Moxim... 6-qism. By Rea1ist

Cho`ntagida yangragan qo`l telefonining chaqirish musiqasi uning g`ashiga tegdi. Olib qarasaki do`sti Jasur.

-Alo,eshitaman Jasur.

-Xa do`stim nega u sendan qochib ketdi. Oralaringdan gap qochdimi, yo sevgani bormikan?!

Jasur uyga qaytmagandi. Ichi qizib do`stining ortidan oxiri nima bilan tugashini bilish maqsadida yo`lga tushgandi. Besh daqiqa oldin yuz bergan xodisani ko`rib sabri chidamagan Jasur do`stiga telefon qilgandi. Unga gapira gapira yaqinlashib keldi.

-Sardor tinchlikmi... Nima bo`ldi, aytsangchi menga.

Bu vaqtga kelib Moxichexra allaqachon hiyobonni tark etib ulgurgandi. Sardor do`stiga uyga kelganicha bir so`z demadi. Uyga kirishi bilanoq u yorildi.

-Nega men,nega aynan meni olloh jazolaydi (u yig`lamsirab). Men nima gunoh ish qilibmanki hadeb meni qiynaydi. Ota-onamdan ayirdi mana endi sevganimdan ham ayirmoqda.

Sardor shu gaplarni aytganicha tinmay devorni jaxl bilan qo`llarini zarracha ayamasdan mushtlab urardi. Go`yoki hamma ayb undadek. Jasur uni birinchi bor bu holatda ko`rmoqda. Ich-ichidan unga achindi. Alamidan chiqib olsin deb unga tegmadi. Beton devorni urgan qo`llarining devorga tekkan qismidagi terisi archilib qon sizib chiqa boshladi. Holdan toydi shekilli, yig`laganicha yerga tizzasi bilan cho`kdi. Biroz xovuridan tushganini ko`rgan Jasur javondan dorilar solingan qutini oldida do`stining yoniga u ham cho`kdi. Sardorning qo`llari ancha xarob holga kelib qolgandi.

-Axir nimaga, ayt Jasur nimaga... Meni aybim nima...

Sardorning og`zida faqat shu ikki jumla aylanardi. Tegishli tibbiy yordamni ko`rsatgan Jasur do`stining qo`lini bint bilan bog`lab qo`ydi. Keyin uni xonasiga olib kirdi va bir amallab tinchlantiruvchi doridan ichirib joyiga yotqizdi. Uning xonasidan chiqar ekan:

-Boyaqishga qiyin bo`ldi, muhabbatning qudratini qaraya odamning qaddini bir zumda bukib qo`ydi.

Sardor adoyi tamom bo`lgandi. Xuddi jonsiz g`o`la kabi yotar edi yotog`ida. Sardor bilmas edi, tushunolmay xalak edi. Nega Moxichehra bunday yo`l tutganini, qo`l sohasidagi asta-sekin yuzaga kelayotgan og`rigdan yuzini tirishtirardi. Dorining ta`siri sezilib o`zi istamagan holda uyquga ketdi.

Moxichehra hiyobondan joni boricha yugurib chiqar ekan, uning ko`ziga kelayotgan yoshlar aslida quvonch yoshlari edi. U ham Sardorga pinhona ko`ngil qo`ygandi. Sevganiga yetishish unga xom-hayolday tuyulgandi, shuning uchun ham o`z sevgisini yuragining tub- tubida saqlardi. Nima qilsin bechora, axir u xoxlabtimi Sardorga ko`ngil berishni, yo`q aslo istamagan. Istagan taqdirida ham unga yetishish, tuya hammomni orzu qilibdi deganday gap edi-da. Nima qilsin, ko`ngli Sardorga tushdi, uni deb es-xushidan ayrildi. Bozorda tasodifan uchratib qolgan paytida u ich-ichidan sevingandi, butun jism-u joni bilan unga talpingandi. Qizlik or-nomusi va ibo-xayosi uni bazo`r ushlab turar edi. Qani edi hozir Sardor uning qo`llaridan mahkam ushlagancha o`zi bilan uzoq-uzoqlarga olib ketsa.

Bu ikki sevishgan ko`ngillarni muhabbat deb atalmish tuyg`u o`z kuyiga misoli qo`g`irchoqday o`ynatardi.

