Paxtadagi Voqealar 3
-Nega, nima bo'lgan edi?
-Aytdimku, eslashni xohlamayman deb,- deya jaxl aralash gapirdim.
-Uzr, pahlavonim, men sizni hazillashayapti deb o'ylagandim.
-Hech qisi yo'q. Shunchaki menga yoqmagan holatlar bo'lgan. Shuning uchun eslashni xohlamayman.
-Tushunarli.
-Sen birinchi kechangni aytib ber. Men uje 4 kishi bilan birga bo'lsamda, baribir birinchi kecha, chimildiq desa hayajon bosadi.
-Haqiqatda erkak kishi bo'lib turib Sizni hayajon bosadigan bo'lsa, men o'zimdan uyalmasam ham bo'larkan.
-Nega?
-Chunki men birinchi kechada dag'-dag'titraganman. Buni erim sezib, ancha vaqtgacha meni erkalab, o'pib o'tirgandi.
-Boshidan boshlachi!?
-Xullas, domla nigoh o'qiganidan so'ng, xonada ikalamiz yolg'iz qoldik. Ovqatlandik. Men qo'rqayotganligimni sezib, o'ziga o'zi choy quyib ichdi. Ovqatlanib bo'lganimizdan so'ng sekin dasturxonni yig'ishtirishga tushdi. Men ham yordamlashdim. Dasturxonni yig'ishtirib bo'lganimizdan so'ng, birdan meni ikki qo'li bilan dast ko'tarib oldi. Xuddi kinolardagidek edi. Haqiqiy romantika. Yotoqxonadagi solingan joyga avval meni, so'ng o'zi yotdi. Men qo'rquvdan nima qilayotganligimni umaman bilmasdim. Kelib labimga labini bosdi. Men javob qaytarmay, nima qilishni bilmasdim. Indamay yotaverdim. Qo'llarini ko'kraklarim ustiga olib kelib, ohistalik bilan o'pa boshladi. Umrimda his qilmagan tuyg'ularimni shunda his qildim. Qandaydir yoqimli tuyg'u. Bu tuyg'uni faqatgina bir haftalar his qilganman. Va shundan keyin Siz bilan bo'lganimda his qildim. Avval o'zini keyin mening kiyimlarimni yechdi. Lifchigimniyam yechdi. Ko'kraklarimni yosh boladek so'ra boshladi. Bir tarafdan qitig'im kela boshladi. Bir tarafdan esa maza qila boshladim. Ohhh deb tovush chiqarvordim. Sekin pastlab kindigimgacha o'pib tushdida tursigimni yechishga chog'landi.
-Kerak emas. Qo'rqaman! ,-deya ikki qo'lim bilan mahkam ushlab oldim.
-Men seni sevaman, seni baxtli qilaman, menga ishon, qo'rqma, hammasi yaxshi bo'ladi deya tursigimni yechdi. Keyin o'zinikiniyam yechdi. Uniki juda kattadek tuyildi. Chunki ungacha umuman unaqa narsa ko'rmaganman. To'g'ri, jiyanchalarnikini ko'rganman. Lekin ikalasini yer bilan osmonchalik farqi bor ekanda. Unikini ko'rib qo'rqib ketdim. Bo'ldi, tamom. Menga hozir asbobini tiqib, meni o'ldirib qo'yadi degan hayol miyamdan yashin tezligida o'tdi. Keyin esa ko'z o'ngimdan yashagan hayotim birma-bir o'ta boshladi. Erim esa bu hayollardan bexabar mening hamma joyimni o'pa boshladi. Bu harakatlar mening ham hissiyotlarimni joyidan qo'zg'adi. Labimdan o'pishni boshlaganida men ham javob qaytara boshladim. Qo'limdan ushlab, asbobini ushlatib qo'ydi.
