орзу қилган Қизил майдондаку! Қолаверса, у ерда мангу барҳаёт Ленин бобомизнинг мавзолейи бор! Эй, Нозимда айб йўқ! Ҳамма гап унинг бобосида...Жобир жинни лақаби билан сийланган сассиқоғиз чолни ҳамма ёмон кўрарди. Ярим соат гапирса туппа-тузук одамни ҳам айнитиб қўйиши мумкин.
с дороги сметём! Мы в битвах решаем судьбу поколений, Мы к славе Отчизну свою поведём! Ғалатироқ дадам борда, хозиргина мени урушиб турганди. Энди бўлса, ўзи ҳам биноидек куйлаяпти. Тўғри, мен каби фахр ва ифтихор билан эмас, худди оғзига бир сиқим аччиқ қалампир солгандай ва қаршисида
олганда нима бўларди? Шунда мен ҳам биронтасининг онаси, опаси ёки стнглисининг амини кўрганини айтиб ё шарманда қилардим ё ўртоқларингга айтиб бераман, деб шантаж қилардим. -Қойил, дугон, қойил! Мендачм Оғабек, деган ўн тўртга тўлган, амга жуда қизиқадиган ўғлим бор. Балки сен ҳам Севара
wu yerda o'qiwini tugatarkan menda unga nisbatan qandaydir g'ayrioddiy hislar uyg'ona bowlagandi uni bilimi birga judayam chiroyli edi balki wuning uchundir unga wumday tuyg'ular his qilgandirman kunlardan bir kun uni bir bola bilan birga kordim u bola meni yonimdan o'tib ketayotgan vaqtda
учун энкайди, мен момишини яхшилаб томоша қилардим. Энди у чўққайиб ўтириб сумкачасидан ниманидир қидира бошлади. Мен дарровгина олдига ўтдим ва мен ҳам ўтирволдим олдигинасига бориб. Момиши энди очилиб қолганди. Еб қўйгудай боқардим, ҳеч нарсани назардан қочирмасликка уринардим. Ниҳоят,
қилиб, учовлон сойга қараб йўлга тушишипти. Йўл-йўлакай Бегзод сиймоқчи бўлиб чўчоғини чиқарган экан, Тамара: ия, Бегзод, чўчоғинг бултур кўрганимга қвраганда анча катта бўп қолипти, депти. Гулмира опасининн оғзи очилиб қооипти ўзиям. Улар анча узоқда овлоқ жойда жойлашган сойга чўмилишга
shart qo`yganini so`raganman. Bilasizmi, siz xaridor bo`layotgan hovli bexosiyat. U erga kim ko`chib kelsa, bir baloga yo`liqqan bo`larkan. Men kelin bo`lib kelgunimcha, uch oila yashagan, birining o`g`li oddiy ari chaqqanidan o`lgan, bir gal uy yonib ketgan, bir egasining esa oyoq-qo`li
Жавоб бўлавермагач, эшикни очиб хонасига кирдим, дадам йўқ эди, эрта барвақт туриб бозорга кетган шекилли. Ойим эса... Ойим каравотда чалқанча бўлиб қип-яланғоч ётарди, пути икки томонга кенг очилган, амидан уруғ оқиб ётар. Хонани арқ ҳиди тутганди. Ойимга, ойи, туринг, дедим, мив
буям жинсий тарбиянинг бир кўриниши, боланинг назари тўқ бўлади. Опа, меники аллақачон турган! Келақолинг, бўлмаса! Шундай деб, яна тўнқайиб турдим. Ювиниб бўлгач, хонага ўтдим, у ерда асбобини диккайтириб Ботир ётган экан, қип-яланғоч бўлиб. Шундоқ бориб асбобининг устига ўтирдим. У
деб қўйди. Қўшни хола шунча гапни сенга бемалол гапирганига ҳайронман, дугон, деди Гулшан. Мен умуман гап ташимайман. Хуллас, мен ҳам шундан кейин кунлар исиганда турси-пурси киймайман. Қани, Гулшан дугон, сен ҳам мендан ўрнак олсанг-чи! Бўпти, деди Гулшан ва дарахтлар орасига кири