Paxtadagi Voqealar 1

Yangi o'quv yili boshlanishi, barcha aholi qatorida biz talabalarga ham paxta mavsumi bilan qiziq. Barcha qatori Biz talabalar ham barcha narsalarimizni, ko'ch ko'ronimizni yig'ishtirib, paxta maydonlari sari shahdam qadamlar bilan yo'lga otlandik. 34 talik avtobuslar jamlanmasi 5 ta YHXB xizmat moshinalarida o'z manzilimizga yetib oldik. Otryad shtabi sifatida maktab binosi tanlangandan keyin barcha o'ziga yashash uchun'kvartira'qidirsh uchun qishloqni oralab ketdi. Bir shinamgina xovlining 2 ta xonasiga 5 kishi joylashadigan bo'ldik. Biz joylashgan xonadon sohiblari Karim bobo va Anzirat momolar xonadoni bo'lib, u kishining 2 ta qiz va 2 ta o'g'li bor ekan. Qizlar allaqachon o'z juftini topishgan, O'g'il farzandlar esa kattasi uylangan bo'lib, 3 farzandning otasi, kichigi esa armiyada ekan. Xullas xayhotdek hovlida 5 ta talaba, bobo va momo yashay boshladik.

Ertalabgi telefonning asabiy jiringlashidan deyarli barcha uyg'ondi. Faqat men ozgina uyquni yaxshi ko'rishim tufayli uyquni davom ettirishni istab, ko'rpani boshimgacha o'tkazib oldim.

-Javlon tur. Soat 6 bo'ldi. Ertaroq yig'ilishga yetib olaylik.

-Tur Javlon. Unaqa uxlayversang, kech qolishimiz mumkin.

Xullas, kursdoshlar qistovi bilan zo'rg'a uyg'ondim. Ertalabgi davomatdan so'ng paxta maydonlari sari qadam tashladik. Deyarli 7 kmlik piyoda yurish oqibatida juda katta maydonni egallagan paxta dalasiga tushdik. Barchaning kayfiyati yuqori darajada. Musiqa sadolari ostida paxta terayotgan talabalar har-har zamonda raqsga tushishni ham kanda qilishmaydi. Paxta terishga unchalik uquvim yo'qligi sababli terimchilarni oldiga borib, sotib olish harakatini qila boshladim. Uzoqdan ko'ringan 5-6 ta terimchilar yoniga borganimda, ularning barchasi deyarli 35 kg dan terib ulgurishgan ekan.

-Hormanglar, qizlar, opalar!

-Salomat bo'ling.

-Siz o'ylaganingizchalik opa emasmiz) - qiqirlab kulgancha tashqi tarafdan faqatgina ikki charos ko'zlari ko'rinib turgan, yoshini ham taxmin qilish qiyin bo'lgan yana bir terimchi.

-Cherepashki nindzyalardek yuzlaringizni yopib olganlaringizdan keyin nima deyishim mumkin, - hazil qilgan kishi bo'ldim.

-Nechinchi yilsiz, Shaxarlik yigit,- yana bir terimchi gapga qo'shildi.

-Kechirasizlar, gap qayerdan va kimdan keldi?

-Mendan,- dedi taxminan 5 metrlar chamasi uzoqda joylashgan yana bir terimchi.

-Nechinchi yilga o'xwarkanman,-qiziqsinib so'radim.

-Taxminan 90-91.

-Deyarli to'g'ri topdingiz 92-yilman.

-Ana aytdimku, Gulzoda opadan tashqari hammamiz Sizdan kichkina ekanmiz,- topag'onligidan o'zicha xursand bo'ldi charos ko'zlaridan o'zim uchun uni Charos deb atagan terimchi.

-Unda sizlar nechinchi yilsizlar?

-Ayollardan yoshini so'rash odobdan emas.

-Ayollardan?! Faqat Siz bilan Gulzoda opa ayol qolganlar hali qiz bola,-degancha hammani o'ziga qaratdi eng oxirida paxta terayotgan qizcha. Bu gaplarni eshitgancha terimchilar bir-biriga qarab imlab kulib qo'yishdi. Men esa hech narsani sezmagandek, jilmayib turaverdim.

