"Sirli" by Skrillex Yoki Sayonara 2-qism
“XXI asr Skrillex films” “UzbXXX.com” bilan hamkorlikda:
“Sirli”
Rollarda:
G`irt begonalar
Homiylarimiz:
Ruslan va monacr cofelari.
G`oya mualiffi va rejessior: Skrillex yoki Sayonara.
Ikkinchi qism: “Sirli Voqealar”
HIlola: Mana Maktabgayam yetib keldik. Yur sani sinfdoshlaring bilan tanishtiraman. Boxonada nima qattaliginiyam ko`rsatib ketaman.
Kamol: Okey.
b66 singa kirib kelisharkan, ichkarida jimlik. Odatiy sinflaga o`xshab baqr chaqir emasdi.
Hilola: Hammaga Salom. Bu silarning yengi sinfdoshilar ismi Kamol. O`ylimanki chiqishib ketasilar
Kamol: Salom… U atrofga razm sob bo`sh o`rindiq qidira boshladi. Orqa tarafda ikta parta (bir kishi o`tiradigan) bo`sh edi. Oldiga borib sal eskirgan va qanaqadir tirnoqda qirilgan partaga o`tirmoxchdi. Sinfdoshlaridan biri: To`xta u partaga o`tirma. Yaxshisi bunisiga o`tir.
Kamol: Hop hop.
Birinchi kun unchaligam yaxshi bo`lmadi. Hamma jiddiy. Qanaqadir g`amgin. Kamol o`yladiki hammasiga yaqinda mashina urib ketkan qiz sabab bo`sa kere. Manimcha unga raxmi keganidan hammada bir hil g`amgin ifoda…
Darslar tugagandan keyn Kamolning telefoni jiringladi.
Kamol: Alo. Eshitaman.
Sobriya: Salom Kamol. Bugun shifoxonaga kelib keting. Ko`rikdan o`tqazish keregidi.
Kamol: Hop albatta. (o`yladi: Nomerimmi qattan bildi axir yozmagandimku?)…
Kamol: Kirsam maylimi?
Doktor: Albatta. Kel o`tir. Ho`sh Kamoliddin? Hech qayer bezovta qib ko`ngil aynimayabtimi?
Kamol: Yo`q. Hammasi yaxshi.
Doktor: Unda yaxshi. Bir oz vaqtingni olaman. O`zimam tekshirib ko`rishim kerak.
Kamol: Hop hop.
Tekshiruv tugagach xonadan chiqib Kamol Sobriyaga telefon qildi.
Sobriya: Eshitaman Kamol gapiravering.
Kamol: Tekshiruvlardan o`ttim. Hammasi yaxshi ekan. Chaqirishga chaqirib o`ziz qatga ketib qoldiz?
Sobriya: Man bemorlani oldida edim.
Kamol: Ha mayli bemalol. Unda ko`rishkuncha.
Sobriya: Hop hayr ukacha
Shifoxona ko`p qavatli bo`lgani uchun liftdan foydalanilar edi. Kamol ham pasga tushish uchun liftga kirdi. 5 => 4 => 3 qavatda lift to`xtab ichkariga bir ko`zi yopilgan (yoki bog`langan) maktab formasidagi qiz kirdi. Ko`rinishidan chuqur o`yga cho`mgan. Qo`lida qandaydir qo`g`irchoq.
Kamol: Salom.
Qiz javob bermadi.
Kamol Tomog`ini qirib qo`ydi.
Qiz Kamolga qaradi lekin indamadi.
Kamol: Maktab formasida ekansiz. Qayerda o`qis?
Qiz pichirlagan holda: Hamma qatori maktabda…
Kamol: Haligi… Kimnidir ko`rgani kelumidiz?
Qiz: Keldim.
Kamol liftga qaradi. -1 => -2 “ting” lift ochildi. (-1 -2 qavatlar chunganingizdek shifoxonaning yer osti qismida joylashgan)
Kamol: aniq shu yergami? Axir chiqish 1- qavatdaku?
Qiz: Ha shuyer. deb liftdan chiqti.
Kamol qizning orqasidan qaradi. Svet hira yonishi sababli atrof unchalik yaxshi ko`rinmas edi. Qiz esa koridor bo`ylab nomalum qorong`ulik sari ketayotgan edi.
Kamol: Tepasida nima dib yozilgan ekan. Yaxshilabro qaradi va qo`rqib ketti.
Karidor tepasidagi ma`lumot doskasida: “MORG” dib yozilgandi.
Liftti ichiga kirib 1-qavat belgisiga bosdi.
Kamol: Bo`ttan sekin surish kere
U uyga qaytib keldi. Mehmonxonada qanaqadir ovoz eshitildi. Sekin quloq tutib gaplarni chunishga xarakat qilardi. Ichkarida buvasi gapirayotgan edi:
Ey hudo farzandlarimmi o`zing mag`firat qilgan bo`gin. Ularni oxiratlari obod bo`lsin.
Kamol Yig`lavordi. Ha uning faqatgina Tog`asi olamdan o`tmagandi. O`z onasi ham uni dunyoga keltirayotgan paytta olamdan o`tkandi. Hozirgi esa uning o`gay onasi bo`lib, otasi unga uylangani uncha uzoq vaqt bo`lmagandi. O`gay bo`lishi qaramay u onasi ham judayam mehribon, Kamolni o`z farzandidek ko`rardi.
Bir ozdan so`ng Holasi ham ishdan keldi. Ular onasi va boshqa voqealar haqida gaplashib o`tirishdi. Gapdan gap chiqib b66 sinfi haqida holasi gapirib qoldi.
Hilola: Hammasiga o`sha qarg`ish tekkan b66 xonasi aybdor.
Kamol: Qarg`ish???? Qanaqa qarg`ish?
Hilola: Buni sanga etishim keremasidi. Kel mavzuni yopa qolaylik.
Kamol: Yo`q axir manam o`sha sinfda o`qiyman. Bilishga haqqim bor.
Hilola biroz o`ylanib: Bilasammi manam o`sha sinfda o`qiganman. Opam ham. Tog`ang ham. Sevgan yigitim ham. Bu sinfga qarg`ish tekkan shuni bilaman holos. Qolgani esimda yo`q…
Kamol: Chunarli...
Ertasi kuni ertalab Kamol cho`chib uyg`onib ketti. Soatga qaradi. 6:30. O`rnidan turib dushga kirib chiqti. Oshxonaga kirdi. Negadir Holasi yo`q. Hilolaning xonasi oldiga borib eshikni taqillatni.
Kamol: Hola yaxshimisiz? Ishga kech qolas. Vaqt bo`b qoldi.
Hilola: Kamol negadir Boshim qattiq og`riyabti. Bugun ishga bormiman. O`zin bir amallab yetib olarsan.
Kamol: Hop hola. Ubu narsa keremasmi? Dori ob kelib berimi?
Hilola: Yo`q keremas. Xonamda hammasi bor. San ovora bo`ma. O`qishga kech qomagin. Choy ichish estan chiqmasin qornini to`qlab ket.
Kamol. Hop. Tuzalib ketin…
Kamol birinchi soatga 10 minut kechikib keldi. Mana o`sha sirli b66 sinfi. Ichkariga kirib o`qituvchidan kirishi uchun ruxsat so`radi.
O`qituvchi: Birinchi marta bo`gani uchun kechiraman. Keyngi safar kech qolmagin.
Kamol: Ho`p ustoz.
Shoshilib partasi tomon yurarkan, o`sha eski partada kimdir o`tirgandek tuyildi. Lekin unga e`tibor bergmadi. Tezroq joyiga o`tirib keyn bemalolroq qarirman dib o`yladi.
O`qituvchi yengi mavzular haqida gapira ketti. Ozgina vaqt o`tib o`qituvchi o`quvchilarga mashqlar berib xonani tark etti. Kamol endi atrofga qaray boshladi. Hamma dars qilish bilan ovora. Mana endi o`sha eski partadagi kimnidir bemalol ko`rsa bo`ladi. U qaradiyu sovuq ter chiqib ketti. O`sha partada kecha shifoxona liftida ko`rgan qiz oyna tarafga qarab o`tirardi. Bir ozdan so`ng u qiz sekin o`rnidan turib xonani tark etdi. Kamolni ajablantirgan narsa hech kim unga e`tibor ham bermadi. Birinchi soat tugadi.
Ahror Kamolning oldiga keb:
Yur Kamol Maktab hovlisga. Bolla bilan gaplashib o`tiramiz. Baxonoda tanishvolasan
Kamol: Unda Kettik
Ular tashqariga chiqishti va maktab hovlisi chetrog`idagi o`rindiqqa borib joylashishti.
Ahror: Hooop bolla Kamol yaqinda Shaxardan Kegan. O`zi yaxshi bola
Kamol atrofga qarardi va maktabning tomida turgan o`sha nomalum qizga ko`zi tushti.
Kamol: Hammadan uzur so`riman ishlarim boridi. Darsda ko`rishamiz. dib o`sha qizning oldiga ya`ni tomga yo`l ola boshladi…
Kamol qizning oldiga borib: Salom.
Qiz: Salom.
Kamol: Kecha Shifoxonada ko`rishkandik eslolismi?
Qiz: Kecha ?? Esimda yo`q.
Kamol: Liftdachi? Siz eng pasdagi qavatga tushudiz.
Qiz: Bo`lishi mumkin.
Kamol: Hop mayli. Sinfdosh ekanmiz, mani ismim Kamol.
Qiz: Maniki…. Iroda.
Kamol: O`o`o` chiroyli ism. Tanishkanimdan xursandman.
Qiz: Balki. Lekin man bilan gaplashmaganiz maqul.
Kamol: Axir? Nimaga?
Qiz: Mandan uzoqroq yuring. Xayr. dib tomning eshigi tomon yurib ketti.
Kamol hayron bo`b ozgina o`y surib turdi. O`ylari sal tarqagandan keyn sinfga tushti.
Ikkinchi soatga ham kech kirdi. Albatta bir ikki tanbex va joyiga o`tirdi. Bir oz o`qituvchining gaplariga e`tibor berib o`tirdi. Lekin qiziqishi ustunlik qilib Iroda o`tirgan parta tarafga qaradi...
Kamol hayolida: Iroda qani? Darsga kirmadimikin?
Yonida o`tirgan Ahrorga qarab: Iroda qani?
Ahror yuz qiyofasi o`zgargan holda: Kim?
Kamol: Bir ko`zi yopilgan qizchi?
Ahror boshina nomiga chayqatib: Yo`q! deb qo`ydi.
Suxbatni eshitib o`tirgan Charos Kamolga: Bo`lmagan voqealiklarga aralashmaganing maqul…
Ikkinchi qismam tugadi mana
Davomi ertaga nasib qisa