MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l... (IV- QISM...)
MUHABBAT JILG`ALARI: Biz tanlagan yo`l...
Avvalgi I -II -III - Qismlar...
IV - Qism...
Kunlar o`ta boshladi, har kuni uni qo`ng`irog`ini kutardim. Ammo qattiq gapirib, dilini og`ritib qo`ydim shekili, boshqa qo`ng`iroq bo`lmadi.
* * *
Tong. Hayrli juma tonggi otdi. Turasolib bugungi sanaga bir qarab olarkanman:
``Ertaga tug`ulgan kunim...`` -deya suyunib oldim.
Oyim odat qilib olishgan, tug`ulgan kunimizda, uyda hadim quron o`qitadilar. Biroq bu safar bir kun avvalga surib, muborak juma kunida o`tqazishni niyat qilibdilar.
Doyimdidek hadimni risoladagidek o`tqazdik, barchani kuzatib qo`ydik.
Aka-ukalar ko`chadan hovliga kirarkanmiz, katta akam o`rtagizga kirib qo`llarini yelkalarimizga tashladi.
``Sizlar meni qanotimsiz!``
Akam doyim shu so`zlarni takidlaganida, yaxshi bir ishni boshlash taraddudida bo`ladi. Shu ish yuzasidan aka-ukalar maslaxat qilamiz. Akam yolg`iz o`tirishimiz uchun, bizni mehmonxona tomon boshladi.
- Dadasi. - yangam chaqirdi. - Qolgan oshni suzyabman, kelasizlarmi? -deya bizlarni ovqatlanishga chaqirdilar.
- Sizlar ayolla o`zlaring yeyaveringlar... Bizga ozroq suzib olib kelsang yetadi. Ukalarim bilan ikki qoshiqdan yeb bir o`tiramiz!
Aka-ukalar lagandagi oshni yeyarkanmiz, akalarim ma`noli, mehirli qarab oldidan chiqqan go`shlarni men yonimga surib qo`yishardi.
Oyimni, akalarimni mehri dadamni yo`qliklarini sezdirmaydi. Shunday chog`lari ollohga shukuralar aytaman, menga shunday jigarlarni bergani uchun.
Oshni yeb bo`lgach, akam choy ho`plarkan, gap ochdi:
- Murod nima qilasan endi?
- Bo`ldi, bugun ishga bormiman. Uydagi yumushlarni qilaman... - men jo`n ma`noda tushunibman.
- Yo`q, tushunmading! Maqsading nima? O`qisanmi?
- Eee yo`q! 12 yil o`qidim yetadi. Ishlayman...
- Qayerda?
- O`zimni ishimda...
- U ishing bo`maydi... -dedi akam.
- Voy nega?! Bilasizmi kecha tushgacha 14, tushdan keyin 19 ta isitgich yeg`dim... Akam har biri uchun 3200 so`mdan, 105 ming so`m oldim. Bir kunda yomonmas-ku!
Ikkivo akam ham kuldi. Katta akam mashina so`yadi. Kichigi mashina ehtiyot qismlarini remont qiladi. Topishlari zo`r, har halda meniki oldida.
- Sizlar kulmanglar, hammaham qo`ldan kelganini qiladi. Muhimi peshona terim halol. -dedim, kulganidan jahlim chiqib.
Yonimda o`ltirgan kichik akam, qo`lini yelkamga tashlab, bo`ynimdan siqib, battar ga`shimga tegdi.
- Bu ishing vaqtincha. Sen doyimiy ish o`rni haqida o`ylashing kerak. Buni uchun o`qishing kerak...
- Yo`q, o`qimiman... Hunar o`rganaman, sizlardek temir-tersak bilan shug`ullaman...
- Bizdek sovuq, issiq kunda temir changallama, moyga botma deyabman ukam...
O`qishga hushim yo`qligi uchun, akalarimning nasihatlari yoqmadi.
- Eeee...
- Ha, mayli bu masalani keyin bafurja o`ylab ko`ramiz...