-Mayli, unaqa narsalarni o'zlaringiz hal qilib olaverasizlar. Menga paxta kerak. Sotasizlarmi?

Liderlikni qo'lga olgan holda men o'zim uchun Charos deb atagan qiz hammadan ilgari gapni ilib ketdi:

-Sizga qancha kerak?

-Menga 80 kg, undan tashqari kursdoshlarim ham olishadi. Ularning qancha olishlari tushlik vaqtida aniq bo'ladi. Chunki tushlikkacha o'zlari terishib, qolganini sotib olishadi.

-Yaxshi unda Siz bn gaplashaveramiz. Hamma paxtamizni Sizga beramiz. Siz kimga qancha kerak bo'lsa, shunga berib, shundan bizga pulini olib berasiz.

-Yaxshi kelishdik! Aytgancha, qanchadan berayapsizlar o'zi?

-Paxtanimi?,- so'radi'Charos'. Bu gapdan qolganlar qiqirlab kulishdi. Men yana hech narsani tushunmagan odamdek, ha degancha bosh silkidim.

-300 so'm.

-O'ziz bilan birgami?

-Faqat paxtani narxi bu. Meni narxim bebaho,-jaxl aralash gapirdi.

-Bebaho bo'lsa, tekin ekansizda,- deb kulvordim.

-Unchalik tekin emasmiz,- degancha menga ma'noli kulib qo'ydi.

-O'zingiz aytgandek, hammasini menga berasizlar. Qancha bo'lsa olaman. Lekin 200 so'mdan olaman. Boshqa gap-so'z bo'lishi mumkin emas.

Hammaga bir bir qarab olgan'Charos'rozimiz ishorasini qildi:

-Unda nomerizzi tashlab keting. Sizga tel qilaman

-Bo'pti yozing. 91 *** ** **.

-Hozir gudok tashlayman.

-Oxiri 9676 mi? Nima deb yozib qo'yay?

-Ismimmi yozingda.

- Ismiz nima?

-Go'zal.

-Men Sizni charos ko'zlarizga qarab, o'zim uchun Charos deb atashni boshlagan edim,-deb kulib qo'ydim.

-Raxmat. Lekin ismim Go'zal.

-Yaxshi unda men ketdim. Terib bo'lganlaringizdan keyin tel qilarsiz deya uzoqlashdim.

Ulardan uzoqlashib borardimu, lekin nimadir meni ketishga to'sqinlik qilardi. Qishloq qizlarining samimiyligi, ularning ko'nglida kiri yo'qligi, har xil gaplari meni o'zlariga ipsiz bog'lash taraddudiga tushib qolgandi. Men esa hamma narsani unutishga harakat qilgan holda kursdoshlarim yoniga oshiqdim.

Tushlikka yaqin telim jiringladi. Begona nomer.

-Alo.

-Yigit, yaxshimisiz?

-Yaxshi raxmat. Kim bu?

-Yaxshi raxmat. Kim bu?

-Men Siz izlagan yor,-telni narigi tarafidan kulgu ovozi eshitildi.

Men esa gapirayotgan qizni allaqachon tanigan bo'lsamda, ozgina hazil qilishni xohlayoygandim.

-Eee Madi, jonim, yaxshimisan? Shunaqa sani sog'indimki! Qani hozir yonimda bo'lsang, xuddi anu kuni uyingda qilgan iwlarimizdan qilardim,-o'zimni tanimaganlikka olib.

-Hey, hey yigit. Men Madi emasman, terimchi qizman. Paxta tayyor bo'ldi. Shuni aytmoqchiydim. Siz boshqayoqqa o'tlab kettizku.

-Go'zal sizmidiz? Men esa bitta qizmi deb o'ylabman. Hozir boraman unaqada deya uni gapini tugatishini eshitmay qo'yib qo'ydim.

Yoniga 3 4 ta kursdoshlar bilan borib, barcha paxtani oldik. 90% kursdoshlarning paxta normasi bo'ldi. Tushlik kelgach esa sekingina soya salqin joylarga joylashib oldik. Qizlar tuwhlikni olib kelgach yaxshilab qorinni to'yg'azib oldik. Ozgina uxlash uchun endi yotgan edim hamki, telimga sms keldi.