-Buncha katta,- deb qo'rqib ketdim. Yana boyagi hayollar miyamni qamrab oldi. Juda ehtiyotkorlik bilan markazni uqalay boshladi. Ko'zlarim o'z-o'zidan yumila boshlab, ohhhh deb yuborganimni o'zim ham bilmayman. Ustimga chiqib yotib oldi. Asbobi markazga bir tegib, bir tegmay harakat qilardi. Keyin sekin ustidan ishqalay boshladi. Boshqacha his tuyg'ularni his qila boshladim. Ovozim chiqib ketmasin deb labimni tishlab oldim. Ayni shu vaqtda u ham kelib labimdan o'pa boshladi. Markazga asbobi tiralib turardi. Sekin sekin tiqa boshladi. Menga kelgan his tuyg'ular o'rnini azob, og'riq egallay boshladi. Sekin ichkarida ushlab turdida, yana qaytarib chiqardi. Shunday qilib 2-3 marta qilganidan keyin og'riq sal kamaydi. Mening ingramayotganimni ko'rib, belimni tagiga yostiqchani qo'ydida, birdan hammasini tiqib yubordi. Doood deb yubordim. Baqirganimdan darhol labini labimga bosdi. Ko'zlarimdan o't chaqnab, yosh keldi. Badanimda juda qattiq og'riq turdi. Yettinchi osmonga chiqqan holda u yerdan to'g'ri yerga quladim. Juda qiynaldim. Shunda qanaqadir oq latta bilan qonlarni artib qo'yib, labimdan o'pib,'seni sevaman'deya yuvinishga chiqib ketdi. Uwanda o'ylagan edim, agar kechalar shunaqa azobda o'tadigan bo'lsa, uzoqqa bormay jon taslim qilsam kerak. Shu bilan ikki kun tegmadi. Uchinchi kun esa maza qilganman. Shunaqa gaplar. Iyaa bu gaplardan asbob janobi oliylari turib ketibdiku,-deya asbobni o'ynay boshladi. Qaddi qomatini ancha to'g'irlab olgan asbob, uning yumshoq qo'llarida yana ham kattalasha boshladi.
-Ancha buni qiynab qo'yibmanku,- deb labimga labini bosdi.-Meni qoniqtiring, butun umr Sizni eslab yuray.
Boshqa gaplar menga kerak emas edi. Yana lablar bir-biriga tutashib ketdi. Uning ko'kraklarini eza boshladim. U esa meni ustimga chiqib oldida, kiygan xalatini yechib, ikki ko'kragini qo'liga olgan holda ko'kraklari bilan massaj qilishga harakat qila boshladi. Qaysidir tarafdan buni eplardi ham. Keyin asbobni markazga to'g'irlab, o'tira boshladi.
-aaaaahahhh...qqqaaaandaaaaaay.....aaahhhh.....mazzzzaaaaa.
Qo'llarim bilan belidan ushlab bosmoqchi edim, shunda:
-Ahhhhh teeeeginmaaang...ooohhhhhh...meen...o'zzziiiiimm aaaaayyyy,- deya teginishimni xohlamadi. Oxirigacha o'tirganidan keyin esa:
-ooooohhhhhhh. Naaaqaaaadaaaarrrr maaazzzzzzaaaa....aaaayyy.....iiimmmm
Sekin o'tirib tura boshladi. U o'tirishni boshlagan ko'yi, men tagidan harakat qila boshladim. Ikki tarafdan rohat his qilib, qattiqroq baqirib olmaslik uchun lablarini tishlab oldi. Sakragan sari uning ko'kraklari mening ehtiroslarimni yanada junbushga keltirardi.
-yana aaahhhh yana. Ooohhhh to'xtamang, aaayyyyy qiynang iiiiimmm menii. Faqat va faqat Siznikiman. Olhhhhhh yaaanaa. Qaaaattiqrooooq. Aaaaayyyy. Mana shunday.
Uning gaplari, o'zini tutishlaridan men ham maza qilardim. Har-har zamonda jinsiy lablarini ichidan qisib, qo'yardi bu esa menga olam-olam rohat baxsh etardi.
-hali bo'shanib, aaayyyy qo'ymang. Oooohhhhh men haaaaliiii iiiimmmmm too'ymaaadmm.
Uni ustimdan tushurdimda. Ikki qo'lini kravatdan ushlatib qo'ydimda to'nqaytirib, orqasida kirib chiqa boshladim. Ana endi haqiqatda rohatni his qilardim. Sonlarim uning soniga urila boshladi. Bu bilan uning ko'kraklari juda ajoyib harakat qilardi. O'zi esa rohatdan to'lg'onardi. Meniki kelay demasdi. Ancha vaqtgacha shu usulda birga bo'ldik. Bu vaqtga kelib, Go'zal ham rohat ummonida yanada chuqurroq suzardi. Men o'zimda charchoq alomatlarini seza boshladim. Asbobni chiqarib oldim. Mening harakatimni tushundi shekilli kravotga yotdi. Ustiga chiqib, qattiq tiqdim.