Moxichehra uyiga qay holatda yetib kelganini o`zi bilmaydi. Uy ichiga kirar ekan xolasi oilasi bilan qishloqqa ikki kunga ketishganini esladi. Eshikni ichkaridan berkitdi. Uyda o`zidan boshqa hech kim yo`qligiga amin bo`lgan Moxichehra kiyimlarini almashtirib yuvinish xonasiga kirdi, suvni o`ziga yoqadigan darajaga keltirib kiyimlarini asta-sekin yecha boshladi. Avvaliga ustida bemalol turgan futbolka. Moxichehra futbolkasini yechar ekan siynabandi yo`q edi. Futbolka ortidagi nafis va oppoq, biror joyida dog`i yo`q badan, badaniga yarashib turgan o`rtacha kattalikdagi siynalari ozodlikka chiqdi. Uning siynalari o`ziga judaham yarashib turar edi. Ular tabiiy, hech qanday ishlovlarsiz shunday darajaga yetishgan bo`lib, porno aktirasalarinikidan kam joyi yo`q edi. Endi navbat belidan pastini yopib turgan ancha torroq bo`lgan sport uslubida tikilgan ayollar trikosiga yetdi. Uni ham bir zumda yechib tashladi. Endi uning badanini hech narsa berkitib turmasdi. Tuklari olingan avratiga bir ko`z yugurtirib qo`ydida. Uncha issiq bo`lmagan aksincha ancha salqinroq bo`lgan dush tagida cho`mila boshladi. Uning xayollari yana Sardorni o`ylay boshladi. Uni o`ylagani sari ehtirosi oshardi. Endi u cho`milmayotgandi, a balki jilovini torta olmagan ehtiroslari og`ushida qolgan edi. Moxichehra badanlarini tinmay siypalar, ora-orada oppoq siynalaridan mijib qo`yardi. Ilgari hech ham bunday qilib ko`rmagan Mohichexraga ayni damda qilayotgan ishi chunonam rohat berardiki, buni so`z bilan ifodalab bo`lmasdi. Go`yoki sevgilisi bo`lmish Sardor uni erkalayotganday tuyulardi unga. Endi u badanlarini shunchaki siypalamar, biroz kuch ishlatgan holda o`ziga ozor yetkazib siynalarini g`ijimlashni boshlagandi. Qancha og`riq kuchaygani sari, undan olayotgan rohati ham shunday kuchli edi. Bu paytga kelib oyoqlari orasida joylashgan avrati qichib huddi ichida cho`g` borday qiziy boshladi. Siynalarini maroq bilan ezayotgan chap qo`lini u ishdan ozod qilib portlashga tayyor dinamitday turgan avratiga olib bordi. Avratini sekin-sekin uqalay boshladi. Bunga qoniqish qilmay tezlasha boshladi. Ikkinchi qo`li bilan jinsiy lablarini ayovsiz uqalab orada tortib-tortib qo`yardi. Avrati ichiga qo`lini uncha botirmay kirgazib-chiqara boshladi. Nima qilayotganiga uncha amin bo`lmagan Moxichexraga qilayotgan ishi olam-olam rohat berayotgandi. U yana ham tezlashdi, oyoqlari qaltirab avrati ichidan suyuqlik sizib chiqdi. Qiz holdan toyib yuvinish xonasi devorini ushlab qoldi, aks holda yiqilishi tayin edi. Bazo`r cho`milishni poyoniga yetkazib, kiyim ilgichdagi kiyimlarini apil-tapil kiyganicha yuvinish xonasidan chiqdi. Keyin joyiga bordiyu kuchli charchoq tufayli uyquga ketdi. Yana bir kun poyoniga yetar chog`ida ko`zini ochgan Moxichehra ko`zlarini erinibgina ochar ekan, kech tushganini payqadi. Boyagi qilgan ishidan biroz uyalib, endi hech qachon bunday ish qilmayman deya o`rnidan turdi. Qorni juda ochiqqan Moxichehra oshxonaga kirib yeyish uchun o`ziga ul-bul tayyorladi. Uni tanovul qilish uchun stol yoniga o`tirar ekan xayol beihtiyor Sardor tomon ketdi.

-Hozir nima qilmoqda ekanlar... Ularga bir so`z demay ketib qoldim. Men haqimda nima deb o`ylayotgan ekanlar... Muhimi u ham meni sevadi, Sardor akamning ko`ngli ham menda, qolgani ahamiyatsiz.

Shirin xayollar surib o`tirgan Moxichehra ertalab bo`lishini sabrsizlik bilan kutardi. Sababi oddiy, oliygohga o`qishga borganida Sardor akasini ko`rardi. Endi u qochmaydi... Xa xa qochmaydi.

-Sevishimni unga aytaman. Yana qachongacha qiynalib yuraman. Bo`ldi yetar.

Allamahalgacha o`zi-bilan o`zi gaplashgan Moxichehra uyquga ketdi.

