MUHABBAT JILG`ALARI: O`n uchunchi Palata... (2-bet)
yuragim qattiq og`riyabdi. Muhabbatga loyiq bo`lmay turib, uni sevib qolayotganim uchun o`zimni kechira olmayabman... Qo`rqib ketyabman, dugonajon qattiq qo`rqyabman, qachondur sirlarim ochilishidan, farishta kishini boshini egib qo`yishdan qo`rqyabman. O`sha kunni ko`rishni istamayman. O`zimni lanatlab duoyibat qilishdan charchamayman... Lekin ohlarim ollohga yetmayabdi. Azroyil ham mendan jirkanyabdi, jonimni ol-ol-ol-ma-yabdi...
Dilbar so`zini ohirini aytishga bazo`r ulgurdiyuu, hushini yo`qotdi.
- Dilbar... Dilbar... -Shohista baqirib yordam chaqirdi, - Dibarjon ko`zini och... Dilbar...
Botir hali ketmagan, u tomonda sikamekada o`tirgan edi. Hammadan avval u yetib keldi. Aravachani yetalab, yugurdi. Lifga yetganlarida lift hali tepada ekanligini ko`rib, juftini qo`liga ko`tardiyu zinadan yuqoriga odimladi.
Erini quchog`ida yotgan Dilbar bir onga o`ziga keldi, ko`zlarini arang ochdi.
- O`z hirsim
qurboni bo`ldim!.. -dedi.
Hansirayotgan Botir Dilbarni ovozini eshitdiyu, so`zlariga tushunmadi.
- Bo`ldi, go`zalim gapirmda holdan toyasan...
- Meni kechring...
- Sendan hafa emasman...
Botir Dilbar boyagi qo`pollik uchun kechrim so`rayabdi deb o`yladi. Aslida esa....
* * * * *
Terlab ketgan G`aybarov birdan to`xtadi. Og`ir hursungancha, Matlubaga afsus to`la nigohda qaradi.
- O`lim vaqti .....:30 qayt etib qo`ying...
- Do`ktir...
- Oylasidagilarga o`zim tushuntiraman...
G`aybarov kutish zaliga yaqinlashar ekan, unga umid bilan qarab turgan, bemorni yinlariga birdam termuldi va asta bosh chayqadi.
- Qo`ldan kelganini qildik... Miyyasiga qon quyuldi... Yaratganni irodasi...
Do`ktir so`zini tugatib ulgurmay, Dilbarni onasi uvvos solib o`zini har yoqqa urib yig`lay boshladi. Avval do`ktirga, so`ng eriga va kuyoviga tashlandi. Botirni ko`ksiga mushlar ekan, harakatlarni susayib ketdi va kuyovini qattiq quchoqlab oldi. Yeg`idan o`zini tiyishga urunib, hiqqilar ekan. Bazo`r qaltiroq ovozda rizolik so`radi.
- Dilbardan rozi bo`ling...
Botir ko`z yoshlarini tiyishga urunib, qaynonasini asta yelkasidan tutdi.
- Roziman...
* * * * *
Bunday o`limlarga avval ham duch kelgan bo`lsada, Shihista bugunchalik tushkunlikka tushmagandi. Dilbar uni o`ziga yaqin olib, yuragini yorgani uchun ham, uni o`limiga ishona olmas, hamon o`ziga kelolmasdi. Botir tepasiga kelgani ham sezmadi, faqat manosiz bir nuqtaga termulib turardi.
- Siz u bilan ohirgi martta gaplashdingiz! -Shohista Botirni ko`rib o`ziga keldi, - Iltimos ayting u nima dedi?
- Uuu... Uuu... Uuu... -Shohista birdan o`ylanib turdi, - Uuu... U sizni sevar ekan... -dedi Shohista.
* * * * *
Marhumni qabrga qo`yilganiga ham ikki oy o`tdi. Qabir yonidagi o`rindiqda Bobir o`ltirardi. Endi tilovat o`qishga kirishgandi. Yoniga ayol kishi o`ltirdi. Botir ayolga e`tibor bemadi. Yuziga fotiha tortgan mahal ayolham yuziga fotiha tortdi. Shundan so`ng yuzini burdi va bu Shohista ekanligini ko`rdi. Shohista hamdardlik bildirgandek, mayus nigohlarini Botirga tashladi va ohista qo`llarini ushlab qo`ydi...
* * * * *
MAJNUN:
- Qabiriston yonida o`tar ekan, yotgalar uchun tilovat qilaman.
Qabriston eshigi yonida turagan edim. Yonimdan o`tib ketayotgan Botir va Shohista diqqatimni tortdi. Ularda bir-bir bo`lgan iliqlikni sezgandek bo`ldim. Aniq bilaman ulardan biri sevadi, ikkinchisi ham qachondir unga ko`ngil qo`yadi. Uzoqda esa, yangi qabir Dilbar yotgan qabir ko`rinib turardi. Ayni shu onda hayolimga, qachondur qo`shiqda eshitib, matinini yodlab olganim sh`er yodimga tushdi...
Yurgan yo`li malomat
Kelganda ham qiyomat
Farishtalar ham qochar
Ayol qilsa xiyonat
Oy yuziga dog` tushar
Ko`ngliga siyoh tushar
Yuvilmas gunoh tushar
Ayol qilsa xiyonat
Erkak egib yurar bosh
Yeganlari bo`lmas osh
Sevgan yori qalam qosh
Ayol qilsa xiyonat
Qaro bo`lar gul yuzi
Kuyib ketar yulduzi
Bahtsiz bo`ladi qizi
Ayol qilsa xiyonat
Aytib turar nigohi
Shayton bo`lar hamrohi
Ollohga yetmas ohi
Ayol qilsa xiyonat
Yurgan yo`li malomat
Kelganda ham qiyomat
Farishtalar ham qochar
Ayol qilsa xiyonat
Harkimni hiyonat zahridan Ollohni o`zi asrasin...
O`n uchunchi Palata yuxud Hiyonat..
TAMOM...
Muallif: -MAJNUN-