-Oooohhhhhh....aaanaaaa shuuuundaaayyyy....
Tezlasha boshladim. Uning ingrashlaridan meniki kela boshladi. Juda qattiq va tez harakat qila boshladim. Buni sezdi shekilli bellarimni oyog'i bilan qisib oldi.
-Oooooohhhhh,- deya qorniga to'kvordim.
Menga qarab jilmayib turardi.
-Charchab qolmadingizmi, yigit?
-Charchaganga o'xshayapmanmi?
-Menimcha yo'q. Lekin Siz bilan birga bo'lganimda hamma narsani esimdan chiqaraman.
-Men ham maza qildim. Bunaqasi hali bo'lmagandi.
-Bu gaplardan xursand bo'ldim.
Yuring yuvinaylik.
-Yaxshi suv qolganmidi?
-Xa yetadi.
-Aytgancha, soat nechchi bo'ldi?
-Hozir. 2:45 ekan
-2 soatdan keyin ertalab bo'larkanku)
-Ha bugun ikalamiz quchoqlashib yotamiz, er-xotinlardek)
-Bo'pti.
Ikalamiz yuvinib olganimizdan so'ng kravotga yotdik. Telni budilnikka qo'yib uxladik.
Ancha vaqtdan keyin asbob uyg'onib ketganidan so'ng uyg'ondim. Qarasam Go'zalni bitta qo'li asbobda. Uni o'ynab, uqalab turibdi. Ko'zlari esa menga tikilib turardi.
-Turdizmi, pahlavonim?!
-Soat nechchi bo'ldi?
-5.20. Sizdan oldin asbobiz uyg'ondiku.
-5?? Namuncha saharlabdan uyg'otding,- deya yana uxlamoqchi bo'lganimda:
-Turing kiyimlarizzi kiying, hozir ko'chada odamlar ko'payadi. Keyin ketishiz qiyin bo'ladi.
Bu gaplar haqiqatga yaqin edi. Kechagidan qolgan suvga yuvinib oldim.
-Aytgancha, polyaga chiqasanmi?
-Polyaga chiqolmaydigan qildingizku.
-Unda meni normam nima bo'ladi?
-Feruzaga aytaman. Siz uchun teradi.
-Unda aytib qo'y unga. Men obedga yaqin polyaga boraman.
-Xop.
-Bo'pti yaxshi qol.
-Xop jonim siz ham yaxshi boring,-deya labimdan o'pib qo'ydim. Derazadan sakrab chiqib, xonaga kelsam, kursdoshlar yuvinishayotgan ekan.
-Sen yuvinma. Cho'milib ol.
-Kecha cho'milganman. Daje ikki marta)))
-Odam bo'lmaysan,-deya kursdoshlar kulishdi. Bolla bilan kulishib, choy ichdik. Qornim ancha och qolgan ekan. Keyin davomatga chiqdik. Polyaga chiqish asnosida men yo'nalishimni kvartiraga o'zgartirdim. Yo'ldan 4 dona tuxum olib, kelib xolaga pishirib berishini iltimos qildim. Tayyor bo'lganidan so'ng qaytadan choy ichdimda, o'rnimga kelib kechagidan qolgan uyquni davom etdirdim. Uyqudan uyg'onganimda soat millari 14:50 ni ko'rsatardi. Turib yuvindim. Qorin karnay-surnayni chalishni boshlab yuborgandi. Xolaga biror nima pishirib bering demoqchiydim, qarasam u kishi ham qayergadir chiqib ketgan ekan. Go'zal esimga tushdi. Tel qildim.
-Allo, assalomu alaykum!
-Voalekum assalom.
-Tinchlikmi, kayfiyatingiz yo'q?
-Qayerdan kayfiyat bo'lsin, hozirgina uyg'ondim. Qornim och.
-Shuncha charchatib qo'ydimmi? Men umuman uxlaganim yo'q.