Erta tongdagi qushlarning sayrashi shirin uyquda yotgan Moxichehraning uyqusini ochib yubordi. Soatga qarar ekan qo`llarini keng yoyib esnagancha o`rnidan turdi, yuvinib oldi. Ertalabki mayda-chuyda ishlarini tugatib yengilgina nonushta qildi. Uning fikru-xayoli Sardorga oshiqmoqda edi. Turga zahotiyoq u haqda o`ylay boshlagandi. Qani endi hozir yonida paydo bo`lib qolsayu o`zini uning bag`riga otsa. Nonushtadan keyin o`z xonasiga qaytib kirdi. Xonasidagi katta ko`zgu yonida o`zini yalang`och holda ko`rib ehtirosi qo`ziy boshladi.

-Meni ushla, ezg`ila... Uchlari taranglashgan siynalari go`yoki unga shunday demoqda edi. Ularni birma-bir ushlab chap qo`lini ohistalik bilan oyoqlarini orasi joylashgan rohatning bulog`iga olib borib tekkazdi va tezda qaytib oldi.

-Nimalar qilyabman men axmoq. Axir bu qilayotgan ishlarimning barchasi gunohdan boshqa hech narsa emasku. Ichimga jin-pin kirib oldimikan a?

So`nggi gapidan yuragida vahima uyg`ongan Moxichehra kechadan beri nima qilayotganiga o`zining ham aqli hayron edi. Kimdur uning ichiga kirib boshqarayotganday tuyular edi ayni damda. Ichida kalima qaytarib kiyimlarini kiydi, so`ngra uyning xonalarini bir bora ko`zdan kechirib kitob-daftarlarini ko`targancha o`qishiga yo`l oldi.

Bu vaqtga kelib Sardorni Jasur o`qishga borishga ko`ndirish bilan ovora edi.

-Tursangchi Sardor, qara soat nechchi bo`ldi. O`qishga kech qolamiz.

Chamasi yarim soatlardan beri Jasur Sardorni turg`izolmay halak edi.

-Qo`y Jasur, shu safar tegma menga. O`zing boraver, hozir o`qishga boradigan holatda emasman.

Sardor mana shuncha yildirki biror marta dars qoldirmagandi. So`nggi aytgan gapidan keyin Jasur do`stini tinch qo`yib o`qishga yolg`iz o`zi ketdi. Uyidan chiqar ekan Jasurning ko`zlari o`zidan yuz metrlar naridagi yo`lakda hursand ketayotgan Moxichehraga tushdi. Uni ko`riboq g`azabi qo`zib, fig`oni falakga chiqdi. Do`stini ming azoblar ichiga tashlagan bu parivash uning ko`zlariga do`saxdan chiqqan shayton misoli ko`rinmoqda edi. Uning hursand ketayotganiga chidab turolmay u tomon jaxl bilan yugura ketdi.

Shirin xayollari xamrohligida Moxichehra oliygoh tomon ketar ekan, birdan o`ng bilagida yuzaga kelgan kuchli og`riqdan ko`zlari chiqquday bo`lib o`sha tomonga qaradi. Qarasaki Sardor akasining do`sti Jasur unga yeb qo`yguday bo`lib qarab turibdi.

-Ayyyy og`riyapti, jinnimisiz bu nima qilganingiz Jasur aka.

Uning o`zini hech nimani bilmagandek tutishidan battar jaxli chiqardi.

-Sen qiz do`stimni ne axvolga solding. Seni ishqingda u adoyi tamom boldiku. Shunday yigit sevaman desayu bu kishim yo`q dedilarmi...? Jilla qursa unashtirilganman de...

Moxichehra o`ziga nisbatan nega kuch ishlatilganini, kecha qilgan ishini sevgilisi noto`g`ri tushunganini faxmladi, faxmladiyu yig`lab yubordi. Jasur qizning birdan yig`lab yuborganini ko`rdiyu g`azabi biroz ortga chekinib maxkam ushlab turgan uning bilagini qo`yib yubordi. Qiz Jasurning qo`llaridan ozod bo`lgan bilagini uqalay-uqalay unga ichidagi bor gapini,his-tuyg`ularini yashirmay aytdi. Jasur Moxichehradan eshitgan gaplaridan ko`ngli yorishib, do`stining hozir qay axvoldaligi haqida unga so`zlab berdi. Sardor haqida eshitgan gaplaridan so`ng Moxichehra o`zi bilmagan holda:

-Men ularni ko`rishim kerak. Hoziroq ko`rishim kerak.