Katta akam biroz o`ylanib turdida:
- Senga mashina olib beraymi? -dedi to`satdan.
- Mengami? -dedim, hayron bo`lib.
- Ha...
- Mashinani nima qilaman?... Yo`q, rostdanmi? - dedim, quloqlarimga ishonmay.
- Minasanmi?
- Ha, albatta...
Katta akam jahldor, qaysar bo`lgani bilan juda bir barkamol, unumli insonlar. Har bir ishni keyini o`ylab ko`radi. Reja tuzsa ko`p yillarga tuzadi. Aka-ukalar tez-tez kelajak rejalarni shunday muhokama qilamiz. Esimda Lasetti olganimizda ``Endi navbat Davronga`` -degandi.
- Akamchi? -dedim kichik akamga imlab qarab qo`yarkanman.
- Davronga, Lasetti...
- O`zizchi?
- Menga seni velasapeding... - hazillashib kuldi.
- Velasapedim menga qadrli... Unga arzurli qanaqa mashina olib berasiz? -dedim kulguga olib.
- Damas!
- Lasetti yoki Neksiya II bo`lsa yaxshi bo`larmidi-a?.. -akamga erkalik qildim. - Mazza qilib haydab yurardim! -dedim.
- Damasda ham mazza qilish yo`lini o`rgataman... -dedi, aka jiddiylashib.
- Qanday?
- Davron akangni ishlarni endi sen qilasan. Akang yengil yelpi ishlarga o`ralashib qolyabdi. Damasni minib, yugur-yugurlani bajarasan. Ho`sh eplaysanmi?
Kichik akam, asosan og`ir yuk mashinalar, tiraktorlarni kamyob ehtiyot qismlarini tamirlaydi. Bazida tishlari yedirlib, sinib ketgan shestirnalarni arzon sotib oladi. Payvantlab kemtigni to`ldiradi, toker dasgohida ishlov beradi, charxlab to`g`irlaydi va temerchiga olib borib sug`artirib, pishiqlab keladi.
Shu yo`l bilan arzon ammo deyari yangidan qolishmagan baquvat bo`lgan ehtiyoq qismlar tayorlaydi. O`ylashimcha bu vazifani bemalol eplayman.
- Roziman... Aaaa, akam nima qiladi? -dedim.
- Akang senga o`rgatadi va meni ishlarimni qiladi...
- Siz nima qilasiz?
- Men uyni tozalayman... Akanganni imoratini bitqazaman... Hudo xolasa, sen uylanguningcha bu uylarni senga bo`shatib berish uchun zamin hozirlayman...
Katta akam ishdan chiqqan yengil mashinalarni sotib olib, qisimlarga bo`lib yaroqlilarini temir bozorida sotardi. Juda ko`p mashina so`ygani sabab ko`chib chiqish uchun qurgan uyini, hovlisiyu, charbog`igacha zapchastlaru, temir-tersakka to`ldirdirib tashlagandi. Tozalash deganda shuni nazarda tutdi.
- Ertaga shanba, mashina bozoriga chiqamiz, seni nominga bitta Damas olamiz... O`ynab yurgani mas, yuk tashish uchun minasan, bo`ladimi?..
- Bo`lganda qandoq, roziman... Lekin boshliq kim bo`ladi? -dedim hazil qilib.
- Boshliq uchta bo`ladi. 1 oyim, 2 men, 3 Davron...
Yana akalarim ustimdan kuldi. Lekin baribir ularni yaxshi ko`raman...
* * *
Shanba tong otib ulgurmay akam uyg`otdi.
- Hayrli tong polvon.
- O`zizga ham aka... Vohli emasmi? -dedim, ko`zlarimni ochishga qiynalib.
- Yuzingni yuv. Pasport, piravangni olib chiq, mashinani qizdirib turaman...
Shu kuni mashina bozorni aylanib, ko`nglimizdagisini topdik. 1, 2 yil minilganu, ammo sifati yaxshi.
Nataryusda meni nomimga rasmiylashtirdik...
