ustida, qöllarini keng yoygan holda suzib kelardi. Oyoqlari yelkalari kengligidan biroz kattaroq, gohida tezlik bilan oyoqlar joylashuvi özgarar edi. U hech qanday tirgaksiz, hech qanday ortiqcha narsalarsiz, burama tölqin orasida kelar edi. Tik holatida tölqinni jilovlab, u bilan birgalikda
kelishgan, xalaskorini sevib qolganini yuragining har bir urushi takitlardi. Yigit ham chiroyda tengsiz, rus qizining moviy ko`zlarini asiriga aylanganday go`yo. Harakatsiz qotib turib qoldi, ularning o`rniga ko`zlari bir-biriga isxori dil qilayotganday. - Isming nima? -dedi, bu rus qizi
kunlarim birma-bir hayolimdan ötib borardi. Oradagi özgarish juda katta. Demak, odam har qanday sharoit va qiyinchilikka, vaqt ötgani sari, könikib borar ekan. Ayniqsa, uni yonida suyanchig'i, yöldoshi bölsa. Mening ham shunday yöldoshim bor. U Jumagul. Shu bilan ötgazgan kunlarim haqqi, uning
ko'tarilishda davom etisharkan, Maqsud hali zamon olomon ichida tentaksirab o'ynayotgan do'sti Anvarga qarab qo'ydi va yo'lida davom etdi. Ikkalalari xonaga izma ketin kirib kelishdi. -Hohlasangiz anavi yerda dush bor! -Yo'q shart emas... Xonalardan biriga kirib ketgan Shaxlo bir necha
Faqatgina trusik qolgandi. Jundor badanimni uni nafis badaniga tekkazib, dag'al lablarimni g'uncha lablarga tekkazdim. Qöllarim eski ishiga qaytib ketdi. Oyoqlarini bosib olish uchun pastga qaradim. U tizzalarini bir-biriga tekkazib ishqalayotgan ekan. Demak, endi vaqti yetgandi. Keskin
o'zingiz olib ketmadingiz. O'zim to'htatib qolishga majbur bo'ldim. Uyer havfli deysiz, qani havf ko'rinmayaptiku)) ha havfli ammo siz aytgan o'sha havf menman. Jim qimirlamang broz uzoqroq yashaysiz. Esingizdami ismimni so'ragandingiz? Ismimni Samira degandim. Xaqiqatdan ham ismim Samira,
shu va shunga o'xshash narsalarni o'ylardi.... U Durdona otirgan stol tomonga qaradi lekin u yoq edi qani qayoqqa yoqolib qoldi bir zumda hozirgina wu yerda ediku yoq bu safar ham uni yoqotiwdi hohlamiman wu bugun hammasi hal boladi deya oylab ewik tomon yugurdi Durdona esa piyoda yolning
ketishdi. Men esa, izlar böylab örmonga kirib ketdim. Hech qancha yurmay boyagi uch asir yigitdan, ikkisini topdim. Ular qon aralash loyga bulg'anib yotishardi. Ölikligiga shubha qilib bölmas darajadagi yigitlardan uzoqlashib, yana ichkariroq yurdim. Kakos daraxti tagida közlari ochiq holda yotgan
kemi dostidan uzr soradi va ketti u qandedir oziga oxwamas hayolparast kam gap bolib qolgandi. Yolda ketayotib yerda yotgan bir odamga kozi tuwib qoldi wowa piwa uni yoniga yugurib bordi va uni ornidan turgizmoqchi boldi va unga qarab bir koriwdayoq tanidi u bir necha kun oldin muwt tuwirgan
o'zi ham hayron bo'ldi, lekin Doniyorga sezdirmadi... Bunaqa javob kutmagan Doniyor odatdagi gaplarini esdan chiqargan edi. Ha u rostdan sevib qolgandi va javob berdi: -nega ishonmayotganizni bilaman, tanimagan bilmagan bolaga shunaqa deyishizdan sizni ham menda ko'ngliz borga o'xshaydi. Ha