-Bir kunda kelin bolani shuncha sog'indizmi? Tabiiyki, sms Go'zaldan kelgandi.

-Kelin bola bo'lsa sog'inamanmi? -Boya telda Madi dedizku.

-Siz ekanligizzi bilib shunaqa dedimda.

-Aldamang! Siz qizchangizni sog'inganingizdan shunaqa dedingiz. To'g'risini aytaveringda.

-Aldashni yomon ko'raman qizi)

-Hm

-Lekin qizlarning ichida haqiqatdanam sizning ko'zlaringiz chiroylikan

-Raxmat. Lekin buni o'zim ham bilaman))

-Turmushga chiqqanmisiz?

-Xa 4 ta bolam ham bor

-Men behazil so'rayapman!

-Xa erga tekganman. 1 yil oldin.

-Pochchaga xavasim kelayapti)

-Nega?

-Shunday chiroyli ko'zlar har kuni seni ko'rsa, ko'zlar ichida faqat sen borligingni bilib yashash baribir boshqachada.

-Voyboo. Juda oshirib yubordingizku. Lekin baribir yoqdi. Raxmat)

-Haqiqatda baribir.

-Pochchangizga havasingiz kelmasim(

-Nega?

-U kishi Rossiyada(

-Yaxshi inson ekanku. Oilam, ota-onam deb musofir yurtda qiynalib ishlayapti. Siz xursand bo'ling.

-To'g'rikuya...(

-Nega xafasiz unda?

-Yo mayli qo'yavering.

-Agar ko'nglizda biror gap bo'lsa ayting. Yengil tortasiz. Menga ishonsangiz bo'ladi. Sir saqlashga qodirman.

-O'ylab ko'rishim ko'rishim kerak. Mayli kechqurun bo'lsinchi? Kechga vaqtiz bo'ladimi o'zi?

-Bir kunda 24 soat vaqt bo'lsa, shundan 25 soat bo'shman ayni kunlarda)

-Xop unda men uyga ketaman. Charchamang paxta terib.

-Normamni bajarib bo'ldingizku) Mayli yaxshi boring. Raxmat)

-Raxmat.

Shu qizga nisbatan menda qandaydir o'zgacha tuyg'u paydo bo'ldi. Nima ekanligini bilmadim. Lekin menga yoqayotgandi. Paxta maydonni ichiga kirib, tushlikdagi uyquga ketdim.

-Javloooon...

-Javlooooon. Qayerga ketdi u?

-Biror joyda uxlab qolgandurda. Javlooooon.

Kursdoshlarim jon jaxdi bilan qidirishining sababini ko'zimni ochib, atrofga qaraganimda bildim. Atrofga qorong'u tushib bo'lgan ekan.

Kursdoshlar bilan kvartiramizga keldik. Ovqatlanib bo'lgandan keyin kimlardir karta, kimlardir narda o'ynayapti, yana kimlardir o'z qizlari bilan telda gaplashishayapti. Go'zal umuman hayolimdan ko'tarilibdi.

Soat 22.00 lar chamasi. Karta o'yini ayni avjiga chiqqan vaqtda telimga sms keldi. Qarasam Go'zaldan ekan. Tashqariga chiqib tel qildim.

-Allo.

-Yigit, bezovta qilmadimmi?

-Yo'q. Qachon tel qilar ekansiz deb kutib turgan edim.

-Men sizni charchagansiz. Uxlab qolgansiz deb o'ylabman.

-Charchaydigan ish qilganim yo'qku.

-Charchatadiganlaringiz ko'pmi?

-Meni charchatish hali hech kimning qo'lidanam boshqa joyidan ham kelmagan

-Balkim)

-Siz menga kechqurun nimanidir aytmoqchi edingiz.

-Shaxsiy muammoku.

-To'g'ri shaxsiylikka shaxsiy. Shunchaki do'stona taklif. Aytsangiz yengil tortasiz dedimda.

-Balki shunaqadir.