Shu kun, hayotimdagi eng zo`r tug`ulgan kun bo`ldi. Tug`ulgan kun ziyfatiga, mashinani qulluq bo`lsini qo`shilib ketdi. Yaqinlarim, do`stlarimni chaqirib nishonladik. Eng quvontirgani akalarim, oylada mening ham katta o`rnim borligiga ishontirayotgani, to`g`ri yo`lga yo`naltirayotgani edi...
* * *
Kech bolib, qolgandi. Endi meni ham, mashinam borligidan juda hursand edim. Mashinamda o`rindiqni yotqizib, magnitafon eshitib yotgandim. Telefonim jiringladi, qarasam yashirin raqam. Asta kok tugmani bosdim.
- ``Assalom a`laykum...``
Shodiyonaga to`la kunimning yakuni yanaham totli bo`ladi deb sira o`ylamgan edim. Sirli qizning, hayajoni jo`shib turgan, yoqimli titroq ovozlarini eshitib, ko`nglimdagi gard yuvulgandek, yengil his qildim. Bir necha sonya, uning hayajon ila tez-tez olayotgan nafasiga quloq tutib qolibman.
- ``Allooo, meni eshityabsizmi?`` -dedi.
- ``Himm!``
O`ylanib qoldim. Balki uni kimligini bilib olganimni aytsammi?! Yoki hechnima bo`lmagandek gaplashaversammi?!
- ``Yaxshimisiz?`` -dedi, uzoq jimib qolganimdan so`ng.
- ``Bundan yaxshi bo`lmaydi, sirli qiz!... Aytgande, Va`alykum assalom...``
- ``Bor bo`ling-e-e-e!``
Hursandligidan zavqlanib kuldi.
Uni senariysi bo`yicha davom etaverayin, kezi kelganda, yotib bilan aytarman tanib olganimni, hozirchi sir - sirligicha qolaqolaversin deb qaror qildim.
- ``Sirli qiz, dilingni og`ritib qo`ydimmi?``
- ``Yo`q!``
- ``Nega unda qo`ng`iroq qilmay, qo`yding? Ahir sog`inib qo`yding-ku?``
- ``Rahmiz keldimi?!`` -dedi, souqqina qilib.
- ``Seni faristadek qizsan...``
Uning ``Rahmiz keldimi?`` deganidan keyin, dilimda kelgan so`zlarni hech ikkilanmay tilimga chiqardim. Ochig`i budan boshqa javob ham yo`q edi.
- ``Men... Men... Farishta emasman... Men shunchaki sizni!``
Unga bergan tarifimdan, tasirlanib ketdi chog`i, ovozidagi titroq kesin oshib ketdi.
- ``Sirli qiz... Sen ko`ngli toza qizsan.``
- ``Men... Shunchaki sizni tabriklamoqchi edim... Umriz uzoq bo`lsin, ilohim g`am ko`rman!!!``
- ``Rahmat, sirli qiz...``
- ``Hayr...`` -dedi, og`ir hursin qo`yarkan.
- ``Sirli qiz...``
- ``Labbey.``
- ``Qo`ng`iroq qilib turgin... Mendan kimni qidirgan bo`lsan, ushani topasan...``
U, xayrli tun tilab telefonini o`chirdi. Sal o`tib esa, menga atalgan to`rtlik sherni SMS qilib jo`natdi.
* * *
Odatda qizlar bilan munosabat o`rnatishda juda ehtiyotkorman. Oyim boshdan-bosh shu narsani takidlab kelishgan:
``Hech biringa, o`zing yoqtirganni olib bermayman, kelinlarimni o`zim topaman, bekorga qizlarni umidvor qilmalaring!``
Oyim bu gaplari chinligini, har ikkala akalarimni uylagan vaqtlarida isbotlashgan.
Bir necha haftaki, kunda-kunora sirli qiz bilan telefonlashardik. Suhbatlarimiz turli, mavzularda samimiy va qizg`in bo`lardi. Kun o`tgani sayin, bir-birimizga bog`lanib qola boshladik. Lekin u hamon o`zini sirli tutishda davom etardi. Menga nisbatan, tuyg`ulari qay darajada, qalbida qanday hislar kechadi?
