ro'molchasini qo'liga olib hidladi. Undan sevgilisini iforini tuygach, ro'molchaning qadri yanada ortdi. "Essiz uni tel raqamini xam so'ramabman" xayolidan o'tkazdi. "Uni yoqimli ovozini yana eshitishni xoxlardim". Qo'lidagi romolchasini asta ochib ichida yozuv borligini ko'rdi. Qiz romolchani
va Andrey yashirib yashirinib aholi yashaydigan yerga yetib olishdi. Qishloqqa yetib borishgach bir uy eshigini taqillatishdi. Uydan bir qiz chiqdi, otasi bilan yashardi. -keling xizmat? -uyga kirsak maylimi biroz dam olsak degandik, tashqarida nemislar izg'ib yurgan ekan qo'rqayapmiz! qiz
muammo shundada, uni ko'rsam yana tilim aylanmay, gapirolmay qolsam kerak deb o'ylayapman, - do'stidan maslahat so'raganday qildi. -haa, gap buyoda degin. Bu muammomasku. -savol nazari bilan tikilib qolgan do'stiga qarab, - Demiqchiman bu muammoni xal qilsa bo'ladi. Men senga xozir... -deya bir
dastro'mol olib qizga uzatdi. Qiz xam yigitga birinchi bor razm solayotgan edi. Romolcha bilan ko'zidagi yoshni qisman artarkan, yigitga minnatdorchilik bildirdi. Ismail esa -Arzimidi, - deya oldi halos. Hayajonlandimi bu holatni unchalik tushunmadi. G'alati tuyg'uni his qildi. Lekin boshqa
otadi! hammasi avtomatlashtirilgan va mashina ichidan turib boshqariladi! faqat ikki askar o'qlarni joylab turishsa bo'ldi! Stalin bu safar quvonchini yashirolmadi. Jiddiy, qovog'idan qor yog'adigan insonnnig yuzlarida tabassum paydo bo'ldi va o'ziga bo'lgan ishonchi orta boshladi.
edi. Boyi ortasga qaddi qomati kelishgan, soshlari qora beligasha tushgan, qosh kozlari gunsha kabi lablari oziga yarashgan xushsurat qiz edi. U naktabni bitirgash kolejda oqiy boshladi. Uyi olisda bolganligi ushun yotoqxonada yotardi. Yigitlar bilan kop gaplashar, keshkib yurushlar, tungi
qurol va kiyim tarqatilsin. dedi va ortiga qarab endi saroyga kirmoqchi bo'lib yurayotganda yangi qo'mondon Morozov Stalinni yoniga yugurib borib qulog'iga pichirlay boshladi. Mixailov: Janob sekretar nemislar qarshi tashlangan barcha muntazam qo'shin askarlari halok bo'lishibdi! miltiqlar hech
bixillab: Janob sekretaaarrr, qo'mondon!.. qo'mondon o'ldi. Stalin: nima? qanaqasiga? nimalar deyapsan? Kapral: Nemissslarrr, nemisslarrrr... chegaralarni... yorib kirish... diii dedi va olamdan ko'z yumdi! Shu payti xonasiga bostirib qo'riqchi askarlardan biri kirib keldi. Askar: Janob
Buyruqni bajaring. Qo'mondon: Ho'p bo'ladi! Qo'mondon xonadan chiqib tashqarida turgan Ivanovga yuzlandi. Qo'mondon: Ivanov! Ivanov: Eshitaman qo'mondon! Qo'mondon: Hoziroq Polshaga yo'l oling, Gimlerga bizga hujumga o'tmasliklari uchun shartnoma tuzmoqchiligimizni yetkazing. Ivanov
oq tushgan sochlariga,ajin tushgan yuzlariga qarab xo'ngrab yig'lab yubordi. -Qizim,nima bo'ldi senga? Nega yig'layapsan? Tinchlikmi yo imtihondan o'ta olmadingmi? - Aya...meni kechiring. - Zarifa qizim,nima bo'ldi,jon bolam? -Zaynab xola qizini quchoqladi. -Ayta qol,bolam,onangni