-Pochcha bilan sevishib turmush qurganmisizlar?

-Shunaqa desa ham bo'ladi. Men qo'shni qishloqqa kelin bo'ldim. Erim bilan maktabda birga o'qiganmiz. Maktab vaqtlarida barcha bizning sevgimizga havas qilardi. Barcha bizning sevgimizni bilardi. Keyin sovchilik, o'zbekchilik, to'y tomosha bo'ldi. Birinchi kechani ham bir amallab o'tkazib oldik. Yuzim yorug'bo'ldi.

-Qiyin bo'lmadimi)

-Oson ham bo'lgani yo'qda. Gapni bo'lmay turing. Xullas baxtli hayotim boshlangandek edi. Har kuni erkalashlar, maqtovlar, kelajak haqidagi uzoq uzoq suhbatlar, hayollar... Bu baxtlardan sarmast holda yashay boshladim. Chillam chiqmasidan erim o'zgara boshladi. Erkalashlar kamayib, o'rnini e'tiborsizliklar egalladi. Bir kuni kechqurun telefoniga sms keldi. Ochib qarasam'kelayapsizmi jonim, o'g'lingiz sizni sog'inayapti'deb yozilgan ekan. Oyoq qo'lim muzlab qoldi. Nima qilarimni bilmay o'tirgan edim, erim kirib keldi. Erimdan bu smsning ma'nosini so'raganimda sen men uchun Zaynabsan. Mening Kumushim bor edi. Buni hamma biladi. Hatto 3 yoshar o'g'lim ham bor. Bu gaplarni u shunchalik oddiy aytdiki, unga tekkan kunimga la'natlar o'qidim...

U yig'lashni boshladi. Men esa uni nima deb ovutishni bilmasdim. Chunki bunaqa holatga birinchi bor tushishim edi.

-Keyin esa xuddi kinolardagidek uyimga ketdim. Hammasi tamom edi. Biz ajrashdik... Ana shunaqa gaplar. Sizni miyangizni o'zimning hayotim bilan achitib yubordimmi?

-Yo'q aksincha hayotingizga qiziqib qoldim.

Nega unda menga boya erim rossiyada dedingiz?

-Unaqa deganimda yomon hayolga borgan bo'lardizdaQaytib kelganimda so'ng, qishloq bolalari har xil gaplar qilishdi. Hammasini niyati bir - To'shak. Men ham xohlardimu lekin qishloqda nomim chiqib ketishidan qo'rqardim. Qiziq, nega bularni sizga aytayapman o'zim ham hayronman.

-Taqdir majburlayapti,-deb kuldim.

U ham biroz vaqt kuldi.

-Soat ham 12 bo'libdi. Endi yotib uxlay qoling.

-Ertagayam chiqasmi paxta terishga?

-Xa albatta.

-Unda menga berasizda.

-Paxtanimi?- kuldi.

-Nimani berolsangiz, hammasini.

-Paxtani beraman. Mayli yaxshi yotib turing. Ertagacha.

-Xayr. U bilan xayrlasharkanman, hayron edim, nega u menga buncha narsani aytdi, qishloqda nomim chiqib ketishidan qo'rqaman dedimi? Bundan chiqdi... Yaxshi, ertaga nimalar bo'larkin unda... Hayollarga cho'milgan bo'yi uxlab qolibman.

Ertalab kursdoshlarning uyg'otishidan uyg'ondim. Paxta dalalari bugun ko'zimga boshqacha ko'rina boshladi. Ozgina vaqtdan keyin Go'zalni qidirishni boshladim. Tel qildim. Teli o'chgan ekan. Keyin polyaga kirib uxladim. Soat 10 larda telim asabiy jiringladi. Qarasam Go'zal ekan.

-Alo, yigit yaxshimisiz?

-Go'zal, bormisiz? Qayerdasiz?

-Bugun uyda hech kim qolmaganligiga paxtaga chiqolmadim.

-Menga paxta qani unda?

-Dugonam Feruzaga aytganman. Sizga beradi.

-Unisini tushundim. Paxtani kimdan olay.

-Jinni,-kulgancha javob qaytardi.-tushlikka nima ovqat ekan.

-Bilamayman. Mosh bo'lsa kerakda.

-Unda tushlikka keling. Uyda kichkina ukamdan boshqa hech kim yo'q. Tushlik tayorlab turaman.

-Yaxshi. Avval Feruza bilan gaplashaychi.?!

-Gaplashishingiz shart emas. Men aytdim. Sizning nomimgizdan topshiradi.

-Unda yaxshi. Qishloqqa yaqinlashib tel qilaman. Uyingizni aytasiz.

-Xop kutaman.

-Ok.

O'zimcha xursand edim. Chunki moshni yoqtirmas edim. Polyadan chiqib qishloqqa qaytdim. Go'zalning tushuntirishi bo'yicha bir uyning eshigidan kirib bordim. Go'zal kutib turgan ekan. Chiroyli, istarali, qomatli qiz ekan.

-Assalomu alaykum. Xush kelibsiz, Yigit.

-Voalekum assalom. Mullo bo'ling. Xush ko'rdik,- deya hazillashdim.

-Keling uyga kiramiz,-deb yo'l boshladi.

Ichkarida dasturxon to'shalgan, non, choy, ikki xil salat va kompot turgandi.

-Siz hozir o'tirib turing, men ovqat olib kelaman,- deb ketdi.

Shu vaqtda kichkina ukasi ham keldi. U bilan ko'rishib gallashib o'tirdim. Ovqat suzib kelgach, uchalamiz o'tirib ovqatlandik. Ovqatlanish jarayonida Go'zalning ikki ko'zi menda edi. Men esa xontaxtaning tagidan oyog'imni uning oyoqlari ustiga qo'yib oldim. Indamadi. Bir balosi bo'lmasa, shudgorda quyruq na qilur deganlaridek kulib qo'ydim. Ovqatlanib bo'lgach, ukasi chiqib ketdi. Go'zal ham dasturxonni yig'ishtirish uchun egildi. Egilganida uning ikki ko'kragi yaqqol ko'rinib turardi. Bunday manzaradan asbob sakrab turdi. Dasturxonni yig'ishtirib bo'lgach yonimga kelib, meni televizor bor xonaga olib o'tdi. Men asta yelkasidan quchib,'hali hammasi yaxshi bo'ladi, hali yoshsiz'dedim. U ham boshini yelkamga qo'yib oldi. Men sekin qo'limni ko'kragi tomon yo'naltirdim. Avvaliga tashqarisidan ozroq vaqt ushladim. Qarshilik yo'q. Keyin esa ko'ylakning yoqa tarafidan ichkariga qo'l yugurtirdim va ikkinchi qo'lim bilan yuzini menga qaratib, labiga labimni bosdim. Avvaliga javob bo'lmadi, ozgina vaqtdan keyin esa javob kela boshladi. Bir qo'lim ko'kragida bo'lsa, bir qo'limni orqasiga jo'natib, eza boshladim. U sekingina'immm'deb qo'ydi va nafas olishi tezlasha boshladi. Orqasidagi qo'limni ishtonining ichiga tiqib, jinsiy lablariga yo'naltirgan edim, birdan cho'chib tushib:

-Hozir emas, kechga,-dedi.

-Kechgacha chidolmayman.

-Men esa birov xalaqit bersa, keyin chidolmayman. Qirqiga chidadiz, qirq biriga ham chidang.

-Menku chidayman, lekin u chidamaydida,-deb asbobga ishora qildim.

U esa asbobni oldin shimni ustidan keyin esa ichkarisidan ushlab:

-Bu narsani ko'rmaganimgayam 5 oy bo'ldi. Ancha sog'ingan ekanman,-deb ushlab o'ynay boshladi.

-Sog'ingan ekansiz, hech bo'lmasa o'pib qo'ying.

-Qo'ysangiz-chi? Buni o'pib bo'ladimi?

-Bo'lmasamchi? Chupa chups so'rmaganmisiz hech?

-Chupa chupsga nima aloqasi bor buni?

-Ikalasini oilasi bir.

-Jinnimisiz deya labimdan o'pib qo'ydi.