Do`st, hamdard yoki sevgi!
* * *
Odatdagidek, kunim yumushlarga boy o`tdi. Hali temir-tersak tashigan, hali qurilishdagi ustalarga kerakli narsalani olib kelgan, yetmaganiga bozor uchar tashvishi ham meni bo`ynimda...
Yoz kunlari issiq, yetmaganiga kun uzoq, chorchoqlar shundoq seziladi. Soatga qarayman, 22:00 oshdi deguncha; sirli qiz telefon qilsayu, yangi yozgan sherlaridan o`qib, yoqimli suhbatga chorlasa. U bilan miriqib suhbat qursam, charchoqlarim arisa!
Har tun hayolni shu kabi o`y bant etadi.
Honamga kirgach, kiravatga yotmasimdan avval, ventiltorni so`ng radioni qo`ydim. Shirinzabon boshlovchini yuraklarni hapqirtib yuboradigan manologlariga quloq tugancha, shirin ozular og`ida, qadirdonimni qo`ng`irog`ini kuta boshladim.
``Intiqlik``
Birdan boshlovchi o`qilayotgan sherdan to`lqinlanib ketdim. Huddi meni shu lahzadagi holatimga bag`ishlagandek.
Tuni bilan yoqqan yomg`irlar
Yuvib o`tdi tonglar yuzini.
Men izladim o`zim uchun sir
bo`lgan baxtning yorug` izini...
Keldimi deb sendan xabarlar
Eshiklarni necha bor ochdim...
Shu vaqtda telefon ovozini eshitib qoldim. Shoshgancha telefoni ko`tardim.
- ``Bormisan, sirli qiz?..``
- ``Assalom alaykum... Oldingizda kimdur bormi?``
- ``Va`alaykum assalom... Doyimgidek yolg`izmiz, seniu-men!``
- ``Qanday shovqun-u?``
- ``Eshitayotganing radio...`` -dedim.
Boshlovchi sherini yakunlagach qo`shiq qo`ydi, radioni ovozini pastlatib qo`ydimda, o`zimni shirali ovoz, sirdoshimga quloq tutdim. Doyimgidek savollar yog`dirishni boshlab yubordi.
- ``Bugin nimalar qildingiz?``
- ``Ooo-ho`o`, so`rama... Yaxshisi, o`zindan gapir, bugun nimalar qilding?``
- ``Siz ham so`ramang...`` -dedi, kulib.
- ``Yangilaridan yozdingmi?``
Har safar yangilaridan yozsa, darov maqtov eshitishni hohlab, o`qib berishga oshiqardi. Lekin bu safar o`zim so`radim.
- ``Yooo...``
- ``Nega, bugun ilhom parilaring kelmadimi?``
- ``Menga ilhom beruvchi inson o`ziz-ku!``
- ``Yo`g`ee?``
- ``Himm.``
-``Bo`lmasa eskilaridan bo`lsa ham to`rt qaror bo`lsin!``
- ``Qanday mavzuda bo`lsin?``
-``Hoo bir safar, (Asov Tuyg`ular) haqida o`qib berganingni...``
- ``Muhabbat haqida deng?``
- ``Faqat muhabbat... Yuraklarni junbushga keltiradiganlaridan bo`lsin, sirli qiz?``
- ``Bir daqiqa, yon daftarchamni olvolayin...``
Rosa yuraklarni muhabbat otashi kuydiradigan davirdamiz. Ikki og`iz, qofiyaga solingan his tuyg`ular ham sevgi tavasida qovrilayotgan yurakka zo`r malham bo`ladi. Ayniqsa bu kabi sheriy misralarni, shirali ovoz sohibasi o`qib bersa, yana ham kuchliroq tasir etadi.
- ``Mana topdim...``
Salgina tomoq qirib, ovozini sozlab olarkan, doyimgidek biroz jimib qoldi.
Lekin ayni shu paytda esa, radiodagi qo`shiq tugab, boshlovchi yangi sherni o`qiy boshladi.
