalgi Sodiqdan asar xam qolmadi..19 yoshli Sodiqboyga aylandim..Ko’chadan beqiyos tajriba ortirdim..So’z san’atini shu darajada chuqur o’zlashtirardim-ki,hatto ba’zan o’zimga o’zim qoyil qolardim.. Endi Romil ikkalamizni qo’limizga 5-4 so’m pul tushgan..Yashash joyimiz ham pullik kvartiraga ko’chgan,ust boshimiz ham ancha po’rimgina edi.. Kunlardan bir kun Romil gap boshlab qoldi.. -Menga qara Sodiq..biror bir normalniy,kottaroq ish qilmasak bo’lmaydi..Hamma joni hitlar bosib ketdi..Bu ketishda tirikchilikni mazasi qolmayapdi dedi -Ho’sh..biror bir taklifing bormi dedim, U jo’yali biror gap aytolmadi..O”sha suhbat o’z joyida qolishi mumkun edi- ku,lekin bir voqea sabab bo’ldiyu bu haqida chuqurroq o’ylashimga to’g’ri keldi.. Ko’chada ketayotgandim birdan ko’zim ko’cha chetida turgan,qora ko’zoynak taqib olgan bir cholga ko’zim tushdi..U har har zamonda qo’lidagi tayoqchasi bilan yerni urib urib qo’yardi..Bu harakat u uchun ko’z vazifasini qisman bo’lsa-da bajarar edi.. Uning yoniga yaqinlashdim..Va u o’rirgan o’rindiqqa o’tirdim,va gapga solgan kishi bo’lib: -Xa,otaxon..ahvolalr qalay dedim hushmuomilalik bilan.. -Nima xam bo’lardi bolam,bu dunyoda kunduz bilan kechani farqlay olmasdan arosatda yuribman-da dedi.. Biroz u bilan suhbatlashdik..Uni baxoli qudrat ishonchiga kirdim..U uyiga ketishi kerakligini aytib,kimgadir tel qilmoqchi bo’lganida,uni shashtidan qaytarib -Otaxon,agar ruhsat bersangiz sizni uyingizga kuzatib qo’yaman..deb darrov qo’ltig;idan oldim.. Uyi uncha uzoq emasdi..Uy bilan xiyobon oralig’masofasida yo’l qatnov bo’lmagani sababli boboy kuniga o’sha yerga sayr qilgani chiqar edi..Shuning uchun bo’lsa kerak..Baxoli qudrat o’z yo’lini topib kela olardi..Boboyni uyiga chiqdik..1 qavatda edi.uning uyi.. U meni uyiga taklif qildi..Men kirdim..Uy nihoyatda didsizlik bilan jihozlangan edi..Hamma yoq pala partishligidan uning biror kimi tez tez xabar olmasligini sezdim.. Uyni yig’ishtirib tartibga keltirib berdim..Boboy esa tinmay sharafimga shonlar o’qishdan charchamas edi.. Men boboyni xolidan tez tez xabar olib turishga kelishib,uyni tark etdim.. Oradan 3-4 kun vaqt o’tdi..Bu orada men boboyning ishongan‘tog’"iga aylanib ulgurgan edim.. Va nihoyat rejamni 2 bosqichiga o’tish vaqti kelgan edi.. Odatdagi vaqtda boboyning uyiga keldim..Boboyning mazasi yo’q edi..Shuning uchun nimgadir u ko’rpa yostiq qilib yotib olgandi..U yotgan o’rnida meni kelganimni sezdimi, -O’glim Sodiqjon..keldingmi bolam dedi Hasta ovozda -Keldim..otaxon..shu yerdaman siz tashvish chekmang deb baholi qudrat unga madad bo’ldim.. Chol bilmadim..nimagadir bir nimalarni menga aytmoqchi bo’lardi…Uning yoniga o’tirib bir oz suhbatlashganimdan so’ng"yorildi”-O”g’lim,men yoshimni yashab,bu umrda ilinjim qolmadi..Faqar bir narsani senga vasiyat qilib qoldirmochiman..Menimcha sen yomon insonga o’hshamaysan..Faqat men aytgan narsalarni qil..dedi Men ajablanib unga tikilib qoldim..U entikib nafas olardi..Nimagadir xira,nurini yo’qotgan ko’zlar shiftga qadalgancha sokin so’zlardi.. -Bilasanmi,men senga aytmagan edim..Umrim davomida sir saqlagan bir sirim bor..Shuni senga aytaman..Chunki endi buni sir saqlashimdan foyda yo’q bolam..Men bunday ancha yillar ilgari bir ayolni sevar edim..U vaqtlarda men norg’ul erkak edim..Birinchi ayolim rus millatiga mansub bo’lganligi sababli..Allaqachonlar meni tashlab ketgan..Men tanishgan ayol bilan bo’ydoq erkak sifatida nikohdan o’tib yashagan edik..U vaqtlarda zamon notinch bo’lganligi sababli..U bilan uzoq yashay olmadik..Men afg’onga urushga ketdim..Lekin u meni kutdi.. Bilmadim u qilgan duolari ijobat bo’lganmidi men sog’omon qaytib keldim.. Lekin oradan ko’p vaqt o’tmay..Og’ir hastalikdan olamdan o’tdi..Boshida uning farzandlariga o’zim qaradim..Juda qiynaldim 2 nafar yosh bolaga qarash men uchun og’ir edi.. Bu orada men bilan ayol o’rtasidagi nikoh rasman qayd etilmagani uchun 2 ta farzand ni men dan tortib olishib deddomga olib borib tashalashdi..Oradan anchga vaqt o’tib,meni ko’zlarim ojiz bo’lib qoldi..Balkim Yaratgan meni Bandai ojizni..O’sha yetimlarni boshini silay olmaganim uchun shu tahlid jalogandir..Butun umr men shu qorong’ulikka mahkum bo’lib qoldim,bolam.. Shu so’zlarni aytar ekan boboyning ko’ksi ko’tarilib tusha boshladi..U hansirab nafas olar ekan..So’zlarni shosha pisha ayta boshladi.. -O’g’lim,u yetimlarni menda haqqi qolgan..Ular menimcha yaqin orada deddomdan chiqishadi,,Ularga tegishli bo’lgan o’nasidan qolgan tilla taqinchoqlar menda qolgan..Men yashayotgan uy esa hukumatning yotoqxonasi..O”sha tilla taqinchoqlarni men jovonga berkitib qo’yganman..Iltimos…Bolam..!! menga va’da ber ularga tegishli bo’glan barcha ma’lumotlar o’sha javonda..O”sha tillalarni sotib..o’zlariga ishlatishsin..Bu ularning haqqi..Kalit javonning ustidagi choynakning ichida..Va’da bergin bolam.. Cholning so’zlari endi..aralashib ketdi..Nafas yetishmayotgandan titray boshladi..Ko’karagi bir ko’tarildiyu..jon berdi…Ancha yillar ilgari so’qir bo’lib qolgan ko’zlaridan yosh sizib chiqdi.. Men esa,javon ichidagi tillani oldim..U yerda anchagina tilla taqinchoqlar bor edi..O”sha damda menga boboyning o’limi-yu,xaligi yetimlardan ko’ra tillalar muhimroq edi.. O”z o’zimga esa"Nima qilibdi,yetimlar mazza qilib davlatning nonini yeb yuribdi,yordam menga kerak..Boboy rozi bo’l"derdim.. O”sha vaqt hatto tez yordam chaqirishga ham yaramadim..SHosha pisha tillalarni olib ko’zdan g’oyib bo’ldim.. Oradan 3-4 kun vaqt o’tgach esa..Boboyning ayniy boshlagan murdasini qo’ni qo’shnilar pul yig’ib ko’mishdi..Janozaga javondan topilgan ma’lumotlar orqali topilgan yetimlar ham chaqirilibdi..Ularning faryod urib yi’glaganlarini qo’ni qo’shnilar anchagacha gapirib yurishdi..Men esa xatto janozaga borishga ham yaramadim..Yetimlarni esa hatto surishtirmadim ham.. Vijdon…-Muakammal bo’lmagan,ba’zida esa salbiy jarayon..Bu mavjud bo’lgan va mavjud bo’layotgan narsalar o’rtasidagi olishuv..Yahshilik va yomonlik bir nuqtaga birlashtiriladi,omon qolish yohud halokat…O’sha damlarda men bu qilgan ishimdan kun kelib vijdonim qiyalishi mumkun ekanligi haqida umuman o’ylab ham ko’rmas