-Sen uyqusizsanda. Menda uyqu birinchi planda turadi.
-Bilaman. Sizga anundanam ko'ra uyqu shirin.
-Agar uyqu shirin bo'lganda, kecha uxlavorgan bo'lardim. Gapni ko'paytirma, biror nima pishirib tur hozir boraman.
-Buni iloji yo'q. Hamma uyda.
-Men nima qilay unda?,- jaxl aralash gapirdim.
-Hozir to'xtab turingchi?,-deb telni o'chirdi. Obbo obetam o'ldi. Koshki ovqat qilishni bilsam?! Daje Gazga suv qo'ysam, tagiga oladi. Rolltonni yoqtirmayman. Bir gap bo'lar deb tefalga suv qo'ydim. Magazinga chiqdim. Endigina kirgandim, telim chiringladi.
-Feruza bilan gaplashdim. Sizni normangizni qilib qaytayotgan ekan. Uyiga yaqinlashib qolibdi. Uyiga qarasinchi. Keyin Sizga tel qiladi. Nomeringizni berdim.
-Nima deding unga?
-Och qolganingizni aytdim.
-Bekor qilibsanda. Paxta terib charchagan bo'lsa kerak. Endi ovqat hammi?
-Iyyaaa, tinchlikmi, tarafini olayapsiz?
-Ko'ngil uchun aytayapmanda,-uning rashki bir tarafdan g'ashimga tegsa, ikkinchi tarafdan yoqardi.
-Undan foyda yo'q baribir.
-Nega?
-Eri bor.
-U turmushga chiqqanmi?
-Xa.
-Biz somsa yegan uy kelin bo'lib tushgan uyimi?
-Yo'q. U qizlik uyi. Eri paxtaga ketgan ekan. Bankda ishlaydi.
Qaynona-qaynotasidan alohida yashashadi. Uyda bir o'zi qolmasin deb ota uyiga olib kelib qo'ygan. Haftada bir-ikki marta kelib ketadi.
-Nega kelib ketadi?
-Shashka o'ynashga bo'lsa kerakda,-deya qiqirlab kuldi.
-Qachon to'yi bo'lgan?
-Tinchlikmi, jaaa qiziqib qoldiz?
-Erini sog'inib qolmasin deymanda.
-Aytdimku eri kelib turadi deb. Sizning ishingiz bo'lmasin.
-Xop, xop. Tel qilib ayt. Men hozir bir nima bo'lib qolaman.
-Xop, hozir.
Yaxshiyam eri bor ekan. Bo'lmasa bu ham dugonasiga qo'shilarmidi deb o'ylab qo'ydim. Chunki eri bor ayollarga qaraydigan yigit emasman. Magazindan quruq qaytmay deb cofe oldim. Kelsam tefaldagi suv qaynagan ekan. Bakalga solib cofe tayorlab ichishni boshladim.
-Yaxshiyam, cofeni suvga shunday solsa, tayyor bo'ladi. Bo'lmasa ancha qiynalarkanmanda.
Yonboshlab olgancha cofeni ichib, hayol surib o'tirdim. Hayol yaxshida. Birgina cofe haqida o'ylaysan, u bo'lsa seni salkam Amerikaga olib borib qo'yadi.
Paxta degani qachon tugarkin a? Menku unchalik qiyinchilik sezganimcha yo'q. Lekin ayrim kursdoshlar ancha qiynalishayapti. Men ular bilan asosiy vaqtimni o'tkazmasam ham lekin ularning gap-so'zlari, o'zini tutishidan buni tushunish qiyin emas edi. Elga kelgan to'y. Nima ham derdik. Hayollar og'ushida o'tirganimda darvoza ochildi. Xursand bo'ldim. Chunki xola kelgan. Kamida tuxum qovurib beradi. Xona eshigini ochib, bitta kursdosh kirib keldi.
-Xa, tinchlikmi?
-Tinchlik. Normamni qilib bo'lib kelayapman.
-Soat nechchi bo'ldi o'zi?
-Uch yarim bo'lgan bo'lsa kerak. Namuncha ko'zlaring ishib ketgan. Uxladingmi shuncha vaqt?
-Yo'q. Paxta terdim.