Moxichehraning ichi yonardi, ko`z oldida Sardor akasining g`amgin chehrasi gavdalanardi. Jasur uning qo`lidan tutgancha uyga olib bordi, Sardor yotgan xonani ko`rsatgancha o`zi uydan chiqib ketdi. Ko`zlarini artgancha Moxichehra xonaning eshigini ovoz chiqarmasdan ochdi. Ichkarida sevgilisi yotoqda yuztuban yotibdi. Sekin yoniga borar ekan unga shuncha azob berganiga ichida o`zini koyirdi. Unsiz yig`lay-yig`lay qo`llarini Sardorning yelkasiga qo`ydi va astagina turtdi.

G`am daryosiga butun tanasi bilan cho`kkan Sardorga hozir hech narsa ta`timasdi. Na o`qishga borish ko`ngliga sig`ardi,na boshqasi... Xayoli faqat sevgilisi bo`lmish Moxichehrada edi. Qayerda xato qildim, nega u mendan qochib ketdi. Ming xil savollar boshida, xuddi onasini yo`qotib qo`ygan uloqchaday aylanaverardi. Yana yelkasidagi turtkini sezgan Sardor bor ovozi bilan:

-Jasur bo`ldi qilasanmi,yo`qmi. Axir aytdimu senga meni tinch qo`y...

Sardor do`stidan xafsalasi pir bo`lganicha yotgan joyidan ortiga o`girildi. O`girildiyu qarshisida do`sti Jasur emas, a balki Moxichehra unga ko`zlaridagi yoshi bilan qarab turganini ko`rdi.

Mana yana ikki sevishgan qalblar yana uchrashdi. Tana ichidagi yuraklar juda tez ura boshladi. Xasrat ichra sog`ingan dillar bir-biriga talpinardi. Og`iz ochib gapirishga ikkisining ham yuragi dov bermasdi. Gapirsa huddi buning hammasi tushday tuyulib, sarobga aylanar edi ularning nazlida. Oxir-oqibat qizning bunday qarashlarga qarashlar bilan javob berishga bardoshi yetmay Sardorning bag`riga o`zini otdiyu ovozi boricha yig`lay ketdi. Bag`rida huddi yosh bolalarday yig`layotgan suyukligini ko`rib avvaliga o`z ko`zlariga ishonmagan Sardor Moxichehraning qo`llari ustidan qo`llarini yurgizar ekan.

-Bu tush emas, xa xa bu tush emas, bu haqiqat! Men chin yurakdan istagan haqiqatdir.

Sardor ichida bu gaplarni aytganicha qizni yana ham qattiqroq bag`riga bosdi, uning taftini his qildi, yuragini guppilab urishlarini eshitdi. Qani endi shunday o`tirishi tugamasa edi. Vaqtning to`xtab qolishini ich-ichidan xoxladi.

Quchog`ida yig`lab yotgan suyuklisining bilaklaridan ushlaganicha yuzini o`ziga qaratdi. Yana nigohlar nigohlarga, ko`zlar ko`zlarga qadaldi. Qiz yig`lashdan to`xtab Sardorga qaragan holatda tosh qotdi.

-Mening bukrisi o`ziga yarashgan Moximmm...

Shu gaplarni aytgancha Sardor Moxichehraning uchburchak qirrali, ovalsimon kichkina yuziga bir ajib ko`rk bag`ishlab turgan burnidan bir chertib qo`ydi va yanada o`ziga yaqinroq tortib yanada qattiqroq bag`riga bosdi. Mana uzoq bo`lmasada asrga ta`tigulik ayriliq, hijron azoblaridan bir-birini topishdi. Muhabbat deb atalmish degizda suzar edi ikki qalb.

Moxichehra shu o`tgan yarim soatlar ichida qilgan ishlarini barchasini yurak amri bilan bajargandi. Asta-sekin aqliy faoliyati yana qaytadan ishga tushib o`ylay boshladi. Hozir ketmasa tamom... U extiroslar iskanjasida qolib, nainki qalbini balki unga qo`shib butun jismu jonini sevgilisiga topshirib qo`yardi. Sardorning so`nggi hazil aralash gapidan so`ng Moxichehra garchi xoxlamasada iffatini saqlaganicha sevgilisining uning bag`ridan istamaygina sirg`alib chiqdi. O`rnidan turganicha xonaning chiqish eshigi tomon qadam bosdi. Bir-ikki qadam tashlashi bilanoq Sardorning qo`llari qizning qo`llaridan ushlab Moxichehrani to`xtatib qoldi.

Sardor uning qo`lini ushlab, o`rnidan dast turgancha Moxichehraning ort tomonidan kelib uni yana bag`riga bosganicha: