hayot guzal
3qism.Nihoyat yigit
qizga bir dona qip- qizil atirgul tutdi. Qiz
gulni oldiyu uning bandiga köz yugurtirdi.
Qog'ozcha yöq edi. Savol
nazdida yigitga qaradi. Yigit
har doimgidek kulib turardi.
- Mana u, - yigit qöllarini yozdi. Uning
kaftiga böyoq bilan ösha dastxat yozilgandi: "Hayot
gözal..." Keyingi kunlar xuddi
shirin tush kabi tez ötardi. Qiz
yigit sevgi izhor qilganidan
keyin özi ham uni sevishini anglab yetdi.
Chindan ular u-n hayot judayam chiroyli va zavqli
körinardi. Qiz qachonlardir
kutgan hayoliy röyo haqiqatga
aylanganidan baxtiyor edi. Juda
ham chiroyli muhabbat edi bu... Yigit
rassom edi. Qizga juda chiroyli tabiat manzaralarini
körsatardi. Qiz xuddi ertaklar
olamiga tushib qolgandek baxt
va sevgidan sarmast yashardi.
Yigit qizga portret sovg'a qildi. Qiz öz
suratiga qaradi. Judayam nafis va chiroyli chizilgandi.
- Nega meni bulutlar orasida
turibman? Söradi qiz.
- Chunki sen mening
farishtamsan,- javob berdi yigit.
Har bir kuni gözal edi bu sevgining...
Lekin öshanda qiz hali özini
oldinda nimalar kutayotganini
bilmasdi... Kuz kelgach, bir kuni ular
odatiy uchrashadigan
xiyobonga yigit kelmadi. Qiz ancha vaqt kutdi, xavotir oldi.
Ertasiga yigit bilan
körishganida yigitning nimadandir
xafaligini payqadi. Yigit
odatdagidek jilmayardi, lekin
bu tabassum ortida juda ham özgacha mahzunlik sezilardi.
- Nima böldi? - Hech narsa. Kecha
unutibman,
kechir azizam. Shuncha
vaqtdan beri atiga yarim
daqiqaga kechikmagan yigitning uchrashishlarini
unutib qöyishi mumkinligiga qiz
ishonmasdi. Lekin ösha
kuni u hech narsa demadi.
Keyingi kunlarda ular yana
odatdagidek vaqtlarini xushchaqchaqlik
bilan ötkazishardi. Lekin qiz negadir
yigitning közlariga
boqqanida yashirin bir ma'noni
sezardi. Yigitning doimgi
tabassumi bu sirni qiz bilib olishiga imkon bermasdi. Yigit
qiz bilan köproq vaqt birga bölishga
urinardi. Soatlab
yonma-yon ötirardilar...
Bir kuni qiz yana uzoq vaqt
xiyobonda yigitni kutib qoldi. Yigitdan xabar bölavermagach
ketmoqchi böldi. Lekin shu vaqtda
uzoqdan yigit körindi.
- Salom, - dedi yaqin kelgach.
- Nega bunaqa yuryapsiz,
oyog'ingiz og'riyaptimi? - Ha, jin ursin, velosipeddan
yiqildim. Ular odatdagidek örindiqqa
ötirgan köyi, quyosh botishini
tomosha qildilar...
Ösha ondayoq qizning yuragi
nimadandir öta g'ash edi. Balki, ösha kuni qizning yuragi yigit bilan
shunday sönggi bor
yonma- yon ötirganliklarini
sezgandir... Ertasiga qiz
yigitning shifoxonada
ekanligini eshitganida, karaxt bölib qoldi. Ming xavotir ila tezda yetib
keldi. Uni yigitning
yoniga qöyishmadi. Bilsa, yigit
juda og'ir kasal ekan. Kechagi
kun tongda kasali xuruj qilgan
va kasalxonaga keltirishgan ekan. - Unga yurish mumkin
emasligini aytgandik. Lekin u
kechroq kasalxonadan qochib
ketibdi. Mana oqibati. U
oyoqlarini his qilmaydi. Shol...
Qiz titrab ketdi. Közlariga quyilib kelayotgan köz
yoshlarini töxtata olmasdi.
Xamshiraning sönggi gaplari
öta dahshatli ovoz bölib,
qizning quloqlari ostida
jaranglardi: U oyoqlarini his qilmaydi... Shol...
Yigit uyg'ongach qiz uning
yoniga kirdi. Yigitning ahvolini
körib, battar siqildi. U yig'lardi,
yigit közlarini shiftga
tikkancha gap boshladi: - Bilasanmi, seni birinchi marta
körganimda maktabda 7- sinf
eding. Öshanda pushti lenta
taqvolganding...
Yigit biroz tin olgach davom
etdi: - Biram chiroylisanki... Sen bilan juda shirin hayot kechiraman
deb öylagandim... Buni qara,
baribir peshonaga yozgani
bölarkan...
- Bas qiling! Qiz köz yoshlariga erk berdi.
Juda ham ezilib yig'lardi. - Yig'lama. Beri kel, muhim bir
gap aytaman. Qiz yigit
aytgandek qildi. Yigit qizning
yuzini silagancha shunday dedi: -
Qachon hayotda nimadandir
siqilsang, kimnidir sog'insang, köz yoshlaringni mana bunday
qilib sidirib tashla, - yigit
barmoqlari bilan qizning
közlaridagi yoshni artdi,- Chunki
Hayot gözal...