U bilan kechga ko'rishamiz deya o'z kvartiramga ketdim. Lekin kech bo'lishi juda qiyin bo'ldi. Kvartiraga kelib, o'rnimga yotdim va o'ylay boshladim. Men nimalar qilayapman, nega unday qilayapman deya o'zimga o'zim savol berardim-u, lekin yana qandaydir kuch uni o'zi xohlayaptiku, sen oddiy bir vositachi, agar sening o'rningda boshqasi bo'lganida ham shunaqa qilgan bo'lardiku, boshqa bola bo'lganda, u ham o'zini shunday tutgan bo'lardiku deya ikki qarama-qarshi fikr o'zaro kurashishardi. Shu asnoda uyquga ketdim. Tush ko'ribman. Katta paxta maydonlari ekan. Kimdur orqamdan'to'xta, to'xta'deb baqirib, quvayotgan ekan. Men esa orqamga qaramay qochibman. Men bir qadam tashlasam, u ikki qadam tashlab, borgan sari menga yaqinlashayotgan ekan.

Jon jaxdim bilan qochayotganimda, qandaydir bir qo'l meni yelkamdan ushlab o'ziga tortdi... Qo'rqib uyg'ondim.

-Javlon, turdingmi? Namuncha uyqung qattiq? Bo'la qol, yuvin. Ovqatlanamiz.

Nima bo'layotganiga ozgina aqlim yetib-yetmay o'rnimdan turdim va ozgina o'tirdim. Shundagina quvlashmachoq tushda bo'lganligini bilib, xudoga shukur deya borib yuvindim. Kursdoshlar tayorlagan ovqatni yeyardimu lekin negadir kayfiyat yo'q edi. Buni bir kursdosh sezib qoldi.

-Javik, nega kayfiyating yo'q? Tinchlikmi?

-Bu tushlikda kelib, hozirgacha uxlaganidan keyin kayfiyati bo'lmaydida. Shomda ham uxlabdi.

Ularning gapini eshitardim-u, lekin anglolmasdim. Mening hayolim tushumdagi meni quvlagan kimsada edi. Kim edi u, nega meni quvdi, men nima ish qildimki, u meni quvdi, degan har xil savollar birma-bir hayolimda aylana boshladi. Shunda yarq etim miyamga kecha'sarguzashtchalar'keldi. Miyamga kelgan fikrimdan o'zim qo'rqib ketdim. Nahotki meni quvgan, uning eri bo'lsa? Lekin eri nega meni quvayapti, xotinini emas deya o'yga cho'mib o'tirganimda, telim chiringladi. Qarasam Go'zal ekan. O'ylab turib, kursdoshimga berdim.

-Meni yo'q deb ayt.

Menga savalomuz qaradida, telni oldi:

-Allo.

-...

-Kechirasiz, Sizga kim kerak?

-...

-Men ham yigitman)

-...

-Telni egasi domla bilan selektor majlisiga ketdi. Teli zaryadkada qolgan ekan.

-...

-Menimcha kechasi soat bir yoki ikkilada keladi. Kim bu o'zi?

-...

-Yaxshi aytaman.

Telni o'chirdi.

-Kim bu? Namuncha buning ovozi shirin?

-Tanishim. Shunchaki Gaplashishni xohlamadim.

-Yommonam noz qilib qo'yasanda, shunday ofatijon bunga tel qilarkanu, bu kishim men yo'qman derkan.

-Ozgina sabablari borda, do'stim.

-Mayli o'zing bilasan. Qani iloho omin... Deya dasturxonga fotiha qilib narigi xonaga o'tdik. Tel ovozsiz qilib o'rnimga otib yubordim. Keyin kursdoshlar bilan karta o'ynay boshladik. Shu darajada berilib ketibmizki, soat bir yarimda uxlashga yotdik. Shunday qilib qo'rqa-qo'rqa uyquga ketdim.

Ertalab yana o'sha'tur, tur'degan gaplardan uyg'onib, choy ichib, polyaga chiqdik.