edim..Cholning uyidan olib chiqilgan tillalarni baxoli qudrat tanish zargarlar orqali sotdim..Anchagina yig’gan ekan chol qurmagur..! Tez orada men o’sha pullar hisobidan shahsiy avtoulovga ega bo’ldim..Tarallabedod hayot esa davom etar,men bilan Ravil maishatdan hecham charchamas edik.. Bir kuni tunda Ravil ikkalamiz navbatdagi maishatbozlikdan so’ng meni mashinamda uyga qaytayotgan edik..Ziyofat bo’layotgan joy shahardan ancha uzoqda bo’lganligi sababli,2 ta tumanni bosib o’tishimiz lozim edi,to uyga qadar..Ovloqroq yo’lda ketayotganimizda yo’l chetida yosh bolasini yetaklab ketayotgan kelinchakka ko’zimiz tushdi..Ikkalamizni ham kayfiyatimiz chog; bo’lganligi sababli musiqani baland qilgancha ketayotgan edik.. -SHoshma sodiq,..mashinani sekinlat bu juvonni olib olaylik deb qoldi Ravil.. -Eyyy,nima qilasan deb unamagandim..Ravil yelkamga turtib shivirladi -Lekin,yomon zo’o’oo’o’r narsa ekan,qomatini qaragin..rosa o’lvoradide..qittak qittak qilganimizga o’ziyam qaymoqdekkina‘zakuska’bo’ldida..deb tamshandi.. Men mashinani sekinlatib,juvonning ro’parasida to’xtatdim..Oyanadan boshimni chiqarib.. -Kechirasiz,shaxargacha uzoq..bu ovloq yerlarda kech tushganda qiynalib qolasiz,yo’limiz bir ekan..olib ketamiz dedim.. Juvon rozi bo’lib,bolasi bilan birgalikda mashinaga chiqdi.. Mashinaning old oynasidan unga razm soldim..Endi payqadim juvonning yig’idan ko’zlari qizarib ketgan..Yuziga qandaydir g’am soya sogan edi..Undan hol ahvol so’rash bahonasida so’radim..- -Uzr,aybga buyurmaysiz- u,shaharga nima ish bilan ketayotgan edingiz..? Juvon hiqqilab javob berdi..Uning aytishicha"Eri ichib kelib uydan haydab yuborganini,yo’l haqiga puli yo’qligi uchun shaharga piyoda ketayotgani,o’tkinchi mashina uchramagani haqida so’zlab berdi..U so’zlar ekan Ravil men tomonga qarab mamnun bosh irg’ab qo’ydi.. Yo’l bo’ylab borar ekanmiz,chap tomonda qurilishi tugallanmagan,qachonlardir ishlagan lekin ayni paytda tashlandiq holarga kelgan bino ko’zga tashlandi..Ravil o’sha damda menga ayyorona ko’zini qisdi-da -Voy..voy qornim..o’rtoq qornim og’riyapdi..mashinani to’xtat deb qichqirdi.. -Men mashinani to’xtadim.. -Iya,jinnimisan..!? bu yerda qanday qilib..anu bino tomonga hayda..dedi Men juvon tomonga qarab: -Uzr..aybga buyurmaysiz..o’rtog’imning shunaqa kasalligi bor deb jilmaydim..Va mashina ro’lini o’sha bino tomonga burdim.. Bino yaqiniga kelganimizdan so’ng esa mashinani tutzor,panasiga oldim..Juvon orqada hech narsadan habari yo’q..bolasini bag’riga bosgancha uxlatardi..Bolakay butun dunyoni unutib,beg;ubor holatda uyquga ketgandi..Ravil ikkalamiz boshimizni ig’rab..boshladik deb imo ishora qildik.. Ravil tezlik bilan moshinadan tushdida,juvonni qo’lini orqaga qayirib moshindan sudrab tusha boshladi.. Juvon baqirishga harakat qila boshladi..Afsuski bir zaifaning bunday harakatlari ayni kuchga to’lgan yig’itga umuman bas kela olmasdi..U juvonni og’izni qo’llari bilan to’sib,yiqitdi va yerga bosdi..Juvonning bolasini onasi tomonga talpina boshladi..U uyqudan uyg’onib,nimalar sodir bo’layotganiga aqli yetmasdan men uni boshiga bir musht urib hushidan ketkazdim.. Ravill ikkalamiz juvonni og’ziga latta tiqdik,va navbatma navbat hirsimizni qodira boshladim..Bizdagi hayvoniy hirs shu darajada o’ziga asir qila boshlagan ediki..nima qilayotganimizni.va bu qanday oqibatlarga olib kelishi mumkunligi,hatto aqilimizga ham sig’masdi o’sha damda.. Juvonni butunlay nomusini paymol qildik.. Juvon so’nggi kuchini yig;ib qo’limizdan siltanib qocha boshladi..Ravil uni ortidan yugurdi.. Juvonni oyo’gidan yugurayotib chalib yig’itdi..Juvonni betonga yuztuban yiqilgan sharpasini ilg’adim holos..Birozdan so’ng Ravil halloslab men tomonga kela boshladi.. -O’rtoq,biz tamom bo’ldik..Bu yerdan tezda ketishimiz kerak..Ravilning ovozi qaltirab qandaydir vahima bilan chiqar edi.. Ikkalamiz juvon yiqilgan joyga yugurdik.. Juvon yiqilgan payti..eski beton qoldig’idan chiqib turgan armatura parchasiga yuztuban yiqilgan..Armatura esa uning bo’ynidan teshib chiqqan edi..Yiqilgan joyda esa qon halqoblanib oqardi.. Ikkimiz dahshatga tushdik..Endilikda nima bo’lishi miyamda kinotasmaga o’hshab aylana boshladi..Vahimadan qo’llarim qaltirar edi,Ravilning ahvoli ham menikidan beshbattar edi.. -Endi,nima qilamizzz..o’rtoq bizniu qamashadi..Tushunayapsanmi?!! biz odam o’ldirdik..Deb titrab qaqshab gapirardi Ravil.. Miyam tez ishlay boshladi..O’likni yo’qotish kerak..Faqat yo’qotish kerak.. Shundan boshqa tayinli bir fikr kelmayotgan edi,o’sha damda miyamga.. -Uni yo’qotishimiz kerak Ravil..Bitta yo’li shu dedim.. -Qaaaa qanaq qaaa qip..dedi Ravil Endi mendagi qo’ruv hissini o’zim ham hayratlanarli darajada sovuqqonlik egallay boshladi.. Ravil ikkalamiz juvonni oyoq qo’lidan ushlab..Mashina kapotiga ortdik.. Qon qoldiklarini esa oyog’uimiz bilan tepkilab..Afrofdagi tuproqdan ustiga sepdik.. Mashinani yahshiyam tutning panasiga qo’ygan ekanmiz deb o’yladim..Tungi 2 lar atrofi bizni kim ham ko’rardi bu yerda deb o’zimga taskin bera boshladim.. Mashinaga o’tirganimizda orqadan bolakayni ingragan ovozi kela boshladi,, -O’rtoq bilasanmi,bularni yo’qotmasak kamida o’limga hukm qilinamiz..Menimcha sen bilan biz yashashga loyiq odamlarmiz dedim.. -Nima qil deysan..?Faqat hidi chiqmasa bo’lgani ..dedi Ravil..Ayni paytda Ravil uchun men huddi najot farishtasidek edik..U aytgan har qanday talabimni qondirish uchun shay turardi,, -Unda nimaga o’ylayapsan..?!Iz qolmasligi kerak..bolakay esa yagona guvoh..dedim Va orqaga ishora qildim.. Qismatga ular ko'nmasa,qayerga yashrinadilar..!?Qismat tahdidan qay yo'sincha qochish mumkun..?!Qayerga berkinadilar..?! Vijdondan qochishning imkoni bormikan..?! -Gapingda,jon bor Sodiq, dedi Ravil.. Endi hushiga kelayotgan hokisor norasida,hali bizning maqsadimiz nimaligini bilish uyoqda tursin,xatto onasining o’limidan ham behabar edi..Ravil mashinani orqa eshigini ochdiyu,norasida bir ojiz go’dakni nozik bo’ynichasidan..bug’a boshladi..Go’dak esa hatto qarshilik qila ham olmadi..Biroz tipirchiladiyu,kallasi qiyshayib jon taslim qildi.. Uni ham onasiga qo’shib bagaj ga ortdik.. Ikkalamiz shu kuyi..uyga yetib keldik..Mashinani garajga qo’ydik..Endi nima qilish kerakligi haqidagi o’ylar ham ikkimizni bezovta qilar edi..Meni aqlim yetar edi bu tahlid bo’ladigan bo’lsa,yaqin orada jinoyatimiz fosh bo’lishini,hamda ikkalamizni ham,oyog’imizni yerga tekkazmasdan qamoqqa jo’natishlarini..Shu bois bo’lsa kerak ikkimiz ham har qanday jirkanch ishdan tap tortmaydigan nusxaga aylanib ulgurgan edik.Endilikda biz ikkalamiz ushbu jinoyatni yashirish haqidagi o’ylarimiz,bundan-da jirkanch ishlarga undar edi.. -Nima qilamiz Sodiq dedi Ravil menga jovdirab qarar ekan.. Nima qilish kerak…?!ushbu savol haqida harchand o’ylamay miyamga tayinli bir fikr kela qolmasdi..Shu vaqt qandaydir ko’rsatuvda ko’rganim esimga tushdi..Haaa..men bir qarorga kelgan edim.. -Ularni bo’laklaymiz Ravil dedim.. Ravil bu gapni eshitgach taxtadek qotib qoldi.. -Qaaaa qannaa qa qilib Sodiq..dedi..U qo’rquvdan dag’dag’qaltirardi.. -Bilaman bu ishni qiyinligini..lekin mana bu narsadan ozroq tatib ko’rsak..Hammasi oson ko’chadi…dedim va yomon kunlarga deb asrab qo’ygan Marixuannani olarkanman.. Ikkalamiz narkotikni qabul qilgach,nimagadir qo’rquv hissi tumandek tarqab ketdi..Huddi tog’ni ursa talqon qiladigan holatga kelgan edik..Haqiqatdan ham tanamizga singigan marixuanna o’z kuchini qilgan..va biz yetarli darajada sovuqqon bo’lgan edik.. Men ravilga omborga tushib,bolta va kerakli anjomlarni olib kelishni buyurdim.. O’zim esa garajni obdon qulflab,mashinaning bagajidan ikkita murdani stol ustiga ko’tarib oldim.. Ayolning murdasining nigohi nihoyatda sovuq yatrirar edi..Unga biroz tikilib turish asnosida o’zimga o’zim shivirlab gapirdim ..”Do’ndiqcham..nima qilarding qochib,agar qochmaganingda hammasi joyida bo’lardi.Demak sen o’z taqdiringni o’zing belgilading..Endi mendan hafa bo’lma”deb shivirlardim. Nihoyat Ravil kerakli asboblarni keltirgach..Ayol bilan o’g’lini bo’laklashga kirishib ketdim, Avval ayolni boshini tanadan ajratib oldik..So’ngra esa qo’l oyoqlari..Barchasini erinmay bolta bilam suyagigacha maydalab..Qopga sola boshladim.. -Sodiq..boshini nima qilamiz..Eshitishimcha yuzdan tanib qolishsa surishtira boshlashadi..Suyakdan ham toppish mumkun deb eshitganman deb So’rab qoldi Ravil.. -Demak biz..uni boshini terisidan ajratib olamiz…Men bu ishni qilgunimcha sen bolakayni suyaklarini go’shtidan ajratib ol..! dedim Ravil ishga kirishib ketdi..Biz uchun marixuanna ta’sirida ayol va bolakayni nimalash nihoyatda sipolik bilan o’tardi,, Men ayolni bosh qismini,terisini shilib oldim..Qo’l oyoq va tos suyaklarini go’shtidan ajratib oldim..Ravil ham o’z ishini qoyilmaqom uddaladi.. Ayol va bolasini kalla suyagiga boltadan tushgan qator zarbalardan keyin mayda suyak bo’laklariga aylanib qoldi..Ayol va bolasini go’shtini alohida polietilin qopga joyladik.. Suyaklarni alohida xalataga joyladik..Go’shtlarni kuni bo’yi nimatalaganimiz sababli u juda mayda bo’laklarga bo’linib ketgan edi..Umuman odam go’shtiga o’hshamas edi.. Birgalikda mashinaga o’tirdik va shahar chetidagi daryo tomonga bordik.. Yo’lda Ravil gapirib qoldi..