-Unda men uxlabmanda.
-Balkim). 80 kgni terib bo'ldingmi?
-Soat 12:20lada terib bo'lgandim.
-Unda shuncha vaqt nima qilding?
-Obet qildim. Keyin Shaxloga terishdim.
-Odam bo'lmaysan. Kursdoshlar qolib, qiz bolaga terishdingmi?
-O'zingchi?
-Nima men?
-Terimchi terayotgan ekan. Xop. A lekin o'zing kelib kursdoshlarga yordamlashsang bo'lardiku.
-Aqllilik qilmada. Paxta terolganimda, pulga sotib olmasdan terardim. A mayli, qanday bo'layapti Shaxlo bilan.
-Hozircha yaxshi. Endi davomini ko'ramizda.
-Biror nima qildingmi?
-Hali endi o'radimku? Birdaniga zulukday yopishmiymanku.
-Boshqalar yopishgandan ko'ra sen yopishganing yaxshida.
-Ko'ramiz. Hurkib uchib ketmasin yana. Uni qo'yvur, o'zim eplayman. Sen ovqatlandingmi?
-Yo'q. Xolani kutayapman.
-Xola qizinikiga ketdi. Ertalab aytdiku. Kechga kelarkan.
-Obbo. Unda ochqolarkanmanda.
-Kecha uyida yotib qolgan qizingga ayt.
-Aytgancha shu tel qilish kerak edi. Hech tel qilmayapti.
-Unda uyiga bor.
-Uyida kimlardir bor ekanda.
-Unda senga Sabr,-deya xonaga kirib ketdi. Telni qo'limga olgan edim, sms keldi. Qarasam vam zvonili. Begona nomer 5 marta qilgan ekan. Oldindan privichka. Men kerakmanmi? Unda tel qiladi. Hech kimga qaytib chiqmas edim. Tanish nomerlardan tashqari albatta) Darvoza taqilladi.
-Baxrom, darvozani qulflaganmiding.
-Yo'q. Birorta qo'shni xolani so'rayotgandurda.
-Unda chiqib qara.
-Sen qara. Men endigina kiyimlarimni yechdim.
-Ayollar sendan tez kiyinadi eyy,- deb g'udrangancha darvozaga oshiqdim. Darvoza yana taqillardi.
-Hozir. Darvozani ochdim. Qo'lida tovoqda nimadur ko'tarib, Feruza turardi. Endi e'tibor berdim. Haqiqatda qoshlari terilgan edi. Chiroyli bo'lmasa ham istarali qiz edi.
-Salom, Feruza)
-Assalomu alaykum, Yigit yaxshimisiz?
-Voalekum assalom. Gar saloming bo'lmasa, bir yamlab yutar edim degan ekan alvasti) Raxmat. O'ziz qandaysiz? Paxta terib charchamadingizmi?
-Yo'q. Nega uncha uxlab qoldingiz? Tinchlikmi?,-ma'noli qarash bilan.
-Xa tinchlik. Paxtaga kelganimdan beri uyquga to'ymayotgandim. Shuning uchun uxlab oldim.
-Go'zal ham, Siz ham bir kunda, yana bir vaqtda uxlayapsizlar. Oxiri baxayr bo'lsinda ishqilib.
-U menga uxlamadim deb aytdiku,- deb yuboribman.
U esa qiqirlab kulgancha:
-Bir balosi bo'lmasa, shudgorda quyruq na qilur,-deya kulishda davom etdi.
Nima deyishni bilmay, qo'lidagi tovog'i esimga tushdi.
-Qo'lizdagi ovqat juda shirin bo'lsa kerak a?
-Ana bo'lmasam, Sizlarning mashmashalaringizni deb sal qolsa ovqat esimdan chiqarkan! Oling issig'ida yeb oling. Ayam manti qilgan ekanlar.
-Maaaantii? Nima u?
-Hazillashayapsizmi?
-Yo'q. Rostdan, qanaqa ovqat u?
-Yeyadiganidan,- deya qo'limga tutqazdi. Tovoq issiq edi. Qo'lim kuya boshladi. Qiziq u shuncha vaqt qanday ushlab turgan ekan. Bir amallab, ro'molcha bilan ushlab oldim.
-Shunaqa turaverasizmi? Kiring!
-Yo'q. Kirmayman. Anzirat xolam ko'rsa, noto'g'ri tushunadilar.
-U kishi ketgan ekanlar. Kechga keladilar ekan. Kiravering. Choy suzib turarmidiz?
-Faqat choy uchun kerakmanmi?,-deb ma'noli qaradi.
-Yo'q. Paxta terish uchun ham,-deya kulvordim. Bu gapdan u ham maza qilib kuldi.
-Mehnatda boshqa, oromda boshqa ekanda.
Bu gapdan nima deyishimni bilmay qoldim. Katta odamdan gap eshitayotgan boladek, mulzam bo'lib turaverdim.
-Nega unaqa deysiz?
-Yo'q. O'zim aytamanda. Mayli, men boray. Keyinroq tel qilsangiz, kelib tovoqni olib ketaman.
-Nomeringizni bilmaymanku.
-Vam zvonili bordiku. Oxiri 98. Usha meni nomerim.
-Xop. Katta raxmat.
-Osh bo'lsin.
Yaxshiyam ro'molcha bilan ushlagan ekanman. Ro'molchadan ham issiqni his qilayapman. Uyga kirib, tovoqqa o'ralgan dasturxonni ochdim. Oh-oh-oh-oooh. Hidlaringdaaan. Xonani mantining ifori tutib ketdi.
-Baxrom, Baxrooom.
-Nima deysan?
-Kel ovqatlanamiz.
-Men ovqatlanganman. O'zing yeyaver. Yoqimli ishtaha.
-Kel degandan keyin kel.
-Endi ko'zim ilingan ekanda. Hozir qo'limni yuvib kelay.
-Unda kelishingda oshxonadan tarelkayam olib kel.
Ozroq vaqtdan keyin qo'lida tarelka bilan kirib keldi.
-Iii, mantimi?
-Xa manti.
-Qayerda keldi?
-Uzumini ye, bog'ini so'raman.
-Yaxshi,-deya ikki kaftini bir-biriga ishqalagancha.-Aytgancha, tarelka nimaga?
-Berchi,-deb tarelkani oldimda, tovoqdan 6 dona manti olib, alohida qilib o'rab qo'ydim.
-Qolganlarga ham.
-Ikalamiz maza qilib, saryog'surtilgan mantilarni paqqos tushirdik. Undan so'ng achchiq-achchiq ko'k choyni ichgancha, gaplashib o'tirdik. Qorin to'ygandan so'ng sekin-sekin uyquni ta'siri o'z kuchini ko'rsata boshladi. Dasturxonga fotiha o'qib, kirib yana uxladim. Negadir ko'p uxlay olmadim. Tashqariga chiqib, yuvingancha botayotgan quyoshni tomosha qila boshladim. Quyoshning har kungi vazifasi. Ertalab dunyoga o'z nurlarini sochib, sekin yana o'z uyiga ravona bo'ladi. Go'yoki, oy bilan quvlashmachoq o'ynagandik. Shunday hayollarda og'ushida hayolimga birinchi Go'zal keldi, undan so'ng esa Feruza keldi. Keyin tovoq esimga tushdi. Xonaning eshigini ochdim.
-Baxrom, xoov Baxrom?
-Xa Javlon.
-Obeddagi tovoq qayerda ?
-Oshxonada.
Oshxonaga kelib qarasam, yuvib, tozalab qo'ygan ekan. Feruzaga tel qildim.
-Yigit, ovqatni endi yeb bo'ldingizmi?
-Yo'q. Ancha oldin yeb bo'lgandim. Shunchaki suvga vaqt ketdi.
-Nega?
-Ko'p ish qildimda.
-Qanaqa ish?
-Tergovchimasmisiz?
-Shunaqa deb o'ylaysizmi?
-Savolga savol bilan javob berishni xush ko'rasizmi?
-Shunga o'xshayaptimi?
-Yana savol. Savolga savol bilan javob berish to'g'rimasku to'g'rimi?
-To'g'ri.
-To'g'rimi?
-To'g'ri emas. Eee nima dedingiz boshim achib ketdi.
-Axaxa. Aytgancha ovqat judayam shirin ekan. Tayorlaganni, olib kelganni, yeganni qo'li dard ko'rmasin.
-Mengayam taalluqli joyi bor ekan. Osh bo'lsin.
-Tovoqni nima qilay? Eldan beri qo'limga ko'tarib olganman.
-Kechasi olib keling desam baribir olib kelmaysiz. Chunki Go'zalni tovog'ini berishiz kerak. Mayli hozir olib kela qoling.
-Go'zalni tovog'ini kecha olib borib berdim.
-U hech kimga ovqat bermasdiku? Qalay sizga beribdi?
-Och qolganimni bildida.
-Och qolgandan odam o'lmasdi. Paxta tugagandan keyin shaxarga borardiku.
-Paxta tugagunga qadar och yuraymi?
-Paxtaga Go'zalni ovqatini yeyish uchun kelmagandursiz.
-Boshqa ovqat yo'q ekanda.
-Boshqa oshxonalar ham bor,-deb kuldi. Nimaga sha'ma qilayotganini bilsam ham, o'zimni bilmaganlikka oldim.
-Bir joydan ovqatlanishni afzal bilaman.
-Har har zamon faqat osh yemasdan, lavash ham yeb turish kerak. Bu gaplardan asbob ancha o'zini tiklab olgandi.
-Lavash yeydigam xo'randangiz yo'qmi?
-Lavashxo'r bor. Lekin u ham lavashdan zerikkan shekilli boshqa ovqatlardan yeyayotgan bo'lgan.
-Boshqa oshxonalarda ham tanishingiz bormi? Bunchalik ishonch bilan gapirayapsiz.
-Xa ofitsiantlari tanish.
-Lavashxo'rlarmi?,- deya o'zimni kulgudan to'xtata olmadim. Meni eng qiziqtiradigan narsa men bilan hozir qanday qilib ko'rishishi edi.
-Yo'q. Lavashim qimmat. Hamma ham yeya olmaydi.
-Meni pulim yetarmikin?
-Urinib ko'ring. Balki yetar.
-Yetmasa qarz berib turasizda.
-Juda yomonsizku. Endi tushunayapman. Hech kimga tutqich bermaydigan Go'zal Sizga ovqat qilib berganini. Ovqat shirinmikan?
-Bilmadim. Nashasi bormi deyman? O'ziga tortayapti.
Uning uyiga ancha yaqinlashib qolgandim.
-Lavashxonaga yaqinlashib qoldim.
-Hozir ukam chiqadi.
-Sizchi?
-Meni ko'rmaganiz ma'qul.
-Nega?
-Lavash yegiz kelib qoladida.
-Yo'g'e?
Asbob shimning ichidan tiqilib, azob berishni boshlagandi.
-Ukam chiqdi.
Darvozadan yoshgina bola chiqib, uyoq buyoqqa qarab, meni ko'rdi shekilli, men tarafga qarab kela boshladi.
-Ko'rdim. Mana berayapman. Katta Raxmat Feruzaxon.
-Xon? Yoqdi. Osh bo'lsin. Sizga raxmat.
-Och qolgan vaziyatimda qutqardingiz.
-Och qolsangiz ayting. O'zim olib borib beraman.
-Lavashnimi?
-Lavashga puliz yetmas ekanku.
-Yana o'ylashib ko'ramiz. Yana bir bor raxmat.
-Xop. Osh bo'lsin.
Xona sari kelarkanman, uning gaplaridan hayratda edim. Nega unday dedi? Eri kelmay qo'yganmikin? Chidasa keladiku. Nimalar bo'layapti hozirgi qizlarga? Hayronman. Go'zal bilan ikkimiz haqimizda qayerdan bildi ekan? Go'zal aytmagan bo'lsa kerak. Lekin bu ayollarni og'zida gap turmaydida. Maqtanish uchun ham aytgan. Feruza eri kelib ketayotganini aytgan bo'lsa, bu ham shartta sendan men kammi degandek men haqimda aytganmikin. Eee qayerdanam paxtaga keldim. Shaxarda tinchgina Malika bilan Umidani quchog'ini to'ldirib yurmaymanmi? Eee bir gap bo'larda degan hayollarda uyga keldim. Hamma kelgan ekan. Yuvinishayapti. Birga ovqatlandik.
Davomi bor...