Quyosh hali unchalik ko'tarilmagan, maysalar ustidagi shudringlar ketmagan bir vaqtda 120 tacha bola qishloqdan chiqib borar edi. Kechagi o'yin-kulgular ancha kamaygan edi. Chunki endigina paxtaning 3-kuni. Hali oldinda yana qancha shunday tonglar turibdi buni hech kim bilmas edi. Paxta maydonlari yoniga yetib kelganimizda faqatgina fermer va uning ishchilari bizni kutib turishardi. Ko'zim bilan terimchilarni qidira boshladim. Yuragimda qandaydir hadik bor edi. Bu hadik ijobiymi salbiymi hech tushuna olmas edim.

Bitta bitta qatorga tushgandan keyin hamma paxta maydoniga qarab'sho'ng'ib'ketdi. Men esa nima qilishimni bilmay turganimda orqamdan'Yigit'degan ovoz keldi. O'ylab qarasam, u haligacha mening ismimni bilmas ekan. Shunisi ham ma'qulroqdek. Uning birgina yigit degan so'zidan boshqacha bo'lib ketdim. Chunki u bu so'zni boshqacha noz-karashma bilan aytdiki, kechagi tushlar, shuncha u haqidagi o'y hayol o'z-o'zidan yo'qoldi.

-Ha, shaxarlik! Qandaysiz?

-Iyaa, qizi! Yaxshimisiz?

-Xa, yaxshiman, o'zizchi?

-Chidasa bo'ladi. Kecha tel qilgan ekansiz?

-Kim, menmi? Yo'q tel qilganim yo'q!

Demak kechagi gaplarga ahamiyat bergisi kelmayapti.

-Unda adashgandurmanda. Bugun paxta terasizmi?

-Kelmoqchi emas edigu,-dugonasiga ishora qilib,- shunchaki Sizni o'yladikda. Baribir bizsiz paxta terolmaysizku.

-Garov o'ynashim mumkinki, Sizlar ikalangiz tergan paxtadan ko'p teraman.

-Bo'pti bahs boylashamiz unda,-so'zga qo'shildi dugonasi.

-Maylikuya, lekin men bugun paxtaga deb olib chiqqan pulimni keyin kimga beraman.

-O'zizga olib qo'yasizda.

-Ha yoo'q. Yaxshisi Sizlar obetgacha teringizlar, men sizlarga yordamlashaman. Ana undan keyin birgalashib qishloqqa qaytamiz.

-Yaxshi,- dedi Go'zal.

-Go'zal, meni dugonangiz bilan tanishtirmaysizmi?

-Ha, aytgancha, tanishinglar. Bu dugonam Feruza. Kecha sizga paxta tergan qiz. Bu esa Shaxarlik Yigit.

-Tanishganimdan xursandman, Feruzaxon!

-Men ham, yigit!

-Unda ketdik, paxta terishga.

Paxta qatorlariga ikalasi joylashib olganidan so'ng, men oldinga tushvolib, gaplashib, kulishib, paxta terdik. Go'zal ham, Feruza ham juda samimiy, xushchaqchaq qizlar ekan. Ayniqsa Feruza juda xushchaqchaq ekan. Lekin uning yuz ko'rinishi, hattoki, qomati ham menga qorong'u edi. Chunki yuzini berkitib olgan. Faqatgina ko'zlari ko'rinardi. Ko'ylagini esa negadir eng kattasidan kiyib olgandi. Xullas obedgacha 80 kg paxtani terib bo'lishdi. Paxtani topshirib, tushlik kelishini kuta boshladik. Shunda Feruza:

-Ketdik, biznikiga, ayam ertalab somsa qilaman deyayotgandi. Tayyor bo'lib qolgan bo'lsa kerak

-Yaxshi fikr, ketdik.

Lekin negadir mening oyog'im tortmas edi.

-Menga noqulay. Uydagilaringiz meni ko'rib qolishsa, noto'g'ri hayolga borishlari mumkin.

-Nega noqulay bo'larkan. Birinchidan butun boshli qishloq ahli Sizlar kelganingizda xursand. Chunki Sizlar hasharchilarda. Ikkinchidan ayam, ukam va singlimni olib, xolamlarnikiga ketishgan.

Davomi bor...