Qanday omadli insonman! Bir vaqtda ikkita. Har ikkisini ham eshitishni istadim. Rodioni-ku, ``Pauza`` qilib turib bo`lmaydi. Shuni uchun sirli qizni to`xtatdim.
- ``Shoshma, avval mabuni eshitaylik-a?``
Shoshgancha radio ovozini ko`tarib, telefonni yaqin olib bordim.
Senga bag`ishlayman
Kechalarimni,
Kunlarimni senga beraman...
Huzuringda bo`lmoqlik uchun
Osmonlardan
Yurib kelaman!
Ishq yog`dudur yurakka oqqan,
Qaydan bilsin zulmat sochganlar?
Bizni anglar, bizni ko`rarlar
Ko`zni yumib, dilni ochganlar!
Ovozingni eshitib turay!
Tuproqlarga berma jismingni...
Bu dunyoda borligingni ayt,
Ismingni ayt
Menga...
Ismingni!..
Ajoyib sher ekanligini ko`nglim sezgan ekan, sirli qizga eshittirib adashmadim.
Radioni ovozini batamom o`chirib, telefoni qulog`imga tutdim.
- ``Shoyira qiz, senga ham yoqdimi?``
- ``Himm...``
- ``Meni nomimdan aytildi desam bo`laveradi. Mahsus (Ismingni ayt!) degan sher...`` -dedim.
- ``Yo`q, bu ILTIJO... (Sen bormisan, orzumdagi Ishq?!) deyilgan sher...`` -dedi, sherni avval o`qiganiga shama qilib.
- ``Sirli qiz, meni hayron qilishda davom etyabsan!``
- ``Siz ham meni lol qildiz, sheriyatga berilibsiz. Hayronman endi mendayin havaskorni qoralamali, sizga yoqarmikin?`` -dedi hursunib qo`yarkan.
- ``Hafa bo`ldingmi?``
- ``Nega?``
- ``Ovozingda mahzunlik sezilyabdi... Sen o`zinga olma. Har gulni o`z ifori bor...`` -dedi.
Oraga ozroq sukun cho`kdi. Bu orada suv ichib olishga ulgurdim.
- ``Siz juda yomonsiz!`` -dedi, to`satdan salbiy hissiyotlari oshib.
- ``Yo`g`ee? Shunchalik yomonmi?`` -dedim, hayron.
- ``Ha... Siz odamni o`zizga bog`lab olasiz!``
- ``O`zing ham qolishmaysan sirli qiz, juda hudbinsan... Aytaymi nega?``
- ``Himmm...``
- ``Sen meni raqamimni bilasan, men esa yo`q. Sen ko`ngling istagan vaqtingda menga qo`ng`iroq qila olasan, men esa seni kutaman...``
- ``Keling boshqa mavzuga o`taylik...`` -dedi, doyimgidek osongina qutulib.
- ``Ho`p... Ishq muhabbat haqida gaplashamizmi?`` -dedim, mavzuni davom ettirishni istab.
- ``Ko`nglimdagi aytdiz...`` -dedi kulib.
- ``Boshlayqol bo`lmasam.``
Biroz o`ylab oldi.
- ``Chin, ishq kirib borganmi yuragizga? His qilganmisiz? O`sha lahzalarda ko`nglizdan qanday hislar o`tgan?``
Avvallari ham sevgan insonim haqida qiziqqan. Biroq har gal, ikkilanar edim. Bordiyu meni sevib qolgan bo`lsa, boshqa inson haqida eshitish ko`ngliga og`ir botmasin derdim. Hozir shu haqida so`raganda, o`ylab qoldim. Balkim qo`yniga qo`l solib ko`rarman? Hissiyotlariga ozroq turtki bersam, yorib qolar!
- ``Ha, ko`p bo`lmagan...`` -dedim.
- ``O`sha baxtli qiz haqida aytib bering?`` -dedi, battar qiziquvchanlik bilan.
