Foxishaning farzandi. 2-qism. (2-bet)

qoldi.. -O’rtoq,bularni qayerga yashiramiz..? -Havotir olma,hozir go’shti parchalarini daryoga tashlaymiz..suyaklarini biror joyga ko’mib qo’yamiz deb javob berdim, -Ularni hech kim topolmagani yahshi.men hali qamoqda chirishni istamayman dedi Ravil.. Men indamadim.. Birozdan so’ng esa biz daryoni bo’yiga yetib keldik.. Ayol va o’g’lining qiymalangan go’sht bo’laklarini dayoda oqizib yubordik..Go’sht bo’laklari suv yuzida biroz qalqib turdi-da,suv tubiga ravona bo’ldi.. Suyaklarni esa daryodan ancha uzoqroqdagi tepalikka o’hshash joyga obdon ko’mdik..Barcha narsalarni tinchitib bo’lgach esa,ikkalamiz hech narsa bo’lmagandek..Uyga kelib uxladik. Oradan 5-6 kun o’tgach esa ona bola qidirilayotgani to’g’risidagi e’lonlar shahardagi simyog’ochlardan joy oldi.. Biz esa oldinda bizni nimalar kutayotganidan butunlay behabar..avvalgidek tarallabedod hayotni davom ettirardik..

Davomi bor...