- ``Shu senga qiziqmi?``
- ``Himm...``
- ``Keyin diling og`rib qolmaydimi?``
- ``Nega og`ridi?``
- ``Mobodo... Menda... O`zingni!!! Aaaa?``
Bu ishim to`g`rimi notog`rimi bilmadim. Harqalay menga ko`ngli, bormi yoki yo`qligiga shama qildim.
Farosatli qiz darov tushundi.
- ``Yo`q... Yo`q... Siz menga qadirli insonsiz... Ammo unday emas... Allaqachon zaynit etilgan...``
Shu savolni berib, juda to`g`ri qilganimni uning javobidan so`ng angladim. Hayryat nihoyat konglini ochdi. Tuyg`ulari do`stona ekan.
- ``O`sha inson haqida bilishni juda istardim?!`` -dedim.
- ``Sizga qiziqmi?``
- ``Harqalay, sirli qizga qanday inson yoqadi, qiziqda!``
Ajoyib muhitni sovutmasdan, nazoratni qo`limga oldim.
- ``Bu sir...`` -dedi.
- ``Nuqul senga savol bersan, yo kulasan yo sir deysan-a? Ammo menga savollarni qalashtirib tashlaysan? Qani tenglik? Adolat qani?`` -dedim, yolg`ontakam do`q urib.
- ``Ho`p!``
- ``Nozlanma... Uyalmay, sirlaringdan och... Sirli qizni, sirli sevgani haqidagi sirlardan bilayin...`` -dedim, yarim hazil, yarim chin qilib.
U kulgancha, toqatimni sinay boshladi.
- ``Bo`lsangchi endi, yuragim qizib ketyabdi...``
- ``U-u... U-u, yaxshi inson...`` -dedi.
Ayyor baribir aytmadi. O`zim ham ortiq qistovga olmadim. Harqalay qizbola, uyaladi.
- ``Yaxshi inson bo`lsa... Demak men emasligim aniq ekan-a?`` -dedim.
Kuldi:
- ``O`zizga past baxo bermang... Keling endi siz ayting. Bo`lajak kelnoyim haqida bilgim kelyobdi! Qanday insonlar, chiroyli bo`lsalar kerak-a?``
Savolidan qalbim zavqga to`ldi. O`z tasavurimda, men uchun idial ayol bo`lgan qo`shni kelin simosini yaratib ulgurgandim. Qalbim egasini chirgilarini chizishga juda onson edi, men uchun.
- ``U men uchun qalbim, bahori. U haqida o`ylashim bilan, borliqda turfa go`zallik, yorqin ranglarda chizila boshlaydi. Olam zarrin
nurlar va gullarga burkanib ketdi. Uning latofat qarshisida mast, bo`laman...``
- ``Qanday yaxshi! Ularni sevib qolganingizni his qilgan vaqtizda, qanday tuyg`ular tuygansiz?``
U yanada qiziqish bilan savol berishda davom etdi. Uning savollaridan, qalbim nechukdir bezovtalandi. Yana o`sha tuyg`ularni qayta tuya boshladim. Shu lahzalar, qo`shni kelinga bo`lgan cheksiz muhabbatim, yanada oshgandan-oshdi. Unga bo`lgan muhabbatimni, kimgadir ilinish hissi yuragimni batta, iskanjaga olaverardi. O`zim istamasmanda ammo tillarim qalbim egasini tariflashdan to`xtamasdi...
- ``Uning ovozi! Birinchi bor uning ovozidan to`lqinlanganman. Go`yo bir kuyni eshitganman... Uning ko`zlari! Ko`z qaroqlariga singib ketganman... Uning jamoli! Maftun qilgan, qoshiyu-ko`zlari, uzun qora sochlari...``
O`z tarifimdan o`zim tasirlanib ko`zlarimni yumib oldim. Hayol ummoni o`z qariga tortardi.
- ``Keyin siz nima qildingiz?``
Sirli qizni ovozida, sokinli va ehtiros sezila boshladi. Meni to`xtamay gapiraverishimni istardi. O`zimda ham moyillik yuqori edi. Kerak bo`lsa tongacha, qalbim sohibasini tarifu-tasnifini qilishga qodir edim. Go`yo qalbimda ehtiroslar bulog`i qaynay boshlagandi...
- ``Ishonasanmi! O`sha lahzada ko`z oldimda bir manzara paydo bo`ldi. U bilan yolg`iz, allaqanday manzilda qolib ketdik... Uzoq vaqt o`sha onda yurakda tug`ulgan tuyg`ular asiri bo`lib yurdim...``
- ``Ilohim yuragizga ko`chgan ishq sayli uzoq davom etsin...``
Tasirlanib ketganidan tilak bildirganini, o`zi ham bilmay qoldi. Lekin negadur yoragimga og`ir botdi. Chunki o`zgani ayoliga ko`ngil qo`yish, tilab olingan armon!
- ``Ayting isimlari nima, bo`lg`usi keloyimni?!``
- ``Uning ismi!..``
``Kelin opa!`` devaribmanu, ismini yodimdan chiqaribman. Shoshgancha hotiralarimni titkilay boshladim.
``To`yda mehmonlar so`zga chiqib ismlarin nima degan edi? Oyimchi? Yanalarim qanday murojar qilgandi?``
Yoo hudoyim. Shunaqasiyam bo`ladimi?! Sevgan insonimni ismini bilmasaaa!!!
- ``Ularni isimlari - Ozodami?``
- ``Yoo!``
- ``Unda Maftunami?``
Harchand o`ylasam ham uning ismini eslolmadim. Lekin bilganimda ham aytmagan bo`lardim.
- ``Bu sir!``
- ``Iltimos aytaqoling endi. Kelnoyimni ismlarini judayam bilgim kelyabdi?``
Sirli qiz qistovga olishdan to`xtamasdi. Yana ikki so`zni birida ``Kelinoyim!`` deyishi, battar yuragimni tilardi.
- ``Qizaloq, ortiq kelnoyim demagin!``
- ``Nega?``
- ``Chunki hech qachon kelinoying bo`lmaydi...``
- ``Nima uchun?``
- ``Chunki u turmushga chiqqan...``
- ``Afsus!``
- ``Hayrli tun senga!``
Suhbatimiz boshidan, tuyg`ular og`ushida parvoz qilayotgandik. Bundan qalblarimiz lazzat olardi. Lekin nohos shung`ush vaqti kelib, orzular olamidan real hayotga qaytganimizda, haqiqatni achchiq tamidan ko`ngil be huzur bo`lib ketdi. Suhbatning ham qaynovi o`lib, ko`nglim sokinlik istay boshladi. Shuni uchun sirli qizni savollari yoqmay, u bilan hayrlashdim.
- ``Hayrli tun, yaxshi tushlar ko`ring!``
- ``Senga ham hayrli tun sirli qiz... Sen bilan kunum ajoyib yakunlandi...``
Telefonni o`chirar ekanman, be hol kravatga cho`zildim. Alamdan ko`ksimga mushtladim.
``Bu qanday qismat?! Minglab qizlar turib, nega turmush qurgan ayolni suyding?``
Yetishmoqligim yuragimga tugulgan armon bo`lishini o`yladim deguncha tanamni sovuq ter bosadi. Usiz qanday yashayman?
Usiz hayot zavqsiz, olam nursiz, hatto qalb ham g`arib. Men uchun butun borliqimni egallab olgan bir so`z bor, u ham bo`lsan:
``Sen men uchun ARMONsan?..``
Kunlar yana bir tekisda o`taverdi. Ish va yana sirli qiz bilan adoqsiz suhbatlar...
* * *
OSHKOR BO`LGAN SIR...
Yoz ham o`tib kuz keldi. Oylaviy nonushta qilayotgan edik. Shu vaqt kimdur chaqirdi. Yangam yaqinroqda ekanlar chiqb kelgach, menga yuzlandi.
- ``Murodjon sizni qo`shni kelin so`rayabdi?..``
Davomi bor...
Muallif: -MAJNUN-